Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 108/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 lipca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie, III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Mirosław Barszcz

Protokolant: st.sekr.sądowy Katarzyna Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2017 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej A. W. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową M. Ś.

przeciwko R. W. (1)

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa z dniem 16 marca 2017 roku alimenty zasądzone uprzednio wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...) roku sygnatura akt VII C 529/13 od pozwanego R. W. (1) na rzecz małoletniej córki A. W. urodzonej (...) w W. z kwoty 500 (pięćset) złotych do kwoty 2200 (dwa tysiące dwieście) złotych miesięcznie płatnej do rąk matki małoletniej - M. Ś. do dnia 10 – tego każdego miesiąca z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  wyrokowi z pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

IV.  ściągnąć od pozwanego R. W. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1020 (tysiąc dwadzieścia) złotych tytułu nieuiszczonych kosztów sądowych;

V.  znosi koszty procesu między stronami.

UZASADNIENIE

M. Ś. w dniu 16 marca 2017 r. wniosła do Sądu Rejonowego w Pruszkowie powództwo o podwyższenie alimentów od R. W. (1) na rzecz małoletniej A. W. z kwoty 500 zł miesięcznie do kwoty 3000 zł miesięcznie. W uzasadnieniu wskazała, że wyrokiem z dnia (...) r. Sąd Okręgowy w Warszawie ustalił udział pozwanego w kosztach utrzymania córki na kwotę 500 zł miesięcznie. Strony w sprawie o rozwód zawarły porozumienie, na podstawie którego bieżąca opieka nad córką miała być sprawowana zgodnie ze schematem naprzemiennym, w którym w jednym tygodniu córka przebywała pod opieką matki, a w kolejnym pod opieką ojca. W praktyce system opieki naprzemiennej funkcjonował przez okres około trzech lat, tj. do wakacji 2016 r. Małoletnia od czasu pojawienia się w życiu ojca nowej partnerki i jej córki zmieniała się, od sierpnia 2016 r. nie chciała jeździć do ojca. Późniejsze wizyty kończyły się smsami żeby matka odebrała dziecko. Od połowy listopada nie bywa już u ojca. Ojciec nie spotkał się z nią w dniu urodzin, w okresie świąt widział ją przez dwie godziny u swoich rodziców. Odmówił wożenia córki do szkoły i na jazdę konną. Podała, iż istotna zmiana stosunków nastąpiła w zakresie osobistych starań pozwanego w wychowanie małoletniej i zmniejszenie kosztów wydawanych przez niego na powódkę, zwiększenia się potrzeb małoletniej, polepszenia sytuacji zarobkowej pozwanego i pogorszenia sytuacji zarobkowej przedstawicielki ustawowej. Miesięczny koszt utrzymania powódki jej matka oceniła na kwotę 4900 zł (k. 3-12).

W odpowiedzi na pozew R. W. (1) wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu wskazał, że sytuacja, w której spotyka się w ograniczony sposób z córką (aktualnie w każdy wtorek zawozi dziecko na zajęcia konne, planują wspólne wakacje) jest sytuacją przejściową. Nieprawdziwa jest okoliczność, że sytuacja majątkowa pozwanego polepszyła się, zaś matki powódki pogorszyła. Aktualnie pozwany obciążony jest kredytem hipotecznym w kwocie 250 000 zł, który zaciągnął celem spłaty matki powódki z tytułu podziału majątku. Co miesiąc spłaca 1500 zł raty kredytowej. Całkowita kwota jaką matka powódki otrzymała tytułem spłaty to 340 000 zł, dodatkowo stała się właścicielem samochodu osobowego stron. Swobodnie dysponuje tą kwotą, która nie została przeznaczona na cele mieszkaniowe. Matka powódki zamieszkuje w domu swojego męża. Przedstawicielka zawyżyła koszty utrzymania dziecka, zaliczyła do alimentów wydatki, które ponosi pozwany (abonament telefoniczny, jazda konna), wymyśliła nieistniejące wydatki (wyjazdy zimowe, gdzie ferie małoletnia spędza u dziadków ojczystych). Wskazał także, że zawyżone zostały koszty wyżywienia oraz udziału w opłatach mieszkaniowych przy co najmniej 5 osobach, a nie 4 jak wskazała. Pozwany przyznał, że małoletnia uczęszcza na korepetycje z matematyki, jednakże odbywa się to w miesiącach szkolnych i wyliczył ich koszt na 82,50 zł miesięcznie, zaś języka angielskiego na kwotę 170 zł miesięcznie. Odnosząc się do kosztów leczenia wskazał, że małoletnia jest dzieckiem zdrowym, tak więc wydatki roczne to dwie wizyty u stomatologa - około 300 zł i dwu/trzykrotny zakup leków – 200 zł, co w skali roku daje kwotę 42 zł miesięcznie. Zakwestionował także koszty odzieży oraz paliwa. Odnosząc się do kosztów rocznych wskazał, że powódka nie będzie ponosiła kosztów zakupu podręczników i materiałów edukacyjnych, gdyż są one ponoszone przez szkołę, a jedynie koszt zeszytów, przyborów itp., których koszt nie powinien przekroczyć 300 zł. Podał, że dziecko spędza z nim połowę wakacji, a zatem ponosi on koszty utrzymania dziecka w zakresie wyjazdów wakacyjnych bezpośrednio. Podniósł, iż wydatki roczne mają charakter okazjonalny, a zatem nie mogą być uwzględnianie jako uzasadnione potrzeby dziecka w przyszłości. Wskazał, iż koszt utrzymania dziecka wynosi 1800 zł miesięcznie. Zgodnie z porozumieniem strony ustaliły, że będą rozliczać koszty utrzymania dziecka poza wyżywieniem, kosmetykami i kosztami utrzymania mieszkania i podał, że jego udział w utrzymaniu dziecka wynosi 1000 zł miesięcznie, nie licząc zakupów i utrzymania w czasie pobytu dziecka u niego (k. 54-64).

Przedstawicielka ustawowa powódki M. Ś. w toku całego procesu do chwili zamknięcia rozprawy popierała powództwo i wnosiła o podwyższenie alimentów do kwoty po 3000 zł miesięcznie, zaś pozwany R. W. (1) nie uznał powództwa i w toku całego procesu do chwili zamknięcia rozprawy wnosił o jego oddalenie w całości oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego (k. 183, protokół – płyta CD k. 185, k. 226, k. 228v protokół – w protokole prawdopodobna omyłka pisarska, k. 238-244 załącznik do protokołu).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia A. W. urodzona dnia (...) w W. pochodzi ze związku małżeńskiego M. Ś. i R. W. (1) rozwiązanego przez rozwód. Przed sądem w sprawie rozwodowej rodzice małoletniej zawarli porozumienie rodzicielskie, w którym ustalili, iż małoletnia A. będzie przebywał naprzemiennie po dwa tygodnie u jednego, a następnie u drugiego z rodziców. Koszty utrzymania małoletniej będą ponoszone przez obydwojga rodziców w ten sposób, że R. W. (1) będzie ponosił 2/3 wydatków, a M. Ś. 1/3 wydatków związanych z córką. Dodatkowo R. W. (1) będzie przekazywał tytułem alimentów na rzecz córki kwotę 500 zł miesięcznie.

Alimenty od R. W. (1) na rzecz małoletniej A. W. zostały ustalone wyrokiem rozwodowym Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...) r. w sprawie rozwodowej o sygn. akt VII C 529/13 na kwotę po 500 zł miesięcznie. Orzeczenie uprawomocniło się dnia (...) r.

A. W. w dacie orzekania w poprzedniej sprawie miała niespełna 9 lat i mieszkała wraz z matką i ojcem w miejscowości J.. Uczęszczała do szkoły podstawowej w Ł., nie miała zajęć dodatkowych. Odbierana była ze szkoły przez opiekunkę, która zajmowała się nią do czasu powrotu rodziców z pracy. Koszty opieki ponosili wspólnie jej rodzice.

Obecnie A. W. ma 12 lat. Zamieszkuje w M. wraz z matką, jej mężem, małoletnim dzieckiem matki z obecnego związku oraz dorosłym synem męża matki z poprzedniego związku. Uczęszcza do tej samej szkoły podstawowej w Ł., chodzi na korepetycje z matematyki w zależności od jej potrzeb, średnio 2 razy w tygodniu, od listopada 2016 roku na lekcje języka angielskiego. Mimo zmiany miejsca zamieszkania nie zmieniła szkoły, co wiąże się z koniecznością dowożenia pomiędzy M. a Ł.. Od sierpnia 2016 roku uczęszcza na zajęcia z jazdy konnej, na które jeździ 2 razy w tygodniu. Na początku chodziła do stadniny, gdzie koszt zajęć wynosił 95 zł za godzinę. Obecnie uczęszcza do innej stadniny, gdzie jest taniej. Jeśli opłatę uiszcza się z góry, to koszt wynosi 60 zł za godzinę. Ma zakupiony konieczny ekwipunek. Początkowo za poszczególne jazdy płacił ten z rodziców, który zawoził na zajęcia. Później powstał spór pomiędzy rodzicami co do płatności. W trakcie trwania tego postępowania R. W. (1) uiszczał opłaty ryczałtem za cały miesiąc z góry. Na zajęcia z jazdy konnej raz w tygodniu we wtorki od miesiąca wozi ją ojciec, a w soboty matka. K. są obecnie pasją małoletniej, chciałaby kontynuować naukę jazdy. Małoletnia bierze również udział w zawodach jeździeckich, których koszt wynosi jednorazowa 100-150 zł, a odbywają się one co dwa tygodnie. Pomysł na naukę jazdy konnej był ojca małoletniej. W ostatnim okresie opłata ryczałtowa wynosiła 480 zł miesięcznie.

Małoletnia uczęszcza na zajęcia dodatkowe z matematyki i języka angielskiego. Na te zajęcia jest wożona przez matkę. Małoletnia co jakiś czas jeździ na szkolne wycieczki. W 2017 r. jedzie na wakacyjny obóz konny, za który opłata wynosi 1750 zł. W ferie małoletnia wyjeżdżała zazwyczaj do dziadków ze strony matki oraz ze strony ojca. Nie korzysta ze specjalistycznej diety. Ma problemy (...), korzystała z prywatnych wizyt lekarskich, na których była dwa razy, gdzie koszt wyniósł 140 zł, a leki 170 zł. Leczyła się u ortodonty w ramach publicznej służby zdrowia, jednakże będzie chodzić na wizyty prywatne, ponieważ ukończyła wiek uprawniający do lecenia w ramach NFZ. Na dzień (...) została wyznaczona wizyta, na której będzie miała zakładany aparat ortodontyczny. W ferie jeździe do dziadków, a wakacje spędza z rodzicami po połowie. W zeszłe wakacje była z ojcem i jego żoną nad morzem, a wcześniej we W..

Usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniej A. W. wynoszą ok. 3700-3800 zł miesięcznie. . W skład tej kwoty należy przyjąć: koszty żywności 600 zł, koszty środków czystości i kosmetyków 100 zł, koszty mieszkaniowe 300 zł, koszty dowozu 600-700 zł, koszty jazdy konnej 480 zł i 150 zł, koszty ubraniowe 200 zł i koszty ubioru konnego 100-200 zł, koszty związane ze szkołą 100-150 zł, koszty korepetycji 180 zł i 170 zł, koszty leczenia stomatologiczno – ortodontycznego 150 zł, koszty remontowe i innych wydatków długookresowych 150 zł, inne 100 zł. Wzrosły one w porównaniu z poprzednio okresem co najmniej o wydatki związane z jazdą konną (opłaty 480 zł oraz 150 zł) i zakupem do tego koniecznego sprzętu oraz opłatą za wakacyjny obóz konny, kosztami korepetycji z matematyki (ok.180 zł miesięcznie), kosztami zajęć z języka angielskiego (170 zł miesięcznie), kosztami dowożenia do szkoły i na zajęcia dodatkowe. Wydatki związane z żywności, z odzieżą, z opłatami mieszkaniowymi, ze szkołą są na podobnym poziomie jak poprzednio. Powstają potrzeby w zakresie leczenia ortodontycznego małoletniej, które z uwagi na wiek małoletniej będzie odpłatne.

M. Ś. w dacie orzekania rozwodu miała 38 lat, zamieszkiwała wraz z córką oraz mężem R. W. (1). Pracowała w (...) i zarabiała 4500 zł brutto miesięcznie. Ustaliła z ojcem dziecka, iż będzie zwracał jej 2/3 wydatków na dziecko. Ponosiła wspólnie z ojcem dziecka opłaty za mieszkanie.

Obecnie M. Ś. ma 42 lata, z zawodu jest (...), zamieszkuje w M. w domu obecnego męża wraz z córką A., synem z obecnego związku, mężem oraz dorosłym synem męża z poprzedniego małżeństwa. Pracowała w firmie (...), gdzie obsługiwała (...). Zarabiała wówczas 2800 zł netto miesięcznie. W związku z rozwiązaniem umowy o pracę, otrzymała odszkodowanie w kwocie ponad 30 000 zł oraz nagrodę jubileuszową 10 000 zł. Obecnie jest zarejestrowana jako osoba bezrobotna. Od(...) roku otrzymuje zasiłek dla bezrobotnych. Poszukuje pracy za pośrednictwem Urzędu Pracy, jak również przez znajomych. Zajmuje się 2,5 letnim synem z obecnego związku małżeńskiego. Dom utrzymuje jej mąż, którego dochody wynoszą średnio około 6000 zł miesięcznie z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w (...). Porozumienie, które zawarła z ojcem dziecka w sprawie rozwodowej było realizowane do września 2016 roku. We wrześniu 2016 roku zaczęła zmieniać się sytuacja, córka coraz mniej chętniej jeździła do ojca. Zmiana nastąpiła na życzenie córki. Twierdzi, że córka po dłuższym czasie pobytu u ojca powiedziała, że jest źle traktowana przez partnerkę ojca, że na nią krzyczy, że krzyczy na ojca. Od momentu rozpoczęcia niniejszej sprawie sądowej, ojciec ponownie zaczął spotykać się z córką. W tym okresie córka nie jeździła do ojca. Piecza nad małoletnią, przez cały rok szkolny była sprawowana jedynie przez matkę. Ojciec nie dążył do zmiany spotkań z dzieckiem.

M. Ś. otrzymała od R. W. (1) spłatę za dom w wysokości 340 000 zł, z czego 40 000 zł przeznaczyła na samochód oraz bieżące opłaty, a pozostałe 300 000 zł wpłaciła na lokatę. W przyszłości chciałaby za to kupić córce mieszkanie. Dziennie robi około 40 km wożąc córkę do szkoły i na zajęcia dodatkowe. Ma zamiar przeprowadzić remont pokoju, wymienić meble córce.

R. W. (1) w dacie orzekania rozwodu miał 38 lat, zamieszkiwał wraz z córką i M. Ś. w miejscowości J., z którą ponosił wspólnie opłaty za mieszkanie. Pracował w spółce (...) i zarabiał około 8000 netto miesięcznie. Na bieżąco partycypował w kosztach utrzymania dziecka.

Obecnie R. W. (1) ma 42 lata, zamieszkuje w W.. Pracuję w tym samym miejscu co w trakcie orzekania rozwodu. Z tego tytułu poprzednio w 2012 roku zarobił 174 492,64 złotych brutto, obecnie w 2016 roku -198 285,11 złotych brutto. Sprzedał dom, w którym poprzednio zamieszkiwała rodzina przed rozwodem. W ostatnim okresie nabył nową nieruchomość, w której ma zamieszkać w najbliższym czasie. Posiada służbowy samochód oraz telefon. Za zagraniczne wyjazdy służbowe otrzymuje diety. Przez ostatnie 2 lata za granicą był 2 razy, były to wyjazdy 2-3 dniowe. Sprawował opiekę naprzemienną nad córką do września/października 2016 roku. W poprzednie wakacje przez miesiąc córka była pod jego opieką. Powtórnie się ożenił i z obecną żoną mieszka od maja 2016 roku wraz z córką żony. Żona pracuje w firmie (...), jest (...). Żona pozwanego ma samochód (...) z 2012 roku. Obecnie spotyka się z córką regularnie raz w tygodniu. Kupił jej w części ekwipunek do jazdy konnej: buty, skarpety, nakładki, kask. Płaci alimenty na córkę oraz abonament za telefon. Wykupił jej karnet na konie. Od grudnia nie rozlicza się z matką małoletniej zgodnie z porozumieniem tj. nie zwraca 2/3 kosztów utrzymania małoletniej. W tym roku odwołał wyjazd letni z uwagi na operację żony. Przeprowadził generalny remont domu, na który przeznaczył około 100 000-150 000 zł. Prosił córkę, żeby przeprosiła jego żonę, co doprowadziło do niechęci małoletniej do przebywania pod jego pieczą.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o następujące dowody: odpis skrócony aktu urodzenia k. 14, wyrok k. 15-16, wykaz kosztów utrzymania dziecka k. 20, dowody wpłat k. 21, zaświadczenie k. 22, zaświadczenie k. 23, Pit – 11 k. 24-25, porozumienie k. 26, pismo centrum medycznego k. 27, skierowanie k. 28, pismo centrum medycznego k. 29, Pit – 37 k. 30-36, wydruk z poczty elektronicznej k. 69-84, potwierdzenie przelewu k. 85, podsumowanie opłat k. 86, faktura Vat k. 88-89, potwierdzenie wykonania przelewu k. 90-100, Pit-11 k. 101v-103, zaświadczenie o zatrudnieniu k. 104, umowa o mieszkaniowy kredyt budowlano-hipoteczny k. 105, 120, harmonogram spłat kredytu k. 121-125, rozliczenie (...) k. 126-130, faktura Vat k. 131-141, zaświadczenie lekarskie k. 144, Pit-37 k. 148-151, decyzja k. 152-153, decyzja k. 154, rozliczenie (...) k. 159, potwierdzenie wywozu nieczystości k. 160, faktura Vat k. 161-162, potwierdzenie wykonania przelewu i oferta k. 167-170, wydruki z wiadomości sms k. 171-182, przesłuchania M. Ś. k. 183v, protokół płyta CD k. 185, k. 227-228, przesłuchania R. W. (1) k. 183v-184, protokół płyta CD k. 185, k. 228-228v, zeznania świadka P. Ś. k. 184-184v, protokół płyta CD k. 185, decyzja k. 193m Pit-37 k. 208-212, zaświadczenie k. 213zaświadczenie k. 214rachunek k. 215, potwierdzenie wykonania przelewu k. 216, zeznania świadka R. W. (2) k. 226v-227.

Ustalenia Sądu znajdują uzasadnienie we wszystkich przeprowadzonych dowodach, które zostały wyżej powołane. Jakkolwiek niektóre z dokumentów zostały złożone w kserokopiach, to jednak nic nie wskazuje na to, by ich treść nie odzwierciedlała wiernie treści dokumentów oryginalnych. Podnieść też należy, że strony wiarygodności i mocy dowodowej tych dowodów nie kwestionowały. Sąd posiłkował się także ustaleniami zawartymi w sprawie rozwodowej o sygn. akt VII C 529/13.

Sąd nie oparł się na złożonych paragonach, albowiem nie stanowią wystarczającego dowodu zakupu określonej rzeczy lub usługi dla konkretnej osoby.

Sąd zgodnie z zasadami doświadczenia życiowego krytycznie ocenił przedstawione zestawienie kosztów utrzymania powódki (k.20) i nie dał wiary co do wysokości wskazanych w nim kwot. Strona powodowa nie poparła wystarczająco innymi dowodami powyższego zestawienia, wręcz przeciwnie z przesłuchania przedstawicielki ustawowej nie wynikało, by wskazane w formie pisemnej kwoty były faktycznie zasadne we wskazanych wysokościach. Natomiast Sąd uwzględnił koszty utrzymania, które pojawiły się w okresie po poprzednim orzekaniu w przedmiocie alimentów. Koszty zajęć pozaszkolnych zostały wykazane innymi dowodami w sprawie. Dowody te nie budziły wątpliwości Sądu.

Zeznania zarówno przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki, jak i pozwanego oraz świadków były w przeważającej większości wiarygodne. Sąd uznał jednak słowa świadka P. Ś. za sprzeczne z prawdą w części, w jakiej wskazał on, iż koszty utrzymania domu są na poziomie przez niego wskazanym oraz że średnio miesięcznie na jedzenie wydaje wraz z matką powódki około 6000 zł. Za prawdziwe Sąd uznał jedynie, iż świadek dokonuje płatności za poszczególne media i partycypuje w kosztach zakupu wyżywienia.

Sąd nie dał wiary słowom przedstawicielki ustawowej, wskazującym, iż wydatki na córkę są w takich wysokościach, jak w zestawieniu pisemnym z wyżej już wskazanych względów.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią przepisu art. 133 kro na obydwojgu rodzicach ciąży obowiązek łożenia na utrzymanie dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres tego obowiązku, stosownie do przepisu 135 kro, wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia, wykształceniu i statusowi rodziców.

Stosownie do treści przepisu art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zmiana stosunków może zatem prowadzić do podwyższenia alimentów wówczas, gdy po uprawomocnieniu się orzeczenia ustalającego wysokość alimentów zwiększeniu ulegną potrzeby uprawnionego albo zwiększą się możliwości zarobkowe lub majątkowe zobowiązanego.

Przechodząc do oceny zgłoszonego w rozpatrywanej sprawie żądania w pierwszej kolejności należy wskazać, iż wysokość alimentów od pozwanego na rzecz powódki została ustalona wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...) r. w sprawie VII C 529/13 na kwotę 500 zł miesięcznie. Orzeczenie uprawomocniło się dnia(...) r.

Od tej ostatniej daty upłynęły niemal 4 lata. Nie budzi żadnych wątpliwości Sądu teza, że potrzeby dziecka, których zaspokojenie jest obowiązkiem rodziców wraz z wiekiem zwiększają się, gdyż obejmują one już nie tylko potrzeby bytowe związane z wyżywieniem, zakupem odzieży i zapewnieniem odpowiednich warunków mieszkaniowych, ale także potrzeby kulturalne i wychowawcze, edukacyjne, mające zapewnić prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy dziecka.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd Rejonowy uznał, iż w przedmiotowym okresie nastąpiła istotna zmiana sytuacji małoletniej powódki.

Zmieniło się jej miejsce zamieszkania. W dacie poprzedniego orzekania w przedmiocie alimentów rodzice małoletniej jeszcze zamieszkiwali razem. Mieli zamiar jednak rozdzielnego zamieszkiwania w najbliższej przyszłości. Zawarte miedzy nimi porozumienie, już na etapie postępowania rozwodowego, zakładało sprawowanie pieczy naprzemiennej nad córką, tak by dziecko zamieszkiwało z każdym z rodziców na zmianę po dwa tygodnie. Było to realizowane do września 2016 r. Rodzice małoletniej odeszli od sprawowania naprzemiennej pieczy nad małoletnią. Od ostatniego roku szkolnego małoletnia A. zamieszkuje wyłącznie z matką. Ta zmiana w oczywisty sposób spowodowała, iż koszty utrzymania małoletniej ponoszone przez matkę małoletniej uległy zwiększeniu.

Porozumienie zawarte pomiędzy rodzicami małoletniej zakładało również płatność przez ojca małoletniej alimentów w kwocie 500 zł oraz zwrot 2/3 wydatków na małoletnią ponoszonych przez matkę małoletniej. Rozliczenia takie były realizowane do końca 2016 r. – początku 2017 roku. W późniejszym okresie matka małoletniej powódki nie przedstawiała pozwanemu rozliczeń z dowodami poniesionych wydatków celem uzyskania zwrotów kwot. Tak forma rozliczeń jest dla niej niekorzystna, wymaga od niej zbierania rachunków i ciągłego proszenia się o zwrot, co w przypadku relacji małżonków po rozwodzie jest co najmniej kłopotliwe.

Usprawiedliwione potrzeby A. W. również uległy zwiększeniu. Równocześnie zwiększenie to ma charakter istotny. W dacie orzekania w poprzedniej sprawie alimentacyjnej powódka uczęszczała do szkoły podstawowej, jednakże nie korzystała z zajęć dodatkowych, niewątpliwie zatem wzrosły wydatki edukacyjne, albowiem pojawiły się wydatki związane z korepetycjami z matematyki, lekcjami języka angielskiego.

Małoletnia z inicjatywy ojca zajęła się jazdą konną . Zajęcia te pociągają za sobą znaczne miesięczne wydatki. Jeżeli chodzi o lekcje jazdy konnej, to Sąd przyjmuje, iż ich wysokość jest w kwocie karnetu, który został wykupiony oraz ewentualnie powiększony o opłaty dodatkowe związane z jazdą na zawody – ok. 100-150 zł za zawody. Koszty korepetycji nie były kwestionowane przez pozwanego i Sąd przyjmuje je za prawdzie, poza tym zostały wykazane dowodowo w sposób odpowiedni.

W rozpoznawanej sprawie M. Ś. koszty utrzymania córki oszacowała na kwotę około 4900 zł miesięcznie. Sporządziła zestawienie kosztów utrzymania małoletniej (k. 20), które Sąd Rejonowy oceniał negatywnie. Zdaniem Sądu rozpoznającego niniejszą sprawę kwota ta jest przeszacowana i nie odpowiada rzeczywistym kosztom jej utrzymania. Usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniej powódki mieszczą się w kwocie ok. 3700 zł miesięcznie. W skład tej kwoty należy przyjąć: koszty żywności 600 zł, koszty środków czystości i kosmetyków 100 zł, koszty mieszkaniowe 300 zł, koszty dowozu 600-700 zł, koszty jazdy konnej 480 zł i 150 zł, koszty ubraniowe 200 zł i koszty ubioru konnego 100-200 zł, koszty związane ze szkołą 100-150 zł, koszty korepetycji 180 zł i 170 zł, koszty leczenia stomatologiczno – ortodontycznego 150 zł, koszty remontowe i innych wydatków długookresowych 150 zł, inne 100 zł. W przedmiotowym okresie nastąpiła istotna zmiana w zakresie wysokości tych usprawiedliwionych potrzeb, jak i nastąpiła zmiana w rozkładzie ciężaru ich ponoszenia pomiędzy rodzicami małoletniej.

W zestawieniu dołączonym do pozwu zostały wykazane wydatki bieżące, jak i dodatkowe w skali roku. Takie zestawienie powoduje zamglenie usprawiedliwionych potrzeb liczonych w skali jednego roku, albowiem część wydatków nie jest jednoroczna tylko powinna być traktowana jako wydatki wieloletnie. To dotyczy remontu, który był wskazywany, co potwierdza fakt ile lat remont nie był dokonywany. To w sposób wystarczający rzutuje na rozłożenie się na wiele lat tego wydatku. Odnośnie wyjazdu w okresie ferii zimowych, z uwagi na fakt, iż dotychczas takie wyjazdy nie miały miejsca, Sąd tego nie uwzględnił jako usprawiedliwionej potrzeby. Natomiast na uwzględnienie zasługiwał wypoczynek letni, albowiem dziecko jest uprawnione do zapewnienia mu odpowiedniego wypoczynku wakacyjnego. Jednakże tutaj trzeba zwrócić uwagę na dwie okoliczności. Po pierwsze, że dotychczas w poprzednich latach każdy z rodziców zapewniał jakiś wyjazd wakacyjny, a w związku z tym w ocenie Sądu wliczanie kosztów wypoczynku letniego jest zbędne, albowiem każdy z rodziców powinien te koszty ponosić we własnym zakresie i w ramach swoich możliwości taki wyjazd zapewnić. Po drugie, że w okresie wakacyjnym nie ma zajęć dodatkowych, dojazdów do szkoły oraz kosztów dojazdu na zajęcia, a w związku z tym zmniejszeniu ulega wydatek wskazany jako koszty paliwa.

W zakresie kosztów wyżywienia małoletniej Sąd ocenił je w oparciu o zasady doświadczenia życiowego. W ocenie Sądu koszty te zostały przez stronę powodową zawyżone. Jeśli chodzi o koszty opłat mieszkaniowych, to część tych kosztów została wykazana w ramach postępowania dowodowego, a część została określana przez przedstawicielkę ustawową powódki bardzo nieprecyzyjnie. Sąd zakwestionował wskazywaną wysokość 380 zł przy podziale na 5 osób i jako usprawiedliwioną przyjął kwotę 300 zł miesięcznie. W zakresie kosztów opieki medycznej, lekarstw i stomatologa sąd przyjął, że wydatki w tym zakresie są zasadne w wskazywanych wysokościach.

Bezspornym jest, iż w przedmiotowym okresie nastąpiła zmiana miejscowości, w której zamieszkuje małoletnia powódka. Nie nastąpiła natomiast zmiana szkoły, co wiąże się z potrzebą znacznie dalszego dowożenia małoletniej do szkoły i z niej do domu. Małoletnia jest dowożona pomiędzy M. a Ł. przez matkę samochodem. Dodatkowo małoletnia powódka jest dowożona na zajęcia dodatkowe w taki sam sposób. To pociąga za sobą znaczne wydatki na paliwo. Kwota wydatków była sporna między stronami. Wydatek ten jest, zdaniem Sądu, usprawiedliwiony, jednak winien być racjonalizowany, tak by nie było konieczności wielokrotnego jeżdżenia tego samego dnia. To pociąga za sobą koszty nie mniejsze jak 600 zł miesięcznie.

Dodać należy jeszcze, iż jeśli chodzi o płatności związane z jazdą konną to Sąd dostrzegł pewne nieporozumienia w ich uiszczaniu i inaczej przedstawiane okoliczności przez każdego z rodziców małoletniej. Tak by na przyszłość nie było nieporozumień w przedmiocie, który z rodziców ma uiszczać te opłaty i czy są one uiszczone na kolejny okres, to jeden z rodziców winien je uiszczać na stałe w postaci ryczałtu. W sytuacji podwyższenia kwoty alimentów to matka małoletniej powódki winna dokonywać płatności.

W przedmiotowym okresie wzrosły zarobki pozwanego. Poprzednio zarobił w 2012 roku 174 492,64 złotych brutto, obecnie w 2016 roku 198 285,11 złotych brutto. W ramach rozliczeń majątkowych pozwany uzyskał dom, w którym uprzednio zamieszkiwali przed rozwodem, przekazał byłej żonie 340000 zł, spłacił kredyt hipoteczny. Następnie pozwany nabył nową nieruchomość, w której w najbliższym czasie zamieszka.

Zmieniła się też sytuacja matki małoletniej powódki, która obecnie poza powódką ma na utrzymaniu jeszcze drugie dziecko z aktualnego związku. Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki obecnie nie pracuje, jednak nie można przyjąć, iż nie posiada możliwości podjęcia pracy. Jej możliwości zarobkowe Sąd ocenił na takim poziomie jak poprzednio. Co prawda powódka straciła pracę z przyczyn pracodawcy, dostała jednak z tego powodu znaczne środki zbliżone do rocznych zarobków. Obecnie nie ma przeszkód do podjęcia pracy na podobnym poziomie. W ramach rozliczeń majątkowych pomiędzy byłymi małżonkami uzyskała ona od pozwanego kwotę 340 000 zł. Pozwany zaś przejął własność nieruchomości, na której poprzednio zamieszkiwali. Powyższe wskazuje, iż przedstawicielka ustawowa małoletniej posiada środki na pokrywanie kosztów bieżących potrzeb małoletniej powódki. Jej możliwości w tym zakresie uległy jednak zmniejszeniu z uwagi na konieczność pokrywania kosztów utrzymania jeszcze drugiego dziecka.

Wszystko powyższe skutkowało oceną, iż pozwany winien łożyć tytułem alimentów kwotę wyższą niż dotychczas, ale jednocześnie kwotę niższą niż kwota żądana przez stronę powodową. Jako taką Sąd przyjął kwotę 2200 zł miesięcznie. Kwota ta mieści się w możliwościach zarobkowych i majątkowych pozwanego, uwzględniając również możliwości majątkowe i zarobkowe matki małoletniej powódki, pozwala na zaspokojenie usprawiedliwionych jej potrzeb.

Z wszystkich wyżej wymienionych względów, na podstawie art. 138 kro, orzeczono jak w sentencji, oddalając powództwo o podwyższenie alimentów w pozostałym zakresie.

Rygor natychmiastowej wykonalności został nadany wyrokowi na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 kpc.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 98 § 1 kpc Sąd Rejonowy obciążył pozwanego kosztami sądowymi, na które składa się opłata od pozwu obliczona od uwzględnionego powództwa, od uiszczenia której powód był zwolniony.