Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II C 227/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lipca 2017 roku.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie II Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:

SSO Joanna Kornatka

Protokolant:

Paulina Goździk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2017 roku w Warszawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

przeciwko L. S. i B. S.

o zapłatę kwoty 168.936,83 zł

na skutek zarzutów B. S. od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym wydanego przez Sąd Okręgowy Warszawa Praga w Warszawie II Wydział Cywilny w sprawie II Nc 46/14 dnia 09 kwietnia 2014 roku

1.  uchyla w stosunku do B. S. nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym wydany przez Sąd Okręgowy Warszawa Praga w Warszawie II Wydział Cywilny w sprawie II Nc 46/14 dnia 09 kwietnia 2014 roku,

2.  powództwo w stosunku do B. S. oddala,

3.  kosztami procesu w zakresie postępowania prowadzonego na skutek zarzutów B. S. obciąża w całości (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. , pozostawiając ich szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu.

Sygnatura akt IIC 227/16

Transkrypcja uzasadnienia wyroku z dnia 11.07.2017r

W dniu 4 marca 2014 roku – data prezentaty tutejszego Sadu, (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. reprezentowana przez profesjonalnych pełnomocników –pełnomocnictwo znajduje się na karcie 10, wniosła o zasądzenie solidarnie od L. S. i B. S. nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym kwoty 168.936,83 złotych z tytułu dwóch weksli wraz z ustawowymi odsetkami od 1 marca 2014 roku do dnia zapłaty, oraz zasądzenie solidarnie od pozwanych kosztów postępowania.

W uzasadnieniu powódka wskazała, iż jest w posiadaniu dwóch weksli własnych opatrzonych klauzulą bez protestu wystawionych w W., na podstawie których pozwani L. S. jako wystawca weksli, oraz B. S. jako poręczyciel wekslowy, zobowiązani są zapłacić solidarnie powodowi kwotę łączną 168.936,83 złotych. Powódka wskazała, iż weksle nie zostały przez pozwanych wykupione w terminie co miało nastąpić w dniu 28 lutego 2014 roku. Jednocześnie do dnia wytoczenia powództwa pomimo wezwania do zapłaty sumy wekslowej pozwani nie wykonali swego zobowiązania wobec strony powodowej. Pozew z załącznikami znajduje się na kartach 3–.

9 kwietnia 2014 roku Sad wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym uwzględniając powództwo w całości. Nakaz znajduje się na karcie 14.

Pozwana 10 sierpnia 2014 roku wniosła zarzuty od przedmiotowego nakazu, wnosząc o doręczenie jej odpisu pozwu, oddalenie powództwa, zawieszenie postępowania egzekucyjnego oraz zasądzenie na rzecz pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu strona pozwana wskazała, iż w związku ze wskazaniem po pierwsze nieprawidłowego adresu przez powoda, nakaz zapłaty nie został jej nigdy doręczony, a co za tym idzie nie zaczęły biec żadne terminy. Z uwagi na powyższe wniosła o doręczenie pozwu, uchylenie nakazu zapłaty oraz zawieszenie toczącego się postępowania. Wskazała również, że nie miała możliwości podjęcia obrony. Wniosła na wypadek nieuwzględniania powyższych żądań o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na czynności referendarza. Podniosła, że wydanie wobec niej nakazu zapłaty oraz nadanie klauzuli wykonalności jest nieuzasadnione, albowiem zawarła ona z mężem majątkową umowę małżeńską wyłączającą ustawową wspólność majątkową. Jednocześnie umowa kredytu z której wynika roszczenie powoda została zawarta już po jej podpisaniu, zatem żądanie powinno być skierowane wyłącznie przeciwko L. S..

Pozwana wskazała również, iż nie dokonywała żadnego poręczenia wystawionych przez męża weksli, a wręcz przeczy ich autentyczności. Zaznaczyła także, że w związku z nieznajomością treści pozwu, będzie mogła w pełni do niego się ustosunkować po dostarczeniu jej kopii akt sprawy. zarzuty wraz z załącznikami znajdują się na karcie 38 do 39.

7 września 2015 roku Sąd wydał postanowienie w przedmiocie wniosku pozwanej o zawieszenie postępowania egzekucyjnego, który wniosek odrzucił –postanowienie znajduje się na karcie 52.

Kolejno 5 października 2015 roku pozwana reprezentowana tym razem już przez profesjonalnych pełnomocników wniosła o rozpoznanie przez Sąd skargi na orzeczenie referendarza sądowego –pismo znajduje się na karcie 66.

5 października 2015 roku Sąd wydał postanowienie w przedmiocie wniosku pozwanej o przywrócenie terminu do wniesienia zarzutów od nakazu zapłaty, w którym postanowił odrzucić wniosek pozwanej o przywrócenie terminu do wniesienia zarzutów, oraz dorzucić zarzuty pozwanej od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym –postanowienie znajduje się na karcie 52.

Kolejno 29 października 2015 roku Sąd wydał postanowienie w przedmiocie wniosku pozwanej o wydanie zaświadczenia w trybie art. 139 par. 5 Kodeksu postępowania cywilnego, w którym odmówił wydania powyższego zaświadczenia –postanowienie znajduje się na karcie 77.

Kolejno w związku z ostatecznym doręczeniem odpisu nakazu zapłaty wraz z odpisem pozwu, pozwana reprezentowana przez profesjonalnych pełnomocników złożyła 10 listopada 2015 roku zarzuty od przedmiotowego nakazu zapłaty wnosząc o uchylenie w całości nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Okręgowy Warszawa w Warszawie oraz oddalenie powództwa. Wniosła również o wstrzymanie wykonania nakazu zapłaty, dopuszczenie dowodu z przesłuchania stron, z opinii biegłego z zakresu badania pisma ręcznego na okoliczność potwierdzenia braku autentyczności podpisu pozwanej znajdującego się na wekslach, dopuszczenie dowodu z umowy pożyczki, zobowiązanie strony przeciwnej do jej przedłożenia, dopuszczenie innych dowodów wskazanych w treści pisma, oraz zasądzenie od strony powodowej na rzecz strony pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Zarzuty z załącznikami znajdują się na kartach 87 do 92.

W treści zarzutów strona pozwana wskazała, że wydanie nakazu zapłaty przeciwko pozwanym i nadanie mu klauzuli wykonalności nie znajduje uzasadnienia w okolicznościach faktycznych przedstawionych przez stronę powodową. Pozwana zaprzeczyła jakoby kiedykolwiek składała poręczenie na będących przedmiotem postępowania wekslach, podnosząc tym samym zarzut sfałszowania ich treści. Utrzymała, że nie zostały one podpisane przez nią własnoręcznie, a także, że nigdy nie miała takiego zamiaru. Po raz kolejny podkreśliła, że z pozwanym łączyła ich małżeńska umowa majątkowa mająca zabezpieczyć pozwaną przed ponoszeniem ewentualnych zobowiązań wynikających z prowadzonej przez jej męża działalności gospodarczej. Nie chciała również odpowiadać swoim majątkiem za zobowiązania małżonka i z tego też powodu nie dokonała poręczenia wekslowego. Pozwana wskazała, że wątpliwości budzi sam sposób w jakim doszło do zawarcia umowy pożyczki, której zabezpieczenie stanowią weksle przedstawione przez powoda. Wskazała również, iż pracownik strony powodowej S. P. dowiedziawszy się o istniejącej pomiędzy pozwanymi umowy małżeńskiej, miał nalegać na obecność pozwanej przy zawieraniu umowy oraz podpisaniu przez nią oświadczenia, że została o jej zawarciu poinformowana. Zapewnił przy tym pozwanych, że oświadczenie to nie stanowi poręczenia zobowiązań zaciągniętych przez pozwanego, nie będzie miało wpływu na jego sytuację prawna, w szczególności na sytuację prawną pozwanej.

Pozwana zauważyła także, że przedmiotowe weksle zostały wystawione przezpozwanego na zabezpieczenie pożyczki zaciągniętej na jego działalność gospodarczą, z którą ona nie jest związana, a zatem stosunek prawny będący podstawą wystawienia weksli istniał jedynie pomiędzy stroną powodową a pozwanym. Zarzuty znajdują się na kartach 87 do 90.

W dniu 13 maja 2016 roku spółka powodowa reprezentowana przez profesjonalnych pełnomocników w związku ze zobowiązaniem Sądu z 22 kwietnia 2016 roku złożyła odpowiedź na zarzuty, w której podtrzymała wszystkie wnioski dowodowe oraz stwierdzenia wyrażone w pozwie 28 lutego 2014 roku, oraz zaprzeczyła wszelkim twierdzeniom wskazanym przez pozwaną. Wniosła również o zasadzenie od pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Strona powodowa wniosła o przeprowadzenie i dopuszczenie dowodu z dwóch umów pożyczek nr (...) z 20 kwietnia 2012 roku oraz (...) z 20 kwietnia 2012 roku wraz z załącznikami oraz ogólnymi warunkami umowy pożyczki, aneksem nr (...) z 13 czerwca 2012 roku na okoliczność istnienia stosunku podstawowego między powódką a L. S., z którego wynika zobowiązanie wekslowe, istnienie zabezpieczenia danej umowy poprzez wystawienie weksli in blanco przez L. S. i poręczenie danych weksli przez pozwaną, a także prawidłowego wypełnienia weksli przez stronę powodową zgodnie z zawartym porozumieniem, dwóch not rozliczeniowych z lutego 2014 roku z załącznikami na okoliczność wskazania wysokości zadłużenia pozwanej na dzień wypełnienia weksla, wskazanie elementów które składają się na sumę wekslową. Wypowiedzenia nr (...) z 6 listopada 2013 roku wraz z potwierdzeniem nadania do strony przeciwnej na okoliczność prawidłowego rozwiązania umów pożyczki L. S.. A także braku regulowania zobowiązań przez pożyczkobiorcę. Czterech zawiadomień o wypełnieniu weksla z 20 lutego 2014 roku z potwierdzeniem nadania do strony przeciwnej na okoliczność prawidłowego poinformowania pozwanej o wypełnieniu weksli. Wezwania pozwanej do wykupu weksli. Faktur nr (...) na okoliczność kosztów związanych z wizytą windykatora u pożyczkobiorcy oraz zestawienia wpłat i rozliczeń oraz rachunków na okoliczność wpłat dokonanych przez pożyczkobiorcę. Sposobu zaksięgowania wpłat przez stronę powodową, brak uregulowania całości należności przez pożyczkobiorcę. Oddalenie wniosku dowodowego pozwanej w przedmiocie dopuszczenia dowodu z opinii biegłego z zakresu badania pisma ręcznego na okoliczność iż pozwana w treści zarzutów od nakazu zapłaty kwestionuje fakt istnienia jej odpowiedzialności z tytułu zawartych umów pożyczki z uwagi na istnienie umowy majątkowej wprowadzającej rozdzielność majątkową. Oraz oddalenie wniosku dowodowego pozwanej w przedmiocie przesłuchania stron z uwagi na okoliczność, że wszystkie sporne okoliczności zostały wyjaśnione.

W uzasadnieniu strona powodowa wskazała, iż integralną częścią zawartej umowy pożyczki były ogólne warunki umowy pożyczki, których postanowienia obowiązywały strony tak samo jak postanowienia umowy. Wskazała, że pożyczkobiorca wyraził zgodę na to, aby powódka uzupełniła brakującą treść weksla gdyby ten nie zapłacił w określonym w umowie terminie, co też powódka w późniejszym czasie uczyniła. Obniżenie należności o kwotę uzyskaną ze sprzedaży przedmiotu zastawu nie było możliwe, gdyż pożyczkobiorca wciąż był w jego posiadaniu. Powódka zauważyła, że podnoszony przez pozwaną zarzut, iż nie jest ona zobowiązana do uregulowania należności z tytułu zawartych pożyczek gdyż pozwanych w tym czasie łączyła małżeńska umowa majątkowa wprowadzająca rozdzielność majątkową, nie ma racji bytu. Odpowiedzialność poręczyciela wekslowego jest bowiem samodzielna materialnie, subsydiarna, solidarna i w ograniczonym jedynie stopniu uzależniona od zobowiązania głównego, co sprawia że awalista nie jest zobowiązany wobec awalanta, lecz wobec jego wierzyciela. W związku z tym pozwana składając podpis poręczyciela poręczenia na obu wekslach in blanco ponosi odpowiedzialność z tytułu uzupełnionych przez powódkę weksli i nie ma tu znaczenia łącząca ją z pozwanym rozdzielność majątkowa.

18 maja 2016 roku Sąd wydał postanowienie w przedmiocie wniosku strony pozwanej, w którym dopuścił dowód z opinii biegłego do spraw badania pisma ręcznego na okoliczność ustalenia, czy widniejący na oryginałach weksli załączonych przez powódkę do pozwu w sprawie II Nc 46/14 podpisy pozwanej jako poręczyciela wekslowego zostały nakreślone przez pozwaną, zobowiązując jednocześnie biegłego do wykonania opisanej opinii na podstawie dokumentów i próbek pisma zawartych w aktach sprawy jak również dołączonych do akt sprawy z akt administracyjnych.

Wykonana w sprawie opinia przez biegłego wykazała, iż podpisy na obu wekslach nie zostały sporządzone przez pozwaną. Ostatecznie przed zamknięciem rozprawy strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Na podstawie zebranego w sprawie materiału Sąd ostatecznie uznał za udowodniony stan faktyczny, z którego wynika, iż (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. zawarła w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z pozwanym L. S. dwie umowy pożyczki. Pierwszą nr (...) z dnia 20 kwietnia 2012 roku, której przedmiotem było sfinansowanie zakupu opraw oświetleniowych, a wartość początkowa opiewała na kwotę 111.429,39 złotych. Oraz drugą nr (...) z 20 kwietnia 2012 roku, której przedmiotem było sfinansowanie zakupu sprzętu komputerowego, a wartość początkowa opiewała na kwotę 100.000 złotych. Walutą obu umów pożyczek był złoty polski.

Pozwany zobowiązał się do regularnych spłat rat aż do zakończenia umowy zgodnie z warunkami umów w myśl punktu 5.5.2 umowy pożyczki. W przypadku zaś niespłacenia należności wraz z odsetkami w terminach oznaczonych w umowie, powódka była uprawniona do wypowiedzenia umowy w myśl punktu 12.1.a ogólnych warunków umów.

Pozwany zobowiązany był jednocześnie do zwrotu przedmiotu pożyczki zgodnie z punktem 11.3.

Powódka uprawniona była do zbycia przedmiotów objętych umowami pożyczki i zaliczenia uzyskanej ze sprzedaży kwoty na spłatę zadłużenia z tytułu...

(...)

(...)

(...)... udzielonej umowy pożyczki, tak stanowi punk 11.5. Wykonanie zawartych przez strony umów pożyczek zostało zabezpieczone wekslami własnymi in blanco wystawionymi przez L. S. wraz z porozumieniami wekslowymi zamieszczonymi na rewersie umów pożyczek stanowiącymi ich integralną część, a z treści których wynikało, iż są poręczone przez osobę o nazwisku B. S.. Pierwszy weksel do umowy pożyczki numer (...) wraz z porozumieniem wekslowym oraz drugi do umowy pożyczki numer (...) wraz z porozumieniem wekslowym, jak również poprzez umowę przewłaszczenia ustanowione na przedmiocie wystawcy zamieszczone na rewersie umów pożyczki stanowiące ich integralną część. Tak stanowi umowa przewłaszczenia do umowy pożyczki numer (...) oraz do umowy pożyczki numer (...). Część integralną umów stanowiły ogólne warunki umowy sprzedaży, które pozwany zaakceptował podpisując umowę pożyczki. O powyższym świadczą opisy KRS strony powodowej z kart 169–, umowy pożyczki wraz z porozumieniami wekslowymi, umowami przewłaszczenia i ogólnymi warunkami umowy pożyczki z kart 173–oraz 179–oraz weksle, które zostały dołączone do akt sprawy. Powódka wywiązała się z zawartych z pozwanym umów i przekazała mu kwoty potrzebne do zakupu przedmiotów objętej zawartymi między stronami umowami. Pozwany był natomiast zobowiązany do terminowej płatności rat, zgodnie z zaakceptowanymi i podpisanymi przez niego warunkami umów pożyczek. Z uwagi na brak terminowego regulowania swoich zobowiązań powódka pismem z 6 listopada 2013 roku wypowiedziała pozwanemu przedmiotowe umowy w trybie natychmiastowym na podstawie punktu 12.1.a ogólnych warunków umowy pożyczki. O powyższym stanowi wypowiedzenie numer (...) z karty 186, umowy pożyczki numer (...) z załącznikami oraz (...) z załącznikami i aneksem z kart 173–oraz ogólne warunki umowy pożyczki z kart 179–. W związku z tym, iż pozwany nie zapłacił w terminie wymagalnych należności zgodnie z punktem 10.2 porozumienia wekslowego, powódka 20 lutego 2014 roku uzupełniła 2 weksle in blanco, o czym poinformowała pozwanych wysyłając zawiadomienia i jednocześnie wzywając do wykupienia weksli do 28 lutego 2014 roku. Powódka przy wypełnianiu weksli naliczyła kwoty z tytułu wszystkich należności zafakturowanych a niezapłaconych przez pozwanego, sumy odsetek od należności wymagalnych oraz kwoty stanowiące saldo kapitału pozostającego do spłaty. Dodatkowo powódka doliczyła koszty windykacji. W związku z powyższym do zapłaty pozostała kwota 168.936,83 złotych, która stanowi sumę należności z opisanych powyżej dwóch umów pożyczek, to jest kwoty 75.029,18 złotych z tytułu umowy pożyczki (...) oraz 93.907,65 złotych z tytułu umowy pożyczki numer (...). O powyższym stanowią nota rozliczeniowa numer (...) z kart 182–, nota rozliczeniowa numer (...) z kart 184–, zawiadomienie o uzupełnieniu weksla karta 188, zawiadomienie poręczyciela wekslowego o wypełnieniu weksla karta 189, kolejne zawiadomienie o uzupełnieniu weksla karta 190 wraz z zawiadomieniem poręczyciela wekslowego z karty 191 oraz faktury VAT numer (...). Pozwana zeznała, że choć uczestniczyła w spotkaniu dotyczącym finansowania gabinetu prowadzonego przez jej męża, to nie wie czy mąż ostateczne zawarł ze stroną powodową umowę, zaprzeczyła jakoby kiedykolwiek składała poręczenie na będących przedmiotem postępowania wekslach, dodając jednocześnie, że nie wie, kto mógł dokonać takowego podpisu. W związku z tym pozwana w całości potwierdziła wynik badań przeprowadzonych przez biegłego z zakresu badania pisma ręcznego, a złożonych do spraw w postaci opinii. O powyższym stanowi protokół z przesłuchania pozwanych z kart 307 oraz opinia i sprawozdanie z przeprowadzonych badań z 4 sierpnia 2016 roku z kart 210–oraz opinia i sprawozdanie z przeprowadzonych badań uzupełniających z 13 lutego 2017 roku z kart 268–. Mając na uwadze tak ustalony stan faktyczny Sąd zważył, iż w stosunku do pozwanej B. S. powództwo jest niezasadne. W niniejszej sprawie powódka dochodzi zapłaty należności z tytułu weksli wystawionych przez pozwanych między innymi, jako zabezpieczenie roszczeń wynikających z zawartych pomiędzy powódką a pozwanym L. S. umów pożyczek z 20 lutego 2012 roku. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z 24 listopada 2009 roku w sprawie V CSK 129/09 dochodzenie przez powoda praw z weksla wystawionego przez dłużnika stwarza domniemanie istnienia wierzytelności wekslowej w wysokości sumy wekslowej i przerzucenie ciężaru dowodu (...) na dłużnika. Powód nie ma więc obowiązku wskazania w pozwie tytułu dochodzonych kwot, a dopiero po wniesieniu zarzutów jest obowiązany do określenia, z czego wynika dochodzona pozwem kwota, tak stanowi wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 28 października 2011 roku w sprawie VI ACA 546/11. Bezsporne jest, że weksel przedstawiony przez stronę powodową był wekslem in blanco o charakterze gwarancyjnym i miał zabezpieczać wierzytelność (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z tytułu dwóch umów pożyczek. Ustalony gwarancyjny charakter weksla ma istotne znaczenie, z uwagi na zakres przysługujących pozwanym zarzutów. W sprawach wekslowych rozpoznawanych nie tylko w postępowaniu nakazowym zasadą, która wynika z abstrakcyjnego charakteru zobowiązania wekslowego jest wyłączenie zarzutów opartych na osobistych stosunkach dłużnika wekslowego z wystawcą oraz poprzednimi posiadaczami weksla stanowi artykuł 17 Prawa wekslowego. Powyższa zasada podlega ograniczeniu, zgodnie, z którym dłużnik może bronić się pewnymi zarzutami, które doktryna dzieli na zarzuty obiektywne i subiektywne. Do zarzutów subiektywnych zalicza się w szczególności zarzuty, które są dopuszczalne głównie wobec bezpośrednich kontrahentów i wynikają z czynności prawnej na podstawie której nastąpiło wręczenie weksla, na przykład zarzut, że zobowiązanie zabezpieczone wekslem wygasło na skutek spełnienia świadczenia. Zarzutem subiektywnym przysługującym dłużnikowi, któremu wzajemna wierzytelność pieniężna przysługuje i tylko wobec tego posiadacza weksla, do którego ma tę wzajemną wierzytelność jest także (...) potracenia. W orzecznictwie oraz doktrynie utrwalony jest również pogląd, iż treść artykułu 10 Prawa wekslowego rozstrzyga o zakresie zarzutów przysługujących także poręczycielowi weksla in blanco oraz że granica odpowiedzialności poręczyciela wyznacza zakres zobowiązania osoby, za którą poręczył. Tak stanowi wyrok Sądu Najwyższego z 17 marca 2011 roku w sprawie IV CSK 370/10 i wyrok Sądu Najwyższego z 12 grudnia 2008 roku w sprawie II CSK 360/08. Jak stanowi artykuł 47 Prawa wekslowego wystawca i poręczyciel weksla ponoszą odpowiedzialność solidarną wobec posiadacza weksla. Z kolei artykuł 32 Prawa wekslowego wskazuje, że poręczyciel wekslowy odpowiada tak samo jak ten, za kogo poręczył. W przedmiotowej sprawie niesporne jest to, iż L. S. jest wystawcą weksla in blanco, wątpliwości i przeprowadzenia dowodu wymagało natomiast to, czy B. S. wystąpiła w rzeczywistości w roli poręczyciela. Wypełnienie przez stronę powodową weksla było uzasadnione, gdyż uprawnienie to wynikało wprost z artykułu 14 Prawa wekslowego w związku z paragrafem 3 porozumienia wekslowego podpisanego i zaakceptowanego przez pozwanych bez zastrzeżeń, zgodnie z którym powódka była uprawniona wypełnić weksel in blanco w przypadku gdyby pozwani nie wywiązali się z ciążącego na nich zobowiązania, w szczególności gdyby nie zapłacili w określonym w umowie terminie i trybie pełnej wysokości kwoty pieniężnej należnej powódce. Jak wynika z przeprowadzonego postępowania dowodowego wypełnienie weksla nastąpiło w związku z niewywiązaniem się przez L. S. zawartych z powódką umów pożyczki, to jest brakiem terminowej spłaty raty. Wypełnienie weksli in blanco w niniejszym przypadku było więc w pełni zasadne i nie podlega wątpliwości, że powódka posiadała do powyższego uprawnienie. W związku z tym, że weksle nie zostały przez pozwanych wykupione w terminie, powódka zgodnie z prawem mogła domagać się na ich podstawie wydania w postępowaniu nakazowym nakazu zapłaty, co przyznał Sąd Okręgowy Warszawa Praga w Warszawie wydając nakaz zapłaty w stosunku do którego pozwana wniosła zarzuty. Należy w tym miejscu wskazać, że chybiony był zarzut pozwanej jakoby nie była ona zobowiązana do uregulowania należności z tytułu zawartych umów pożyczek, gdyż pozwanych w tym czasie łączyła małżeńska umowa majątkowa wprowadzająca rozdzielność majątkową, odpowiedzialność poręczyciela wekslowego jest bowiem samodzielna materialnie, niesubsydiarna, solidarna i w ograniczonym jedynie stopniu uzależniona od zobowiązania głównego, co sprawia, że awalista nie jest zobowiązany wobec awalanta, lecz wobec jego wierzyciela. W związku z tym pozwana składając podpis poręczenia na obu wekslach in blanco ponosi odpowie... mogłaby ponosić odpowiedzialność z tytułu uzupełnionych przez powódkę weksli i nie miałaby tu znaczenia łącząca ją z mężem rozdzielność majątkowa. Pozwana jednakże zaprzeczyła jakoby kiedykolwiek składała poręczenie na będących przedmiotem postępowania wekslach podnosząc tym samym zarzut sfałszowania ich treści. Celem ustalenia powyższego Sąd w toku postępowania dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego na okoliczność ustalenia czy widniejące na oryginałach weksli załączonych przez powódkę do pozwu podpisy B. S., jako poręczyciela wekslowego zostały nakreślone przez pozwaną. Podkreślić należy, iż wniosek dowodowy w tym zakresie nie był wnioskiem spóźnionym, albowiem w rzeczywistości na skutek nieprawidłowego wskazania adresu nakaz zapłaty wraz z odpisem pozwu i załącznikami został doręczony skutecznie B. S. w terminie późniejszym i również w terminie wynikającym z powyższego doręczenia B. S. wniosła zarzuty, w tym zarzuty obejmujące zarzut sfałszowania podpisu. W pierwszej opinii wykonanej w sprawie biegły wskazał, że podpisy o treści S. B. prawdopodobnie nie zostały nakreślone przez pozwaną, jednocześnie podkreślając, że wydanie opinii kategorycznej będzie możliwe pod warunkiem dostarczenia dodatkowego materiału porównawczego do badań. Badania wykonane po uzupełnieniu materiału porównawczego, co należy podkreślić materiału porównawczego, który był materiałem obiektywnym, niezwiązanym z niniejszym postępowaniem albowiem wynikał z akt administracyjnych związanych z uzyskiwaniem przez pozwaną dokumentów, w szczególności wydania dowodu osobistego, potwierdziły, że podpisy pod wekslami na kwotę 99.907,65 złotych i 75.029,18 złotych wystawionymi na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. 20 kwietnia 2012 roku nie zostały nakreślone przez pozwaną. W związku z powyższym nie może ona ponosić odpowiedzialności na zasadach przewidzianych dla poręczyciela wekslowego, albowiem w rzeczywistości nie złożyła podpisu, jako poręczyciel wekslowy pod wekslami z tytułu których strona powodowa żąda roszczenia. Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności Sąd uchylił w stosunku do pozwanej nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym wydanym 9 kwietnia 2014 roku na podstawie artykułu 496 Kodeksu postępowania cywilnego, zgodnie z którym po przeprowadzeniu rozprawy, Sąd wydając wyrok, w którym może nakaz zapłaty w całości lub w części utrzymać w mocy albo go uchylić i orzec po żądaniu pozwu bądź też postanowieniem uchylić nakaz zapłaty i pozew odrzucić lub postępowanie umorzyć. Podkreślić należy, iż strona powodowa nie zgłosiła żadnych dowodów przeciwnych, które miałyby zaprzeczyć opinii wykonanej przez biegłego z zakresu badania pisma ręcznego, a sama opinia ostatecznie nie była również przez stronę powodową kwestionowana przy drugim jej doręczeniu. Podkreślić należy również i to, że opinia biegłego, w szczególności opinia uzupełniająca była opinią kategoryczną, w związku z tym powyższe nie buzi wątpliwości Sądu, iż zachodziły jakiekolwiek wątpliwości, co do braku autentyczności podpisu pozwanej na złożonych wekslach, a powyższe znajduje się zarówno jeśli chodzi o opinię i sprawozdanie w szczególności na kartach 268–akt sprawy. Odnośnie kosztów procesu Sąd odpowiednio na zasadzie artykułu 98 paragraf 1 Kodeksu postępowania cywilnego obciążył nimi stronę przegrywającą postępowanie w związku z wniesionymi zarzutami, a więc (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w W., jednocześnie samo szczegółowe rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów procesu, czyli szczegółowe wyliczenie odpowiednio na podstawie artykułu 108 paragraf 1 Kodeksu postępowania cywilnego pozostawił referendarzom sądowym.

(...)