Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 2780/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Paweł Błasiak

Protokolant: Laura Głowacka

po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2017 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa Banku (...) S.A.

przeciwko R. W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego R. W. na rzecz powoda Banku (...) S.A. kwoty:

- 14.579,35 zł (czternaście tysięcy pięćset siedemdziesiąt dziewięć złotych 35/100 groszy) wraz z odsetkami:

a) umownymi liczonymi od kwoty 16.579,35 zł (szesnaście tysięcy pięćset siedemdziesiąt dziewięć złotych 35/100 groszy) w wysokości 10% w stosunku rocznym za okres od dnia 24 września 2015 roku do dnia 22 października 2015 roku;

b) umownymi liczonymi od kwoty 15.579,35 zł (piętnaście tysięcy pięćset siedemdziesiąt dziewięć złotych 35/100 groszy) w wysokości 10% w stosunku rocznym za okres od dnia 23 października 2015 roku do dnia 23 marca 2016 roku;

c) umownymi liczonymi od kwoty 14.579,35 zł (czternaście tysięcy pięćset siedemdziesiąt dziewięć złotych 35/100 groszy) w wysokości 10% w stosunku rocznym od dnia 24 marca 2016 roku do dnia zapłaty;

- 287,93 zł (dwieście osiemdziesiąt siedem złotych 93/100 groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 18 lipca 2016 roku do dnia zapłaty;

- 50 zł (pięćdziesiąt złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 23 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  zasądza od pozwanego R. W. na rzecz powoda Banku (...) S.A. kwotę 5000 zł (pięć tysięcy złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 4800 zł (cztery tysiące osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

IV.  nakazuje pobrać od pozwanego kwotę 563 zł (pięćset sześćdziesiąt trzy złote) na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie tytułem nieuiszczonej części opłaty od pozwu.

Sygn. akt I C 2780/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 18 lipca 2016 roku powód Bank (...) Spółka Akcyjna, zastępowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł o zasądzenie od pozwanego R. W. kwoty 14.917,28 zł, w tym kwoty:

- 14.579,35 zł wraz z odsetkami umownymi liczonymi od kwoty 16.579,35 zł w wysokości 10% w stosunku rocznym za okres od dnia 24 września 2015 roku do dnia 22 października 2015 roku, od kwoty 15.579,35 zł w wysokości 10% w stosunku rocznym za okres od dnia 23 października 2015 roku do dnia 23 marca 2016 roku oraz od kwoty 14.579,35 zł w wysokości 10% w stosunku rocznym od dnia 24 marca 2016 roku do dnia zapłaty – ale nie więcej niż dwukrotność stopy odsetek ustawowych za opóźnienie,

- 287,93 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 29 czerwca 2016 roku do dnia zapłaty;

- 50,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 29 czerwca 2016 roku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, że wierzytelność przysługująca powodowi wobec pozwanej wynika z zawartej na piśmie Umowy (...) z dnia 25 czerwca 2008 roku (pozew k. 2-3).

Pozwany R. W. oświadczył jedynie, iż nie zgadza się powództwem.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25 czerwca 2008 roku R. W. zawarł z Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W. umowę pożyczki gotówkowej. Na mocy tej umowy Bank udzielił mu pożyczki w kwocie 120.000,00 złotych netto. Spłata pożyczki miała następować w 84 miesięcznych ratach po 2.025,00 złotych każda rata – pierwsza rata miała być płatna do dnia 28 lipca 2008 roku, kolejne do 28 dnia każdego miesiąca, zaś termin spłaty ostatniej raty został ustalony na dzień 28 czerwca 2015 roku. Strony umówiły się na oprocentowanie nominalne pożyczki brutto w skali roku 9,99%, które mogło ulegać zmianom. W przypadku niespłacenia przez pożyczkobiorcę w terminie pełnych rat pożyczki za dwa okresy płatności Bank mógł wypowiedzieć umowę z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia (§ 2 pkt 20 umowy). W przypadku niewykonania przez pożyczkobiorcę zobowiązań umownych był on zobowiązany do poniesienia kosztów obsługi nieterminowej spłaty w postaci m.in. opłat za czynności windykacyjne (§ 2 pkt 25 umowy). Jeżeli pożyczkobiorca nie spłaciłby swoich zobowiązań wobec Banku w terminie wskazanym w wypowiedzeniu – cała kwota pożyczki powiększona o należne odsetki i opłaty stawał się wymagalna. (dowód: umowa – k. 5-6).

W związku z niedotrzymaniem przez R. W. terminów płatności rat Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wypowiedział umowę pożyczki gotówkowej oraz w dniu 25 kwietnia 2016 r. strona powodowa wystosowała do pozwanego wezwanie do niezwłocznej zapłaty całości należności głównej wraz z odsetkami, opłatami i prowizjami, w łącznej kwocie 15.829,88 złotych. (dowód: bezsporne, nadto wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania – k. 7-10)

W dniu 29 czerwca 2016 r. Bank (...) S.A. wystawił przeciwko pozwanemu wyciąg z ksiąg bankowych Nr (...), zgodnie z którym zadłużenie R. W. wynosi:

z tytułu umowy pożyczki gotówkowej z dnia 25 czerwca 2008 roku 14.579,35 złotych tytułem niespłaconej pożyczki wraz z odsetkami umownymi liczonymi od kwoty 16.579,35 zł w wysokości 10% w stosunku rocznym za okres od dnia 24 września 2015 roku do dnia 22 października 2015 roku, od kwoty 15.579,35 zł w wysokości 10% w stosunku rocznym za okres od dnia 23 października 2015 roku do dnia 23 marca 2016 roku oraz od kwoty 14.579,35 zł w wysokości 10% w stosunku rocznym od dnia 24 marca 2016 roku do dnia zapłaty;

287,93 złotych tytułem skapitalizowanych odsetek umownych liczonych za okres od dnia 25 czerwca 2008 roku do dnia 23 września 2015 roku;

50,00 złotych tytułem opłat manipulacyjnych związanych z czynnościami windykacyjnymi oraz obsługą pożyczki.

(dowód: wyciąg z Ksiąg Bankowych z dnia 29 czerwca 2016 r. – k. 4).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzone w aktach sprawy, a wskazane wyżej dokumenty przedstawione przez stronę powodową. Sąd dał wiarę załączonym do akt sprawy dokumentom, gdyż ich prawdziwość i wiarygodność w świetle wszechstronnego rozważenia zebranego materiału dowodowego nie nasuwa żadnych wątpliwości i nie była kwestionowana przez żadną ze stron. Sąd uznał również za przyznane twierdzenia powoda zawarte w pozwie, gdyż pozwany nie zaprzeczył im.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w znacznej części.

Zawartą przez strony umowę należy ocenić w kontekście przepisów dotyczących umowy pożyczki tj. art. 720 kc i n. W toku postępowania powód przedłożył między innymi poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię umowy pożyczki gotówkowej zawartej pomiędzy powodem i pozwanym w dniu 25 czerwca 2008 roku, wyciąg z Ksiąg Bankowych nr (...) z dnia 29 czerwca 2016 roku. Wskazać należy w tym miejscu, iż pozwany R. W. na rozprawie w dniu 23 stycznia 2017 r. oświadczył, iż nie zgadza się z przedmiotowym powództwem. Jednakże mimo zakreślenia pozwanemu terminu 21 dni na zajęcie stanowiska w sprawie, w tym złożenie wniosków dowodowych pod rygorem ich pominięcia, pozwany nie zajął szczegółowego stanowiska w sprawie, ograniczając się zatem jedynie do powyższego, krótkiego oświadczenia złożonego na rozprawie, nie zgłaszając przy tym żadnych skonkretyzowanych zarzutów i twierdzeń mogących wpłynąć na oddalenie powództwa, nie zakwestionował on bowiem ani faktu zawarcia umowy między stronami, ani wynikających z niej roszczeń powoda ani ich wysokości. W ocenie Sądu ostatecznie fakt zawarcia umowy pożyczki gotówkowej, jej wypowiedzenie, wysokość dochodzonego roszczenia, jak i jego zasadność nie zostały skutecznie zakwestionowane przez stronę pozwaną. Jednocześnie strona powodowa szczegółowo przedstawiła i udokumentowała zarówno podstawę, jak i wysokość dochodzonego roszczenia. Biorąc pod uwagę dowody przedstawione przez powoda jak i stanowisko pozwanego Sąd uznał, że skoro pozwany zawarł przedmiotową umowę pożyczki był zobowiązany do uiszczania w umówionym terminie rat pożyczki, a jeśli tego nie czynił, to powód ma prawo skutecznie żądać od niego ich zapłaty wraz z ustalonymi odsetkami umownymi (art. 481 kc), które w niniejszej sprawie nie przekraczały odsetek maksymalnych. Podstawę prawną w zawartej pomiędzy stronami umowie ma także żądanie powoda dotyczące zapłaty opłat manipulacyjnych za czynności windykacyjne (§ 2 pkt 25 umowy).

W odniesieniu do żądania powoda w zakresie odsetek, Sąd miał na uwadze brzmienie art. 481 kc, którego treść została zmieniona z dniem 1 stycznia 2016 r. na mocy ustawy z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2015 poz. 1830). Jednakże w zakresie roszczenia odsetkowego zgłoszonego w pozwie od kwoty 287,93 zł tytułem skapitalizowanych odsetek umownych liczonych za okres od dnia 25 czerwca 2008 roku do dnia 23 września 2015 roku oraz kwoty 50,00 zł tytułem opłat manipulacyjnych związanych z czynnościami windykacyjnymi oraz obsługą pożyczki Sąd uznał, iż brak jest podstaw żądania odsetek ustawowych od dat wskazanych przez powoda. Zdaniem Sądu termin ten należało ustalić co od kwoty 287,93 zł nie od dnia 29 czerwca 2016 r., a dopiero od dnia wniesienia pozwu, tj. od dnia 18 lipca 2016 r. z uwagi na brzmienie art. 482 kc. Powód bowiem mógł skutecznie żądać odsetek od odsetek dopiero od chwili wytoczenia powództwa (art. 482 § 1 kc). Przepis art. 482 § 2 kc nie mógł zostać zastosowany, gdyż strony umowy o pożyczkę nie umówiły się przed powstaniem zaległości o zapłatę w przyszłości odsetek od zaległych i skapitalizowanych odsetek, opóźnienia zapłaty których dopuści się w przyszłości pożyczkobiorca. Ponadto zaś Sąd w wyroku oznaczył datę początkową naliczania odsetek od kwoty 50,00 zł na dzień 23 stycznia 2017 r., albowiem dopiero w tym dniu nastąpiło skuteczne doręczenie pozwanemu odpisu pozwu wraz z załącznikami i wtedy to roszczenie bezterminowe stało się płatne (art. 455 kc). Dlatego też w tym zakresie powództwo zostało oddalone, czego Sąd dał wyraz w pkt II wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt III wyroku, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania, uznając przy tym, że pozwany powinien zwrócić powodowi wszystkie poniesione przez niego koszty procesu. Stosownie do art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na koszty procesowe poniesione przez stronę powodową składają się: koszty zastępstwa procesowego reprezentującego ją pełnomocnika ustalone na kwotę 4.800,00 złotych w oparciu o § 2 pkt. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w brzmieniu z dnia wytoczenia powództwa, opłata sądowa od pozwu w wysokości 183,00 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł.

W punkcie IV wyroku natomiast nakazano pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie kwotę 563,00 tytułem nieuiszczonej części opłaty od pozwu. Mając na uwadze wartość przedmiotu sporu w niniejszej sprawie, fakt, iż sprawa została rozpoznana w postępowaniu zwykłym, a nie postępowaniu nakazowym, opłata sądowa od przedmiotowego pozwu wynosi 746,00 zł. W związku z tym, iż strona powodowa przy wniesieniu pozwu uiściła opłatę od pozwu w wysokości 183,00 zł pozostała resztę należało pobrać od pozwanego mając na uwadze wynik sprawy.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji wyroku.