Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 czerwca 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania J. M. (M.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania J. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 9 marca 2017 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury poczynając od dnia (...)

Sędzia

Sygn. akt IX U 551/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 9.03.2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu J. M. (M.) prawa do wcześniejszej emerytury wskazując, iż nie spełnia on ustawowych warunków do jej uzyskania, gdyż nie udokumentował na dzień 01.01.1999r. 15 lat pracy wykonywanej w warunkach szczególnych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Ubezpieczony odwołał się od powyższej decyzji domagając się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury po uprzednim zaliczeniu do stażu pracy
w warunkach szczególnych okresu pracy od 10.05.1979r. do 23.11.1990r. w Przedsiębiorstwie (...) w charakterze kierowcy samochodów ciężarowych powyżej 3,5 tony.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn
jak w zaskarżonej decyzji. Okres od 10.05.1979r. do 23.11.1990r. w Przedsiębiorstwie (...) nie został zaliczony do pracy w warunkach szczególnych przez organ rentowy z powodu podania w świadectwie wykonywania pracy w warunkach szczególnych z 4.10.1991r. stanowiska –kierowca (S. 1490), co jest niezgodne z odpowiedni wykazem resortowym.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

W dniu 30.01.2017r. złożył wniosek o przyznanie uprawnień do wcześniejszej emerytury
z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach w rozpoznaniu, którego Oddział ZUS wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie.

Oddział ZUS uwzględnił ubezpieczonemu na dzień 01.01.1999r. okres zatrudnienia w łącznym wymiarze 26 lat, 2 miesiące i 28 dni okresów składkowych i nieskładkowych,
w tym 5 lat, 5 miesięcy i 17 dni okresów wykonywania pracy w szczególnych warunkach (tj.1.12.1990-31.05.1993 jako kierowca samochodów ciężarowych powyżej 3,5 tony, 3.01.1996 do 31.03.1998r. jako kierowca komunikacji miejskiej).

Ubezpieczony nie jest członkiem OFE.

(dowód: dokumentacja akt organu rentowego)

Powyższe Sąd ustalił na podstawie dokumentacji akt organu rentowego jako okoliczności bezsporne pomiędzy stronami, bo jednoznacznie wynikające z tych dowodów i nie kwestionowane przez strony.

Ubezpieczony od 19.01.1977r. do 4.10.1991r. pracował w Przedsiębiorstwie (...).

Firma zajmowała się transportem i spedycją na potrzeby budownictwa węglowego. Jej pracownicy zajmowali się przewozem kamieni, żwiru, materiałów budowlanych. Firma wykonywała usługi na rzecz (...), F..

Ubezpieczony przez około pierwsze dwa i pół roku zatrudnienia pracował jako mechanik samochodowy.

Ubezpieczony z dniem 2.07.1979r. uzyskał prawo jazdy kategorii C.

Na kurs prawa jazdy został skierowany przez zakład pracy, przy czym sam musiał sobie go opłacić.

Po ukończeniu kursu ubezpieczony przeszedł stosowne badania lekarskie na stanowisko kierowcy i od 4.07.1979r. faktycznie rozpoczął pracę jako kierowca samochodu S. o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Najpierw została przydzielona mu wywrotka dwuosiowa o ciężarze całkowitym 16 ton, a potem ciągnik siodłowy, który „współpracował” z naczepą 16 tonową.

Ubezpieczony wywrotką przewoził ziemię, żwir, piasek. Natomiast ciągnikiem siodłowym przewoził także konstrukcje stalowe, elementy betonowe do budynków, stal zbrojeniową.

Ubezpieczony jako kierowca samochodów ciężarowych powyżej 3,5 tony pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, często w nadgodzinach.

Każdemu kierowcy był stale przydzielany jeden samochód za którego był odpowiedzialny pod kątem stanu technicznego i zużycia paliwa.

Ubezpieczony nie miał żadnych nieusprawiedliwionych nieobecności.

W okresie od 24.11.1990r. do 4.10.1991r. ubezpieczony korzystał z urlopu bezpłatnego w czasie, którego pracował w Firmie (...).

Razem z ubezpieczonym w spornym okresie pracowali świadkowie: A. M. i H. S. , którzy potwierdzili rodzaj i wymiar czasu pracy ubezpieczonego w charakterze kierowcy samochodów ciężarowych powyżej 3,5 tony.

(dowód: akta osobowe ubezpieczonego, zeznania świadków A. M., H. S., zeznania ubezpieczonego, protokół elektroniczny, k. 19 akt, prawo jazdy kategorii C)

Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny, przekonywujący, logiczny
i spójny, przez co mogący stanowić podstawę rozstrzygnięcia.

Strony nie zgłosiły dalszych wniosków dowodowych.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.184 i 32 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. Dz.U. z 2016r., poz. 887) w związku
z § 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze
(Dz. U. Nr 8 , poz.43 ze zm.) pracownik -mężczyzna, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w Wykazie A załącznika do Rozporządzenia, nabywa prawo
do emerytury, jeżeli:

1.  ukończył wiek 60 lat,

2.  na dzień 1.01.1999r. osiągnął wymagany okres 25 lat zatrudnienia i udowodnił
co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy,

3.  nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy, w których praca w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym
na danym stanowisku pracy.

Bezspornym w rozpoznawanej sprawie pozostaje fakt, iż ubezpieczony osiągnął wiek emerytalny 60 lat w dniu (...)., posiada na dzień 01.01.1999r. niezbędny do przyznania prawa do dochodzonego świadczenia 25-letni okres składkowy i nieskładkowy, nie jest członkiem OFE.

Spór w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się natomiast do ustalenia,
czy ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. posiada 15 - letni okres pracy w warunkach szczególnych.

Zgodnie z wykazem A, dział VIII poz. 2 stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, praca kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, specjalistycznych (specjalnych) pojazdów członowych i ciągników samochodowych balastowych, autobusów
o liczbie miejsc powyżej 15, samochodów uprzywilejowanych w ruchu w rozumieniu przepisów o ruchu na drogach publicznych, trolejbusów i motorniczych tramwajów jest pracą w szczególnych warunkach, uprawniającą do niższego wieku emerytalnego.

Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe niewątpliwie
do okresów pracy w szczególnych warunkach należy również zaliczyć okres zatrudnienia, tj. od 4.07.1979r. (faktyczne rozpoczęcie takiej pracy po uzyskaniu uprawnień prawa jazdy kategorii C) do 23.11.1990r. (do czasu urlopu bezpłatnego) w Przedsiębiorstwie (...) w charakterze kierowcy samochodów ciężarowych powyżej 3,5 tony tj. poz.2 Wykazu A, stanowiącego załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze.

Ustalając powyższe Sąd oparł się na danych wynikających z treści zgromadzonej
w sprawie dokumentacji jego akt osobowych, prawa jazdy kategorii C, świadectwa pracy w warunkach szczególnych, w którym pracodawca potwierdził ubezpieczonemu pracę w warunkach szczególnych w spornym okresie, a także na zeznaniach świadków A. M. i H. S., wreszcie zeznaniach ubezpieczonego.

Zeznania te Sąd uznał za wiarygodne, gdyż były one rzeczowe, logiczne, zasadniczo
ze sobą zgodne, korespondujące z treścią powołanej w sprawie dokumentacji, nie były też one kwestionowane przez organ rentowy.

Po doliczeniu do stażu pracy w warunkach szczególnych uznanego przez ZUS w wymiarze 5 lat, 5 miesięcy i 17 dni spornego okresu od 4.07.1979r. do 23.11.1990r. ubezpieczony posiada wymagane 15 lat takiej pracy.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd stwierdził, iż ubezpieczony z dniem ukończenia 60 lat ostatecznie spełnia wszystkie niezbędne przesłanki prawa do świadczenia na podstawie powołanych przepisów, gdy zgodnie z uregulowaniem art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa.

Wobec powyższego Sąd z mocy art.477 ¹⁴§2 kpc w wyroku zmienił zaskarżoną decyzję
w ten sposób, iż przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury poczynając od dnia (...)., tj. od ukończenia wieku emerytalnego 60 lat .

Sędzia