Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V GC 3014/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 sierpnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie V Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSR Natalia Rzewuska

Protokolant:

sekr.sądowy Paweł Oleszczuk

po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2017 r. na rozprawie sprawy

z powództwa (...) sp. z o.o. w O.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1.200,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu,

III.  zwrócić powodowi i pozwanemu ze Skarbu Państwa – kasa Sądu Rejonowego w Olsztynie kwoty po 300,00 zł tytułem niewykorzystanych zaliczek na opinię biegłego.

SSR Natalia Rzewuska

Sygn. akt V GC 3014/16

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. wniósł o zasądzenie początkowo od pozwanego (...) z siedzibą w W. na jego rzecz kwoty 2 026,10 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnieni od 06 sierpnia 2016 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu swojego roszczenia powód wskazał, że dochodzona pozwem kwota stanowi należne powodowi wynagrodzenie za wynajęcie samochodu dla poszkodowanej I. B., której samochód został uszkodzony w wyniku kolizji w dniu 13 lutego 2016 r. przez sprawcę posiadającego obowiązkową polisę OC u pozwanego. W dniu 22 czerwca 2016 r. wynajęła pojazd zastępczy w przedsiębiorstwie powoda. Najem trwał do 30 czerwca 2016 r. Poszkodowana dokonała cesji przysługującej jej względem pozwanego wierzytelności w zakresie kosztów wynajmu pojazdu zastępczego. Powód wystawił fakturę VAT na kwotę 2 546,10 zł. (...) z siedzibą w W. przyznało odszkodowanie w wysokości 520 zł.

Pozwany (...) z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany zakwestionował swoją legitymację do występowania w niniejszej sprawie. Wskazał, że nie jest ubezpieczycielem OC posiadacza pojazdów mechanicznych sprawcy przedmiotowego wypadku. Ubezpieczycielem OC sprawcy przedmiotowego wypadku jest (...) S.A. z siedzibą w W..

Z dokumentów załączonych do pozwu nie wynika odpowiedzialność (...) z siedzibą w W., zatem powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Postanowieniem z dnia 04 kwietnia 2017 r. Sąd Rejonowy w Olsztynie, na podstawie art. 194 §1 k.p.c., wezwał do udziału w sprawie w charakterze pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W.. Jednocześnie zwolnił od udziału w sprawie w charakterze pozwanego (...) (k. 66)

Pozwany (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska przyznał swoją odpowiedzialność za skutki zdarzenia z 13 lutego 2016 r. W jego ocenie postępowanie likwidacyjne zostało przeprowadzone prawidłowo, a wypłacona kwota w całości pokryła szkodę w majątku poszkodowanej. Zakwestionował czas najmu, stawkę oraz potrzebę zawarcia umowy najmu pojazdu zastępczego.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 13 lutego 2016 r. doszło do kolizji, w wyniku której uszkodzony został pojazd należący do I. B.. Sprawca kolizji był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej pojazdów mechanicznych w (...) S.A. z siedzibą w W..

Na okres naprawy poszkodowana wynajęła od powoda pojazd zastępczy marki M. (...) o nr rej. (...) za cenę 230 zł netto za dobę. Umowę najmu zawarto w dniu 22 czerwca 2016 r. do dnia 30 czerwca 2016 r.

(dowód: umowa najmu z dnia 22 czerwca 2016 r. k. 12, cennik najmu pojazdów powoda k. 15, faktura VAT nr (...) z dnia 05 lipca 2016 r. k. 11, akta szkody)

Zawierając umowę najmu pojazdu zastępczego poszkodowana zawarła z powodem również umowę przelewu wierzytelności przysługującej poszkodowanej względem (...) z siedzibą w W. z tytułu odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w zakresie kosztów wynajmu pojazdu zastępczego na czas niezbędny do dokonania naprawy pojazdu.

(dowód: umowa cesji wierzytelności z dnia 22 czerwca 2016 r. – k.13)

Powód wystawił fakturę VAT nr (...) za 9-dniowy okres najmu pojazdu zastępczego na kwotę 2 546,10 zł brutto za okres od dnia 22 czerwca 2016 r. do 30 czerwca 2016 r. Pismem z dnia 19 lipca 2016 r. wezwał do zapłaty (...) z siedzibą w W.

(dowód: faktura VAT– k. 11, wezwanie do zapłaty – k. 7)

Ubezpieczyciel przyznał odszkodowanie w wysokości 520 zł. (...) z siedzibą w W. przeprowadziło postępowanie likwidacyjne i dokonało wypłaty odszkodowania w ramach tzw. bezpośredniej likwidacji szkody ( (...)).

(akta szkody)

Poszkodowana używała samochodu do celów zawodowych oraz w celach prywatnych, w tym do dowożenia dzieci do szkoły oraz na zajęcia pozalekcyjne.

(dowód: oświadczenie k. 14, zeznania świadka I. B. k. 91-91v)

Sąd zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego żądanie powoda nie zasługiwało na uwzględnienie.

Przedstawiony stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów załączonych do akt niniejszej sprawy , których prawdziwości nie kwestionowano.

W myśl art. 822 § 1 kc przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Z kolei zgodnie z art. 822 § 4 kc uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

Jak stanowi art. 509 § 1 i 2 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Pozwany (...) S.A. z siedzibą w W. nie kwestionował okoliczności zdarzenia szkodowego, a także swojej odpowiedzialności za skutki wypadku komunikacyjnego.

Sąd jednak w ramach kontroli materialnoprawnej podstawy roszczenia pozwu zbadał legitymację czynną powoda. Legitymacja miała wynikać z umowy cesji zawartej z osobą poszkodowaną. (k. 13)

Z treści umowy cesji z dnia 22 czerwca 2016 r. jednoznacznie wynika, że strony przedmiotem przelewu uczyniły wierzytelność o naprawę szkody wywołanej koniecznością zaciągnięcia zobowiązania z tytułu wynajmu pojazdu zastępczego względem (...) z siedzibą w W. w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 13 lutego 2016 r..

Przy ocenie ww. umowy podać należy, że przy wykładni oświadczeń woli, Sąd winien przywiązywać największą wagę do tego, jaki był zamiar stron zawierających umowę.

Strony procesu nie kwestionowały ani treści tego dokumentu, ani jego wiarygodności. W ocenie Sądu zamiarem stron umowy cesji wierzytelności, było przeniesienie wierzytelności, dokładnie w niej określonej. Zgodnie z art. 65 § 1 k.c. oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których złożone zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje. Stosownie do § 2 powyższego przepisu, w umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu. Wykładnia umowy wymaga analizy zgodnego zamiaru stron i celu umowy, której dokonuje się z uwzględnieniem całego kontekstu oświadczeń badanego w aspekcie treści, jak i okoliczności, w których zostały złożone. Sąd stwierdzając, że strony w sposób tożsamy rozumiały użyte w umowie sformułowania, ze względu na brzmienie art. 65 § 2 k.c., nakazującego w pierwszej kolejności badać zgodną wolę stron niż dosłowne brzmienie umowy, jest związany dokonaną przez nie zgodną interpretacją postanowień umowy. Dopiero w przypadku braku porozumienia co do rozumienia treści złożonych przez nie oświadczeń woli, do dokonania ich wykładni zastosowanie ma wynikająca z art. 65 k.c. dyrektywa interpretacyjna nakazująca tłumaczyć oświadczenia woli tak, jak wymagają tego ze względu na okoliczności, w których zostały złożone, zasady współżycia społecznego i ustalone zwyczaje (tzw. obiektywny wzorzec wykładni oświadczeń woli). Przy czym wykładnia taka, nie może prowadzić do wniosków nonsensownych (wyrok SN z dnia 8. lipca 2004 roku, IV CK 582/03, wyrok SN z dnia 22. lutego 2002 roku, V CKN 931/00). Zważyć przede wszystkim jednak należy, że potrzeba tłumaczenia oświadczeń woli według reguł wskazanych w art. 65 k.c. pojawia się tam dopiero, gdy treść oświadczenia woli budzi wątpliwości, jest niejasna lub może być różnie rozumiana. W drodze wykładni oświadczeń woli wyrażonych w formie pisemnej nie można natomiast nadawać oświadczeniom woli stron umowy innego sensu, niż to wynika z jej zapisanej treści.

Z treści przedłożonej przez powoda umowy cesji wierzytelności jednoznacznie wynika, iż przeniesiona została na powoda wierzytelność służąca poszkodowanej wobec (...) z siedzibą w W. z tytułu szkody likwidowanej w postępowaniu likwidacyjnym zarejestrowanym pod numerem (...). Brak jest np. adnotacji, że wierzytelność przysługuje poszkodowanej wobec ubezpieczyciela OC sprawcy szkody. Umowa ta w zakresie oznaczenia cedowanej wierzytelności i dłużnika z tego stosunku jest jasna i nie nasuwa wątpliwości. Powód nie przedstawił żadnego innego dowodu, na to, że posiada wierzytelność w stosunku do (...) S.A. z siedzibą w W.. Tym samym uznać należało, że powód nie ma legitymacji czynnej do występowania z roszczeniem przeciwko pozwanemu.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd na podstawie art. 509 k.c. i w zw. z art. 6 kc powództwo oddalił (pkt I wyroku)

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 kpc w całości zasądzając je od powoda na rzecz pozwanego (...) S.A. w W.. Na koszty te składała się jedynie kwota zastępstwa procesowego w wysokości 1 200 zł, zgodna z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

SSR Natalia Rzewuska