Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Kwidzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Halina Ostafińska-Kołacka

Protokolant: stażysta Ewelina Gadomska

po rozpoznaniu w dniu 08 maja 2017 roku w Kwidzynie

na rozprawie sprawy

z powództwa (...) w W.

przeciwko J. W. i A. M.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanych J. W. i A. M. solidarnie
na rzecz powoda (...) z siedzibą
w W. kwotę 1.712,54 zł (jeden tysiąc siedemset dwanaście złotych 54/100) wraz z odsetkami:

- w wysokości 8% w stosunku rocznym od dnia 13 października 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku,

- ustawowymi za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 pkt procentowych od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty;

II.  nie obciąża pozwanych J. W. i A. M. kosztami postępowania sądowego na rzecz powoda (...) z siedzibą w W..

Sędzia Sądu Rejonowego

Halina Ostafińska - Kołacka

Sygn. akt I C 1249/16

UZASADNIENIE

Powód (...) z siedzibą w W. wnosił o zasądzenie solidarnie od pozwanych J. W. i A. M. kwoty 1.712,54 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 13 października 2015 r. i kosztami postępowania. Kwota dochodzona pozwem stanowiła roszczenie regresowe za ubezpieczenie wypłacone w wyniku wypadku komunikacyjnego z dnia 19 kwietnia 2015 r.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 19 kwietnia 2015 r. w miejscowości S. pozwany A. M. kierujący pojazdem marki F. nr rej. (...) będącym własnością pozwanej J. W. podczas wykonywania manewru cofania nie zachował należytej ostrożności, w wyniku czego doprowadził do zderzenia z pojazdem marki H. nr rej. (...), uszkadzając go. Ponieważ w dacie szkody pozwana nie była ubezpieczona od odpowiedzialności cywilnej, (...) na mocy art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych był zobowiązany do wypłaty odszkodowania. W związku z powyższym powód wypłacił kwotę 200 zł na rzecz zakładu ubezpieczeń tytułem zwrotu kosztów likwidacji szkody oraz kwotę 1.512,54 zł na rzecz poszkodowanych tytułem odszkodowania za uszkodzenie pojazdu.

Pozwana J. W. uznała powództwa i wyraziła zgodę na zapłatę kwoty dochodzonej pozwem, wnosząc jednakże o nieobciążanie jej kosztami postępowania ze względu na trudną sytuację życiową i materialną. Natomiast pozwany A. M. wnosił o oddalenie powództwa, podnosząc, że nie był współwłaścicielem samochodu, a w razie uwzględnienia powództwa o odstąpienie od obciążania go kosztami postępowania.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 19 kwietnia 2015 r. w miejscowości S. w Gminie I. pozwany A. M. na parkingu przed dyskoteką wsiadł do samochodu marki F. (...) o nr rej.(...) w stanie nietrzeźwości mając 0,62 mg/l, 0,64 mg/l 0,57 mg/l alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu i podczas wykonywania manewru cofania uderzył w zaparkowany samochód marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...), stanowiący własność K. G..

A. M. prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Iławie z dnia 29 czerwca 2015 roku, sygn. akt II K 368/15 został uznany za winnego popełnienia czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 178a § 1 i 4 k.k. Ponadto został ukarany mandatem karnym w wysokości 300 zł za spowodowanie zdarzenia drogowego.

Samochód marki F. (...) o nr rej. (...) stanowił własność pozwanej J. W.. Na dzień 19 kwietnia 2015 r. nie była zawarta umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem w/w pojazdu.

Z uwagi na brak ubezpieczenia OC w/w samochodu postępowanie likwidacyjne związane z wydarzeniem z dnia 19 kwietnia 2015 r. na mocy art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych przeprowadził (...). W toku postępowania likwidacyjnego przyznano i wypłacono kwoty po 756,27 zł tytułem odszkodowania za uszkodzenie pojazdu na rzecz poszkodowanych K. G. i R. G. oraz kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów likwidacji szkody na rzecz ubezpieczyciela poszkodowanych, tj. (...) S.A. z siedzibą w S.. (...) wypłacił zatem łączną kwotę 1.712,54 zł.

Powód pismami z dnia 26 sierpnia 2015 r. wezwał pozwanych J. W. i A. M. do zapłaty kwoty 1.712,54 zł tytułem zwrotu odszkodowania. Pozwani nie odpowiedzieli na wezwanie powoda.

/ dowód: okoliczności bezsporne, akta sprawy II K 368/15, notatka informacyjna o zdarzeniu drogowym – k. 30, materiały Komendy Powiatowej Policji w K. – k. 52, wyjaśnienia pozwanych – k. 56 – 56 verte, pismo ubezpieczyciela poszkodowanych do (...) – k. 24, 31, pismo o przyznaniu odszkodowania z dnia 2015-07-30 – k. 25, 44, faktura VAT nr (...) z dnia 26.06.2015 – k. 26, 37, pismo o przyznaniu odszkodowania z dnia 2015-08-03 – k. 27, 45, wydruk korespondencji mailowej – k. 32 – 36, kalkulacja naprawy nr (...) – k. 38 – 43, wezwania do zapłaty – k. 28, 29, 46, 47/

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dokumentów zawartych w aktach sprawy. Dokumenty te nie były przez strony kwestionowane. Sąd również nie znalazł podstaw, aby odmówić im wiarygodności.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie był bezsporny. Ponadto pozwana J. W. uznała powództwo w całości. Uznanie powództwa zdaniem Sądu nie budzi wątpliwości w świetle art. 213 § 2 k.p.c., tj. nie jest sprzeczne z prawem ani zasadami współżycia społecznego, nie zmierza też do obejścia prawa. Kwestią sporną była współodpowiedzialność pozwanego M. W..

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 98 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst ujednolicony Dz. U. z 2016 r. poz. 2060) do zadań (...) należy zaspokajanie roszczeń z tytułu ubezpieczeń obowiązkowych, w tym ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w mieniu i na osobie w związku z ruchem tych pojazdów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdy posiadacz zidentyfikowanego pojazdu mechanicznego, którego ruchem szkodę tę wyrządzono, nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych.

Zgodnie z dyspozycją wyżej przytoczonego przepisu (...) wypłacił odszkodowanie poszkodowanym, ponieważ J. W. jako właścicielka pojazdu marki F. (...) o nr rej. (...) nie dopełniła obowiązku zawarcia umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej.

Jednakże w myśl art. 110 ust 1 w/w ustawy z chwilą wypłaty przez Fundusz odszkodowania, w przypadkach określonych w art. 98 ust. 1 pkt 3 i ust. 1a sprawca szkody i osoba, która nie dopełniła obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w art. 4 pkt 1 i 2 są obowiązani do zwrotu Funduszowi spełnionego świadczenia i poniesionych kosztów.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 110 ust 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst ujednolicony Dz. U. z 2016 r. poz. 2060) zasądził solidarnie od pozwanej J. W. jako osoby, która nie dopełniła obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego i pozwanego A. M. jako sprawcy szkody kwotę 1.712,54 zł, o czym orzeczono w punkcie I wyroku.

Zgodnie z art. 481 § 2 k.c. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r. na mocy ustawy z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy – Kodeks cywilny i niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1830) - za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego należą się odsetki ustawowe w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 pkt procentowych. W związku z powyższym Sąd zasądził odsetki od należności głównej w wysokości 8 % w stosunku rocznym od dnia 13 października 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku (wysokość odsetek ustawowych obowiązujących w tym okresie) oraz odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 pkt procentowych od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty.

Na podstawie art. 102 k.p.c. Sąd nie obciążył pozwanych kosztami postępowania na rzecz powoda, mając na uwadze ich trudną sytuację finansową i materialną.

Pozwana J. W. jest wdową i samotnie wychowuje troje dzieci w wieku 17, 12 i 10 lat. Nie posiada żadnego własnego majątku, zamieszkuje w domu jednorodzinnym, który dzieli wspólnie z rodzeństwem. Z zawodu jest kucharzem. Nie posiada stałej pracy, utrzymuje się z prac dorywczych oraz z pomocy społecznej. Otrzymuje rentę rodzinną na dwoje dzieci w wysokości około 800 zł, zasiłek rodzinny w kwocie 830 zł oraz świadczenie 500+ na troje dzieci. Ponadto na jedno dziecko były partner pozwanej ma zasądzone alimenty w kwocie 400 zł. Alimenty te są płacone przez Fundusz Alimentacyjny.

Pozwany A. M. jest osobą bezrobotną, pozostającą na utrzymaniu rodziców. Czasami podejmuje prace dorywcze.

W związku z powyższym Sąd orzekł jak w punkcie II.