Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 lipca 2017 r.

Sąd Rejonowy w G. II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Ewa Stępień

Protokolant: sekr. sąd. Paulina Grzybowska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w G. asesora M. S.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 25 czerwca 2015r., 8 września 2015r.,
20 października 2015r., 4 stycznia 2016r., 1 lutego 2016r., 17 czerwca 2016r., 31 lipca 2017r. sprawy karnej

S. K. (1),

s. H. i G. z d. K., ur. (...) w G., obywatelstwa polskiego, o wykształceniu średnim, z zawodu technika budowlanego,
zam. (...) (...), PESEL (...), nie karanego

oskarżonego o to, że:

W okresie od 18.10.2010 do 16.10.2013 roku w (...) na działce nr (...) na terenie (...) pobudował bez wymaganego zezwolenia płytę betonową kompostową o wymiarach 57 x 55 m o powierzchni 3135 m ²

tj. o czyn z art. 90 Ustawy Prawo Budowlane z dnia 7 lipca 1994

o r z e k ł :

I.  Oskarżonego S. K. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu.

II.  Kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 346/15

UZASADNIENIE

S. K. (1) ma 64 lata. Zamieszkuje w (...). Prowadzi własną działalność gospodarczą w postaci Zakładu Produkcyjno – Handlowo – Usługowego (...), z siedzibą w (...).

S. K. (1) jest właścicielem działki nr (...) położonej w miejscowości (...). Na tej działce kiedyś funkcjonowała (...). Znajdowała się tam cała infrastruktura związana z prowadzeniem zakładu produkującego (...): (...), (...), magazyny, drogi dojazdowe, również „tory” do wózków. Teren utwardzony był płytami brukowymi w formie płyt tzw. trylinki.

Kiedy (...) jeszcze funkcjonowała pracowali tam m.in. M. P. (1), T. B. i J. K. (1), J. R. (1) i K. Ż. (1).

/dowód: wyjaśnienia S. K. – k. 66-67, 72-73, 157-157v, 169, 169v, 305v

Zeznania M. P. – k. 77, 167v-168v

Protokół przesłuchania M. P. – k. 88-89

Zeznania T. B. – k. 94-95, 170v-171

Protokół przesłuchania T. B. – k 90-91

Zeznania J. K. (1) – 97-98, 171v

Protokół przesłuchania J. K. - k. 92-93

Zeznania J. R. – k. 213v

Zeznania K. Ż. – k. 214

Wypis KW – k. 52-59/

Kiedy S. K. (1) kupił teren po starej (...) budynki były już wyburzone, nie było (...) (...), pozostały po nim tylko resztki utwardzonego, nierównego podłoża. Z obu stron niegdysiejszego budynku (...) (...) znajdowały się place utwardzone trylinką, służące wcześniej do składowania (...), ich załadunku i przygotowania do transportu.

/dowód: wyjaśnienia S. K. – k. 66-67, 72-73, 157-157v, 169, 169v, 305v

Zeznania M. P. – k. 77, 167v-168v

Protokół przesłuchania M. P. – k. 88-89

Zeznania T. B. – k. 94-95, 170v-171

Protokół przesłuchania T. B. – k 90-91

Zeznania J. K. (1) – 97-98, 171v

Protokół przesłuchania J. K. - k. 92-93

Zeznania J. R. – k. 213v

Zeznania K. Ż. – k. 214

Wypis KW – k. 52-59/

Kiedy zdarzyło się, że po zimie 2010r. jeden z samochodów transportowych wpadł w głębszą nierówność na placu w miejscu dawnego (...) (...) S. K. (1) decydował się na utwardzenie i wyrównanie tego terenu. Wcześniej jeszcze obrzeża placu wyznaczył niewysokim krawężnikiem.

Przed podjęciem działań zmierzających do utwardzenia terenu, w dniu 10 marca 2010r. S. K. (1) zgłosił prace utwardzające do Starosty Powiatowego w G.. Według wniosku utwardzenie terenu betonem, miało obejmować obszar 33x85 metrów 2805 m2, zaś do prac inwestor miał przystąpić od 10 kwietnia 2010r.

Starostwo Powiatowe w G. nie zgłosiło sprzeciwu wobec zgłoszenia prac związanych w utwardzeniem terenu na działce należącej do S. K. (1) i około maja 2010r. podjął on działania w celu utwardzenia tego terenu.

Celem było wyrównanie terenu w miejscu dawnego (...) (...), do poziomu utwardzonego trylinką gruntu.

W tym celu najpierw miejsce zburzonego (...) (...) zostało oczyszczone do głębokości ok. 20-25 cm, głębokości równiej grubości płyt trylinki, którą utwardzony był plac wokół dawnego (...). Po przygotowaniu w ten sposób miejsca utwardzenia, w miejsce to wylany został beton, do poziomu istniejącej trylinki, tak by powierzchnia była równa.

Powierzchnia z trylinki nie była w tym czasie w żaden sposób modernizowana.

Po wykonaniu prac S. K. (1) nie zgłosił do Starostwa Powiatowego ich wykonania.

/dowód: wyjaśnienia S. K. – k. 66-67, 72-73, 157-157v, 169, 169v, 305v

Zeznania P. G. (1) – k. 112-113, 168v-170v

Zeznania W. J. – k. 170v

Zeznania H. P. – k. 221-222

Zgłoszenie i dokumentacja – k. 32-36, 184-192, akta PINB 450.16.2013

Dokumentacja fotograficzna – k. 74-76, 198-199

Protokół eksperymentu – k. 108-110

Notatka z eksperymentu z dokumentacją fotograficzną – k. 114, 116, 117-128

Opinia biegłego – k. 238-259, 275v/

S. K. (1) miał plany inwestycyjne związane z budową płyty kompostowej przy swoim zakładzie produkcyjno – handlowym, na terenie działki nr (...), w miejscu terenu utwardzonego w pierwszej połowie roku 2010, o powierzchni 3135 m2.

W tym celu w dniu 19 października 2010r. złożył wniosek o pozwolenie na budowę tej płyty – szczelnej płyty kompostowej na materiały pochodzenia roślinnego przy Zakładzie Produkcyjno – Handlowym (...), do Starostwa Powiatowego w G..

Decyzją z dnia 25 października 2010r. inwestor S. K. (1) został wezwany do uzupełnienia dokumentacji związanej z planowaną inwestycją budowlaną.

Ze względu na niemożność dostarczenia żądanej dokumentacji oraz rozważanie zmiany planów inwestycyjnych, w piśmie z dnia 07 listopada 2010r. S. K. (1) złożył wniosek o zawieszenie postępowania w przedmiocie pozwolenia na budowę płyty kompostowej.

Na skutek tego wniosku postanowieniem z dnia 08 listopada 2010r. postępowanie w przedmiocie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę zostało zawieszone.

W dniu 29 października 2013r. S. K. (1) ostatecznie cofnął wniosek o pozwolenie na budowę płyty kompostowej, co skutkowało podjęciem zawieszonego postępowania i umorzeniem go, postanowieniem z dnia 05 listopada 2013r.

/dowód: wyjaśnienia S. K. – k. 66-67, 72-73, 157-157v, 169, 169v, 305v

Zeznania P. G. (1) – k. 2-5, 112, 304v-305

Dokumentacja związana z pozwoleniem na budowę - k. 21-30, akta sprawy

(...) 450.16.2013/

Na skutek interwencji posła na Sejm RP T. S. w dniu 16 października 2013r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w G. wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie samowoli budowlanej „polegającej na budowie płyty o wymiarach 57m x 55 m (w części beton wylewany w części pływy betonowe typu trylinka) służącej do składowania odpadów w miejscowości (...), działka nr (...).

Jeszcze tego dnia – 16 października 2013r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego przeprowadził kontrolę w miejscu domniemanej samowoli budowlanej, z udziałem właściciela S. K. (1)

Podczas kontroli stwierdzono, że istnieje na działce (...) plac z wylanym na mokro betonem w ok 50%, w pozostałej części składający się z trylinki. Do protokołu kontroli załączono sporządzony przez uczestników „szkic placu utwardzonego”.

/dowód: wyjaśnienia S. K. – k. 66-67, 72-73, 157-157v, 169, 169v, 305v

Zeznania P. G. – k. 2-5, 112, 304v-305

Protokół z kontroli i dokumentacja fotograficzna – k. 8-20, akta (...)

450.16.2013/

Postanowieniem z dnia 15 stycznia 2014r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w G. wstrzymał S. K. (1) prowadzenie robót budowlanych polegających na budowie pływy betonowej 57 m x 55 m służącej do składowania odpadów.

Decyzją z dnia 02 lutego (...). Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w G. nakazał S. K. (1) rozbiórkę betonowej płyty o wymiarach 57 x 55 m służącej do składowania odpadów.

Na skutek odwołania inwestora decyzją z dnia 11 maja 2015r. K. (...) Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w B. uchylił decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z dnia 02 lutego 2015r.

/dowód: decyzja – k. 18-38

Decyzja (...) k. 102-105

Decyzja (...) k. 154-156/

Podczas kontroli w styczniu i październiku 2014r. nie stwierdzono dalszych prac na utwardzonym terenie (...).

/dowód: protokoły kontroli – k. 44-49/

W piśmie z dnia 30 września 2014r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w G. złożył zawiadomienie do Prokuratury Rejonowej w G., w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstw samowoli budowlanej przez S. K. (1).

/dowód: zawiadomienie – k. 1/

S. K. (1) nie był dotąd karany sądownie.

/dowód: dane o karalności – k. 68, 302/

Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy oraz aktach sprawy Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. (...), dowód z wyjaśnień oskarżonego S. K. (1), dowody z zeznań świadków: P. G. (1), W. J., H. P. (2), M. P. (1), J. K. (1), T. B., K. Ż. (1), P. Z. i J. R. (1) a także dowód z opinii biegłego z dziedziny budownictwa.

Oskarżony S. K. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia w sprawie.

Oskarżony wyjaśnił, że po dokonaniu stosownego zgłoszenia w Starostwie Powiatowym w G., dokonał utwardzenia placu pozostałego po zburzeniu (...) (...) dawnej (...), poprzez wylewkę betonową, wcześniej porządkując i oczyszczając ten teren do głębokości ok. 20 cm do gliny, do głębokości równej wysokości płyt z trylinki. Oskarżony wyjaśnił również, że miał zamiar wybudować płytę kompostową, ale tego zaniechał. Od czasu wylania betonu nie były tam prowadzone żadne prace budowalne.

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za w pełni wiarygodne, bowiem były one spójne z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie, zarówno dowodami z dokumentów (w tym protokołami kontroli) jak i zeznaniami świadków, przeprowadzonym eksperymentem, w postaci prac odkrywkowych, jak też korespondowały z opinią biegłego.

Za wiarygodne Sąd uznał zeznania świadków: P. G. (1) i W. J. z Powiatowego Inspektoratu Nadzoru B. na okoliczność ujawnienia wątpliwości zgodności z prawem prac budowlanych dokonanych przez S. K. (1) na terenie swojej działki w (...), przeprowadzenia tam kontroli oraz przebiegu postępowania administracyjnego bowiem były one potwierdzone dokumentacją zgromadzoną w aktach sprawy (...).

Sąd dał wiarę także zeznaniom świadka H. P. (2) na okoliczność zgłoszenia robót budowlanych przez S. K. (1), co również potwierdza dokumentacja urzędowa Starostwa Powiatowego w G., znajdująca się w kopiach zarówno w aktach sprawy jak i w aktach (...)

Na walor wiarygodności w ocenie Sądu zasługiwał także zeznania świadków: M. P. (1), J. K. (1), T. B., K. Ż. (1), P. Z. i J. R. (1) na okoliczność działania (...) w (...) i infrastruktury w tej (...), bowiem zeznania tych świadków były spójne i zgodne, potwierdzone dokumentacją fotograficzną a także wnioskami opinii biegłego.

Sąd uznał za w pełni wiarygodne dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy w postaci kserokopii (poświadczonej za zgodność z oryginałem) dokumentów ze Starostwa Powiatowego w T. oraz Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego a także danych o karalności oskarżonego jak też dokumentów z akta sprawy (...), bowiem były to dokumenty urzędowe, sporządzone przez kompetentnych urzędników, zgodnie z ich wiedzą, zaś autentyczności tych dokumentów ani prawdziwości zawartych w nich informacji nie kwestionowała żadna ze stron postępowania.

Za miarodajną dla rozstrzygnięcia Sąd uznał opinię biegłego z dziedziny budownictwa K. C. sporządzoną w celu ustalenia, czy prace budowlane wykonane przez S. K. (1) były budową wymagającą pozwolenia na budowę, czy też utwardzeniem terenu, które nie wiąże się z koniecznością uzyskania pozwolenia na budowę, które do 2015r. wymagało zgłoszenia, a obecnie już takiego zgłoszenia nie wymaga. Opinia biegłego była jasna, pełna i zupełna, odpowiadała na pytania zawarte w tezie dowodowej, sporządzona została przez biegłego sądowego, fachowca w dziedzinie budownictwa, zgodnie z jego niekwestionowaną fachową wiedzą i doświadczeniem zawodowym, po przeprowadzeniu badań z udziałem urzędnika z Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego oraz oskarżonego i zapoznaniu się z dokumentacją zgromadzoną w aktach sprawy. Swoją opinię pisemną biegły podtrzymał na rozprawie, gdzie oskarżyciel miał prawo do zadawania uszczegółowiających pytań.

Prokurator Prokuratury Rejonowej w G. oskarżył S. K. (1) o to, że w okresie od 18 października 2010r. do 16 października 2013r. w (...) na działce nr (...), na terenie (...) pobudował bez wymaganego zezwolenia płytę betonową kompostową o wymiarach 57 x 55 m o powierzchni 3135 m2.

Zdaniem oskarżyciela swoim zachowaniem S. K. (1) wypełnił znamiona przestępstwa z art. 90 ustawy Prawo budowlane.

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego w sprawie Sąd uznał, że w działaniu S. K. (1) brak jest znamion przestępstwa z art. 90 ustawy Prawo budowlane, jak też żadnego innego przestępstwa i dlatego uniewinnił go od popełnienia zarzucanego mu czynu.

W ocenie Sądu stan faktyczny w sprawie był w zasadzie bezsporny. Nie ulegało wątpliwości, że na swoje działce nr (...) w (...) S. K. (1) dokonał prac budowlanych polegających na wylaniu betonu, w miejscu po zburzonym (...) wypałowym dawnej (...), co miało miejsce w maju 2010r.

Przed przystąpieniem do tych prac S. K. (1) złożył do Starostwa Powiatowego w G. stosowny wniosek – zgłoszenie utwardzenia placu o powierzchni ok 2800 m2, ze wskazaniem, że do pracy przystąpi 10 kwietnia 2010r.

Celem S. K. (1) było wyrównanie terenu, bowiem po zburzeniu (...) (...) (jeszcze za czasów poprzedniego właściciela działki), na miejscu zburzonego (...) teren był nierówny, stanowiący posadzkę po zburzonym (...) wraz z dodatkowymi nierównościami w postaci kanałów wypałowych. Ponieważ wokół danego (...) było utwardzenie z płyt typu trylinka, której obecnie nie produkuje się, S. K. (1) zdecydował o wyrównaniu tego terenu powierzchnią betonową, co również wskazał w zgłoszeniu.

Ponieważ Starostwo Powiatowe w G. nie wniosło zastrzeżeń do zgłoszonych prac, najprawdopodobniej w maju 2010r., (kiedy pozwoliła na to wiosenna pogoda) S. K. (1) najpierw przystąpił do przygotowania terenu pod wylewkę betonu, poprzez usunięcie starej posadzki i pogłębienie do grubości starych płyt trylinki (ok. 20-25 cm, co potem potwierdziły testy odkrywkowe przeprowadzone przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G.). Następnie pomiędzy place utwardzone trylinką, na tak oczyszczona powierzchnię, w miejscu dawnego (...) (...), został wylany beton.

W tan sposób utwardzony plac funkcjonował do 2013r., bowiem S. K. (1) odstąpił od planowanej wcześniej budowy płyty kompostowej.

Istotnie, S. K. (1) miał w planie, w 2010r. wybudowanie płyty kompostowej i miał pełną świadomość tego, że budowa takiej płyty wymaga pozwolenia na budowę. Dlatego w dniu 18 października 2010r. złożył wniosek o pozwolenie na budowę płyty kompostowej przy swoim zakładzie produkcyjnym (...). Miała to być szczelna płyta kompostowa na materiały pochodzenia roślinnego. Do tego wniosku dołączony był projekt budowlany uwzględniający poza samą płytą kompostową na materiały pochodzenia roślinnego także infrastrukturę wokół takiej płyty w postaci kanału odciekowego i z uwzględnieniem istniejącego zbiornika podziemnego jako zbiornika retencji odcieków z płyty kompostowej, dodatkowo uwzględniający najazd na płytę kompostową i wjazd rezerwowy. S. K. (1) zdawał sobie sprawę z tego, że płyta kompostowa nie mogłaby mieć podłoża z trylinki, ponadto miała być przeznaczona dla roślin, stąd konieczne byłyby miejsca na odcieki.

Od tej inwestycji jednak oskarżony odstąpił jeszcze w 2010r., złożył wniosek o zawieszenie postępowania i nie podejmował żadnych działań zmierzających do uzyskania pozwolenia na budowę tej płyty kompostowej, wraz z infrastrukturą. Taka płyta kompostowa do czasu trwania postępowania nie powstała. Zaś w 2013r. wobec upływu 3 lat od zawieszenia postępowanie w przedmiocie pozwolenia na budowę i wniosku inwestora, Starosta Powiatowy w G. umorzył postępowanie w sprawie tego pozwolenia na budowę.

W czasie wielokrotnych kontroli Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. w 2013r., 2014r. i 2015r., jak też oględzin miejsca z udziałem biegłego powołanego w tej sprawie w 2016r. nie stwierdzono na działce (...) żadnych materiałów roślinnych, przechowywanych w płycie kompostowej, ani też żadnej płyty kompostowej (z miejscem na odcieki, najazdem itp.).

W 2013r. na placu, na swojej działce (...) w (...) S. K. (1) składował różne rzeczy, w tym opony. Starał się jednocześnie o decyzję zezwalającą na budowę doków składowych (taka decyzja została wydana), składał również wniosek o wydanie decyzji o uwarunkowaniach środowiskowych, co zakończyło się umorzeniem postępowania jako bezprzedmiotowego.

Kiedy na terenie działki zaczęły być składowane różne przedmioty, w 2013r. sąsiedzi zaczęli skarżyć się na oddziaływanie tego składowiska na otoczenie. Między innymi w tym celu zaangażowali posła na Sejm RP T. S., który z kolei zainterweniował o Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G., z prośbą o ustalenie czy działalność gospodarcza firmy (...) nie oddziaływuje negatywnie na środowisko i czy S. K. (1) przestrzega przepisów o ochronie środowiska. Powiatowy Inspektor Nadzoru B. wszczął więc postępowanie w przedmiocie działań na działce nr (...).

W 2014r. S. K. (1) złożył nowy wniosek o pozwolenie na budowę doków do składowania materiałów inertnych, która zakończyła się ostateczną decyzją w dniu 09 września 2014r., ale postępowanie w tym przedmiocie zostało wznowione. Decyzją z dnia 16 stycznia 2015r. Starostwa odmówił uchylenia decyzji z dnia 09 września 2014r. o pozwoleniu na budowę doków do składowania materiałów inertnych. Zatwierdzony przy tej decyzji projekt budowany zakłada rozbiórkę płyty betonowej, położonej w maju 2010r. (bowiem do budowy doków trzeba pogłębić teren).

Istotą niniejszej sprawy wymagająca rozstrzygnięcia było to, czy wylanie betonu w miejsce nierównego terenu po wyburzonym (...) wypałowym, stanowiło prace budowlane wymagające pozwolenia na budowę, czy też takiego pozwolenia nie wymagały.

W tym celu, jak też w celu oględzin miejsca dla ustalenia jakie dokładnie prace budowlane zostały faktycznie wykonane, sąd dopuścił dowód z opinii biegłego.

Po dokonaniu oględzin na miejscu w (...), biegły stwierdził, że płyta o powierzchni 55x57 m powstała dwuetapowo. Nawierzchnia z trylinki (składająca się z dwóch części) powstała w latach 60-tych XX wieku, co potwierdza stopień zużycia płyt z trylinki, zaś nawierzchnia z betonu monolitycznego powstawała po 2010r., w miejscu posadzki po rozebranym (...) wypałowym i rozebranej hali produkcyjnej.

Biegły stwierdził również, że płyta betonowa mieści się w 94,50% w graniach dokonanego przez S. K. (1) zgłoszenia w marcu 2010r. natomiast płyta betonowa razem ze starym placem z trylinki mieści się w zgłoszeniu w 50%.

Ustalenia biegłego w tym zakresie są logiczne i spójne z wyjaśnieniami oskarżonego, bowiem nie zgłaszał on do Starostwa Powiatowego w G. istniejącej starej powierzchni placu z trylinki, tylko prace budowlane związane z planowanym wylaniem betonu w miejscu po rozebranych budynkach. Dlatego wylany beton prawie w całości mieści się w graniach zgłoszenia, zaś płyty z trylinki są poza zgłoszeniem. Oskarżony wskazał przy tym, że zgłoszenie obejmowało większy obszar, niż później faktycznie wykonane prace wylewkowe.

Jednocześnie biegły stwierdził, że wylewka z płyty betonowej stanowi utwardzenie gruntu, do czego nie jest wymagane pozwolenie na budowę.

Na tezę dowodową, czy na terenie objętym zarzutem została wykonana jakaś budowla, biegły stwierdził, ze na tym terenie budowla nie została wykonana, bo utwardzenie powierzchni gruntu nie jest budowlą.

Biegły wskazał też, że oskarżony naniósł swoje zamiary na mapę w skali 1: 100 zaś mapy (...) miały skalę 1:500, co spowodowało pewne różnice lokalizacyjne, widoczne szczególnie na załączniku nr 3 C do opinii, przedstawiającej zgłoszenie oskarżonego, wykonane prace polegające na wylaniu betonu i całość placu (beton plus stara nawierzchnia z trylinki). Na tym załączniku widać, że oskarżony zgłosił prace wylewkowe na większym terenie, niż je faktycznie wykonał.

Biegły stanowczo wskazał również (w opinii uzupełniającej na rozprawie), że powierzchnia z trylinki nie była układana na nowo.

Zgodnie z art. 90 ustawy Prawo budowlane karze podlega ten, kto, w przypadkach określonych w art. 48, art. 49b, art. 50 ust. 1 pkt 1 lub art. 50 ust. 1 pkt 2, wykonuje roboty budowlane.

W myśl art. 48 ustawy organ nadzoru budowlanego nakazuje, z zastrzeżeniem ust. 2, w drodze decyzji, rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części, będącego w budowie albo wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę albo bez wymaganego zgłoszenia dotyczącego budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a, 2b i 19a, albo pomimo wniesienia sprzeciwu do tego zgłoszenia. Przepis art. 49 b stanowi, że organ nadzoru budowlanego nakazuje, z zastrzeżeniem ust. 2, w drodze decyzji, rozbiórkę obiektu budowlanego, lub jego części, będącego w budowie albo wybudowanego bez wymaganego zgłoszenia bądź pomimo wniesienia sprzeciwu przez organ administracji architektoniczno-budowlanej. Zaś przepis art. 50 ust. 1 pkt. 1 i 2 wskazuje, iż w przypadkach innych niż określone w art. 48 ust. 1 lub wart. 49b ust. 1 organ nadzoru budowlanego wstrzymuje postanowieniem prowadzenie robót budowlanych wykonywanych bez wymaganego pozwolenia na budowę albo zgłoszenia lub w sposób mogący spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia bądź zagrożenie środowiska.

Zgodnie z art. 28 roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę, z zastrzeżeniem art. 29-31. Decyzję o pozwoleniu na budowę wydaje organ administracji architektoniczno-budowlanej. Przepis art. 29 ust. 2 ustawy wskazuje zaś, że pozwolenia na budowę nie wymaga wykonywanie robót budowlanych polegających na między innymi utwardzeniu powierzchni gruntu na działkach budowlanych.

W myśl art. 30 ust. 1 pkt. 2 cytowanej ustawy zgłoszenia organowi administracji architektoniczno-budowlanej wymagało, z zastrzeżeniem art. 29 ust. 3 i 4, w wersji obowiązującej do dnia czerwca 2015r. wykonywanie robót budowlanych, o których mowa w art. 29 ust. 2 pkt. 5 to jest utwardzenie powierzchni gruntu na działkach budowlanych. Po zmianie ustawy Prawo budowlane, która weszła w życie w dniu czerwca 2015r zgłoszenia wymaga wykonanie robót budowlanych o których mowa w art. 29 ust. 2 pkt. 1b, 6, 9 oraz 11-12a, a zatem z wyłączeniem pkt. 5, odnoszącego się do utwardzenia gruntu na działkach budowlanych.

W sprawie nie ulegało wątpliwości, że S. K. (1) wylał beton w celu wyrównania terenu po zburzonym (...) wypałowym, najprawdopodobniej w maju 2010r. Dokonał zgłoszenia tych prac w Starostwie Powiatowym w G., wskazując na sposób utwardzenia – beton, oraz na powierzchnię do utwardzenia (faktycznie wylany beton mieści w 95% w zgłoszeniu zawnioskowanym do Starostwa).

Starostwo Powiatowe w G. przyjęło zgłoszenie i nie złożyło od niego sprzeciwu. Ze względu na brak jakiegokolwiek dowodu przeciwnego, Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, zgodnie z którym do prac wyrównania terenu i wylania betonu przystąpił po upływie okresu wskazanym w zgłoszeniu to jest po 10 kwietnia 2010r., jak wskazał oskarżony najprawdopodobniej w maju 2010r.

Brak jest zatem podstaw do zarzucenia oskarżonemu dokonania prac przed upływem terminu do złożenia sprzeciwu przez Starostwo Powiatowe w G..

Z opinii biegłego wynikało, że prace związane z wylaniem betonu w celu utwardzenia gruntu faktycznie wykonane w 94,50 % pokrywały się z terenem określonym w zgłoszeniu, zaś w 5,50% w tym zgłoszeniu nie mieściły się (1,50 metra).

Mając jednak na względzie, że według aktualnych przepisów (art. 30 ustawy prawo budowane w wersji obowiązującej od dnia 28 czerwca 2015r.) takie prace wcale nie wymagają zgłoszenia, zdaniem Sądu nie można pociągać S. K. (1) do odpowiedzialności, za przekroczenie w 5,50% planowanych prac remontowych polegających a utwardzeniu gruntu w jedną stronę (podczas gdy całe zgłoszenie obejmowało dużo większy obszar tylko w drugą stronę – oskarżony zgłosił prace na terenie 33x85 m, zaś wykonał na obszarze 27,50 x 34,50 m)

W świetle opinii biegłego oraz mając na uwadze orzecznictwo sądów administracyjnych Sąd uznał, że brak jest podstaw do uznania, że prace polegające na utwardzeniu wylewką betonową nierówności po wyburzeniu (...) (...) dawnej (...) są budynkiem lub budowlą, albo innym obiektem budowlanym wymagających decyzji administracyjnej o pozwoleniu na budowę.

Sąd podzielił przy tym stanowisko wyrażone w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z dnia 25 września 2013r. ( (...) SA/Po 555/13 publ. LEX 1393262), zgodnie z którym przez utwardzenie gruntu należy rozumieć wszelkiego rodzaju prace, które wiążą się z utwardzeniem powierzchni gruntu z wykorzystaniem materiałów budowlanych a więc np. wylanie płyty betonowej, ułożenie kostki brukowej. Tak scharakteryzowane prace kwalifikowane są jako roboty budowlane o których mowa w art. 29 ust. 2 pkt. 5 ustawy Prawo Budowlane.

W tym miejscu warto także wskazać, że na etapie utwardzenia terenu przez S. K. (1) w maju 2010r. nie było mowy o zmianie sposobu użytkowania tego terenu, w jakikolwiek sposób, tym bardziej taki, który wymagałby pozwolenia na budowę. Dlatego zgodnie z art. 71 ustawy prawo budowlane organ administracji architektoniczno budowlanej nie zgłosił sprzeciwu wobec planowanych przez oskarżonego prac.

Zdaniem Sądu niczym nie poparte jest też twierdzenie P. G. (1), że S. K. (1) ułożył na nowo kostkę z trylinki, w świetle opinii biegłego wskazującej, że zużycie płyt z trylinki potwierdza zeznania świadków, że powstała ta powierzchnia w latach 60-tych.

Reasumując, postępowanie dowodowe wykazało, że S. K. (1) w maju 2010r. dokonał utwardzenia gruntu na swojej działce (...) w (...), o powierzchni 27,5 x 43,5 m. Wcześniej dokonał zgłoszenia tych prac w Starostwie Powiatowym większej powierzchni 33x85 m (używając jednak innej skali niż na mapach (...)). Stąd faktycznie wykonana betonowa wylewka obejmowała obszar 27,5 x 43,5 (zamiast 43,5x26 m w granicach 33x85 m), mieszcząc się tym samym w zgłoszeniu w 94,5 %.

Pokreślenia wymaga przy tym fakt, że od dnia 28 czerwca 2015r. prace budowalnego polegające na utwardzeniu gruntu, na działce budowlanej, nie wymagają już zgłoszenia do organu administracyjnego.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, ze brak jest podstaw do przyjęcia, że oskarżony S. K. (1) na działce (...) wybudował pytę kompostową, lub inną budowlę, budynek czy obiekt budowalny który wymagałby pozwolenia na budowę. Oskarżony złożył wniosek o wybudowanie takiej płyty kompostowej (na materiały roślinne, wraz z całą intra strukturą, w szczególności odciekami), ale takiej płyty do czasu zakończenia postępowania nie wybudował, ani w okresie od 18 października 2010r. do 16 października 2013r., ani później. Dopiero w 2014r. oskarżony złożył wniosek o pozwolenie na budowę w tym miejscu doków do składowania odpadów, ale to objęte zostało nowym odrębnym postępowaniem administracyjnym.

Zgodnie z art. 17 § 1 pkt. 2 k.p.k. postępowanie karne umarza się, gdy czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego. Art. 414 § 1 k.p.k. wskazuje zaś, że w razie stwierdzenia po rozpoczęciu przewodu sądowego okoliczności wyłączającej ściganie lub danych przemawiających za warunkowym umorzeniem postępowania, sąd wyrokiem umarza postępowanie albo umarza je warunkowo. Jednakże w razie stwierdzenia okoliczności wymienionych w art. 17 § 1 pkt 1 i 2 sąd wydaje wyrok uniewinniający.

W ocenie Sądu postępowanie dowodowe wykazało, że S. K. (1) wylewając beton na swojej działce, w celu wyrównania terenu, dokonał utwardzenia gruntu, co jest czynnością nie wymagającą pozwolenia na budowę, nie wyczerpał tym samym znamion przestępstwa określonego w art. 90 ustawy Prawo Budowlane, a zatem zgodnie z cytowanymi przepisami należało uniewinnić go od popełniania zarzucanego mu czynu.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 632 k.p.k., zgodnie z którym jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, w razie uniewinnienia oskarżonego lub umorzenia postępowania koszty procesu ponosi w sprawach z oskarżenia publicznego - Skarb Państwa.