Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 198/17


WYROK
z dnia 16 lutego 2017 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący: Izabela Kuciak

Protokolant: Rafał Komoń


po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lutego 2017 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 30 stycznia 2017 r. przez wykonawcę: A. K.,
prowadząca działalność gospodarczą pod firmą A. K. Starpol Meble, ul. H. Kołłątaja
100, 24-100 Puławy w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Muzeum
Warszawy, Rynek Starego Miasta 28 – 42, 00-272 Warszawa

przy udziale wykonawcy: Office Plus Kraków sp. z o.o., ul. Słupecka 4/85, 03-209
Warszawa zgłaszającego swoje przystąpienie po stronie zamawiającego

orzeka:

1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża wykonawcę: A. K., prowadząca działalność
gospodarczą pod firmą A. K. Starpol Meble, ul. H. Kołłątaja 100, 24-100 Puławy, i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę: A.
K., prowadząca działalność gospodarczą pod firmą A. K. Starpol Meble, ul.
H. Kołłątaja 100, 24-100 Puławy, tytułem wpisu od odwołania;
2.2. zasądza od wykonawcy: A. K., prowadząca działalność gospodarczą pod
firmą A. K. Starpol Meble, ul. H. Kołłątaja 100, 24-100 Puławy, na rzecz
zamawiającego: Muzeum Warszawy, Rynek Starego Miasta 28 – 42, 00-272
Warszawa kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero
groszy), stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu
wynagrodzenia pełnomocnika.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od
dnia jego doręczenia przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.


Przewodniczący: ………………………

Sygn. akt: KIO 198/17

Uzasadnienie

Zamawiający prowadzi, w trybie przetargu nieograniczonego, postępowanie o
udzielenie zamówienia publicznego, którego przedmiotem jest „dostawa mebli wraz z
montażem do siedziby głównej Muzeum Warszaw” w ramach projektu pn. „modernizacja,
konserwacja oraz digitalizacja obiektów zabytkowych siedziby głównej Muzeum Warszawy
przy Rynku Starego Miasta w Warszawie”, realizowanego w ramach programu „Konserwacja
i rewitalizacja dziedzictwa kulturowego”. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w
Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 29 listopada 2016 r. pod numerem 2016/S
230-418992.

W przedmiotowym postępowaniu Odwołujący wniósł odwołanie, w ramach części I
zamówienia, wobec czynności wyboru oferty najkorzystniejszej i zaniechania czynności
odrzucenia ofert wykonawcy Office Plus Kraków Sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie (dalej:
„Office Plus” lub „Przystępujący”) oraz wykonawcy Lucjan Sp. z o.o. z siedzibą w Solcu
Kujawskim (dalej: „Lucjan”), jako nieodpowiadających treści SIWZ. W ocenie Odwołującego,
wskazane, wadliwe działanie Zamawiającego doprowadziło do naruszenia następujących
przepisów prawa:
1) art. 89 ust 1 pkt 2 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy
Office Plus jako nieodpowiadającej treści SIWZ;
2) art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy
Lucjan jako nieodpowiadającej treści SIWZ;
3) art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp poprzez prowadzenie postępowania w sposób
naruszający zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców
ubiegających się o udzielenie zamówienia oraz dążenie do udzielenia zamówienia
wykonawcy wybranemu niezgodnie z przepisami ustawy Pzp;
4) art. 91 ust. 1 ustawy Pzp przez dokonanie wyboru oferty najkorzystniejszej w sposób
niezgodny z SIWZ, przejawiający się w przyznaniu wykonawcy Office Plus i Lucjan
punktów w zakresie stołu S17 w kryterium „sposób połączenia materiałów” i „dbałość
o wykończenie”, pomimo, iż wymagania Zamawiającego w SIWZ dla przyznania
punktów nie zostały spełnione;
5) art. 91 ust. 1 ustawy Pzp przez dokonanie wyboru oferty najkorzystniejszej w sposób
niezgodny z SIWZ, przejawiający się w nieprzyznaniu Odwołującemu punktów w
zakresie stołu S17 i szafy SZ8 w kryterium „stabilność”, w zakresie szafy SZ8 także w
kryterium „dbałość o wykończenie”, „sposób połączenia materiałów”, i „praca

mechanizmów zamykających drzwi i szuflady”, pomimo, iż wymagania
Zamawiającego w SIWZ dla przyznania punktów przez próbki ww. mebli zostały
spełnione;
6) art. 7 ust. 1 ustawy Pzp przez przyznanie ofercie wykonawcy Office Plus i Lucjan
punktacji w zakresie stołu S17 w kryterium „sposób połączenia materiałów” i „dbałość
o wykończenie”, pomimo, że złożone przez tych wykonawców oferty nie spełniały
wymagań nałożonych przez SIWZ, a tym samym w ramach tych kryteriów ofertom
tym nie powinny zostać przyznane punkty za sposób połączenia materiałów i dbałość
o wykończenie;
7) art. 7 ust. 1 ustawy Pzp przez nieprzyznanie ofercie Odwołującego punktacji w
zakresie stołu S17 i szafy SZ8 w kryterium „stabilność”, w zakresie szafy SZ8 także w
kryterium „dbałość o wykończenie”, „sposób połączenia materiałów” i „praca
mechanizmów zamykających drzwi i szuflady”, pomimo, że złożona przez
Odwołującego oferta spełniała wymagania nałożone przez SIWZ, a tym samym w
ramach tych kryterium ofercie tej powinny zostać przyznane punkty za stabilność,
dbałość o wykończenie i sposób połączenia materiałów oraz pracę mechanizmów
zamykających drzwi i szuflady.
Wskazując na powyższe zarzuty Odwołujący wniósł o:
1. uwzględnienie odwołania;
2. nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty
w zakresie części I zamówienia;
3. nakazanie Zamawiającemu przeprowadzenie ponownego badania i oceny ofert w
zakresie części I zamówienia i w konsekwencji:
a) nakazanie Zamawiającemu odrzucenia oferty wykonawcy Office Plus;
b) nakazanie Zamawiającemu odrzucenia oferty wykonawcy Lucjan;
c) nakazanie Zamawiającemu dokonania wyboru oferty Odwołującego jako
najkorzystniejszej;
4. obciążenie Zamawiającego kosztami postępowania odwoławczego w całości.
Ponadto, Odwołujący wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii
biegłego z zakresu meblarstwa na okoliczność ustalenia, czy:
1. wzór produktu szafa SZ8 przedstawiony przez Odwołującego jest stabilny,
wykończony starannie, praca mechanizmów zamykających drzwi i szuflady jest
płynna (poruszają się bez zacięć i bez wysiłku);
2. wzór produktu stół S17 przedstawiony przez Odwołującego jest stabilny;
3. wzór produktu stołu S17 przedstawiony przez wykonawcę Office Plus, a także Lucjan
jest wykończony starannie, a łączenia na krawędziach są niewidoczne.

Zarzut niezgodności oferty z treścią SIWZ.
W ocenie Odwołującego, treść oferty uznanej za najkorzystniejszą nie odpowiada
treści SIWZ w zakresie szafy, symbol produktu SZ8. W tym samym zakresie, zdaniem
Odwołującego, treść oferty wykonawcy, który zajął drugie miejsce tj. Lucjan nie
odpowiada treści SIWZ.
Odwołujący podał, że w części III pkt 6 ppkt 1 SIWZ Zamawiający wskazał, iż
szczegółowy opis przedmiotu zamówienia dla części I został ujęty w załączniku nr 1 do
SIWZ, gdzie dla szafy o symbolu SZ8 Zamawiający wymagał m.in., aby była wykonana z
płyty wiórowej o grubości 18 mm, plecy tylne szafy miały zostać wykonane z płyty
meblowej o wskazanej przez Zamawiającego grubości, natomiast ściana tylna szafy miała
być wpuszczona, w stosunku do korpusu szafy, w wyfrezowane rowki w bokach i
wieńcach szafy. Elementem szafy miały być dwie szuflady skrzyniowe na prowadnicach.
Jak wynika z powyższego, zdaniem Odwołującego, Zamawiający w sposób
jednoznaczny określił, jaką grubość ma mieć szafa aktowa z szufladami o symbolu SZ8.
Odwołujący zwrócił uwagę, że Zamawiający w odpowiedzi na zapytanie wykonawcy
dopuścił zastosowanie płyty o grubości 16 mm lub innej grubości, ale powyższe dotyczyło
jedynie dna i tyłu szuflad w szafach z płyty meblowej z szufladami, w tym szafy o symbolu
SZ8 (odpowiedź Zamawiającego na pytanie wykonawcy nr 35 z dnia 7 grudnia 2016 r.).
Odwołujący podniósł, że Zamawiający określił wymagania dla ww. szafy w sposób
precyzyjny, jasny i niebudzący żadnych wątpliwości, stąd były one w pełni wiążące dla
wykonawców. Wykonawcy, jak podkreślił Odwołujący, winni postanowienia te stosować, a
Zamawiający bez wyjątku jest zobligowany do tego, aby własny dokument przetargowy
literalnie odczytywać, respektować i egzekwować.
Odwołujący podał, że zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy Pzp przedmiot zamówienia
opisuje się w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i
zrozumiałych określeń, uwzględniając wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć
wpływ na sporządzenie oferty. W okolicznościach niniejszej sprawy, zdaniem
Odwołującego, Zamawiający wypełnił powyższe okoliczności wskazując, iż wymaga
dostarczenia szafy aktowej z szufladami z płyty wiórowej o grubości 18 mm, po
modyfikacji w zakresie dna i tyłu szuflad o grubości 16 mm lub innej, o plecach
wykonanych z płyty meblowej o określonej grubości, natomiast ściana tylna szafy miała
być wpuszczona w stosunku do korpusu szafy, w wyfrezowane rowki w bokach i wieńcach
szafy.
Dalej Odwołujący wyjaśnił, że Zamawiający w części II pkt B SIWZ pod poz. kryterium
„Jakość wykonania” zobowiązał wykonawców do dostarczenia próbki oferowanego
asortymentu, m.in. dla szafki z szufladami oznaczonej w Opisie przedmiotu zamówienia
symbolem SZ8. Nadto, jak podał Odwołujący, Zamawiający wskazał, iż próbki stanowią

załączniki do oferty i są składane w celu oceny oferowanego przez wykonawcę asortymentu,
zgodnie z przyjętymi przez Zamawiającego kryteriami oceny ofert. Dodatkowo, jak podkreślił
Odwołujący, próbki mają potwierdzać również zgodność złożonych próbek z wymaganiami
Zamawiającego określonymi w SIWZ.
Odwołujący dostrzegł również, że z kolei w części II lit. A pkt 5 ppkt 2 SIWZ
Zamawiający wskazał, iż w celu potwierdzenia, iż oferowane dostawy odpowiadają
wymaganiom Zamawiającego, wykonawca załączy do oferty próbki mebli w zakresie oraz na
zasadach określonych w części dotyczącej kryteriów oceny ofert.
Odwołujący podniósł, że próbka szafy SZ8 dostarczona przez wykonawcę Office Plus
posiadała boki szuflad o grubości 8 mm, zamiast wymaganych przez Zamawiającego 18
mm. Ponadto, jak zauważył Odwołujący, do pleców szafy od wewnątrz została
przymocowana stalowa płyta, co również stoi w sprzeczności z wymaganiami SIWZ, gdzie
Zamawiający określił, iż plecy szafy wykonane mają być wyłącznie z płyty meblowej.
Z kolei, jak wyjaśnił Odwołujący, wykonawca Lucjan dostarczył próbkę SZ8, której
ściana tylna została wpuszczona w stosunku do korpusu szafy w wyfrezowane rowki jedynie
w bokach szafki, a nie jak wymagał Zamawiający w bokach i wieńcach szafy. W ocenie
Odwołującego, zastosowanie takiego rozwiązania jest nie tylko niezgodne z jednoznacznymi
wymaganiami SIWZ, ale wpływa na niestabilność mebla i jego nieszczelność, a nadto, takie
rozwiązanie pozwala na wyprodukowanie mebla po niższych kosztach i w krótszym czasie,
co stanowi naruszenie zasady uczciwej konkurencji.
Zdaniem Odwołującego, istotnym jest, iż w niniejszym postępowaniu Zamawiający
w części II lit. B pkt 5 SIWZ wyraźnie wskazał, iż „Wykonawca nie może samodzielnie
zmieniać i wprowadzać dodatkowych pozycji do oferty”. Wadliwość przedłożonej próbki, w
ocenie Odwołującego, w konsekwencji skutkować powinna uznaniem niezgodności
złożonej oferty z SIWZ. Próbki te, w opinii Odwołującego, stanowiły część ofert i jako takie
podlegały badaniu na gruncie warunków przedmiotowych postępowania.
Istotnym w niniejszej sprawie jest, zdaniem Odwołującego, iż wykonawca Lucjan
zwrócił się do Zamawiającego pismem z dnia 23 grudnia 2016 r. o dopuszczenie jako
„rozwiązania równoważnego” zmiany polegającej na wykonaniu frezowanych wpustów
wyłącznie w ścianach bocznych mebla. Zamawiający, jak podał Odwołujący, pozostawił
ww. pismo wykonawcy Lucjan bez rozpoznania.
W tym miejscu Odwołujący wskazał, iż zgodnie z art. 38 ust. 1 ustawy Pzp
wykonawca może zwrócić się do zamawiającego o wyjaśnienie treści SIWZ, a
zamawiający jest obowiązany udzielić wyjaśnień niezwłocznie, jednak nie później niż: 1)
na 6 dni przed upływem terminu składania ofert, 2) na 4 dni przed upływem terminu
składania ofert - w przetargu ograniczonym oraz negocjacjach z ogłoszeniem, jeżeli
zachodzi pilna potrzeba udzielenia zamówienia, 3) na 2 dni przed upływem terminu

składania ofert - jeżeli wartość zamówienia jest mniejsza niż kwoty określone w
przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp, pod warunkiem, że wniosek
o wyjaśnienie treści SIWZ wpłynął do zamawiającego nie później niż do końca dnia, w
którym upływa połowa wyznaczonego terminu składania ofert.
Na bieg terminu składania wniosku o wyjaśnienie treści SIWZ, jak zauważył
Odwołujący, nie wpływa przedłużenie terminu składania ofert (art. 38 ust. 1b ustawy Pzp).
W przypadku, gdy wniosek o wyjaśnienie treści SIWZ wpłynął po upływie terminu
składania wniosku, o którym mowa w art. 38 ust. 1 ustawy Pzp, lub dotyczy udzielonych
wyjaśnień, zamawiający, jak podał Odwołujący, może udzielić wyjaśnień albo pozostawić
wniosek bez rozpoznania (art. 38 ust. 1a ustawy Pzp).
Odwołujący zwrócił uwagę, że zgodnie z przywoływanym przepisem wykonawca
może zwrócić się do zamawiającego o wyjaśnienie treści SIWZ. Zamawiający, jak
podkreślił Odwołujący, jest obowiązany udzielić wyjaśnień niezwłocznie, pod warunkiem,
że wniosek o wyjaśnienie treści SIWZ wpłynął do Zamawiającego nie później niż do końca
dnia, w którym upływa połowa wyznaczonego terminu składania ofert.
Zatem w okolicznościach niniejszej sprawy, jak podkreślił Odwołujący,
Zamawiający stosownie do przepisu art. 38 ust. 1a ustawy Pzp pozostawił wniosek bez
rozpoznania, a w konsekwencji powyższego nie miała miejsce proponowana przez
wykonawcę Lucjan modyfikacja SIWZ w zakresie dopuszczenia możliwości wykonania
frezowanych wpustów wyłącznie w ścianach bocznych mebla. Odwołujący stwierdził, że z
tych przyczyn wykonawca Lucjan, dostarczając wzór szafy SZ8 z zastosowaniem
technologii niezgodnej z SIWZ, w istocie zaproponował produkt nieodpowiadający
wymaganiom Zamawiającego, a co za tym idzie, oferta wykonawcy Lucjan jako niezgodna
z SIWZ podlegała odrzuceniu.
Odwołujący zwrócił uwagę, że jak przyjęła KIO w wyroku z dnia 13 czerwca 2016 r.
„Wykonawcy nie mogą z własnej inicjatywy modyfikować ani „poprawiać” SIWZ nawet,
jeśli uważają, że powinna ona brzmieć inaczej. Naczelną zasadą jest bowiem to, aby
wszyscy wykonawcy składali oferty w jednakowych warunkach - opisanych właśnie
specyfikacją. W przeciwnym wypadku - gdyby wykonawcy mogli sami zmieniać
wymagania opisu przedmiotu zamówienia - naruszona zostałaby właśnie uczciwa
konkurencja i równe traktowanie wykonawców”.
Skoro zatem Zamawiający w sposób precyzyjny i niebudzący wątpliwości określił
wymagania dla szafy składającej się na przedmiot zamówienia, to jak podniósł
Odwołujący, obowiązkiem każdego z wykonawców było złożenie oferty zgodnej z
brzmieniem SIWZ.
W tym miejscu Odwołujący wskazał, iż w SIWZ Zamawiający nadał próbce charakter
dychotomiczny, a to traktuje ją zarówno jako dokument, w rozumieniu przepisów

rozporządzenia w sprawie rodzajów dokumentów i jednocześnie jasno wskazał, że próbka
będzie podstawą do oceny ofert. Jak zatem wynika z powyższego, zdaniem Odwołującego,
przywołane zapisy SIWZ nakazują traktować próbkę jednocześnie jako dokument, o którym
mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp i ofertę sensu stricto. Z uwagi na fakt, iż
ustawodawca przewidział odmienne konsekwencje prawne w przypadku, gdy próbka stanowi
dokument potwierdzający, iż oferowane dostawy odpowiadają wymaganiom Zamawiającego,
a inne w przypadku, gdy stanowi ona treść oferty, decydującego znaczenia, zdaniem
Odwołującego, nabiera przesądzenie charakteru próbki w niniejszym postępowaniu.
Odwołujący wskazał, iż w niniejszym postępowaniu próbka stanowi pewną
materializację przedmiotu oferty, która ma służyć namacalnemu, empirycznemu zbadaniu
cech i właściwości przedmiotu oferty. Prezentacja próbki, jak podał Odwołujący, może
przyjąć postać oględzin zaoferowanego przedmiotu, zbadania jego właściwości, sprawdzenia
walorów użytkowych, działania mechanizmów oraz wymaganych lub deklarowanych przez
wykonawcę funkcjonalności. Tego rodzaju próbka, zdaniem Odwołującego, będzie miała
charakter oferty, czy to wprost, czy też jako, tzw. dokument potwierdzający spełnienie przez
oferowany przedmiot wymagań Zamawiającego dotyczących przedmiotu zamówienia.
W ramach przedmiotowego zamówienia, jak podał Odwołujący, prezentacja cech i
właściwości próbki miała służyć ustaleniu zgodności przedmiotu oferty z siwz, sprawdzeniu
jego poszczególnych parametrów i oceny przedmiotu według przyjętych kryteriów
pozacenowych, a nadto zbadaniu, czy oferowane dostawy odpowiadają wymaganiom
postawionym w SIWZ.
Zatem, w okolicznościach niniejszego postępowania ocena próbki, w ocenie
Odwołującego, niezależnie od tego, czy wprost stanowi ona sposób złożenia oferty przez
złożenie jej przedmiotu, czy też ma charakter dokumentu potwierdzającego spełnienie
wymagań stawianych przez zamawiającego, ostatecznie prowadzi do stwierdzenia
zgodności bądź braku zgodności oferowanego przedmiotu z SIWZ. Odwołujący podał, że jak
przyjęła KIO w uzasadnieniu wyroku z dnia 25 marca 2015 r. w sprawie o sygn. akt: KIO
506/15 „(...) albo próbka służy, jako pewien wyznacznik cech punktowanych w ramach
kryteriów i jest w takim wypadku materializacją przedmiotu oferty, albo - jeśli nie
odzwierciedla ona tego przedmiotu - nie powinna być wcale traktowana, jako
reprezentatywna do stwierdzania cech oferowanego przedmiotu, a w takim wypadku nie
powinny też być przyznane w oparciu o nią punkty w kryteriach pozacenowych”.
Odwołujący podkreślił, iż wszyscy wykonawcy mają wyznaczony taki sam czas na
przygotowanie swoich ofert, który kończy się wraz z upływem terminu składania ofert.
Uzupełnienie próbki dostarczonego przez wykonawców produktu, niedopuszczalne w
przypadku, gdy oferowany mebel nie spełnia wymagań zamawiającego, od których zależy
przyjęcie oferty, stanowiłoby, zdaniem Odwołującego, w istocie naruszenie art. 82 ust. 1 oraz

84 ust. 1 ustawy Pzp. Zgodnie z przywołanymi przepisami, jak podał Odwołujący,
wykonawca może złożyć jedną ofertę, a zmiana oferty jest dopuszczalna wyłącznie przed
upływem terminu składania ofert. Poprawienie wadliwości próbki, stanowiłoby, zdaniem
Odwołującego, obejście prawa i naruszenie zasad wskazanych w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp.
Skoro zatem z dostarczonych przez wykonawców próbek wynika niezgodność mebla z
wymaganiami Zamawiającego, to Zamawiający winien, w opinii Odwołującego, odrzucić
ofertę tych wykonawców na zasadzie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp.
Nadto, jak podkreślił Odwołujący, skoro w niniejszym postępowaniu z dostarczonych
próbek mebli miała wynikać deklaracja wykonawcy co do oferowanych produktów, a zatem
stanowiły one element oświadczenia woli wykonawcy, to nie podlegały one uzupełnieniu w
trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp.
Odwołujący podał, że KIO w uzasadnieniu wyroku z dnia 9 lipca 2013 r., sygn. akt:
KIO 1496/13 przyjęła, iż: „Próbka stanowić może dokument przedmiotowy w ujęciu przepisu
§ 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 19 lutego 2013 r. w sprawie rodzajów dokumentów,
jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich te dokumenty mogą być
składane (Dz. U. z 2013 r., poz. 231) i będzie wówczas podlegać uzupełnieniu w trybie
przepisu art. 26 ust. 3 p.z.p. W takiej sytuacji jej rolą jest umożliwienie zamawiającemu
skonfrontowania postawionych przedmiotowi zamówienia wymagań z opisanymi w SIWZ
właściwościami. Należy jednak zauważyć, że próbka może służyć również ocenie jakości
określonych właściwości, stanowiąc kryterium oceny ofert. W takiej sytuacji trzeba ją uznać
za element oferty niepodlegający uzupełnieniu, a ewentualnie wyjaśnieniu w trybie przepisu
art. 87 ust. 1 p.z.p”.
Odwołujący wskazał, również, że w uzasadnieniu wyroku KIO z dnia 8 sierpnia 2013
r. w sprawie o sygn. akt: KIO 1807/13 podano, że: „Nieistotne jest użycie literalnie słowa:
„próbki”, czy też innego określenia, gdyż konieczne jest każdorazowe ustalenie celu, jakim
kierował się zamawiający przy konstruowaniu wymogu załączenia próbki, czy też wzoru. Inny
będzie status próbki, czy też wzoru, gdy był on wymagany tylko celem dokonania na jego
podstawie oceny złożonej oferty w ramach kryterium techniczno - jakościowego, czy też
jakościowego, a inny, gdy będzie miał służyć potwierdzeniu spełniania przez oferowane
dostawy wymagań określonych przez zamawiającego”.
Podobnie stanowisko, jak podał Odwołujący, zajęła Izba w wyroku z dnia 18 czerwca
2013 r. w sprawie o sygn. akt: KIO 1320/13 przyjmując, iż: „Konieczne jest każdorazowe
ustalenie celu, jakim kierował się zamawiający przy konstruowaniu wymogu załączenia
próbki, czy wzoru do oferty. Inny będzie status próbki, gdy był on wymagany wyłącznie
celem dokonania na jego podstawie oceny złożonej oferty w ramach kryterium techniczno-
jakościowego, czy jakościowego (np. oceny, czy oferowany system posiada wszystkie
opisane w SIWZ funkcjonalności), a inny, gdy będzie miał służyć potwierdzeniu spełniania

przez oferowane dostawy wymagań określonych przez zamawiającego. W pierwszym
wypadku uzupełnienie w trybie art. 26 ust. 3 p.z.p. jest niedopuszczalne, gdyż byłoby to
uzupełnienie elementu oferty (niekompletnej) o brakujący element, co prowadzi do
niedopuszczalnej na gruncie p.z.p. zmiany treści oferty po wyznaczonym terminie składania
ofert. W drugim wypadku, uzupełnienie w trybie art. 26 ust. 3 p.z.p. jest w oparciu o
wykładnię celowościową uzasadnione”.
Jak zauważył Odwołujący, stanowisko powyższe potwierdziła KIO w wyroku z dnia 17
września 2008 r. w sprawie o sygn. akt: KIO /UZP 919/08, przesądzając, iż: „Inny będzie
status próbki, czy też wzoru, gdy był on wymagany tylko i wyłącznie celem dokonania na
jego podstawie oceny złożonej oferty w ramach kryterium techniczno-jakościowego, czy też
jakościowego, a inny, gdy będzie miał służyć potwierdzeniu spełniania przez oferowane
dostawy wymagań określonych przez Zamawiającego. W pierwszym wypadku uzupełnienie
w trybie art. 26 ust. 3 p.z.p. jest niedopuszczalne, gdyż byłoby to de facto uzupełnienie
elementu oferty, czyli oferty niekompletnej o brakujący element, w drugim wypadku
uzupełnienie w trybie art. 26 ust. 3 p.z.p. jest w oparciu o wykładnię celowościową
uzasadnione”.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy Odwołujący stwierdził,
iż próbka wymagana przez Zamawiającego stanowiła podstawę do oceny ofert w ramach
kryteriów jakościowych postępowania, a co za tym idzie, należy ją zakwalifikować jako część
oferty. Zdaniem Odwołującego, charakter próbki w niniejszym postępowaniu wskazuje, iż
mamy do czynienia z elementem opisu przedmiotu zamówienia, a nie oświadczeniem
potwierdzającym spełnienie warunków udziału w postępowaniu. Zastosowanie w takim
przypadku art. 26 ust. 3 ustawy Pzp prowadziłoby, w ocenie Odwołującego, do naruszenia
art. 87 ust 1 ustawy Pzp, bowiem w istocie sprowadzałoby się do uzupełnienia treści oferty,
w zakresie, w jakim gwarantować miałaby ona wykonanie zamówienia w sposób zgody z
oczekiwaniami Zamawiającego. W konsekwencji powyższego, zdaniem Odwołującego,
próbka ta nie podlega trybowi uzupełnień, przewidzianemu w art. 26 ust. 3 ustawy Pzp, a
ponadto jej niezgodność z warunkami postępowania musi prowadzić do odrzucenia oferty.
Niewątpliwie, jak podkreślił Odwołujący, skoro Zamawiający przesądził, iż próbka jako
załącznik do oferty jest składana w celu oceny oferowanego przez wykonawcę asortymentu,
zgodnie z przyjętymi przez Zamawiającego kryteriami oceny ofert, a nadto w ramach
kryterium jakościowego, na podstawie oceny dostarczonych próbek, zamawiający
przyznawał punktację, która miała znaczny wpływ na wynik procedury przetargowej, to
niezgodność tak rozumianej próbki z SIWZ stanowiła o obowiązku Zamawiającego
odrzucenia oferty i niemożliwości uprzedniego wezwania do uzupełnienia próbki w trybie art.
26 ust. 3 ustawy Pzp.
Wobec powyższego, zdaniem Odwołującego, zarówno wykonawca Office Plus jak i

Lucjan złożyli ofertę niezgodną z treścią SIWZ w zakresie szafy z szufladami SZ8. Skoro
Zamawiający w zakresie ww. mebla wymagał, aby mebel był wykonany z płyty wiórowej o
grubości mebla 18 mm (za wyjątkiem dna i tyłu szuflad), a plecy tylne szafy z płyty meblowej,
a także wymagał wpuszczenia tylnej ściany w stosunku do korpusu szafy w wyfrezowane
rowki zarówno w bokach, jak i w wieńcach szafy, to wykonawcy, którzy zaoferowali ww.
szafę o innej grubości, o plecach tylnych wykonanych nie tylko z płyty meblowej, a także,
której ściana tylna została wpuszczona w wyfrezowane rowki jedynie w bokach szafy, to w
ocenie Odwołującego, Office Plus i Lucjan - złożyli oferty niezgodne z wymaganiami
Zamawiającego określonymi SIWZ, a niezgodność ta ma charakter istotny. Zatem, oferty
wykonawców Office Plus i Lucjan, w ocenie Odwołującego, winny zostać odrzucone, na
zasadzie art. 89 ust.1 pkt 2 ustawy Pzp.
Wobec powyższego, jak podkreślił Odwołujący, zarówno wykonawca Office Plus, jak i
Lucjan zaoferowali szafę SZ8, niezgodne z wymaganiami Zamawiającego. Odwołujący
podkreślił, iż wykonawca Lucjan próbował negocjować treść SIWZ z Zamawiającym, jednak
bezskutecznie, co za tym idzie, zdziwienie Odwołującego budzi niedostrzeżenie
niezgodności przez Zamawiającego, skoro pismo wykonawcy Lucjan faktycznie zwracało
uwagę na te uchybienia.
Zatem, w ocenie Odwołującego, w okolicznościach niniejszej sprawy Zamawiający
wadliwie zaniechał odrzucenia oferty wykonawcy Office Plus, a także wykonawcy Lucjan
jako niezgodnych z SIWZ, a w konsekwencji powyższego nieprawidłowo dokonał wyboru
oferty Office Plus jako najkorzystniejszej.
Odwołujący podał, że zgodnie z art. 82 ust. 3 ustawy Pzp treść oferty musi
odpowiadać treści SIWZ. Z kolei przepis art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, jak zauważył
Odwołujący, nakazuje odrzucić ofertę, której treść nie odpowiada treści SIWZ, z
zastrzeżeniem możliwości poprawienia niezgodności oferty z SIWZ wskazanych w art. 87
ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. Zgodnie ze wskazanym zastrzeżeniem, jak podał Odwołujący,
zamawiający poprawia w ofercie omyłki inne niż oczywiste omyłki pisarskie i oczywiste
omyłki rachunkowe, polegające na niezgodności oferty z SIWZ, niepowodujące istotnych
zmian w treści oferty.
Dalej Odwołujący podniósł, że ustawa Pzp nie ustaliła definicji własnej pojęcia
„oferta”, w związku z czym, na mocy art. 14 ustawy Pzp, zastosowanie znajdzie definicja
zawarta w art. 66 § 1 k.c. Oświadczenie woli, jak podał Odwołujący, stanowi ofertę, jeśli
zawiera istotne postanowienia umowy. Zindywidualizowany przedmiot dostawy stanowi
element przedmiotowo istotny przyszłej umowy w sprawie zamówienia publicznego, jej
essentialia negotii. W ocenie Odwołującego, próbki składały się w rzeczywistości na treść
oferty wykonawcy, rozumianej jako oświadczenie woli, wyrażające zobowiązanie do
określonego wykonania zamówienia, albowiem odnoszą się bezpośrednio do przedmiotu

zobowiązania wykonawcy, dookreślają i uszczegóławiają jego zakres (wyrok KIO z dnia 7
kwietnia 2016 r., sygn. akt: KIO 426/16).
W niniejszym zamówieniu, jak podkreślił Odwołujący, próbki według treści SIWZ
stanowiły załącznik do oferty. Dodatkowo, jak podał Odwołujący, po modyfikacji w części II
lit. 3 SIWZ, w zakresie kryteriów oceny ofert dla części I, II, III, Zamawiający wskazał, iż
„wykonanie i montaż zabudowy meblowej przez wykonawcę w ramach umowy zawartej w
wyniku przeprowadzenia przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego musi być tożsame z próbnymi egzemplarzami przedstawionymi przez
wykonawcę i zaakceptowanymi przez Zamawiającego w ramach przeprowadzonego
postępowania tj. meble dostarczone po podpisaniu umowy mają być zgodne z próbkami
mebli dostarczonymi wraz z ofertą”.
Zamawiający zatem jednoznacznie określił, jak zauważył Odwołujący, iż przedmiot
dostawy musi być zgodny z tym, którego użyto dla zaprezentowania w postaci próbki, w
zakresie użytych materiałów, wymiarów czy określonych cech, których Zamawiający wymaga
wobec przedmiotu zamówienia. W niniejszym postępowaniu, zdaniem Odwołującego,
Zamawiający przesądził o tożsamości próbki z przyszłym przedmiotem dostawy, a wnioski
wyciągnięte na podstawie próbki miały być właściwe dla mebla, będącego przedmiotem
dostawy, w zakresie spełniania bądź niespełniania, wskazanego przez Zamawiającego
katalogu wymagań.
Odwołujący podniósł, że skoro intencją Zamawiającego było oczekiwanie złożenia
próbki jako przedmiotu w pełni zbieżnego z tym, który ma być następnie przedmiotem
dostawy, to nie można przyjąć, że przedmiotem próbki może być przedmiot odbiegający w
takim czy innym zakresie od wymagań stawianych w treści SIWZ.
Poprzez złożenie oferty, jak zauważył Odwołujący, rozumie się faktycznie
zaoferowanie danego przedmiotu, tj. wskazanie w oświadczeniu tego, co oferuje wykonawca
poprzez podanie danych identyfikujących dany oferowany przedmiot według wytycznych
zamawiającego. Dopiero w ten sposób wykonawca oświadcza, co faktycznie oferuje.
Wskazanie przez wykonawcę modelu/symbolu produktu stanowi, jak podkreślił Odwołujący,
oświadczenie wykonawcy dotyczące tego, co będzie przedmiotem przyszłej umowy. Takie
oświadczenie wykonawcy, zdaniem Odwołującego, wiąże zarówno tego wykonawcę, jak i
zamawiającego. Zatem, w ocenie Odwołującego, przy brzmieniu SIWZ takim, jak w niniejszej
sprawie, przedmiot próbki winien w pełnym zakresie odpowiadać przedmiotowi zamówienia,
bowiem w całości stanowił on element oferty. Na podstawie złożonej w postępowaniu próbki,
jak podkreślił Odwołujący, Zamawiający wnioskował o jakości zaoferowanego mebla.
Odwołujący podniósł również, iż to po stronie wykonawcy spoczywa obowiązek
sporządzenia oferty z zachowaniem należytej staranności, wymaganej w stosunkach
danego rodzaju. Oferta, jak podkreślił Odwołujący, w swej warstwie merytorycznej musi

odpowiadać oczekiwaniom Zamawiającego wyrażonym w SIWZ, Zamawiający bowiem nie
może udzielić zamówienia podmiotowi, który nie daje rękojmi należytego wykonania
zamówienia. Niezgodność treści oferty z treścią SIWZ oceniana jest na dzień złożenia
oferty. Po złożeniu oferty, zdaniem Odwołującego, możliwe jest jedynie wyjaśnienie treści
oferty, na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp, z wyłączeniem negocjacji oraz dokonywania
jakiejkolwiek zmiany w treści oferty, z zastrzeżeniem ust. 1a i ust. 2 tego artykułu.
Przyjęcie możliwości dostarczenia próbki niezgodnej z wymaganiami SIWZ
faktycznie, zdaniem Odwołującego, prowadziłoby do zaoferowania mebla niezgodnego z
wymaganiami Zamawiającego. Takie zachowanie nie daje Zamawiającemu żadnej
pewności co do tego, jaki asortyment otrzyma na etapie realizacji zamówienia.
Niewątpliwie, w ocenie Odwołującego, w takim przypadku niemożliwa byłaby weryfikacja
oferty, co do zgodności z SIWZ, co dawałoby zupełną dowolność wykonawcy na etapie
realizacji umowy.
Odwołujący podał, że jak przyjęła KIO w wyroku z dnia 25 marca 2016 r., sygn. akt:
KIO 384/16: „Zgodnie z regulacją art. 82 ust. 3 p.z.p., treść oferty musi odpowiadać treści
specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Zgodność treści oferty z treścią specyfikacji
jest zapewniona wówczas, gdy na podstawie analizy i porównania treści obu tych
dokumentów można uznać, iż istotne postanowienia zawarte w ofercie nie są inne, tj. nie
różnią się w swej treści od postanowień zawartych w specyfikacji istotnych warunków
zamówienia. Niezgodność treści oferty z treścią siwz ma miejsce w sytuacji, gdy oferta nie
odpowiada w pełni przedmiotowi zamówienia, nie zapewniając jego realizacji w całości
zgodnie z wymogami zamawiającego. Rzeczą oczywistą i niebudzącą sporów, jest, że do
istotnych warunków siwz, a zatem i oferty należą postanowienia dotyczące ceny (cen)
ofertowych, które będą przyjmowane do rozliczeń stron, czy spełnienie parametrów
granicznie wymaganych, oznaczenie zakresu przedmiotu zamówienia, należyte
dookreślenie oferowanego przedmiotu zamówienia”.
W niniejszym postępowaniu, jak podkreślił Odwołujący, Zamawiający wymagał
złożenia próbek oferowanych produktów w celu zbadania zgodności oferowanego
przedmiotu z wymaganiami SIWZ, a także oceny ich jakości. Ww. próbki, zdaniem
Odwołującego, stanowiły treść oferty i źródło informacji o oferowanych produktach.
Zaoferowana przez wykonawcę Office Plus i wykonawcę Lucjan szafa SZ8, w
ocenie Odwołującego, nie spełnia wymagań Zamawiającego stawianych w SIWZ. Zatem,
skoro zarówno Office Plus, jak i Lucjan wskazali w swoich ofertach szafę, która nie spełnia
wymaganych przez Zamawiającego parametrów, to wykonawcy ci złożyli w tym zakresie
ofertę niezgodną z wymaganiami SIWZ. Dodatkowo, Odwołujący stwierdził, iż niezgodność
oferty Office Plus, a także oferty Lucjan z treścią SIWZ jest w niniejszym przypadku
oczywista, a tym samym zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp przez

zaniechanie odrzucenia ww. ofert należy uznać za uzasadniony. Odwołujący wskazał, iż dla
odrzucenia oferty wystarczy, aby w postępowaniu o udzielenie zamówienia wystąpiła
chociaż jedna podstawa do jej odrzucenia (wyrok KIO z dnia 15 kwietnia 2016 r., sygn. akt:
KIO 464/16).

Zarzut naruszenia uczciwej konkurencji.
Odwołujący podniósł, że Zamawiający w ramach realizacji celów ustawowych, tj.
efektywnego gospodarowania środkami publicznymi oraz zapewnienia dostępu do zamówień
wszystkim podmiotom zdolnym do jego wykonania, nie podjął właściwych czynności, aby
przeprowadzić rzeczone postępowanie na zamówienie publiczne w trybie przetargu
nieograniczonego, w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe
traktowanie wykonawców.
Odwołujący, jak podał, przedstawiał Zamawiającemu swoje wątpliwości, wskazywał
niezgodności złożonych ofert z SIWZ, jednak nie otrzymał żadnej odpowiedzi na swoje
pisma. Zdaniem Odwołującego, Zamawiający dokonując oceny ofert nie zbadał, czy
wykonawcy spełniają wymogi określone w SIWZ. Zamawiający będąc zobowiązany do
zapewnienia uczciwej konkurencji, jasnych i przejrzystych reguł udzielania zamówienia był
równocześnie zobligowany, jak podkreślił Odwołujący, do troski o racjonalne
gospodarowanie środkami publicznymi i zweryfikowania złożonych próbek. Naruszenie
przepisów ustawy Pzp i SIWZ przez Zamawiającego, zdaniem Odwołującego, miało istotny
wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia. Przez istotność wpływu należy
rozumieć doniosłość, ważność i dopuszczalność dokonanych naruszeń, które stanowią
pewien próg czy też granicę przy przekroczeniu, której zachowania stron postępowania o
zamówienie publiczne nie dadzą się pogodzić z przepisami prawa oraz zasadami zamówień
publicznych (wyrok KIO z 31 stycznia 2012 r., sygn. akt: KIO 136/12).
W ocenie Odwołującego, postępowanie Zamawiającego było sprzeczne z
efektywnym i racjonalnym gospodarowaniem środkami publicznymi. Odwołujący podał, że
Zamawiający przeznaczył na sfinansowanie zamówienia w zakresie części I kwotę
1.757.955,21 zł, natomiast wykonawca Office Plus, który został wybrany złożył ofertę na
wykonanie części I na kwotę 1.754.057,49 zł, a Odwołujący na kwotę 1.507.860,69 zł.
Odwołujący podniósł, że zgodnie z ustawą z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach
publicznych (j.t. Dz. U. z 2016 r., poz. 1870 ), zwaną dalej „ufp”, jednostki sektora finansów
publicznych (Zamawiający jest jednostką budżetową) mają obowiązek postępować zgodnie z
art. 44 ust. 2, 3 i 4 ufp, gdzie są sprecyzowane podstawowe zasady dysponowania i
wydatkowania środków publicznych. Zgodnie z art. 44 ust. 2, 3 i 4 ufp: „Jednostki sektora
finansów publicznych dokonują wydatków zgodnie z przepisami dotyczącymi
poszczególnych rodzajów wydatków. Wydatki publiczne powinny być dokonywane: 1) w

sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasad: a) uzyskiwania najlepszych efektów z
danych nakładów, b) optymalnego doboru metod i środków służących osiągnięciu
założonych celów; 2) w sposób umożliwiający terminową realizację zadań; 3) w wysokości i
terminach wynikających z wcześniej zaciągniętych zobowiązań. Jednostki sektora finansów
publicznych zawierają umowy, których przedmiotem są usługi, dostawy lub roboty
budowlane, na zasadach określonych w przepisach o zamówieniach publicznych, o ile
odrębne przepisy nie stanowią inaczej.”
W ocenie Odwołującego, wydatki związane z przedmiotowym postępowaniem
powinny być dokonywane w sposób celowy i oszczędny, w aspekcie uzyskiwania
najlepszych efektów z danych nakładów. Zamawiający dokonał wyboru oferty Office Plus co
do części I jako najkorzystniejszej i jako spełniającej wymagania stawiane w SIWZ, choć w
ocenie Odwołującego, oferta ta była sprzeczna z SIWZ oraz była ofertą znacząco droższą
niż oferta Odwołującego. Popełnione przez Zamawiającego błędy, zdaniem Odwołującego,
były istotne i miały wpływ na wynik postępowania, a wybrana oferta była o kilkaset tysięcy
droższa niż oferta Odwołującego.
Dalej Odwołujący podał, że Zamawiający w SIWZ określił kryteria oceny ofert dla I
części zamówienia. Przy wyborze oferty Zamawiający przyjął jako kryteria: cenę 25 %,
jakość wykonania 50%, okres gwarancji 25%. Kryterium jakościowe było więc, zdaniem
Odwołującego, bardzo istotnym czynnikiem mającym wpływ na ocenę złożonych ofert.
Kryterium jakości (50 pkt), jak podał Odwołujący, w zakresie oceny punktowej miało zostać
dokonane na podstawie asortymentu przedstawionego przez wykonawcę, po dostarczeniu
próbki asortymentu dla poszczególnych pozycji przedmiotu zamówienia. W trakcie badania
próbek każdy z członków komisji przetargowej, powołanej przez Zamawiającego, jak wyjaśnił
Odwołujący, miał dokonać oceny próbki poszczególnego mebla, przyznając według uznania
ilość punktów, biorąc pod uwagę kryteria szczegółowo opisane w SIWZ. Następnie,
Zamawiający miał udzielić zamówienia wykonawcy, którego oferta zostanie uznana za
najkorzystniejszą. Natomiast zgodnie z SIWZ, jak podał Odwołujący, za ofertę
najkorzystniejszą zostanie uznana oferta zawierająca najkorzystniejszy bilans punktów w
kryteriach „ceny”, „jakości wykonania”, „okresu gwarancji". Ocena punktowa kryterium „ceny”
dokonana miała zostać na podstawie łącznej ceny ofertowej brutto określonej przez
wykonawcę, kryterium „jakość” miała zostać oznaczona na podstawie oceny asortymentu
Wykonawcy, a kryterium „gwarancji” na podstawie oświadczenia wykonawcy o oferowanym
okresie gwarancji na przedmiot zamówienia.
Odwołujący wskazał, iż na podstawie przepisu art. 21 ust. 4 ustawy Pzp do
dokonania określonych czynności związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem
postępowania o udzielenie zamówienia w wypadku, gdy wymagane byłyby wiadomości
specjalne kierownik Zamawiającego z własnej inicjatywy lub na wniosek komisji przetargowej

może powołać biegłych. W przedmiotowym postępowaniu, jak wyjaśnił Odwołujący, nie
zostali przez Zamawiającego powołani żadni biegli, choć w poprzednich postępowaniach
dotyczących dostawy tożsamego przedmiotu zamówienia każdorazowo zawsze byli oni
powoływani. W tym wypadku brak powołania biegłych czy też biegłego doprowadził, zdaniem
Odwołującego, do braku odrzucenia ofert złożonych przez Office Plus i Lucjan jako
niezgodnych z SIWZ, czy też wadliwej oceny w zakresie przyznawanych punktów przez
poszczególnych członków komisji przetargowej Zamawiającego.
Tym bardziej niezrozumiałym, w ocenie Odwołującego, wydaje się brak powołania
jakiegokolwiek biegłego, rzeczoznawcy, czy osoby posiadającej specjalistyczną wiedzę w
celu oceny kryterium „Jakości wykonania”, skoro zgodnie z SIWZ właśnie za to kryterium
było przyznawanych aż 50% ogólnej wagi, to jest 50 punktów. Oczywistym dla Odwołującego
jest kwestia, że decyzję w zakresie powołania biegłego należy do swobodnego uznania
kierownika Zamawiającego i nie było w tym zakresie takiego obowiązku, jednak w celu
zapewnienia obiektywizmu i równego traktowania wszystkich wykonawców oraz
przeprowadzenia postępowania w sposób przejrzysty i bezstronny, z uwzględnieniem
specjalistycznej wiedzy, było co najmniej wskazane, a powołanie biegłego ograniczyłoby
błędy w ocenie komisji przetargowej.
Odwołujący podniósł, że Zamawiający dokonał niezrozumiałego, jego zadaniem,
rozróżnienia w zakresie ilości przyznawanych punktów, gdyż dla części II zostały przyjęte już
zupełnie inne kryteria, gdzie przy kwocie, jaką Zamawiający zamierzał przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia 93.990,45 zł, przyjął kryterium „ceny” na 60%, „Jakości
wykonania” - 15%, „okres gwarancji” - 25% i tak samo w przypadku III części zamówienia, na
którą zamierzał przeznaczyć kwotę 331.643,31 zł.
Takie działanie Zamawiającego, w ocenie Odwołującego, było nielogiczne i
niezgodne z zasadami doświadczenia życiowego, gdyż wszyscy zamawiający w przypadku
zamówień, na które zamierzają przeznaczyć najwięcej środków, kryterium „ceny” czynią
najważniejszym czynnikiem. W przedmiotowym postępowaniu, jak zauważył Odwołujący,
jedynie w stosunku do części I Zamawiający postąpił dokładnie odwrotnie, gdzie cena była
mało znaczącym czynnikiem, gdyż za podstawowe kryterium oceny przyjął „jakość
wykonania”. W stosunku do części II, gdzie wartość przeznaczonych środków była 17-krotnie
mniejsza od części I, to cena była najważniejszym kryterium i stanowiła aż 60 % oceny. W
wypadku części III, gdzie wartość przeznaczonych środków była 5-krotnie mniejsza od
części I, cena była również najważniejszym kryterium i stanowiła aż 60 % oceny.
Powyższe, zdaniem Odwołującego, mogło być spowodowane zamiarem
faworyzowania w zakresie I części zamówienia danego Wykonawcy, jakim w ocenie
Odwołującego był Office Plus. Oferta tego Wykonawcy została wybrana jako
najkorzystniejsza, choć przedstawił on, zdaniem Odwołującego, próbki niezgodne z SIWZ (o

czym informował Odwołujący Zamawiającego, jednak w tym zakresie nie otrzymał żadnej
odpowiedzi, a w dokumentami przetargowej brak jest wzmianki, że szafa z szufladami SZ8
dostarczona przez Office Plus była w ogóle mierzona).
Zdaniem Odwołującego, każdy z oferentów przedstawił praktycznie tak samo stabilne
próbki, jednak to tylko przedstawione przez Office Plus próbki otrzymały od poszczególnych
członków komisji przetargowej praktycznie maksymalne ilości punktów, co ostatecznie
spowodowało, że jego oferta została wybrana jako najkorzystniejsza, choć pod względem
ceny była o kilkaset tysięcy droższa niż pozostałe oferty. Niewątpliwie, w ocenie
Odwołującego, wpływ na stabilność próbki szafki przedstawionej przez Office Plus miało
zastosowanie niewłaściwego i sprzecznego z wymaganiami SIWZ dodatkowego mocowania
w postaci płyty metalowej na tylnych plecach szafki.
W opinii Odwołującego, wszystkie stoły S17 dostarczone przez oferentów są tak
samo stabilne. Wszystkie, jak podał Odwołujący, są wykonane z takich samych profili
stalowych, w każdym elementy stelaża są spawane (jednak spawy w próbkach Office Plus i
Lucjan są bardzo nieestetyczne), więc nie ma możliwości jakichkolwiek luzów, kiwania się,
we wszystkich biurkach stelaże są przykręcane do blatów na złącza metryczne oraz są
wyposażone w stopki z regulacją poziomu. Jeśli jakikolwiek ze stołów kiwałby się, to
zdaniem Odwołującego, wynikać to może z nierówności podłogi i/lub braku wyregulowania
stopki, na zainstalowanej w niej regulacji.
Zdaniem Odwołującego, komisja przetargowa w indywidualnych kartach oceny w
zakresie próbki stołu S17 zaoferowanego przez Office Plus powinna zmniejszyć o 4 pkt
wartość przyznanych punktów z powodu zastosowanych spawów, które są całkowicie
nieestetyczne. Natomiast, Lucjan powinien uzyskać łącznie 8 pkt mniej z powodu braku
estetyki przedstawionej próbki stołu S17, z uwagi na użyte nieestetyczne spawy (4 pkt), jak i
za ciężko pracujące bolce do regulacji (4 pkt).
W ocenie Odwołującego, gdyby jego próbki zostały właściwie i prawidłowo ocenione,
to powinien on uzyskać łącznie 98,44 pkt, w tym z tytułu ceny miałby 23,44 pkt, z tytułu
jakości wykonania 50 pkt, a udzielonej gwarancji 25 pkt. W takim wypadku oferta
Odwołującego powinna zostać wybrana jako najkorzystniejsza.
Zamawiający, będący jednostką sektora finansów publicznych, jak podał Odwołujący,
dokonał wyboru oferty Office Plus, choć była to oferta zdecydowanie najdroższa, a jej
wysokość różniła się jedynie o ok. 2.000,00 zł od kwoty, jaką zamierzał przeznaczyć
Zamawiający na sfinansowanie zamówienia, gdyż była to kwota 1.757.955,21 zł. Office Plus
zaoferował najdroższą ofertę na kwotę 1.754.057,49 przy tożsamych warunkach gwarancji,
jakie udzielili wszyscy oferenci. Office Plus pomimo, że złożył próbkę niezgodną z SIWZ, o
czym Odwołujący poinformował Zamawiającego przed rozstrzygnięciem ofert, to nie
dokonano żadnych pomiarów przedstawionej przez niego próbki szafki SZ8, nie sprawdzono,

czy zastosował niezgodne z SIWZ, rozwiązanie dotyczące pleców tylnych szafki, a następnie
bezpodstawnie zawyżono ocenę jakościową przedstawionych przez niego próbek w zakresie
jakości wykonania i stabilności. Cały ten ciąg czynności i faktów spowodował, jak podał
Odwołujący, wybór oferty Office Plus jako najkorzystniejszej, choć była to oferta
zdecydowanie najdroższa.
Tym samym, jak podkreślił Odwołujący, to niezrozumiałe zróżnicowanie kryteriów
pozwoliło Zamawiającemu wybrać ofertę najdroższą jako najkorzystniejszą, a dodatkowo
oferta ta uzyskała zawyżone oceny w stosunku do faktycznej jakości wykonania, o czym
świadczy fakt, iż szafka SZ8 została oceniona najwyżej, choć pod względów szerokości oraz
techniki mocowania pleców tylnych szafki diametralnie różniła się od wymagań
Zamawiającego opisanych w SIWZ. Powyższe wskazuje, w opinii Odwołującego, iż
dokonano oceny dowolnej i skrajnie subiektywnej.
Zdaniem Odwołującego, Zamawiający powinien był, jak w poprzednich
postępowaniach, uzyskać opinię biegłego sądowego czy też rzeczoznawcy w zakresie
branży drzewnej, dotyczące przedstawionego wyposażenia przez każdego z oferentów, gdyż
nie posiadał w tym zakresie wiedzy specjalistycznej, czego jednak nie uczynił, a co
spowodowało, że złożone wraz z ofertami próbki były oceniane zupełnie dowolnie i oceny
znacząco różniły się w zakresie poszczególnych kryteriów co do każdego z oferentów. Na
przykład wpływ na nieprawidłową ocenę stabilności danej próbki przedstawionej przez
Odwołującego mogła mieć, zdaniem Odwołującego, niewiedza części członków komisji, że
zawierają one możliwość ich regulowania, co ma sprzyjać funkcjonalności ich późniejszego
użytkowania podczas eksploatacji.
Odwołujący zarzucił, że niewłaściwie została oceniona dostarczona przez niego
próbka stołu S17 i szafka SZ8 w zakresie stabilności mebla czy estetyki wykonania.
Przykładowo, jak podał, część członków komisji przyznawała maksymalną ilość punktów (4
pkt) za prace mechanizmów zamykających drzwi i szuflady, natomiast część członków
komisji twierdziła, iż poruszają się one z wysiłkiem i nie przyznała z tego tytułu żadnych
punktów. Na zupełną dowolność oceny wskazuje, w opinii Odwołującego, sposób oceny
połączenia materiałów w zakresie szafki SZ 8, gdzie praktycznie cała komisja przyznała
Odwołującemu maksymalną ilość punktów (4 pkt), natomiast jeden z członków nie przyznał
próbce Odwołującego żadnych punktów.
Gdyby próbki Odwołującego, to jest stół S17 i szafka SZ8 były ocenione prawidłowo
przez członków komisji przetargowej jako stabilne, gdyż takie w rzeczywistości były, oraz w
zakresie estetyki wykonania, wówczas jego oferta, jak podał Odwołujący, byłaby wybrana
jako najkorzystniejsza. Tak duże rozbieżności w zakresie ocen opisane powyżej wskazują,
zdaniem Odwołującego, na zupełną dowolność i subiektywność dokonywanej oceny. Gdyby
był powołany biegły wówczas, jak podkreślił Odwołujący, z pewnością dostrzegłby

niezgodność próbek złożonych przez Office Plus i Lucjan z SIWZ i dokonał prawidłowej,
obiektywnej weryfikacji przedstawionych próbek. Odwołujący nie zgadza się z takim
sposobem oceniania przez komisję i w jego opinii, próbki złożonych przez niego mebli były
stabilne.
Odwołujący zwrócił uwagę, że komisja natomiast bardzo wysoko oceniła stabilność,
dbałość o wykończenie, czy sposób połączenia elementów biurka, zaoferowanego jako
próbka przez Office Plus, choć już sama dokumentacja zdjęciowa dołączona do odwołania
wskazuje, iż biurko, np. zostało wykonane bardzo niedbale w zakresie jego estetyki czy
sposobu połączenia materiałów. Odwołujący uważa, że jego próbki były estetyczne oraz
stabilne i w tym zakresie przedstawił na rozprawie dokumentację zdjęciową oraz film w
zakresie porównania złożonych przez poszczególnych Wykonawców próbek.
Odwołujący podniósł, że w przypadku pozacenowych kryteriów oceny ofert, a
zwłaszcza kryteriów jakościowych, szczególnie istotnym jest, aby ocena w każdym
przypadku była rzetelna i poddawała się weryfikacji zarówno wykonawcy, który ma prawo
zakwestionować ją w drodze odwołania, jak i Izby, która w toku postępowania odwoławczego
dokonywać ma oceny prawidłowości działań Zamawiającego. Z tych przyczyn, jak podkreślił
Odwołujący, ocena jakościowa oferty Wykonawcy powinna być przez Zamawiającego
uzasadniona, a zastosowanie kryterium jakościowego nie może stanowić przyzwolenia na
dokonywanie ocen arbitralnych, pozbawionych uzasadnienia w treści stosowanego kryterium
oceny.
W niniejszej sprawie, Zamawiający w ramach ustawowych obowiązków, nie dokonał,
zdaniem Odwołującego, równej oceny spełnienia przez oferty każdego z wykonawców
wymagań i warunków, w aspekcie spełnienia kryteriów zawartych w SIWZ, na podstawie
przedłożonych przez każdego z wykonawców próbek, a postępowanie nie było prowadzone
w sposób przejrzysty. W opinii Odwołującego, postępowanie nie zostało przeprowadzone
przez Zamawiającego zgodnie z zasadą bezstronności i obiektywizmu, a to po myśli art. 17
ustawy Pzp, a w przypadkach, gdy wymagana była wiedza specjalna, nie został powołany
przez Zamawiającego biegły sądowy czy też rzeczoznawca.
Zamawiający dokonując oceny ofert nie zbadał, zdaniem Odwołującego, czy
wykonawcy spełniają wymogi określone w ustawie oraz SIWZ i mógł w tym zakresie żądać
od wykonawców wyjaśnień, dotyczących złożonych ofert. Zamawiający będąc zobowiązany
do zapewnienia uczciwej konkurencji, jasnych i przejrzystych reguł udzielania zamówienia
był równocześnie zobligowany do troski o racjonalne gospodarowanie środkami publicznymi,
należytego zbadania próbek i ich oceny, czego jednak, w opinii Odwołującego, nie uczynił. W
ocenie Odwołującego, w stosunku do Office Plus i Lucjan zachodziły przesłanki do
odrzucenia złożonych przez nich ofert, gdyż załączone próbki nie spełniały warunków
przedmiotowych określonych w SIWZ. Zamawiający nie przeprowadził postępowania o

udzielenie zamówienia publicznego zgodnie z wymogami SIWZ, w której określił swoje
potrzeby i wymagania w sposób jasny, wyraźny, z uwzględnieniem celu ich wprowadzenia w
SIWZ. W ocenie Odwołującego, niezgodności między SIWZ a ofertami złożonymi przez
Office Plus i Lucjan miały charakter obiektywny, a błędy miały charakter istotny.
Ponadto, Odwołujący podniósł, że oferta złożona przez Office Plus i Lucjan stanowi
czyn nieuczciwej konkurencji w rozumieniu art. 3 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej
konkurencji. Zasada przygotowania i przeprowadzania postępowania o udzielenie
zamówienia w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji powinna być
interpretowana, zdaniem Odwołującego, w rozumieniu, m.in. ustawy z dnia 16 kwietnia 1993
r., o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, gdzie w art. 3 wskazano, iż „czynem nieuczciwej
konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub
narusza interes innego przedsiębiorcy”.
Złożenie przez wykonawców próbek niezgodnych z wymaganiami SIWZ powinno być
potraktowane, w ocenie Odwołującego, jako czyn nieuczciwej konkurencji, gdyż zostały
przedstawione próbki mebli, których rzeczywisty koszt wytworzenia jest znacznie niższy niż
pozostałych wykonawców, a w szczególności Odwołującego. Działanie ww. było, w ocenie
Odwołującego, w tym zakresie umyślne i zamierzone, gdyż jest oczywistym, że koszt
wytworzenia mebla z zastosowaniem innych grubości materiałów (w tym przypadku o ponad
połowę węższych niż wymagane w SIWZ) wpływa znacząco na koszty produkcji i rzutuje na
jego ostateczną cenę, gdyż meble przedstawione przez Office Plus (szafka SZ8) jako
wykonane z płyty 8 mm, są znacznie tańsze niż wytworzone z materiałów żądanych w SIWZ
o grubości 18 mm. Odwołujący podkreślił, że zastosowane rozwiązanie jest znacznie mniej
wytrzymałe i nie gwarantuje bezpiecznego przechowywania w meblach, np. wypełnionych
aktami segregatorów, na czym z pewnością zależało Zamawiającemu. Jest to dodatkowo,
jak podkreślił Odwołujący, rozwiązanie znacznie tańsze pod względem kosztów użytych do
produkcji materiałów, co ma także niebagatelny wpływ na cenę. Inni oferenci, jak podał
Odwołujący, przedstawili próbki właściwe pod względem wymaganej w SIWZ grubości.
Próbka przedstawiona przez Lucjan, jak wyjaśnił Odwołujący, wykonana została w
technologii polegającej na wpuszczeniu pleców szafy w rowki jedynie w bokach szafki, bez
nafrezowania wieńców szafy, co było spowodowane względami ekonomicznymi, gdyż takie
rozwiązanie jest znacznie tańsze w produkcji poprzez mniejszą pracochłonność co finalnie
wpływa na cenę oferowanego mebla. Taki mebel, jak podał Odwołujący, jest tańszy niż
mebel w stosunku, do którego konieczne jest podjęcie szeregu działań związanych z jego
nafrezrowaniem i montażem. Zdaniem Odwołującego, Lucjan przedstawił mebel wykonany w
tańszej technologii niż inni oferenci jedynie w celu wyeliminowania konkurencji i pozyskania
zamówienia w sposób sprzeczny z prawem i dobrymi obyczajami. Takie działanie Lucjan
powodowało, zdaniem Odwołującego, iż w zakresie części I złożył on ofertę na kwotę

1.414.041,21 zł.
Odwołujący podał, że każdy z ww. wykonawców przedstawił próbki, które były mniej
wytrzymałe, tańsze w zakresie kosztów ich wytworzenia, a zastosowane oszczędnościowe
rozwiązania pozwalały na ich szybsze i tańsze wyprodukowanie. Natomiast Odwołujący, w
jego ocenie, przedstawił spełniające wymagania w SIWZ próbki.
Czynem nieuczciwej konkurencji, jak podniósł Odwołujący, jest więc każde
zachowanie przedsiębiorcy, które narusza przepisy prawa lub dobre obyczaje, przez co
zagraża interesowi przedsiębiorcy lub klienta bądź go narusza (wyrok SA z dnia 20 luty 2008
r., sygn. akt: I ACa 93/08). Odwołujący podał również, że zzyn nieuczciwej konkurencji
zostaje popełniony nie tylko w razie naruszenia interesów innego przedsiębiorcy lub klienta,
ale także w przypadku jedynie zagrożenia tym interesom, a więc zanim jeszcze dojdzie do
wyrządzenia szkody (wyrok SA w Poznaniu z dnia 11 października 2005 r., sygn. akt: I ACa
230/05).
Zdaniem Odwołującego, rzeczeni wykonawcy celowo zaoferowali próbki
niespełniające wymogów SIWZ, których rzeczywisty koszt wytworzenia był znacznie niższy
niż innych oferentów, celowo zastosowali węższe materiały czy tańsze technologie, w celu
nieuczciwego pozyskania zamówienia, gdzie ich próbki w aspekcie kosztów materiałowych
wytworzenia i stosowanych technologii wpływały na zmniejszenie ceny, co miało na celu
utrudnienie innym konkurentom pozyskanie zamówienia, a takie działanie było niewątpliwie
czynem nieuczciwej konkurencji.
W ocenie Odwołującego, wykonawcy Office Plus i Lucjan nie zachowali staranności
zawodowej w zakresie prowadzonej działalności wykonywanej przez przedsiębiorców przy
uwzględnieniu zawodowego charakteru tej działalności zgodnie z art. 355 k.c, a każdy
podmiot wykonujący działalność gospodarczą i będący przedsiębiorcą jest zobowiązany do
przestrzegania reguł uczciwego obrotu, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca.
W opinii Odwołującego, Zamawiający nie zachował fundamentalnej zasady w
zakresie udzielania zamówienia publicznego, przewidzianej w art. 7 ustawy Pzp, a to zasady
uczciwej konkurencji oraz równego traktowania każdego z wykonawców. Zdaniem
Odwołującego, w przywołanych okolicznościach niniejszej sprawy zachodzi sytuacja, w
której Zamawiający nie dokonał właściwej oceny oferty złożonej przez Office Plus i Lucjan, a
następnie dokonał wyboru, jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez Office Plus. W
ocenie Odwołującego, każdy z ww. wykonawców nie spełnił wymagań SIWZ, stąd wobec
każdego z nich zachodziły przesłanki do odrzucenia jego oferty. Takie działanie
Zamawiającego naruszało zasady uczciwej konkurenci oraz równego traktowania
wykonawców, stanowiąc tym samym, w ocenie Odwołującego, rażącą obrazę art. 7 ust 1
ustawy Pzp.
W opinii Odwołującego, Zamawiający nie traktował jednakowo każdego z

wykonawców w myśl zasady równego traktowania i nie stosował tej samej miary do każdego
z wykonawców na każdym etapie postępowania. Zamawiający nie dokonał równej oceny
spełnienia przez oferty każdego z wykonawców tj. Office Plus i Lucjan wymagań i warunków,
w aspekcie spełnienia kryteriów zawartych w SIWZ, na podstawie przedłożonych przez
każdego z wykonawców próbek, a postępowanie w tym zakresie nie było prowadzone w
sposób przejrzysty.
Wydaje się, zdaniem Odwołującego, że Zamawiający, w sposób co najmniej mało
skrupulatny dokonywał badania przedstawionych przez ww. wykonawców próbek, jak to
wynika z protokołów komisji przetargowej. Zamawiający nie przeprowadził, jak podkreślił
Odwołujący, właściwej weryfikacji złożonych próbek, w tym w szczególności z udziałem osób
posiadających wiedzę specjalną (np. biegłych, uprawnionych rzeczoznawców) ,co
skutkowało niewłaściwą oceną, m.in. w zakresie wymiarów mebli, ich parametrów,
właściwości użytkowych, estetyki wykonania, jakości, stabilności mebla, sposobu połączenia
materiałów.
Zastosowanie zasady równego traktowania, jak podał Odwołujący, oznacza
stosowanie jednakowej miary do wszystkich wykonawców znajdujących się w tej samej lub
podobnej sytuacji, czego Zamawiający nie uczynił, stąd postępowanie nie było prowadzone
w sposób przejrzysty.

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, co następuje:
W Załączniku nr 1 do SIWZ, stanowiącym Opis przedmiotu zamówienia, Zamawiający
zawarł szczegółowe dane dotyczące zamawianych towarów.
W odniesieniu do stołu oznaczonego symbolem S17 Zamawiający zawarł
następujący opis:
„Stelaż stołu to konstrukcja metalowa. Kolumna nogi stołu wykonana z profilu o wymiarach
60x30 mm. Dwie kolumny nogi spawane za pomocą profilu 60x30 mm. Dwie pary nóg
połączone dwiema belkami podblatowymi wykonanymi z profilu 50x25 mm. Jedna z belek ze
specjalnym wygięciem - system umożliwiający wsunięcie siedziska z podłokietnikami pod
biurko, gwarantujący więcej miejsca na nogi użytkownika, umożliwiający montaż półki pod
klawiaturę tuż pod blatem biurka. Połączenie belki z nogą za pomocą aluminiowego detalu
rozprężnego. Pomiędzy nogą biurka a blatem przerwa 13 mm. Połączenie w środku profilu.
Nie dopuszcza się widocznego połączenia skręcanego czy też spawanego. Biurko posiada
regulację wysokości w zakresie od 620 mm do 820 mm. Nie dopuszcza się regulatora
plastikowego jako elementu regulacji wysokości biurka. Regulacja odbywa się na zasadzie
przenikania kolumny nogi w mniejszy profil mechanizm sprężynowo zapadkowy
umieszczony jest w kolumnie nogi. Regulacja wysokości bez użycia dodatkowych narzędzi.
Cała konstrukcja malowana proszkowo na kolor biały. Blat wykonany z płyty min 18 mm,

max 25 mm wiórowej laminowanej fornirem syntetycznym w klasie higieniczności E1 o
podwyższonej trwałości, w klasie odporności na ścieranie 3A zgodnie z normą DIN EN
14322 lub równoważną. Kolor biały. Wszystkie krawędzie blatu zabezpieczone doklejką z
tworzywa sztucznego o grubości 2mm i promieniu r = 3 mm. Doklejka wtopiona w strukturę
płyty za pomocą technologii laserowej - nie dopuszcza się klejenia obrzeża na klej. W blacie
stołu zamontowane gwintowane gniazda metalowe -blat przymocowany do stelaża za
pomocą śrub.” Wymiary przedmiotowego stołu miały być następujące: „Wysokość: 620 - 820
mm (regulowana wysokość)(+/-10 mm). Szerokość blatu: 600 mm (+/-10mm). Głębokość
blatu: 1200 mm (+/-10mm).

W odniesieniu do szafy oznaczonej symbolem S8 Zamawiający podał:
„Wymiary:
Wysokość: 770mm (razem z cokołem)(+/-10 mm). Szerokość: 800 mm (+/-10 mm).
Głębokość: 420 mm (+/-10 mm).
Opis:
Szafa aktowa z szufladami 2OH. Szafa na cokole wys.30 mm. Szafa wykonana z płyty
wiórowej o grubości 18mm. Płyta wiórowa laminowana fornirem syntetycznym kolor biały, w
klasie higieniczności E1 o podwyższonej trwałości w celu zapewnienia długotrwałego
użytkowania wymaga się płyty o podwyższonej klasie ścieralności 3A zgodnie z normą DIN
EN 14322 lub równoważne. Plecy tylne szafy wykonane z płyty meblowej o grubości nie
cieńszej niż 6 i nie grubszej niż 8mm, dwustronnie laminowane fornirem syntetycznym w
kolorze korpusu, ściana tylna wpuszczona w stosunku do korpusu szafy, w wyfrezowane
rowki w bokach i wieńcach szafy. Usłojenie wszystkich elementów płytowych mebla były
skierowane wzdłuż dłuższych krawędzi. Krawędzie elementów płytowych mebla (również
niewidoczne) zabezpieczone doklejką z tworzywa sztucznego o grubości 2 mm i promieniu
r=3 mm. Nie dopuszcza się mocowania doklejki do płyty na klej. Ze względu na trwałość
połączenia wymaga się aby doklejka była wtopiona w strukturę płyty za pomocą technologii
laserowej. Z uwagi na trwałość konstrukcji wymagane jest jej sklejenie, nie dopuszcza się
stosowania złączy mimośrodowych. Wyposażenie to dwie szuflady skrzyniowe na
prowadnicach z funkcją cichego domyku. Cokół wykonany z metalu lakierowanego
proszkowo w kolorze szarym. Cokół wyposażony jest w regulatory zapewniające
poziomowanie w zakresie 15 mm. Poziomowanie odbywa się po zamontowaniu cokołu do
szafy od wewnątrz szafy za pomocą jednego klucza imbusowego. UWAGA: Szafki o
symbolach SZ6, SZ7 i SZ8 stojące obok siebie należy połączyć wspólnym wieńcem, zgodnie
z rysunkiem.”
Pismem z dnia 7 grudnia 2016 r. Zamawiający na pytanie nr 35: „SZAFA – SYMBOL
SZ5D, SZAFA – SYMBOL SZ5E, SZAFA - SYMBOL SZ5F, SZAFA – SYMBOL SZ8, dot.

szaf z płyty meblowej z szufladami: z uwagi na konstrukcję prowadnic i okuć do szuflad
wysuwnych czy zamawiający dopuszcza możliwość zastosowania płyty o grubości 16 mm
innej grubości na dno i tył szuflad?”, udzielił następującej odpowiedzi: „Zamawiający
dopuszcza zastosowanie płyty o grubości 16 mm lub innej grubości na dno i tył szuflad w
szafach. Dotyczy: SZAFA – SYMBOL SZ5D, SZAFA – SYMBOL SZ5E, SZAFA - SYMBOL
SZ5F, SZAFA – SYMBOL SZ8, dot. szaf z płyty meblowej z szufladami.”

W części II lit. B SIWZ Zamawiający wskazał, iż w zakresie części I zamówienia
ustala następujące kryteria oceny ofert: cena – 25%, jakość wykonania – 50%, okres
gwarancji – 25%. „Za ofertę najkorzystniejszą zostanie uznana oferta zawierająca
najkorzystniejszy bilans punktów w kryteriach. Najkorzystniejszą będzie oferta która spełnia
wszystkie wymagania i otrzymała największą liczbę punktów wyliczonych w oparciu o
podane kryteria wyboru ofert. Pozostałym wykonawcom spełniającym wymagania kryterialne
przypisana zostanie odpowiednio mniejsza (proporcjonalnie mniejsza ) liczba punktów.
Wykonawca nie może samodzielnie zmieniać i wprowadzać dodatkowych pozycji do oferty.
Ocena punktowa w kryterium „Jakość” dokonana zostanie na podstawie oceny asortymentu
Wykonawcy. W tym celu Wykonawca jest zobowiązany dostarczyć próbki oferowanego
asortymentu dla następujących pozycji:
• Stół – oznaczony symbolem S17 w Opisie przedmiotu zamówienia, tj. stół spełniający
wymagania wskazane w załączniku nr 1 i posiadający wymiary blatu 600 mm x
1200mm (tolerancja w wymiarach +/-10 mm). (...)
• Szafka z szufladami – oznaczona symbolem SZ8 w Opisie przedmiotu zamówienia,
tj. szafka spełniająca wymagania wskazane w załączniku nr 1 i posiadająca wymiary:
wysokość 770 mm x szerokość 800 mm x głębokość 420 mm (tolerancja w
wymiarach +/-2mm).
Próbki stanowią załączniki do oferty i są składane w celu oceny oferowanego przez
Wykonawcę asortymentu zgodnie z przyjętymi przez Zamawiającego kryteriami oceny ofert.
Próbki mają potwierdzać również zgodność złożonych próbek z wymaganiami
Zamawiającego określonymi w SIWZ.
W trakcie badania próbek każdy z członków Komisji Przetargowej dokona oceny każdego
mebla przyznając ilość punktów zgodnie z zasadami:
Stół (0 -16 pkt)
a) Estetyka wykonania = max 8 pkt
Ocenie podlegać będzie:
• dbałość o wykończenie:
0 pkt -wykończenie niestaranne
4 pkt - wykończenie staranne

• gładka powierzchnia:
0 pkt - ostre krawędzie i niedoróbki
4 pkt - gładka powierzchnia
b) Jakość wykonania = max 8 pkt
Ocenie podlegać będzie:
• stabilność mebla:
0 pkt - brak stabilności, mebel przechyla się
4 pkt - mebel stabilny i nie przechyla się
• sposób połączenia materiałów:
0 pkt - widoczne ślady klejenia, widoczne łączenia na krawędziach
4 pkt – niewidoczny sposób łączenia na krawędziach (...)
Szafka z szufladami (0 - 20 pkt)
a) Jakość wykonania = max 12 pkt
Ocenie podlegać będzie:
• stabilność mebla:
0 pkt - brak stabilności, mebel przechyla się
4 pkt - mebel stabilny i nie przechyla się
• sposób połączenia materiałów:
4 pkt - widoczne ślady klejenia, widoczne łączenia na krawędziach
4 pkt - niewidoczny sposób łączenia na krawędziach
• praca mechanizmów zamykających drzwi i szuflady:
0pkt – zacinająca się praca mechanizmów zamykających drzwi i szuflady, poruszanie
się z wysiłkiem
4 pkt - płynna praca mechanizmów zamykających drzwi i szuflady, poruszanie się
bez zacięć i bez wysiłku
b) Estetyka wykonania = max 8 pkt
Ocenie podlegać będzie:
• dbałość o wykończenie:
0pkt - wykończenie niestaranne
4 pkt - wykończenie staranne
• gładka powierzchnia:
0 pkt - ostre krawędzie i niedoróbki
4 pkt - gładka powierzchnia.
Punkty przyznane przez każdego członka Komisji Przetargowej dla każdego mebla z
oferowanego asortymentu danego Wykonawcy zostaną zsumowane i podzielone przez
liczbę członków Komisji Przetargowej dokonujących oceny. Tak otrzymane średnie

arytmetyczne zostaną zsumowane i otrzymana suma stanowić będzie liczbę punktów
przyznanych ofercie w danym kryterium. Wyposażenie meblowe realizowane przez
Wykonawcę w ramach umowy zawartej w wyniku przeprowadzenia przedmiotowego
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego musi być tożsame z próbnymi
egzemplarzami przedstawionymi przez Wykonawcę i zaakceptowanymi przez
Zamawiającego w ramach przeprowadzonego postępowa.”

Wraz z ofertą wykonawca Lucjan przedłożył pismo z dnia 23 grudnia 2016 r., w
którym uzasadnił zastosowanie rozwiązania równoważnego w odniesieniu do szafy
oznaczonej symbolem SZ8, wskazując, że „zastosowane rozwiązanie równoważne polega
na zmianie grubości ściany tylnej szafy z 6 mm – 8 mm na 10 mm oraz zmianie sposobu
wpustu ściany tylnej z ścian bocznych i wieńców na wykonaniu frezowanych wpustów w
ścianach bocznych mebla. Szafa SZ8, została przez Zamawiającego opisana w taki sposób,
że jej tylna ściana winna posiadać grubość od 6 do 8 mm oraz być wpuszczona w
nafrezowane rowki w bokach oraz wieńcach szafy. Na etapie sporządzania oferty,
wykonawca zadał zamawiającemu pytanie związane ze zmianą grubości tej formatki.
Zamawiający wyraził zgodę na zastosowanie formatki o grubości 10 mm. Dopuszczenie
przez zamawiającego ww. zmiany, umożliwia wykonanie mebla wyższej jakości, to znaczy,
uzyskania większej trwałości i wytrzymałości konstrukcji mebla, bez konieczności
wykonywania nafrezowanych rowków w wieńcach szafy i osadzania w nich ściany tylnej.
Zalecenie, co do stosowania takiej technologii przy produkcji mebli o konstrukcji wieńcowo –
cokołowej z szufladami, wykonawca otrzymał od jednostki certyfikującej, na etapie
wykonywania badań wytrzymałościowych tego typu mebli oraz wdrażania systemu
certyfikacji mebli, przez Instytut Technologii Drewna – jedną z nielicznych krajowych
instytucji, posiadających akredytację Polskiego Centrum Akredytacji”.

Z kart indywidualnej oceny ofert wynika, że wszyscy członkowie komisji przetargowej
ocenili stół S17, oferowany przez Odwołującego jako niestabilny (0 pkt). W uzasadnieniu
dokonywanej oceny użyto następujących określeń: „mebel niestabilny, przechyla się”, „brak
stabilności”, „kiwa się na boki”. Analogicznie wszyscy członkowie komisji przetargowej ocenili
zaoferowaną przez Odwołującego szafę SZ8, wskazując, że: „mebel niestabilny”, „brak
stabilności”, „kiwa się na boki, otwarcie szuflad przechyla mebel”, „przewraca się z otwartymi
szufladami”, „kiwa się na boki, po otwarciu szuflad przewraca się”.

Jeśli idzie o szafę SZ8, zaoferowaną przez Odwołującego, to w podkryterium „sposób
połączenia materiałów” tylko jeden z członków komisji przetargowej przyznał 0 pkt z powodu
tego, że blat znajduje się pomiędzy bokami szafy, pozostali przyznali maksymalną ilość. W

odniesieniu do „pracy mechanizmów zamykających drzwi i szuflady” trzech członków komisji
przetargowej przyznało maksymalną ilość punków, zaś dwóch pozostałych punków nie
przyznało punków wskazując, że „porusza się z wysiłkiem”. Natomiast, jeśli idzie o „dbałość
o wykończenie”, to w tym podkryterium oceny członków komisji przetargowej były tożsame,
żadna z osób nie przyznała Odwołującemu punków, wskazując m.in., że kolor krawędzi ma
inny odcień od blatu oraz na niestaranność wykończenia.
W odniesieniu do stołu S17 oferowanego przez Przystępującego wszyscy członkowie
komisji przetargowej dokonali zgodnej oceny w podkryterium „dbałość o wykończenie” i
„sposób połączenia materiałów” przyznając maksymalną ilość punktów.
Natomiast, jeśli chodzi o stół S17 oferowany przez wykonawcę Lucjan to wszyscy
członkowie komisji przetargowej dokonali zgodnej oceny w podkryterium „dbałość o
wykończenie” i „sposób połączenia materiałów” nie przyznając punków.

Ekspertyzę nr 1 – dostarczonych próbek mebli biurowych z dnia 7 lutego 2017 r.,
wykonaną przez J. R., a przedłożoną przez Zamawiającego, Izba potraktowała jako
stanowisko strony w sprawie.

Izba oddaliła wniosek dowodowy o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego na
okoliczności wskazane w treści odwołania i w piśmie procesowym Odwołującego z dnia 7
lutego 2017 r. (pkt 1-3) uznając, że dowód ten jest nieprzydatny dla rozstrzygnięcia
przedmiotowej sprawy. Dowód ten bowiem zmierzał do dokonania oceny przez biegłego
próbek zaoferowanych przez wykonawców, podczas gdy ocena ta w toku przedmiotowego
postępowania o udzielenie zamówienia została powierzona komisji przetargowej w oparciu o
ściśle sformułowane kryteria i podkryteria oceny ofert, z założeniem pewnego
subiektywizmu. Powołanie więc tego dowodu niweczyłoby ocenę dokonaną przez członków
komisji przetargowej, a tym samym byłoby sprzeczne z postanowieniami SIWZ. Nadto,
zdaniem Izby, dokonanie tej oceny nie wymaga wiadomości specjalnych, bowiem dotyczy
pojęć i elementów, które dla przeciętnego człowieka są zrozumiałe.

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje:
Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności wskazać należy, że przepis art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp
kreuje dla zamawiającego obowiązek odrzucenia oferty, której treść nie odpowiada treści
SIWZ. W orzecznictwie wskazuje się, że owa niezgodność winna dotyczyć świadczenia, a
więc jego przedmiotu lub zakresu. Natomiast wszelkie wady oferty o charakterze formalnym
nie mieszczą się w hipotezie normy prawnej zawartej w powołanym przepisie.
Nie ulega wątpliwości, że w okolicznościach niniejszej sprawy Odwołujący

kwestionując grubość boków szuflad i możliwość przymocowania stalowej płyty do pleców
szafy SZ8, zaoferowanej przez Przystępującego oraz fakt, iż wykonawca Lucjan zaoferował
rzeczoną szafę z takim rozwiązaniem, iż ściana tylna szafy została wpuszczona w stosunku
do korpusu szafy w wyfrezowane rowki w bokach szafy, a nie w bokach i wieńcach, w istocie
podważa prawidłowość przedmiotu przyszłego świadczenia. Okoliczności te mogłyby więc
stanowić podstawę odrzucenia oferty, tym bardziej, że próbka przedmiotowej szafy,
dostarczona przez wskazanych wykonawców stanowiła treść oferty.
W ocenie Izby, nie budzi wątpliwości, że w okolicznościach, w których Zamawiający
oczekuje przedłożenia próbek proponowanego przez wykonawców asortymentu, celem ich
oceny w ramach kryterium oceny ofert, próbki te należy traktować jako treść oferty i
stanowisko to znajduje akceptację w orzecznictwie. Skoro zatem przedmiot sporu stanowią
okoliczności, które w świetle przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp mogą stać się
podstawą odrzucenia oferty, to kolejnym krokiem zmierzającym do oceny sformułowanego
zarzutu jest stwierdzenie, czy okoliczności te znajdują oparcie w stanie faktycznym sprawy, a
mianowicie, czy w istocie Zamawiający sformułował wymogi, na które wskazuje Odwołujący,
a wykonawcy tym wymogom nie sprostali.

Przechodząc do oceny oferty Przystępującego w tym przedmiocie Izba stoi na
stanowisku, że w SIWZ Zamawiający nie sformułował obowiązku wykonania szuflad z płyty
wiórkowej o grubości 18 mm. Należy bowiem zwrócić uwagę, że co prawda Zamawiający
postawił wymóg, aby szafa była wykonana z płyty wiórkowej o grubości 18 mm, to jednakże
Zamawiający wyraźnie odróżnił wyposażenie szafy od samej szafy. Co zaś do wyposażenia
Zamawiający postanowił, że szafa ma być wyposażona w dwie szuflady skrzyniowe, wobec
których sformułował tylko jeden wymóg, a mianowicie, że mają być posadowione na
prowadnicach z funkcją cichego domyku. Co więcej, Zamawiający nie wskazał nawet, że
boki szuflad mają być wykonane z płyty wiórowej.
Z tak sformułowanych postanowień SIWZ, zdaniem Izby, nie można wyciągnąć
wniosku, że grubość płyty wiórowej odnosi się również do boków szuflad i oceny tej nie
zmienia odpowiedź na pytanie nr 35, udzielona przez Zamawiającego pismem z dnia 7
grudnia 2016 r. W istocie w tej odpowiedzi Zamawiający potwierdził okoliczności, które
zdaniem Izby, wynikały już z treści SIWZ.
Bezsporne w niniejszej sprawie jest, że Przystępujący zaoferował boki szuflad,
stanowiących wyposażenie spornej szafy, o grubości 8 mm, jednakże wobec braku żądania
ze strony Zamawiającego, aby boki szuflad miały grubość 18 mm, ofertę Przystępującego w
kwestionowanym zakresie należało uznać za prawidłową.
W tymi miejscu zwrócić należy uwagę, że stanowisko Odwołującego jest
niekonsekwentne. Skoro bowiem Odwołujący stoi na stanowisku, iż skrzynia szufladowa

winna być wykonana z płyty wiórowej o grubości 18 mm, to powinien kwestionować nie tylko
grubość boków szuflady, ale również fakt, iż boki kwestionowanej szuflady nie są wykonane
z płyty wiórowej, ale z metalu, tej okoliczności jednak Odwołujący nie podniósł.

Izba nie podziela stanowiska Odwołującego, że oferta Przystępującego jest
niezgodna z SIWZ, bowiem do pleców szafy SZ8 została przymocowana stalowa płyta.
W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, że zgodnie z wymaganiami
Zamawiającego, plecy szafy Przystępujący wykonał z płyty meblowej i okoliczność ta jest
bezsporna. Skoro bowiem widoczne jest, że plecy szafy (ich zewnętrzna strona) wykonana
jest z płyty meblowej, to i wewnątrz znajdować się musi ten sam materiał.
Budzi natomiast wątpliwości Odwołującego fakt, iż od wewnętrznej strony szafy, na
części pleców szafy, widoczna jest metalowa listwa, która w ocenie Odwołującego,
sprzeciwia się wymogowi wykonania pleców szafy z płyty meblowej. Zdaniem Izby, jak
wynika z przeprowadzonego dowodu z filmów, plecy szafy w całości są wykonane z płyty
meblowej i to od zewnętrznej, jak i od wewnętrznej strony. Zatem, w ocenie Izby, wymóg
Zamawiającego został spełniony.
Bez wpływu na powyższą ocenę pozostaje fakt, że na części pleców szafy można
dostrzec metalową płytę, bowiem szafy plecy są wykonane z płyty meblowej, zaś jak
wykazały dowody, rzeczona płyta nie jest przymocowana, jak twierdził Odwołujący, do
pleców szafy, ale do boków szafy. Wycięcie, które znajduje się w górnej części
przedmiotowej listwy potwierdza, że listwa znajduje się w pewnej odległości od pleców szafy,
zatem w tych okolicznościach tym bardziej nie sposób twierdzić, że do pleców szafy została
przymocowana metalowa listwa.
Zdaniem Izby, co więcej, nawet gdyby tak było, że do pleców szafy od wewnątrz
przymocowana byłaby metalowa płyta, to nie sprzeciwiałoby się to wymaganiom
Zamawiającego, bowiem Zamawiający nie uczynił w tym względzie żadnych zastrzeżeń, nie
podał, tak jak twierdzi Odwołujący, że plecy szafy mają być wykonane wyłącznie z płyty
meblowej, a ponadto, przymocowanie dodatkowego elementu nie zmienia faktu, że plecy
szafy są wykonane z płyty meblowej.
Reasumując, twierdzenia Odwołującego co do niezgodności treści oferty
Przystępującego z treścią SIWZ okazały się nietrafne, a zatem zarzut naruszenia przepisu
art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w tym zakresie należało uznać za chybiony.

Przechodząc do oceny oferty wykonawcy Lucjan stwierdzić należy, że Wykonawca
ten zaproponował rozwiązanie, zgodnie z którym plecy szafy zostały wpuszczone w
wyfrezowane rowki jedynie w bokach szafy, a nie w wieńcach. Okoliczność ta jest
bezsporna, bowiem przyznał to sam Wykonawca w piśmie z 23 grudnia 2016 r.,

przedłożonym wraz z ofertą.
Natomiast, jeśli idzie o wymagania Zamawiającego, to Zamawiający postawił wymóg:
„ściana tylna wpuszczona w stosunku do korpusu szafy, w wyfrezowane rowki w bokach i
wieńcach szafy”. Powyższe jednoznacznie wskazuje, że niewystarczające jest rozwiązanie
zaproponowane przez wykonawcę Lucjan, bowiem posadowienie pleców szafy jedynie w
rowkach wyfrezowanych w bokach szafy nie wyczerpuje wymogów Zamawiającego,
konieczne bowiem było posadowienie pleców szafy w wyfrezowanych rowkach, znajdujących
się zarówno w bokach, jak i wieńcach szafy.
Stanowisko wykonawcy Lucjan, zawarte w powołanym piśmie nie może być
zaakceptowane, bowiem Zamawiający na żadne rozwiązania równoważne w tym
przedmiocie nie wyraził zgody. Z tych przyczyn należy uznać, że twierdzenia Odwołującego
o niezgodności oferty wykonawcy Lucjan z treścią SIWZ są uzasadnione, a zatem zarzut
naruszenia przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp znalazł potwierdzenie.

W ocenie Odwołującego, Zamawiający w sposób nieprawidłowy dokonał oceny
stabilności zaoferowanych przez Odwołującego stołu S17 i szafy SZ8. Zdaniem
Odwołującego, wszystkie zaoferowane przez wykonawców meble są równie stabilne,
jednakże w ocenie Izby, okoliczności tej Odwołujący nie wykazał i nie znajduje ona
potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym.
Jeśli idzie o stół, to wszyscy członkowie komisji przetargowej, a także świadek
potwierdzili, że mebel ten jest niestabilny i „kiwa się na boki”. Z dowodu z filmów wynika, że
nogi stołu są niestabilne, zachowują luzy, co jak uczy doświadczenie życiowe, przekłada się
na stabilność stołu. Przy niewielkim zatem zadziałaniu siły poziomej mebel przekasza się
(przechyla się). Jak wynika z ekspertyzy, dzieje się tak dlatego, że w miejscach połączeń na
elementy rozprężne oraz w miejscach rozsuwania wysokości nóg nie zapewniono
wymaganej sztywności konstrukcji. Niemniej jednak przyczyna braku stabilności nie ma
znaczenia dla oceny samej cechy.
Zdaniem Odwołującego, na co wskazał w treści odwołania, przyczyną kiwania się
stołu mogłaby być nierówność podłogi lub brak wyregulowania stopki, jednakże Odwołujący
okoliczności tej nie wykazał. Podczas przeprowadzania dowodu z filmu i zwrócenia uwagi
przez Zamawiającego na chociażby niestabilność konstrukcji nóg stołu Odwołujący
okoliczności tej nawet nie negował.

Zdaniem Izby, potwierdziła się również ocena szafy SZ8, zaoferowanej przez
Odwołującego w zakresie braku stabilności. Z dowodów przeprowadzonych na rozprawie
wynika, że szafa po otwarciu szuflad, bez obciążenia, przewraca się, pochyla się do przodu.
Otwarte szuflady powodują jedynie, że szafa uzyskuje oparcie w szufladach. Jednocześnie

na filmie widać, że tylna część szafy jest wyraźnie odchylona od podłoża. Na filmie
zaoferowanym przez Odwołującego widać zaś, że podejmowane są pewne działania, które
mają zamaskować tę niedoskonałość, szafa jest przytrzymywana. Tym samym, Izba nie ma
wątpliwości, że szafa nie jest stabilna, a nie do zaakceptowania jest okoliczność, iż mebel,
który ma utrzymywać się poziomie, niezależnie od tego czy jest obciążany czy nie,
przewraca się.
Zwraca uwagę okoliczność, że Odwołujący w toku rozprawy pośrednio przyznał, że
mebel nie jest stabilny, bowiem jak stwierdził, dostosowanie się do wymagań
Zamawiającego powodowało brak możliwości zapewnienia stabilności szafy. Stanowisko to
nie znajduje jednakże oparcia w zgromadzonym materiale dowodowym, po pierwsze
bowiem, inni wykonawcy potrafili tę stabilność zapewnić, stosując wymogi Zamawiającego,
po drugie, twierdzenie to się pojawia dopiero na rozprawie, stąd też należy je uznać za
element taktyki procesowej. Odwołujący dopiero po prezentacji filmu przygotowanego przez
Zamawiającego podjął próbę przekonania Izby, że spełnienie tego wymogu nie jest możliwe.
Dziwi stanowisko Odwołującego, który mając wiedzę, że Zamawiający w ramach
kryterium „jakość wykonania” będzie oceniał stabilność mebla w żaden sposób nie reagował
na powyższe na wcześniejszym etapie postępowania, w istocie godząc się, że w tym
zakresie ocena nie będzie dla Odwołującego pozytywna. Powyższe dodatkowo potwierdza,
że stanowisko Odwołującego jest nieprzekonujące.
W tych okolicznościach Izba uznała, że ocena komisji przetargowej w zakresie
stabilności oferowanych mebli nie jest dowolna, a uzasadniona.

Odwołujący kwestionuje również ocenę własnej oferty w pokryteriach „sposób
połączenia materiałów”, „praca mechanizmów zamykających drzwi i szuflady”, „dbałość o
wykończenie” w odniesieniu do zaoferowanej szafy SZ8. Jednakże, zdaniem Izby,
twierdzenia te nie znalazły potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym.
Po pierwsze, jeśli chodzi o „sposób połączenia materiałów”, to wszyscy członkowie
komisji przetargowej, z wyjątkiem jednej osoby, przyznali Odwołującemu maksymalną ilość
punków, tak więc kwestionowanie tej oceny co do zasady jest niezrozumiałe. Nadto, jeden z
członków komisji przetargowej zwrócił uwagę, że blat górny szafy posadowiono pomiędzy
bokami pionowymi, a nie na nich, co zadaniem tego członka komisji wpływa na ocenę, bo
jest to, w opinii Izby, sposób połączenia niepożądany z uwagi na estetykę i walory użytkowe.
Nadto, Odwołujący zdaje się pomijać, że w miejscach połączeń, co prezentuje film, widoczne
są wypływy kleju. W tych okolicznościach Izba przyjmuje tę ocenę i nie stwierdza jej
nieprawidłowości.
Co do argumentu Odwołującego, że szafy mogą być łączone w szeregu, a więc
wierzchni blat będzie zaoferowany, okoliczność ta mogłaby być wzięta pod uwagę jedynie w

sytuacji, w której we wszystkich wariantach szafy byłyby łączone, zaś Zamawiający tego nie
przewidział i zakłada możliwość ustawianie szaf również rozdzielnie.

W tym miejscu należy uczynić uwagę natury ogólnej, a mianowicie, że skoro
wykonawcy zaakceptowali ocenne kryteria oceny ofert, nieokreślone w sposób ostry, to
muszą liczyć się z pewnym elementem subiektywizmu, który ujawnia się w dokonywanych
ocenach. Należy więc zaakceptować sytuację, w której członkowie komisji przetargowej
zwracają uwagę na elementy, które ich zdaniem są istotne z punktu widzenia dokonywanej
oceny, w ramach określonego kryterium. Sytuacja taka może skutkować tym, że oceny
członków komisji będą różnić się od siebie, ale nie zawsze jest to dowód na to, że mamy do
czynienia z dowolną oceną. Zdaniem Izby, tylko w sytuacji, kiedy ocena przeczy zasadom
logiki, doświadczenia życiowego i wiedzy w danym stanie faktycznym, wtedy można mówić o
dowolności tej oceny, w przeciwnym wypadku, stanowi wyraz oceny danego członka komisji
przetargowej.
Gdyby Izba wskazała, że ocena jest zaniżona czy też zawyżona, doszłoby do
naruszenia uprawnień komisji przetargowej do subiektywnej oceny. Zdaniem Izby, nie można
wkraczać tak dalece w ocenę członków komisji przetargowej, która straciłaby przymiot tej
indywidualności. Ocena Izby nie może więc doprowadzić do narzucenia oceny członkom
komisji przetargowej, w ramach kryteriów oceny ofert, pojmowanych subiektywnie.
Reasumując, Odwołujący akceptując postanowienia SIWZ zgodził się, aby ocena
ofert była zróżnicowana i najlepiej została oceniona ta, która w najpełniejszym zakresie
realizuje oczekiwania Zamawiającego, a godząc się na ocenne kryteria oceny ofert, poddał
się tej subiektywnej ocenie. Rolą Izby w tym przypadku będzie więc sprawdzenie ocen
dokonywanych przez członków komisji przetargowej pod kątem dowolności, ale nie
usunięcie elementu subiektywnej oceny.
Nie sposób również nie zauważyć, że element tej subiektywnej oceny został w
maksymalnym zakresie, w ocenie Izby, wyeliminowany. Oceny dokonywała bowiem pewna
grupa osób, a punkty przyznane przez każdego z członków są odpowiednio przeliczane, tak
aby uzyskać średnią arytmetyczną, a więc pewną wypadkową oceny wszystkich członków,
stanowiącą emanację oceny usprawiedliwionej.

Przechodząc do oceny w zakresie „dbałości o wykończenie” to zwraca uwagę
konsekwentne stanowisko wszystkich członków komisji przetargowej, którzy w tym
podkryterium nie przyznali Odwołującemu punktów, jeśli idzie o zaoferowaną szafę SZ8. Izba
ocenę tę podziela.
Przeprowadzony dowód z filmu, zaoferowany przez Zamawiającego, pozwala na
stwierdzenie, że na krawędziach i narożach płyty laminowanej widoczne są liczne odpryski i

uszkodzenia. Doświadczenie życiowe wskazuje, że nie powstały one w czasie
przechowywania u Zamawiającego, bowiem miejsca, w których występują nakazuje
wykluczyć taki wariant. Jednocześnie widoczna jest wadliwa obróbka narzędziem
skrawającym krawędzi PCV, co powoduje brak prostoliniowości. Dodatkowo, wszyscy
członkowie komisji przetargowej podnosili różnice w kolorze blatu i obrzeży szafy. W tych
okolicznościach, zdaniem Izby, nie sposób dokonanej ocenie zarzucić dowolności.
Wskazane elementy nie potwierdzają, że Odwołujący dochował takiej staranności, która
pozwalałby na stwierdzenie dbałości o wykończenie szafy.
Prawdą jest, że ocena członków komisji przetargowej w zakresie „pracy
mechanizmów zamykających drzwi i szuflady” szafy jest rozbieżna. Dwóch na pięciu
członków komisji nie przyznało w tym zakresie punków stwierdzając, że otwarcie szuflad
wymaga wysiłku. Natomiast świadek stwierdził, że ocena w tym przedmiocie winna być
pozytywna.
Zdaniem Izby, ocena wysiłku, który potrzebny jest do otwarcia szuflad jest również
elementem subiektywnego odczucia. Nie należy zapominać, że ocena została po pierwsze,
dokonana w warunkach ocennych kryteriów oceny ofert, po drugie zaś, została powierzona
członkom komisji przetargowej, a nie biegłemu, stąd też te oceny mogą się różnić. Izba
nawet więc w odniesieniu do powyższego nie znajduje elementu dowolności.
Niemniej jednak nawet, gdyby uwzględnić fakt, że prace rzeczonych mechanizmów
należało ocenić pozytywnie, to ocena globalna oferty Odwołującego nie zmieniałby się w taki
sposób, iż wpłynęłaby na wybór oferty najkorzystniejszej.

Izba nie podziela stanowiska Odwołującego, że ocena stołu S17, oferowanego przez
Przystępującego i wykonawcę Lucjan jest nieprawidłowa w ramach podkryteriów „sposób
łączenia materiałów” i „dbałość o wykończenie”. Przeprowadzony dowód z filmu nie daje
podstaw do stwierdzenia, że zastosowane spawy są nieestetyczne w produkcie oferowanym
przez Przystępującego, a wyłącznie na to Odwołujący zwracał uwagę. Żadne inne
okoliczności nie były przez Odwołującego podnoszone, a i Izba nie dostrzegała żadnych
obniżających estetykę wyrobu.
Natomiast, jeśli idzie o zakwestionowanie oceny stołu S17 oferowanego przez
wykonawcę Lucjan w podanych kryteriach, to stanowisko Odwołującego jest całkowicie
niezrozumiałe biorąc pod uwagę fakt, że w rzeczonych kryteriach członkowie komisji
przetargowej nie przyznali temu wykonawcy punków.

Izba nie znalazła również podstaw do stwierdzenia, że złożenie oferty przez
Przystępującego i wykonawcę Lucjan stanowi czyn nieuczciwej konkurencji w rozumieniu
przepisu art. 3 u.z.n.k. Po pierwsze bowiem, Przystępujący zaproponował rozwiązania

zgodne z SIWZ i brak podstaw do stwierdzenia, że były to rozwiązania tańsze, mające na
celu eliminację konkurencji. Odwołujący okoliczności tej nie wykazał. Ponadto, biorąc pod
uwagę fakt, że oferta Przystępującego jest droższa od oferty Odwołującego stanowisko to
wydaje się mało przekonujące, a już tym bardziej w okolicznościach, że Przystępujący
wyposażył szafy w metalową listwę, ponosząc dodatkowy koszt, czego nie uczynił
Odwołujący. Zaś, Izba nie stwierdziła obowiązku wykonania boków szuflad z płyty wiórowej o
grubości 18 mm, tak więc zaoferowanie innego rozwiązania nie może być rozpatrywane w
aspekcie czynu nieuczciwej konkurencji.
Wykonawca Lucjan co prawda zaoferował rozwiązanie niezgodne z wymaganiami
Zamawiającego, ale Odwołujący nie wykazał, że było to rozwiązanie tańsze, a tym bardziej,
że zastosowanie go miało na celu eliminację konkurencji. Lektura pisma z dnia 23 grudnia
2016 r. każe stwierdzić, że zaproponowane rozwiązanie było skutkiem zaleceń jednostki
certyfikującej, a nie umyślnego działania nakierowanego naruszenie interesów innego
przedsiębiorcy.

W tym miejscu zwrócić należy uwagę, że w treści odwołania Odwołujący wskazał na
szereg okoliczności, które nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy. Po
pierwsze, sposób gospodarowania przez Zamawiającego środkami publicznymi w świetle
ustawy o finansach publicznych nie podlega ocenie Izby. Przypomnieć należy
Odwołującemu, że z mocy przepisu art. 180 ust. 1 ustawy Pzp kontroli Izby podlegają
czynności podjęte w postępowaniu lub ich zaniechanie, do których zamawiający był
zobowiązany.
Po drugie, w świetle art. 21 ust. 4 ustawy Pzp powołanie biegłego w postępowaniu
stanowi uprawnienie zamawiającego. Jeśli, w ocenie Odwołującego, której Izba nie podziela,
konieczne było powołanie biegłego, Odwołujący winien wnieść odwołanie wobec
postanowień SIWZ. Na obecnym etapie postępowania Odwołujący nie jest uprawiony do
kwestionowania powyższego z uwagi na upływ terminu zawitego (art. 18 ust. 2 pkt 1 ustawy
Pzp).
Po trzecie, kwestionowanie na tym etapie kryteriów oceny ofert jest również
nieskuteczne z uwagi na upływ terminu, o czym była mowa wyżej. Jeśli zaś Odwołujący ma
jakiekolwiek dowody, że powyższe, jak twierdzi, mogło być spowodowane zamiarem
faworyzowania któregoś wykonawcy, to winien powiadomić organy właściwe do ścigania
przestępstw.
Po czwarte, okoliczność, że cena oferty Przystępującego niemalże odpowiada
szacunkowej wartości zamówienia nie stanowi o jakimkolwiek wadliwym działaniu
Zamawiającego. Jak wyjaśnił Przystępujący, Zamawiający ujawnił tę kwotę przed terminem
złożenia ofert, zatem każdy z wykonawców mógł ją uwzględnić.

Reasumując, stwierdzić należy, że wybór oferty najkorzystniejszej nie jest obarczony
błędem, a więc zarzuty naruszenia przepisów art. 91 ust. 1 i art. 7 ust. 3 ustawy Pzp należało
uznać za chybione. Potwierdziła się co prawa okoliczność, że oferta wykonawcy Lucjan
winna zostać odrzucona na podstawie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, a
zaniechanie tej czynności spowodowało naruszenie przez Zamawiającego wskazanego
przepisu, a w konsekwencji przepisu art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. Jednakże biorąc pod uwagę
fakt, że powyższe nie ma wpływu na wynik postępowania, rozumianego jako wybór oferty
najkorzystniejszej, Izba odwołanie oddaliła (arg. a contrario z art. 192 ust. 2 ustawy Pzp).

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie art.
192 ust. 9 i 10 w zw. z § 3 pkt 1 lit. a oraz pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41,
poz. 238 ze zm.), zaliczając do kosztów postępowania odwoławczego wpis od odwołania w
wysokości 15.000,00 zł oraz koszty wynagrodzenia pełnomocnika Zamawiającego w kwocie
3.600,00 zł.


Przewodniczący: ………………………