Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 823/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 września 2017r.

Sąd Rejonowy w Toruniu I Wydział Cywilny w składzie następującym

Przewodniczący SSR Magdalena Glinkiewicz

Protokolant st. sekr. sąd. Bożena Czajkowska

Po rozpoznaniu w dniu 4 września 2017 r. w Toruniu.

sprawy z powództwa

Gminy M. T. – Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej w T.

przeciwko:

R. F.

o:

zapłatę

orzeka:

I.  zasądza od pozwanego R. F. na rzecz powoda Gminy M. T. – Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej w T. kwotę 1.670,75 zł (tysiąc sześćset siedemdziesiąt złotych siedemdziesiąt pięć groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 kwietnia 2017r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 930 zł (dziewięćset trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 823/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 11 kwietnia 2017r. (data uzupełnienia braków formalnych pozwu – braki uzupełnione po upływie tygodniowego terminu od doręczenia wezwania), powódka Gmina M. T. – Zakład Gospodarki Mieszkaniowej w T. wniosła o zasądzenie od pozwanego R. F. kwoty 1.753,03 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powódka wskazała, że pozwany zajmuje bez tytułu prawnego lokal mieszkalny przy ul. (...) w T.. Wskazała, iż osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie. Zaległość pozwanego z tytułu odszkodowania za zajmowany lokal wynosi 1.753,03 w tym 1.539,03 zł tytułem odszkodowania i 224 zł tytułem odsetek.

Pismem z dnia 10 kwietnia 2017r. powódka cofnęła pozew co do kwoty 0,34 zł. Wyjaśniła, iż dochodzi zapłaty kwoty 1.529,03 zł tytułem należności głównej za okres od 1 marca 2016 r. do 31 grudnia 2016 r., 39,74 zł tytułem odsetek ustawowych od należności głównej, 182,92 zł tytułem odsetek ustawowych od zaspokojonej należności głównej za okres od 1 maja 2013 r. do 31 marca 2016 r.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Postanowieniem z dnia 27 kwietnia 2017r. Sąd umorzył postępowanie w części, tj. co do kwoty 0,34 zł należności głównej.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany zaskarżył nakaz zapłaty w całości, wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania. Pozwany zaznaczył, iż dochodzona należności winna ulec ponownej weryfikacji z jednoczesnym wskazaniem objętego pozwem okresu. Dodał, iż powód nie wykazał wysokości dochodzonego roszczenia i podstawy jego wyliczenia oraz faktu, iż wysokość była wcześniej znana pozwanemu. Pozwany zgłosił również zarzut przedawnienia dochodzonego roszczenia za okres od maja 2013 r. do kwietnia 2014 r. i uregulowania niniejszej należności przed wytoczeniem powództwa.

W piśmie z dnia 8 czerwca 2017r. powódka wskazała, iż rzeczywiście pozwany od grudnia 2016r. dokonywał na jej rzecz wpłat. Wskazała, iż wpłaty te zaliczane były na najstarsze wymagalne zadłużenie. Szczegółowo przedstawiła sposób rozliczenia wpłat dokonanych przez pozwanego. Dodała, iż żadna z tych wpłat nie została zaliczona na przedawnione roszczenie. Powódka podniosła, iż każdy z mieszkańców z zasobów komunalnych informowany jest o wysokości przypisu (odszkodowania ) jaki jest obowiązany uiszczać.

Sąd ustalił, co następuje:

Gmina M. T. jest właścicielem lokalu nr (...) położnego przy ul. (...) w T.. W R. F. zajmuje lokal bez tytułu prawnego. W posiadanie lokalu wszedł po śmierci matki M. F..

Bezsporne.

R. F. część należnych opłat z tytułu korzystania z lokalu regulował po terminie, części opłat w ogóle nie uiszczał.

Dowód: kartoteka finansowa k. 5-8v

książki opłat k. 87-129

R. F. zalegał z zapłatą odsetek za okres od maja 2013 r. do marca 2016 r. w wysokości:

-

od należności głównej za 05/2013 r. w kwocie 0,22 zł

-

od należności głównej za 06/2013 r. w kwocie 9,38 zł

-

od należności głównej za 07/2013 r. w kwocie 12.54 zł

-

od należności głównej za 08/2013 r. w kwocie 12.99 zł

-

od należności głównej za 09/2013 r. w kwocie 11,34 zł

-

od należności głównej za 10/2013 r. w kwocie 9,45 zł

-

od należności głównej za 11/2013 r. w kwocie 4,52 zł

-

od należności głównej za 11/2013 r. w kwocie 6,47 zł

-

od należności głównej za 01/2014 r. w kwocie 5,62 zł

-

od należności głównej za 02/2014 r. w kwocie 4,97 zł

-

od należności głównej za 03/2014 r. w kwocie 4,28 zł

-

od należności głównej za 04/2014 r. w kwocie 3,57 zł

-

od należności głównej za 05/2014 r. w kwocie 2,40 zł

-

od należności głównej za 06/2014 r. w kwocie 0,59 zł

-

od należności głównej za 07/2014 r. w kwocie 0,28 zł

-

od należności głównej za 08/2014 r. w kwocie 0 zł

-

od należności głównej za 09/2014 r. w kwocie 0 zł

-

od należności głównej za 10/2014 r. w kwocie 0,04 zł

-

od należności głównej za 11/2014 r. w kwocie 0 zł

-

od należności głównej za 12/2014 r. w kwocie 0 zł

- od należności głównej za 01/2015 r. w kwocie 0,88 zł

-

od należności głównej za 02/2015 r. w kwocie 3,56 zł

-

od należności głównej za 03/2015 r. w kwocie 4,78 zł

-

od należności głównej za 04/2015 r. w kwocie 6,11 zł

-

od należności głównej za 05/2015 r. w kwocie 6,04 zł

-

od należności głównej za 06/2015 r. w kwocie 6,67 zł

-

od należności głównej za 07/2015 r. w kwocie 8,46 zł

-

od należności głównej za 08/2015 r. w kwocie 7,87 zł

-

od należności głównej za 09/2015 r. w kwocie 7,40 zł

-

od należności głównej za 10/2015 r. w kwocie 7,12 zł

-

od należności głównej za 11/2015 r. w kwocie 8,51 zł

-

od należności głównej za 12/2015 r. w kwocie 8,94 zł

-

od należności głównej za 01/2016 r. w kwocie 9,02 zł

-

od należności głównej za 02/2016 r. w kwocie 8,78 zł

-

od należności głównej za 03/2016 r. w kwocie 0,96 zł

Dowody: zestawianie odsetkowe k. 36-61v

R. F. zalegał z opłatami:

- za kwiecień 2016 r. w kwocie: 153,47 zł, odsetki liczone od 1.05.2016 r. do dnia 31.12.2016 r w kwocie 7,22 zł;

- za maj 2016 r. w kwocie: 153,47 zł, odsetki liczone od 1.06.2016 r. do dnia 31.12.2016 r w kwocie 6,31 zł;

- za czerwiec 2016 r. w kwocie: 154,81 zł, odsetki liczone od 1.07.2016 r. do dnia 31.12.2016 r. w kwocie 5,47 zł;

- za lipiec 2016 r. w kwocie: 153,47 zł, odsetki liczone od 1.08.2016 r. do 31.12.2016 r. w kwocie 4,51 zł;

- za sierpień 08/2016 r. w kwocie: 155,12 zł, odsetki liczone od 1.09.2016 r. do 31.12.2016 r. w kwocie 3,63 zł;

- za wrzesień 09/2016 r. w kwocie: 155,12 zł, odsetki liczone od 1.10.2016 r. do 31.12.2016 r. w kwocie 2,74 zł;

- za październik 10/2016 r. w kwocie: 157,77 zł, odsetki liczone od 1.11.2016 r. do 31.12.2016 r. w kwocie 1,85 zł;

- za listopad 11/2016 r. w kwocie: 155,12 zł, odsetki liczone od 1.12.2016 r. w kwocie 0,92 zł;

- za grudzień 12/2016 r. w kwocie: 155,12 zł.

Dowody: kartoteka finansowa k. 5-8v;

zestawianie odsetkowe k. -62-72;

zestawienie naliczeń k. 143

R. F. w okresie od marca do grudnia 2016r. dokonywał następujących wpłat: 27.04.2016r - 200 zł, 23.05.2016r. - 200 zł, 20.06.2016r. - 200 zł, 03.10.2016r. -200 zł, 28.11.2016r. - 200 zł, 22.12.2016r. - 200 zł. Wobec istniejącego zadłużenia każda z tych wpłat zaliczona była na najstarsze wymagalne zadłużenie:

- wpłata z dnia 27.04.2016r. - 200 zł, pokryła przypis za sierpień 2015r. (94,91 zł) i przypis za lipiec 2015r. (105,09 zł ) 94,91 + 105,09 – 200,

- wpłata z dnia 23.05.2016r.- 200 zł, pokryła przypis za wrzesień 2015r (141,44 zł) i pokryła przypis za sierpień 2015r.( 58,56 zł),

- wpłata z dnia 20.06.2016r - 200 zł pokryła przypis za listopad (34,50 zł) i pokryła przypis za październik 2015r. (153,47 zł) i pokryła przypis za wrzesień 2015r. (12,03 zł),

- wpłata z dnia 03.10.2016r. - 200 zł pokryła przypis za grudzień 2015r. (81,03 zł) i pokryła przypis za listopad 2015r.(l 18,97 zł),

- wpłata z dnia 28.11.2016r.-200 zł - pokryła przypis za styczeń 2016r. (127,56 zł) i pokryła przypis za grudzień 2015r.( 72 ,44 zł),

- wpłata z dnia 22.12.2016r. 200 zł -pokryła przypis za marzec 2016r. (19,28 zł) i pokryła przypis za luty (154,81 zł) i pokryła przypis za styczeń (25,91 zł)

Dowody: kartoteka finansowa k. 5-8v

zestawianie odsetkowe k. 36-61v

Pismem z dnia 1 sierpnia 2016r. Zakład Gospodarki Mieszkaniowej w T. wezwał R. F. do uregulowania zaległości.

Dowód: - wezwanie k. 10

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie okoliczności bezspornych oraz dokumentów zebranych w sprawie.

Zgromadzone dokumenty nie budziły wątpliwości Sądu co do ich wiarygodności i autentyczności.

W sprawie bezspornym było , iż pozwany zamieszkuje lokal bez tytułu prawnego i częściowo uiszczał należne opłaty. Pozwany kwestionował natomiast wysokość naliczonej należności głównej i odsetek.

Sąd w pierwszej kolejności rozważył zarzut przedawnienia dotyczący żądania odsetek od maja 2013 r. do 19 kwietnia 2014 r. podniesiony przez pozwanego.

Zgodnie z brzmieniem art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie (art. 120§1 k.c.). Przepis art. 123 § 1 pkt 1 k.c. wymienia natomiast okoliczności, w których następuje przerwanie biegu przedawnienia zaliczając do nich: każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia; uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje oraz wszczęcie mediacji. Zgodnie zaś z art. 124 § 1 k.c. po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo.

Skoro pozwany podniósł zarzut przedawnienia do powódki należało wykazanie, że roszczenie stało się wymagalne i że nie upłynął jeszcze termin jego przedawnienia (art. 6 k.c.). Powódka nie wykazała, iż bieg terminu przedawnienia roszczenia dotyczące odsetek za okres od maja 2013r. do 19 kwietnia 2014 r. uległ przerwaniu. Skoro pozew został skutecznie złożony dopiero w kwietniu 2017 r. należało stwierdzić, iż roszczenie dotyczące odsetek za okres od maja 2013 r. do 19 kwietnia 2014 r. uległo przedawnieniu.

Przechodząc do rozważań prawnych na wstępie należy stwierdzić, iż pozwany nigdy nie posiadał tytułu prawnego do spornego lokalu, w posiadanie lokalu wszedł po śmierci matki.

W myśl art. 18 ust 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. (Dz.U.2014.150 ze zm.) o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie (ust. 1); z zastrzeżeniem ust. 3, odszkodowanie, o którym mowa w ust 1, odpowiada wysokości czynszu, jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu lokalu. Jeżeli odszkodowanie nie pokrywa poniesionych strat, właściciel może żądać od osoby, o której mowa w ust 1, odszkodowania uzupełniającego (ust. 2).

Ponadto należy stwierdzić, iż zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Stosownie do treści art. 232 k.c. strony są zobowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Zgodnie zaś z art. 233§1 k.p.c. sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Stąd też należy stwierdzić, iż jedną z podstawowych zasad procesu cywilnego jest zasada kontradyktoryjności. Oznacza to, iż sąd orzekający nie jest obciążony odpowiedzialnością za rezultat postępowania dowodowego, którego dysponentem są strony. Rola sądu nie polega bowiem na wykonywaniu obowiązków procesowych ciążących na stronach (por. wyrok s. apel. w Lublinie z dnia 27 listopada 1996 r., III Aua 26/96, OSNC 1997/1/4). W szczególności rzeczą sądu nie jest zarządzanie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też sąd nie jest zobowiązany do prowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (por. wyrok SN z dnia 17 grudnia 1996 r., I CKU 45/96, OSNC 1997/6-7/76).

Poza sporem pozostaje, że w okresie objęty pozwem pozwany był w posiadaniu przedmiotowego lokalu mieszkalnego. Powódka na potwierdzenie zasadności swojego żądania przedstawiła wykaz zaległości i kartotekę finansową, zbiorcze, kwotowe zestawienie dochodzonych należności w tym należności głównej i poszczególnych odsetek za każdy miesiąc. Zdaniem Sądu wobec szczegółowego przedstawienia przez powódkę zaległości pozwanego oraz wyjaśnienia sposobów zarachowania wpłaconych prze niego kwot, należy stwierdzić, że powódka wykazała zasadność zgłoszonego żądania. Pozwany jedynie kwestionował samą wysokości dochodzonego roszczenia - odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu.

Pozwany zobowiązany był jako osoba pełnoletnia zamieszkująca w spornym okresie w przedmiotowym lokalu do zapłaty na rzecz powódki odszkodowania za korzystanie z lokalu bez tytułu prawnego.

Wobec uznania, iż roszczenie dotyczące odsetek za okres od maja 2013 r. do kwietnia 2014r w łącznej wysokości 81,94 zł uległo przedawnieniu, za zasadne uznać należało roszczenia powódki w pozostałym zakresie.

Reasumując Sąd w pkt 1 wyroku zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1.670,75 zł.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 § 1 k.c.

W pozostałym zaś zakresie powództwo podlegało oddaleniu – pkt II wyroku.

Zgodnie z art. 100 k.p.c. w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Powódka przegnała jedynie nieznacznie (5%). Dlatego też Sąd obciążył pozwanego całością kosztów poniesionych przez powódkę. Na koszty poniesione przez stronę powodową złożyły się: 30 zł tytułem opłaty sądowej oraz 900 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika.