Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 154/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 sierpnia 2017r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jacek Witkowski

Protokolant

st. sekr. sądowy Małgorzata Wierzbicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 sierpnia 2017r. w S.

odwołania W. N.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 11 stycznia 2017 r. (Nr (...) )

w sprawie W. N.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej

oddala odwołanie

Sygn. akt IV U 154/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11.01.2017 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego działając na podstawie art. 21 ust. 1 i ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 20.12.1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2016 r. poz. 277) odmówił wnioskodawcy W. N. przyznania prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Podstawą odmowy przyznania powyższego prawa było orzeczenie Komisji Lekarskiej Kasy z dnia 29.12.2016 r., w którym nie uznano ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym.

Od decyzji tej odwołanie złożył W. N.. Ubezpieczony kwestionował prawidłowość orzeczenia Komisji Lekarskiej Kasy z dnia 29.12.2016 r.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie powołując się na argumentację wyrażoną w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje.

Ubezpieczony W. N., ur. (...), podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników w okresach od 1.08.2009 r. do 30.09.2009 r., od 24.09.2010 r. do 14.05.2012 r. i nadal, począwszy od 4.06.2014 r. (bezsporne, zaświadczenie k. 3 akt KRUS). Jest on właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 1,94 ha składającego się z użytków zielonych. Ubezpieczony nie prowadzi hodowli zwierząt. Zajmuje się zbiorem siana (kwestionariusz k. 20 akt KRUS, decyzja ustalająca zobowiązanie z tytułu podatku od nieruchomości k. 19 akt KRUS, kserokopia wypisu aktu notarialnego k. 17-18 akt KRUS).

W dniu 26.09.2016 r. ubezpieczony wniósł o przyznanie prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy (k. 1 akt KRUS). W toku postępowania orzeczniczego, Komisja Lekarska Kasy rozpoznała u wnioskodawcy schorzenia w postaci chondropatii kolana prawego z uszkodzeniem łąkotki przyśrodkowej i więzadła krzyżowego przedniego z prawidłową ruchomością stawu kolanowego i wydolnym chodem, chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa z okresowym zespołem bólowym bez zaburzeń wydolności ruchowej, częstomocz, przepuklinę pachwinową lewostronną odprowadzalną, przerost gruczołu krokowego, szumy uszne z zawrotami głowy. Obserwacja w kierunku choroby wieńcowej negatywna. Pomimo istnienia tych schorzeń, ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym (k. 52v akt KRUS). W związku z powyższym, zaskarżoną decyzją z dnia 11.01.2017 r. Prezes KRUS odmówił przyznania ubezpieczonemu prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (k. 53 akt KRUS).

W toku postępowania odwoławczego ubezpieczony został przebadany przez biegłych: chirurga naczyniowego oraz chirurga ogólnego, chirurga urazowo-ortopedycznego i urologa. Biegli ci rozpoznali u ubezpieczonego następujące schorzenia: stan po urazie kolana prawego z uszkodzeniem łękotki przyśrodkowej, rozrost gruczołu krokowego, pęcherz nadreaktywny z nietrzymaniem moczu, przepuklinę pachwinową lewostronną, zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa lędźwiowego i szyjnego. W ocenie biegłych, W. N. nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym (opinia k. 14-15). Biegli podali, iż stan funkcjonalny narządu ruchu ubezpieczonego jest w dobrym stanie. Mając na uwadze dobrą funkcję układu moczowego oraz przepuklinę wolną pachwinową biegli uznali, że nie ma podstaw do przyjęcia, iż wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.

Odwołanie ubezpieczonego nie jest zasadne.

Zdaniem Sądu Okręgowego, dowód z opinii biegłych lekarzy różnych specjalności wskazuje, że wnioskodawca nie jest osobą całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym.

Sporządzona przez biegłych opinia stanowi miarodajną ocenę stanu zdrowia ubezpieczonego. Autorzy opinii posiadają bowiem specjalistyczną wiedzę z zakresu medycyny, zaś wydanie opinii poprzedziło badanie ubezpieczonego oraz zapoznanie się ze zgromadzoną w sprawie dokumentacją medyczną.

Ubezpieczony nie zgadzał się z opinią biegłych zarzucając jej m. in. stronniczość i tendencyjność (k. 24-25 i k. 34). Podnosił, iż opinia zawiera nieprawdziwe informacje w zakresie m. in. niebolesności ruchów kręgosłupa szyjnego, kucania, klękania czy obrotach głową oraz skali powiększenia gruczołu krokowego jak również diagnozy dolegliwości kolana. W. N. nie dysponował nową, tj. dotychczas nieznaną biegłym, dokumentacją medyczną.

Sąd Okręgowy stwierdza, iż uwagi poczynione przez ubezpieczonego stanowią polemikę z ustaleniami biegłych. Zastrzeżenia te nie podważają merytorycznej wartości opinii. Okoliczność, iż ubezpieczony ma odmienną od biegłych ocenę stanu zdrowia i jego wpływu na kwestię zdolności do pracy nie powoduje, że wnioski biegłych są nieprawidłowe. Uwagi wymaga, iż Sąd nie może dokonywać oceny stanu zdrowia ubezpieczonego z pominięciem opinii biegłych lekarzy. Po wydaniu opinii ubezpieczony nie przedłożył nowej dokumentacji medycznej, która mogłaby stanowić podstawę do kwestionowania prawidłowości opinii biegłych. Sąd nie przychylił się do argumentacji ubezpieczonego, iż podstawę do oceny stanu zdrowia powinny stanowić wyniki badań z lat 2008-2009. Podkreślić należy, iż biegli opiniujący na zlecenie Sądu badali kwestię istnienia całkowitej niezdolności do pracy ubezpieczonego według stanu na dzień wydania zaskarżonej decyzji, tj. 11.01.2017 r., a zatem na kilka lat po przeprowadzeniu przywołanych badań. Stąd też zasadnie opiniujący biegli orzekali również w oparciu o dokumentację medyczną zgromadzoną po 2009 r.

Tym samym zasadnym jest przyjęcie, iż W. N. nie jest osobą całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym. Zauważenia wymaga, iż w gospodarstwie ubezpieczonego nie jest prowadzona hodowla zwierząt. W. N., jak sam podał, zajmuje się zbiorem siana. Tymczasem, jak wskazali biegli, stan funkcjonalny jego narządu ruchu jest w dobrym stanie. Uwzględniając zatem stan jego narządu ruchu, dobrą funkcję układu moczowego oraz przepuklinę wolną pachwinową, podążając za wnioskami biegłych, uznać należy, iż nie ma podstaw do twierdzenia, iż ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, w tym również do wykonywania prac związanych ze zbiorem siana.

W konsekwencji stwierdzić należy, iż ubezpieczony nie spełnia podstawowego warunku do nabycia prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy (który został wyrażony w art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników), a mianowicie, nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, tj. nie utracił zdolności do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym (art. 21 ust. 5 tej samej ustawy).

W związku z powyższym odwołanie W. N. podlegało oddaleniu z mocy art. 477 14 par. 1 kpc.