Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 551/16 orzeczenie sprostowano

postanowieniem z dn.06.03.2017r. k.208.

Kierownik sekretariatu Teresa Kubiak

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lutego 2017r.

Sąd Rejonowy w Goleniowie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Agata Gawlicka

Protokolant: Magdalena Błaszczyk

przy udziale Prokuratora Emilii Smolińskiej- Zając

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lutego 2017r.

sprawy A. S., s. A. i B. zd. T., ur. (...) w G.

skazanego następującymi wyrokami:

I.  Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Gryficach, sygn. akt II K 648/14 z dnia 24 marca 2015 r., w którym sąd ten połączył kary wynikające z wyroków Sadu rejonowego w Gryficach wydane w spawkach II K 1027/11, II K 66/12, II K 474/13 i wymierzył mu karę łączną 249 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na 20 zł, oraz połączył kary pozbawienia wolności wymierzone skazanemu wyrokami wydanymi przez Sąd Rejonowy w Gryficach w sprawach II K 66/12 i II K 474/13 i wymierzył mu karę łączną 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, jak również połączył kary pozbawienia wolności wymierzone skazanemu wyrokami Sądu Rejonowego w Gryficach wydanymi w sprawach II K 192/14 i II K 395/14 i wymierzył mu karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności; przy czym karę grzywny wymierzoną w punkcie I uznał w całości za wykonaną, a na poczet kary łącznej 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności zaliczył okres zatrzymania w okres od 28 do 29 listopada 2011 r. oraz w dniu 18 października 2011 r., zaś na poczet kary łącznej 8 miesięcy pozbawienia wolności zaliczył okres zatrzymania w dniu 11 maja 2014 r., nadto orzekł, że wymienione wyroki w pozostałym zakresie podlegają odrębnemu wykonaniu oraz umorzył postępowanie w sprawie o wydanie wyroku łącznego w zakresie wyroków Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 5 listopada 2010 r., IV K 681/10 i Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 25 września 2013 r., sygn. akt II K 56/13; wyrok ten został zmieniony wyrokiem Sadu Okręgowego w Szczecinie z dnia 24 czerwca 2015 r., sygn. akt IV Ka 746/15 w ten sposób, że orzeczoną wobec skazanego karę łączną grzywny obniżono do 200 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na 20 złotych, a w pozostałym zakresie utrzymał w mocy zaskrzony wyrok;

II.  Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 11 sierpnia 2015 r., sygn. akt II K 310/15 za czyn z art. 244 k.k. popełniony w dniu 5 grudnia 2014 r. oraz za czyn z art. 244 k.k. popełniony 8 grudnia 2014 r., przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności; wyrok ten uprawomocnił się w dniu 19 sierpnia 2015r.

III.  Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 1 marca 2016 r., sygn. akt II K 756/15 za czyny : z art. 278 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie między 29 czerwca 2015 r. a 4 lipca 2015 r. – na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, z art. 244 k.k. popełniony w okresie między 29 czerwca 2015 r. a 4 lipca 2015 r. – na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, z art. 278 § 1 k.k. popełniony 22 maja 2015 r., z art. 278 § 1 k.k. popełniony 5 sierpnia 2015 r., z art. 278 § 1 k.k. popełniony 14 sierpnia 2015 r. – przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k. – na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności; sąd połączył wymierzone skazanemu kary i wymierzył mu kare łączną 1 roku pozbawienia wolności; wyrok uprawomocnił się w dniu 17 marca 2016 r.

IV.  Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 15 marca 2016 r., sygn. akt II K 820/14 – za czyn z art. 178 a § 1 k.k. w zw. z art. 178 a § 4 k.k. popełniony w dniu 11 września 2013 r. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, oraz za czyn z art. 177 § 1 k.k. w zw. z art. 178 § 1 k.k. popełniony w dniu 11 września 2015 r. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności - dwa zakazy prowadzenia pojazdów – odpowiednio 3 i 6 lat oraz karę łączną 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, jak również łączny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 8 lat; wyrok uprawomocnił się 23 marca 2016 r.

V.  Sądu Rejonowego w Goleniowie z dnia 14 kwietna 2016, sygn. akt II K 939/15, za czyn z art. 244 k.k. popełniony w dniu 3 grudnia 2014 r. na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności; wyrok uprawomocnił się w dniu 28 kwietnia 2016 r.

I.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k., art. 85 a k.k. łączy kary i kary łączne pozbawienia wolności wymierzone skazanemu wyrokami opisanymi w punktach I-V części wstępnej wyroku i wymierza mu karę łączną 4 (czterech) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. i art. 577 k.p.k. na poczet wymierzonej skazanemu kary łącznej pozbawienia wolności zalicza mu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 18 października 2011 r., od 28 do 29 listopada 2011 r., oraz w dniu 11 maja 2014 r., jak również okres odbywania kary łącznej pozbawienia wolności w sprawie II K 648/14 począwszy od dnia 19 sierpnia 2015 r.;

III.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 ust 1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia skazanego od kosztów sądowych w całości, w tym od opłaty.

Sygn. akt II K 551/16

UZASADNIENIE

A. S. był skazany następującymi wyrokami:

I.  wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Gryficach, sygn. akt II K 648/14 z dnia 24 marca 2015 r., w którym sąd ten połączył kary wynikające z wyroków Sadu rejonowego w Gryficach wydane w spawkach II K 1027/11, II K 66/12, II K 474/13 i wymierzył mu karę łączną 249 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na 20 zł, oraz połączył kary pozbawienia wolności wymierzone skazanemu wyrokami wydanymi przez Sąd Rejonowy w Gryficach w sprawach II K 66/12 i II K 474/13 i wymierzył mu karę łączną 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, jak również połączył kary pozbawienia wolności wymierzone skazanemu wyrokami Sądu Rejonowego w Gryficach wydanymi w sprawach II K 192/14 i II K 395/14 i wymierzył mu karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności; przy czym karę grzywny wymierzoną w punkcie I uznał w całości za wykonaną, a na poczet kary łącznej 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności zaliczył okres zatrzymania w okres od 28 do 29 listopada 2011 r. oraz w dniu 18 października 2011 r., zaś na poczet kary łącznej 8 miesięcy pozbawienia wolności zaliczył okres zatrzymania w dniu 11 maja 2014 r., nadto orzekł, że wymienione wyroki w pozostałym zakresie podlegają odrębnemu wykonaniu oraz umorzył postępowanie w sprawie o wydanie wyroku łącznego w zakresie wyroków Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 5 listopada 2010 r., IV K 681/10 i Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 25 września 2013 r., sygn. akt II K 56/13; wyrok ten został zmieniony wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 24 czerwca 2015 r., sygn. akt IV Ka 746/15 w ten sposób, że orzeczoną wobec skazanego karę łączną grzywny obniżono do 200 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na 20 złotych, a w pozostałym zakresie utrzymał w mocy zaskrzony wyrok; pierwszą karę łączną wynikającą z tego wyroku skazany odbywa od 19 sierpnia 2015 r. i będzie ją odbywał do 13 kwietnia 2018 r. , drugą będzie odbywał od 13 kwietnia 2018 r. do 8 grudnia 2018 r.

II.  Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 11 sierpnia 2015 r., sygn. akt II K 310/15 za czyn z art. 244 k.k. popełniony w dniu 5 grudnia 2014 r. oraz za czyn z art. 244 k.k. popełniony 8 grudnia 2014 r., przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności; wyrok ten uprawomocnił się w dniu 19 sierpnia 2015r.. Karę z tego wyroku skazany będzie odbywał od 17 kwietnia 2019 r. do 14 września 2019 r.

III.  Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 1 marca 2016 r., sygn. akt II K 756/15 za czyny : z art. 278 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie między 29 czerwca 2015 r. a 4 lipca 2015 r. – na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, z art. 244 k.k. popełniony w okresie między 29 czerwca 2015 r. a 4 lipca 2015 r. – na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, z art. 278 § 1 k.k. popełniony 22 maja 2015 r., z art. 278 § 1 k.k. popełniony 5 sierpnia 2015 r., z art. 278 § 1 k.k. popełniony 14 sierpnia 2015 r. – przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k. – na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności; sąd połączył wymierzone skazanemu kary i wymierzył mu kare łączną 1 roku pozbawienia wolności; wyrok uprawomocnił się w dniu 17 marca 2016 r. Karę wynikającą z tego wyroku skazany będzie odbywał od 14 września 2019 do 13 września 2020 r.

IV.  Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 15 marca 2016 r., sygn. akt II K 820/14 – za czyn z art. 178 a § 1 k.k. w zw. z art. 178 a § 4 k.k. popełniony w dniu 11 września 2013 r. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, oraz za czyn z art. 177 § 1 k.k. w zw. z art. 178 § 1 k.k. popełniony w dniu 11 września 2015 r. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności - dwa zakazy prowadzenia pojazdów – odpowiednio 3 i 6 lat oraz karę łączną 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, jak również łączny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 8 lat; wyrok uprawomocnił się 23 marca 2016 r. Karę wynikającą z tego wyroku skazany będzie odbywał od 13 września 2020 r. do 11 stycznia 2022 r.

V.  Sądu Rejonowego w Goleniowie z dnia 14 kwietna 2016 r., sygn. akt II K 939/15, za czyn z art. 244 k.k. popełniony w dniu 3 grudnia 2014 r. na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności; wyrok uprawomocnił się w dniu 28 kwietnia 2016 r. Karę wynikającą z tego wyroku skazany będzie odbywał od 11 stycznia 2022 r. do 12 marca 2022 r.

Dowód: akta spraw II K 648/14, II K 310/15, II K 756/15, II K 820/14, II K 939/15, odpisy wyroków – k. 104, k. 105 - 106, k.107, k.108 - 109, k.110 - 111, k.175, informacja z K. – k. 177- 180,

A. S. ma (...). Przed osadzeniem w Zakładzie Karnym mieszkał z konkubiną i dzieckiem, utrzymywał się z prac dorywczych. Był wielokrotnie karany sądownie. W warunkach izolacji przebywa od sierpnia 2015 r., do odbycia kary został doprowadzony przez policję. W stopniu właściwym przestrzega dyscypliny i zasad wynikających z porządku wewnętrznego. Nie przejawiał zachowań agresywnych ani samoagresji, nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego. Był nagradzany regulaminowo 11 razy, nie był karany dyscyplinarnie. Był zatrudniony w zakładzie karnym przy (...). Z uprzednich skazań posiadał zobowiązanie do naprawienia szkody, którego na dzień wydania opinii nie regulował. W stosunku do przełożonych w zakładzie karnym zachowywał się regulaminowo, nie deklaruje (...), utrzymuje kontakt zewnętrzny z rodziną. Karę odbywa w systemie programowego oddziaływania, do realizacji zadań indywidulanego programu podchodzi z dostatecznym zaangażowaniem. Uczestniczył w programie (...) dla skazanych z art. 178 a § 1 k.k. w czasie wolnym ogląda telewizję, czyta prasę i książki. W zajęciach (...) uczestniczy z przeciętnym zaangażowaniem, deklaruje umiarkowanie krytyczny stosunek do dotychczasowego sposobu życia.

Dowód: informacja z KRK – 177-180, opinii o skazanym – k. 22-23

Sąd zważył, co następuje:

W sprawie zachodziły przesłanki do wydania wyroku łącznego na podstawie przepisów, które weszły w życie z dniem 1 lipca 2015 r., a które okazały się także względniejsze dla skazanego.

Zgodnie z art. 569 § 1 k.p.k. w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (która weszła w życie z dniem 1 lipca 2015 r.) jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby, którą prawomocnie skazano lub wobec której orzeczono karę łączną wyrokami różnych sądów, właściwy do wydania wyroku łącznego jest sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący lub łączny w pierwszej instancji, orzekający kary podlegające łączeniu.

Zgodnie z art. 19 przywołanej ustawy przepisów rozdziału IX („Zbieg przestępstw oraz łączenie kar i środków karnych”) ustawy, o której mowa art. 1 (tzn. kodeksu karnego) w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życia niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.

W aktualnym orzecznictwie przyjmuje się, że zgodnie z art. 19 ust. 1 in fine ustawy nowelizującej z dnia 20 lutego 2015 r. (Dz.U. poz. 396) przepisy rozdziału IX Kodeksu karnego w brzmieniu wprowadzonym tą ustawą mogą mieć zastosowanie do kar prawomocnie orzeczonych przed 1 lipca 2015 r. tylko wtedy, gdy „zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po tym dniu”. Ocena czy zachodzi taka potrzeba, powinna zostać dokonana według znowelizowanych przepisów rozdziału IX Kodeksu karnego. Jeżeli zgodnie z tymi przepisami należałoby połączyć karę orzeczoną prawomocnie po 30 czerwca 2015 r. z karą (karami) orzeczonymi prawomocnie przed tą datą, to należy na podstawie art. 4 § 1 k.k. rozstrzygnąć czy stosować dalej przepisy rozdziału IX Kodeksu karnego w nowym brzmieniu, czy też w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 lipca 2015 r (postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 31 maja (...)., sygn. akt II AKz 124/16, OSAW 2016/3/345).

W niniejszej sprawie kwestia ta podlega badaniu, bowiem cztery wyroki wydane w sprawie A. S. uprawomocniły się po dniu 1 lipca 2015 r.

Zdaniem sądu korzystniejsze było dla skazanego zatasowanie przepisów obowiązujących po 1 lipca 2015 r.

Przyjmując za podstawę orzeczenia przepisy obowiązujące przed dniem 1 lipca 2015 r. należałoby w całości, od nowa przeanalizować sytuację skazanego.

I tak, kara wynikająca z wyroku Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie , sygn. akt IV K 681/10 nie podlegałaby łączeniu z żadną inną wobec niespełnienia warunku popełnienia dwóch lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z nich. Łączeniu w zakresie kary grzywny podlegałyby natomiast kary wymierzone wyrokami wydanymi w sprawach II K 1027/11, II K 66/12 i II K 474/13 – tak jak to zostało połączone wyrokiem łącznym z dnia 24 marca 2015 r., Sądu Rejonowego w Gryficach, sygn. akt II K 648/14.

Natomiast w zakresie kar pozbawienia wolności, na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem 1 lipca 2015 r. należałoby wymierzyć skazanemu aż cztery kary łączne.

Pierwsza kara łączna objęłaby kary pozbawienia wolności wymierzone wyrokami: Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 23 marca 2012 r., sygn. akt II K 66/12, którym A. S. został skazany za czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony w dniu 28 listopada 2011 r. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności (która była pierwotnie warunkowo zawieszona, lecz została odwieszona postanowieniem, z dnia 7 listopada 2014 r.) i Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn.. akt II K 474/13 za ciąg przestępstw z art. 56 ust 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (ostatnie zachowanie miało miejsce w dniu 31 grudnia 2010 r.) na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 59 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 31 grudnia 2010 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, czyn z art. 58 ust 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 31 grudnia 2009 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności i czyn z art. 263 § 2 k.k. popełniony w dniu 18 października 2011 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. Zatem na podstawie przepisów obowiązujących przed 1 lipca 2015 r, wymiar pierwszej kary łącznej wynosiłby od 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 5 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności. Tymczasem łącząc ww. kary w wyroku łącznym z dnia 24 marca 2015 r. Sąd Rejonowy w Gryficach wymierzył karę łączną w wymiarze 2 lat i ośmiu miesięcy pozbawienia wolności.

Druga kara łączna mogłaby zostać utworzona z kar wymierzonych wyrokami wydanymi przez Sąd Rejonowy w Gryficach z dnia 12 czerwca 2014 r., sygn. akt II K 192/14, którym A. S. został skazany za czyn z art. 244 k.k. popełniony w dniu 30 listopada 2013 r. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności oraz wydanym przez Sąd Rejonowy w Gryficach z dnia 4 września 2014 r. w sprawie II K 395/14 za ciąg przestępstw z art. 244 k.k. popełnionych w dniach 12 lutego 2014 r. i 8 marca 2014 r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności, oraz czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 11 maja 2014 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Granice wymiaru drugiej kary łącznej na podstawie przepisów obowiązujących przed 1 lipca 2015 r. wynosiłyby zatem od 7 miesięcy do 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Tymczasem łącząc ww. kary w wyroku łącznym z dnia 24 marca 2015 r. Sąd Rejonowy w Gryficach wymierzył karę łączną w wymiarze 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Trzecia kara łączna mogłaby zostać utworzona z kar orzeczonych wyrokami wydanymi w sprawach II K 516/13 Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 25 września 2013 r., którym A. S. został skazany za czyn z art. 178 a § 4 k.k. popełniony w dniu 19 kwietnia 2013 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, która pierwotnie była zawieszona, lecz została wprowadzona do wykonania i na jej poczet zaliczono 50 dni tytułem uiszczonej kary grzywny wymierzonej na podstawie art. 71 § 1 k.k. oraz ze skazania wyrokiem Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 15 marca 2016 r., sygn. akt II K 820/14 za czyny: z art. 178 a § 4 k.k. popełniony w dniu 11 września 2013 r. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 177 § 2 k.k. popełniony w dniu 11 września 2013 r. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności i karę łączną 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności. Granice wymiaru trzeciej kary łącznej wynosiłby od 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności do 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Czwarta kara łączna zostałaby utworzona z kar wymierzonych pozostałymi wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 11 sierpnia 2015 r., sygn. akt II K 310/15 za czyn z art. 244 k.k. popełniony w dniu 5 grudnia 2014 r. oraz za czyn z art. 244 k.k. popełniony 8 grudnia 2014 r., przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności;

- Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 1 marca 2016 r., sygn. akt II K 756/15 za czyny : z art. 278 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie między 29 czerwca 2015 r. a 4 lipca 2015 r. – na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, z art. 244 k.k. popełniony w okresie między 29 czerwca 2015 r. a 4 lipca 2015 r. – na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, z art. 278 § 1 k.k. popełniony 22 maja 2015 r., z art. 278 § 1 k.k. popełniony 5 sierpnia 2015 r., z art. 278 § 1 k.k. popełniony 14 sierpnia 2015 r. – przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k. – na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności; sąd połączył wymierzone skazanemu kary i wymierzył mu kare łączną 1 roku pozbawienia wolności;

- Sądu Rejonowego w Goleniowie z dnia 14 kwietna 2016 r., sygn. akt II K 939/15, za czyn z art. 244 k.k. popełniony w dniu 3 grudnia 2014 r. na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności

z tym, że połączeniu nie podlegałaby kara 8 miesięcy pozbawienia wolności za ciąg przestępstw orzeczony wyrokiem z dnia 1 marca 2016 r., bowiem ostatnie zachowanie wchodzące w skład ciągu miało miejsce już po wydaniu pierwszego wyroku – mianowicie miało miejsce 14 sierpnia 2015 r., a pierwszy chronologicznie wyrok był wydany 11 sierpnia 2015 r. Kara łączna wynikająca z tych skazań mogłaby zostać wymierzona w granicach od 6 miesięcy pozbawienia wolności do 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności i odrębnemu wykonaniu podlegałaby kara 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Następnie gdyby ww. kary wprowadzić kolejno do wykonania skazany musiałby odbyć najmniej 3 lat i 7 miesięcy (najniższy możliwy wymiar kary łącznej) a najwięcej 10 lat i 6 miesięcy (najwyższy możliwy wymiar kary łącznej), plus 8 miesięcy pozbawienia wolności wymierzonej za ciąg przestępstw, która to kara nie podlegałaby łączeniu.

Natomiast według przepisów obowiązujących obecnie łączeniu podlegają kary i kary łączne, które są wykonywane. Na podstawie tych przepisów łączeniu podlegają obie kary łączne orzeczone wyrokiem łącznym z dnia 24 marca 2015 r. – a więc kara 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz kara 8 miesięcy pozbawienia wolności, a dalej kary i kary łączne wymierzone wyrokami wydanymi w sprawach II K 310/15 – 5 miesięcy pozbawienia wolności, II K 756/15 kara łączna 1 roku pozbawienia wolności, II K 820/14 – kara łączna 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz II K 9939/15 – kara 2 miesięcy pozbawienia wolności. Granice wymiaru kary łącznej wynoszą zatem na podstawie przepisów obecnie obowiązujących: od 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności do 6 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności. Ponadto odrębnemu wykonaniu będzie podlegała kara wymierzona w sprawie II K 516/13 w wymiarze 6 miesięcy pozbawienia wolności, bowiem co do niej prawomocnie orzeczono o umorzeniu postępowania, a wyrok łączny w tym zakresie korzysta z powagi rzeczy osądzonej.

Zatem już same dopuszczalne granice wymiaru kary przemawiały za zastosowaniem przepisów obecnie obowiązujących.

Wymierzając skazanemu karę łączną 4 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności sąd wziął pod uwagę, że skazany zachowuje się bardzo dobrze w zakładzie karnym, przestrzega regulaminu, był nagradzany regulaminowo, nie był karany, pracuje, właściwie jedynie okoliczność, że przejawia tylko umiarkowanie krytyczny stosunek do dotychczasowego sposobu życia stanowi - w drobnym jednak zakresie - okoliczność obostrzającą. Sąd wziął pod uwagę również deklarację skazanego, że wywiązał się z nałożonego na niego obowiązku naprawienia szkody, co do którego w opinii z zakładu karnego z czerwca 2016 r., wskazywano, że tego zobowiązania nie reguluje, jednak sąd też uwzględnił, że nastąpiło to dopiero po zainicjowaniu postepowania o wydanie wyroku łącznego. Sąd na korzyść skazanego uwzględnił jego prawidłowe zachowanie i postawę wobec uzależnienia od środków odurzających, o czym wyjaśniał na rozprawie. Uwzględnił jednak również te przesłanki, które w świetle art. 85 a k.k. należy uwzględniać przede wszystkim, a więc cele zapobiegawcze i wychowawcze, która kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego i potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Ocena jaka kara osiągnie cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do skazanego nie może być dokonana w oderwaniu od oceny jego dotychczasowego sposobu życia, który aż do 2015 r. musi być oceniony wyjątkowo nagannie. Skazany jest młodym człowiekiem, niedługo skończy dopiero (...)a był już dwunastokrotnie kary sądownie, przy czym przestępstw popełnił o wiele więcej niż tylko 12. Były to przestępstwa różnego rodzaju, przeciwko mieniu, bezpieczeństwu w ruchu drogowym, wymiarowi sprawiedliwości, wreszcie z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Nie usprawiedliwia jakoś specjalnie skazanego okoliczność, na którą wskazywał w czasie przesłuchania, że miały one głównie związek z jego uzależnieniem. Wręcz przeciwnie, przemawia to na jego niekorzyść, popełniał bowiem przestępstwa, a nie podejmował kroków w celu wyjścia z nałogu, które poczynił dopiero w warunkach izolacji. Żadnego z przypisanych mu czynów nie dopuścił się w warunkach wyłączenia lub ograniczenia poczytalności, nie może więc być traktowany ulgowo z powodu uzależnienia.

Zupełnie wykluczone było wymierzenie skazanemu kary na zasadzie pełnej absorpcji. Taka kara nie odniosłaby żadnego skutku resocjalizacyjnego, bacząc na dotychczasowy na sposób życia skazanego, utwierdziłaby go raczej w przekonaniu o bezkarności jego poczynań, lub nieudolności wymiaru sprawiedliwości, który reaguje najniższym możliwym wymiarem kary tylko z tego powodu, że skazany poprawił swoje zachowanie po osadzeniu w zakładzie karnym, do którego notabene nie zgłosił się dobrowolnie, lecz został przymusowo doprowadzony.

Oczywiście obecnie zachowanie skazanego uległo radyklanej zmianie, co sąd uwzględnia na jego korzyść, nie można jednak tracić z pola widzenia, że dopiero perspektywa długiego pobytu w zakładzie karnym wpłynęła na postawę oskarżonego. Wcześniejsze skazania nie wywierały na nim szczególnego wrażania, wciąż bowiem popełniał przestępstwa, w tym w końcu bardzo poważanie przestępstwo z art. 177 § 2 k.k..

Z tych względów sąd uznał, że rozsądną karą, uwzględniającą dyrektywny karania, o których mowa w art. 85 a k.k. będzie kara 4 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, która jest i tak o ponad rok niższa niż wynikająca z zasad kumulacji.

Na poczet tej kary sąd zaliczył skazanemu okresy zaliczone na poczet połączonych kar w wyrokach jednostkowych.

Sąd zwolnił skazanego od kosztów sądowych, bowiem ma on dziecko i zarobione pieniądze powinien przeznaczyć na jego utrzymanie.