Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 114/17 upr.

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Leszek Bil

Protokolant:

p.o. sekr. sądowego Patrycja Zygmuntowicz

po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2017 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z powództwa (...)Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamknięty

przeciwko M. K.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 114/17 upr.

UZASADNIENIE

Powód(...)Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. w pozwie wniesionym dnia 31 stycznia 2017 r. domagał się zasądzenia od pozwanej M. K. kwoty 249,64 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i zasądzenia kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podał, że pozwana zawarła z (...) Sp. z o.o. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o numerze klienta 1. (...), na podstawie której pozwana otrzymała dostęp do świadczonych usług przez (...) Sp. z o.o. i zobowiązał się do uiszczania opłat na warunkach określonych w umowie. Pozwana nie wywiązała się z przyjętego zobowiązania wobec czego niespłacona kwota należności głównej stała się wymagalna wraz z odsetkami opóźnienia. Dnia 31 sierpnia 2011 r. zawarto porozumienie do umowy ramowej przelewu wierzytelności pomiędzy (...) Sp. z o.o. a(...)Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą we W.. Wierzytelność składa się z należności głównej w kwocie 149,99 zł i skapitalizowanych odsetek w kwocie 99,65 zł, co potwierdza wyciąg z ksiąg rachunkowych i ewidencji analitycznej z dnia 25 stycznia 2017 r. nr S/40/349/ (...). Powód podał, że wezwał pozwanego do zapłaty jednak zadłużenie nie zostało spłacone.

Pozwana M. K. zawiadomiona o terminie rozprawy nie stawiła się na termin rozprawy, nie usprawiedliwiła swojej nieobecności, nie złożyła odpowiedzi na pozew i nie zajęła żadnego stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

Dnia 23 grudnia 2010r. (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarto z (...) Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą we W. reprezentowanym przez (...) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A. z siedzibą w W. oraz (...) S.A. z siedzibą we W. występującym jako poręczyciel umowę ramową przelewu wierzytelności.

( dowód: umowa ramowa przelewu wierzytelności, k. - 9-12)

Następnie w dniu 31 sierpnia 2011r. (...) Sp. z o.o. zawarł z (...) Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą we W. porozumienie do umowy ramowej przelewu wierzytelności, cedując na jego rzecz całość praw i obowiązków wynikających z niniejszej umowy.

( dowód: porozumienie do umowy ramowej przelewu wierzytelności, k. – 13)

W dniu 25 stycznia 2017 r. powód sporządził wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego i ewidencji analitycznej nr S/40/349/ (...).

(dowód: wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego i ewidencji analitycznej k.8)

Sąd zważył, co następuje:

Na wstępie należy zaznaczyć, że nieusprawiedliwione niestawiennictwo pozwanego na rozprawę (jak to miało miejsce w tej sprawie) prowadzi – co do zasady – do wydania wyroku zaocznego, przy przyjęciu za prawdziwe nie budzących uzasadnionych wątpliwości twierdzeń powoda o okolicznościach faktycznych – art. 339 § 2 k.c. Nie zwalnia to jednak Sądu z konieczności zbadania zgodności roszczenia powoda z prawem materialnym (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 31 marca 1999 r. sygn. akt: I CKU 176/97 , LEX nr 37430).

Powództwo nie mogło zostać uwzględnienie wobec nie wykazania przez powoda istnienia zobowiązania pozwanej, którego źródłem miała być umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr klienta 1. (...) zawarta przez pozwaną z (...) Sp. z o.o.

Brak umowy wyklucza jakąkolwiek możliwość weryfikacji twierdzeń powoda o okolicznościach faktycznych dotyczących zaciągnięcia przez pozwanego zobowiązania i wysokości długu (w szczególności nie wiadomo na jaki okres została zawarta umowa, jaki jest tryb i warunki dokonywania zmian umowy oraz warunki jej rozwiązania, wszelkie opłaty w momencie rozwiązania umowy i zgodność z obowiązującymi normami o charakterze bezwzględnie obowiązującym). W tych warunkach twierdzenia powoda budzą uzasadnione wątpliwości.

Sprawa została rozpoznana w postepowaniu uproszczonym i Sąd dokonał ustaleń faktycznych na podstawie dowodów zgłoszonych przez powoda.

Powód przedłożył umowę ramową przelewu wierzytelności wraz z porozumieniem do niniejszej umowy a także wyciąg z ksiąg funduszu sekurytyzacyjnego i wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji. Z uzasadnienia pozwu i zawartych w pozwie wniosków dowodowych wynika, iż potwierdzeniem zobowiązania pozwanego ( w tym zarówno co do jego powstania, istnienia i wysokości - w tym wysokości wierzytelności głównej i odsetek) jest sporządzony przez powoda wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego. Powód nie przedłożył natomiast umowy, na podstawie której powstać miało zobowiązanie. Powołał się jedynie na umowę cesji wierzytelności.

Umowa cesji wierzytelności zawarta pomiędzy powodem a cedentem nie kreuje zobowiązania pozwanego i nie może zastąpić dowodowo umowy będącej źródłem zobowiązania. Z kolei wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego nie ma waloru dokumentu urzędowego, co potwierdził Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 11 lipca 2011 r. w sprawie o sygn. P 1/10. Konsekwencją wydanego wyroku była zmiana art. 194 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych polegająca na dodaniu do dotychczasowej treści ustępu 2., który stanowi, iż „moc prawna dokumentów urzędowych, o której mowa w ust. 1, nie obowiązuje w odniesieniu do dokumentów wymienionych w tym przepisie w postępowaniu cywilnym” (ustawa z dnia 19 kwietnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo bankowe oraz ustawy o funduszach inwestycyjnych). Podkreślenia zatem wymaga, że wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego stanowi jedynie dokument prywatny w rozumieniu art. 245 k.p.c., który stanowi wyłącznie dowód tego, iż osoba która go podpisała złożyła zawarte w dokumencie oświadczenie (vide: wyrok SA w Białymstoku z dnia 25 lutego 2015r., sygn. akt I ACa 824/14, Legalis 1213577). Zgodzić się należy z poglądem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku w wyroku z dnia 28 grudnia 2016r., sygn. akt I ACa590/16, że dane ujmowane w księgach rachunkowych funduszu i w wyciągu z tych ksiąg mogą stanowić dowód jedynie tego, że określonej kwoty wierzytelność jest wpisana w księgach rachunkowych względem określonego dłużnika na podstawie opisanego w tych księgach zdarzenia. Dokumenty te potwierdzają więc sam fakt zdarzenia w postaci cesji wierzytelności, ale nie mogą stanowić dowodu na skuteczność dokonanej cesji wierzytelności, a tym bardziej istnienia i wysokości nabytej wierzytelności.

W tych warunkach powód nie udowodnił roszczenia zgodnie z art. 6 k.c. i dlatego powództwo należało oddalić.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

S., dnia 29 maja 2017 r.