Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 czerwca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Nowakowska

Protokolant st. sekr. sądowy Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2017 r. w Kaliszu

odwołania Z. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 28 marca 2017 r. Nr (...)

w sprawie Z. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.z dnia 28 marca 2017 r. znak (...)w ten sposób, że przyznaje Z. M.emeryturę od (...) r.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28.03.2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Z. odmówił Z. M. przyznania emerytury wcześniejszej dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach, gdyż na dzień 1.01.1999r. nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy w tych warunkach, jako że nie przedstawił dokumentów odpowiadających wymogom formalnym.

Odwołanie od tej decyzji wniósł do Sądu Z. M. domagając się przyznania wcześniejszej emerytury dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach, podnosząc, że w całym okresie pracy w Przedsiębiorstwie Budowlanym (...) w O. wykonywał stale i w pełnym wymiarze pracę operatora ciężkiego sprzętu budowlanego, na stanowisku maszynisty koparki.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił następujące okoliczności faktyczne.

Z. M. urodził się w dniu (...)Z zawodu jest mechanikiem pojazdowym. Zasadniczą Szkolę Zawodową w tym zawodzie ukończył (...)r.

W dniu 26.03.1977 r. uzyskał uprawnienia do obsługi koparki jednonaczyniowej (uprawnienia okazał na rozprawie w dniu28.06.2017 r.)

W okresie od 2.11.1978 r. do 31.05.1994 r. odwołujący się zatrudniony był w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w O.

Umowa o pracę z dnia 2.11.1978 r. dotyczyła stanowiska maszynisty koparki. W ten sam sposób zakład określał jego stanowisko pracy we wpisach zarobków w legitymacji ubezpieczeniowej od 197 8r. do1994 r. oraz w zaświadczeniu z 19.01.1995 r. W świadectwie pracy z dnia 31.05.1994 r. podano natomiast, że przez cały okres zatrudnienia pracował jako operator sprzętu budowlanego.

Dowód: dokumenty w aktach osobowych oraz k 7 i 8 i akt ZUS)

Zakład wydał mu zaświadczenie o wykonywaniu pracy w szczególnych warunkach w dniu 19.01.1995 r. kwalifikując jego pracę na stanowisku maszynisty koparki do pracy wymienionej w dziale V pkt 3 wykazu stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach.(k 8 akt ZUS)

Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) w O. zajmowało się budową instalacji wodnych i kanalizacyjnych. Odwołujący się przez cały czas swojego zatrudnienia wykonywał tam pracę operatora (maszynisty) koparki jednonaczyniowej. Pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonując wykopy i inne prace ziemne.

( Dowód- zeznania świadków H. M. i M. P. - nagranie rozprawy w dniu 28.06.2017 r. od 5 do 7 i od 8 do 11 minuty)

Sąd zważył co następuje.

Zgodnie z art.184 ust.1 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz.887 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art.32-34, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (1.01.1999 r.) osiągnęli

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzna oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27.

Stosownie do treści ust.2 emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do OFE lub przekazania środków tam zgromadzonych za pośrednictwem ZUS na dochodu budżetu państwa

Stosownie do treści art. 32 cyt. ustawy ubezpieczeni będący pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnieni w szczególnych warunkach przez co najmniej przez 15 lat, nabywali prawo do emerytury w wieku obniżonym o 5 lat od podstawowego, o ile udowodnili łączny staż ubezpieczeniowy określony w art.27 cyt. ustawy wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.

Zgodnie z ust.4 tego przepisu wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust.2 i 3 przysługiwało prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych tj. rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zmianami).

Paragraf 2 powyższego rozporządzenia stanowi, że okresami prac uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy te stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Wobec braku stosownego dokumentu przez sądem możliwe jest wykazywanie charakteru pracy wszelkimi dowodami przewidzianymi w przepisach kodeksu postępowania cywilnego.

Zgodnie z art.184 ust.1 cyt. ustawy odwołujący się – jako osoba urodzona po 31.12.1948 r. powinien warunki stażowe tj. 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych oraz 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach wykazać na dzień 1.01.1999 r.

Jak wynika z danych ZUS na dzień 1.01.1999 r. udowodnił wymagany 25 letni składkowy i nieskładkowy.

W ocenie Sądu wykazał też 15 lat pracy w szczególnych warunkach, bowiem praca operatora (maszynisty) ciężkiego sprzętu jakim była koparka, jest pracą na stanowisku wymienionym w dziale V poz. 3 pkt.1 wykazu A stanowiącego załącznik do zarządzenia nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z 1.08.1983 r. w sprawie wykazu stanowisku pracy w zakładach pracy nadzorowanych przez tego ministra, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach.(Dz.Urz.M.B. 1983.36). Pracę taką wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy od 2.11.1978 r. do 31.05.1994 r. czyli przez ponad 15 lat.

W orzecznictwie utrwalony jest pogląd, że o uznaniu pracy za wykonywaną w szczególnych warunkach nie może decydować formalne zakwalifikowanie stanowiska pracy, ale faktyczne wykonywanie pracy na stanowisku wymienionym w wykazie o jakim mowa wyżej.

Istotne jest aby praca taka była świadczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w ramach stosunku pracy, bez względu na to, jakie formalnie stanowisko pracownik zajmował.

Z. M.wiek 60 lat ukończył (...)r. i z tym dniem spełnił ostatni z warunków do nabycia prawa do emerytury.

W tym stanie rzeczy Sąd przyznał odwołującemu się prawo do emerytury od tej daty (wniosek z15.03.2017 r.)

Zaskarżona decyzja podlegała zmianie i zgodnie z art.477 ¹⁴ § 2 kpc orzeczono jak w wyroku.