Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lipca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2017 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) Spółka Akcyjna w W.

przeciwko R. G.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego R. G. na rzecz powoda Towarzystwa (...) Spółka Akcyjna w W. kwotę 10.286,99 zł (dziesięć tysięcy dwieście osiemdziesiąt sześć zł 99/100 gr) z odsetkami ustawowymi od dnia 25.09.2015 r. do dnia zapłaty, przy czym od dnia 1.01.2016 r. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz kwotę 3.632 zł tytułem kosztów procesu,

II.  zasądzone w pkt I wyroku świadczenie rozkłada na 35 (trzydzieści pięć) rat, przy czym 34 (trzydzieści cztery) kolejnych rat płatnych w kwocie po 400 (czterysta) zł natomiast rata nr 35 (trzydzieści pięć) płatna w kwocie 318,99 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 10.286,99 zł od dnia 25.09.2015 r, do dnia zapłaty, z zaznaczeniem, że raty będą płatne miesięcznie do 15 (piętnastego) każdego miesiąca poczynając od następnego miesiąca po uprawomocnieniu się orzeczenia, z zastrzeżeniem, ze w przypadku uchybienia spłaty którejkolwiek z rat cała pozostała należność do zapłaty staje się natychmiast wymagalna.

Sygn. akt. I C 342/17

UZASADNIENIE

Powód Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego R. G. kwoty 12.286,99 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 25.09.2015 r. przy czym od dnia 1.01.2016 r. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie i zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu swego żądania wskazał, że w dniu 30.06.2014 r. w P. pozwany usiłował dokonać kradzieży z włamaniem do samochodu marki B. (...) nr rej. (...). Za przedmiotowy czyn pozwany został skazany Wyrokiem Sądu Rejonowego w Przasnyszu z dnia 27.03.2015 r. Szkoda została zgłoszona powodowi, który w dacie jej wyrządzenia ubezpieczał pojazd w zakresie autocasco. Powód wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie w kwocie 12.286,99 zł. Obecnie na zasadzie art. 828 § 1 k.c. w zw. z art. 415 k.c. dochodzi jej zwrotu od sprawcy szkody, czyli pozwanego.

Pozwany na rozprawie w dniu 13.06.2017 r. zgodził się z żądaniem pozwu wnosząc jednocześnie o rozłożenie należności na raty w kwocie po 300 - 400 zł miesięcznie. Podał, że pracuje zarabia w granicach od 1800 zł do 2000 zł miesięcznie, na utrzymaniu ma niepełnosprawna córkę w wieku 19 lat i żonę. Córka otrzymuje rentę w kwocie 600 zł, a żona zasiłek opiekuńczy w kwocie 1200 zł. Spłaca raty kredytu. Przedłożył dowód wpłaty kwoty 2000 zł na poczet dochodzonej należności dokonanej w dniu 24.03.2017 r.

Powód pismem z dnia 22.06.2017 r. cofnął pozew co do kwoty 2000 zł. Wniósł o zasądzenie kwoty 10.286,99 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 25.09.2015 r., przy czym przy czym od dnia 1.01.2016 r. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie.

Pozwany w zakreślonym terminie nie sprzeciwił się cofnięciu pozwu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Prawomocnym Wyrokiem z dnia 27.03.2015 r. Sąd Rejonowy w Przasnyszu w sprawie II K 41/15, skazał R. G. za to, że w dniu 30.06.2014 r. w P. usiłował dokonać kradzieży z włamaniem samochodu osobowego marki B. (...) nr rej. (...) czym działał na szkodę T. J..

W dacie wyrządzenia szkody w samochodzie marki B. (...) nr rej. (...) był on ubezpieczony w zakresie autocasco u powoda. Tytułem likwidacji szkody wyrządzonej przez pozwanego, powód wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie w kwocie 12.286,99 zł. (bezsporne) Pismem z dnia 3.09.2015 r. wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 12.286,99 zł. (pismo k.23) Pozwany w dniu 24.03.2017 r. na poczet należności dokonał wpłaty kwoty 2.000 zł. (dowód: przelew k.33)

Sąd zważył, co następuje:

Ponieważ powód pismem z dnia 22.06.2017 r. cofnął pozew co do kwoty 2000 zł. Pozwany w zakreślonym terminie nie sprzeciwił się cofnięciu pozwu. Sąd uznając, że cofnięcie pozwu w tej części jest dopuszczalne, postanowieniem z dnia 25.07.2017 r. umorzył postepowanie co do kwoty 2.000 zł.

Zdaniem Sądu, powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Pozwany zgodził się z żądaniem pozwu. Za bezsporne zatem między stronami należy uznać, że R. G. w dniu 30.06.2014 r. w P. usiłował dokonać kradzieży z włamaniem samochodu osobowego marki B. (...) nr rej. (...) czym działał na szkodę T. J., za co został skazany prawomocnym Wyrokiem Sąd Rejonowy w Przasnyszu z dnia 27.03.2015 r. w sprawie II K 41/15, oraz że powód tytułem likwidacji szkody wyrządzonej przez pozwanego, wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie w kwocie 12.286,99 zł. Pozwany przedstawił dowód przelewu z dnia 24.03.2017 r. na rzecz pozwanego kwoty 2.000 zł na poczet należności dochodzonej pozwem. W tym stanie rzeczy na mocy powołanych przepisów i art.828 k.c. art. 415 k.c. i art.320 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.

Pozwany wniósł o rozłożenie dochodzonej przez powoda należności na raty w wysokości od 300 zł do 400 zł.

W szczególnie uzasadnionych wypadkach sad, może w wyroku rozłożyć na raty zasadzone świadczenie.(art.320 k.p.c.) Ponieważ jak wynika z oświadczenia pozwanego i złożonych przez niego dokumentów, pracuje zarabia od 1.800 zł do 2000 zł miesięcznie. Na utrzymania ma niepełnosprawna córkę w wieku 19 lat i żonę. Córka otrzymuje rentę w kwocie 600 zł, a żona zasiłek opiekuńczy w kwocie 1200 zł, spłaca raty kredytu, sąd uznał jego wniosek o rozłożenia zasądzonej należności na raty za zasadny. Sąd nie dopatrzył się okoliczność, które nie pozwalałyby na uwzględnienie wniosku o rozłożenie na raty, zgodnie z wnioskiem pozwanego w wysokości po 400 zł miesięcznie. Przy czy rozłożenie na raty obejmuje także koszty procesu. O kosztach procesu orzeczono na mocy art.98 k.p.c. na koszty te składają się opłata od pozwu w wysokości 615 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 3000 zł, opłata od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł,

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

14.08.2017 r.