Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 kwietnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VIII Wydział Karny w Siemiatyczach w składzie:

Przewodniczący: SSR Elżbieta Smoktunowicz

Protokolant: Marta Kobus

po rozpoznaniu w dniu 2 listopada 2016 roku, 22 marca 2017 roku sprawy:

M. J. (1) s. S. i J. z domu K.

Urodzonego w dniu (...) w D.

oskarżonego o to, że:

I. W dniu 20 marca 2015 roku, w Posterunku Policji w D. przy ul. (...), posłużył się jako autentycznym podrobionym dokumentem umowy kupna-sprzedaży ciągnika rolniczego (...) o nr rej. (...)

tj. o czyn z art. 270 § 1 kk.

II. W dniu 9 stycznia 2015 roku, w Urzędzie Skarbowym w S. przy ul. (...), w celu wykonania opłaty skarbowej posłużył się jako autentycznym podrobionym dokumentem umowy kupna-sprzedaży ciągnika rolniczego (...)o nr rej. (...)

tj. o czyn z art. 270 § 1 kk.

I.  Oskarżonego M. J. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i za czyny opisane w punkcie I i II aktu oskarżenia na podstawie art. 270 § 1 kk w zw. z art. 34 § 1 kk i art. 35 § 1 kk skazuje go na karę po 3 (trzy) miesiące ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 20 (dwadzieścia) godzin miesięcznie.

II.  Na podstawie art. 85 § 1 kk , art. 86 § 1 i 3 kk w zw. z art. 34 § 1 kk i art. 35 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę łączną w wymiarze 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 20 (dwadzieścia) godzin miesięcznie.

III.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami procesu.

VIII K 189/16

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zebranego w sprawie Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

R. P. zamieszkiwał samotnie we wsi M., miał on jedną córkę M. P., z którą nie utrzymywał żadnych kontaktów. R. P. posiadał m.in. ciągnik rolniczy marki (...). W sąsiedniej miejscowości S. zamieszkuje siostra R. P. – G. J. razem z mężem M. J. (1). R. P. zmarł w dniu 31 grudnia 2014 roku.

W dniu 9 stycznia 2015 roku M. J. (1) w Urzędzie Skarbowym w S. złożył deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych ((...)). Z deklaracji tej wynika, że M. J. (1) w dniu 27 grudnia 2014 roku nabył ciągnik rolniczy (...) o nr rej. (...), rok produkcji 1976.

W dniu 20 marca 2015 roku M. J. (1) był przesłuchiwany w charakterze świadka w niniejszej sprawie na Posterunku Policji w D.. Podczas tego przesłuchania M. J. (1) przedłożył umowę sprzedaży ciągnika rolniczego marki (...) z dnia 27 grudnia 2014 roku. Z treści tej umowy wynika, że M. J. (1) w dniu 27 grudnia 2014 roku zakupił od R. P. ciągnik rolniczy marki (...) za kwotę 2000 złotych.

Z wniosków zawartych w opinii KWP w B. Laboratorium Kryminalistycznego wynika, że czytelny podpis o brzmieniu ”P. R.” kreślony w obrębie „umowy sprzedaży samochodu” nie został nakreślony przez osobę, której bezwpływowe wzory pisma nadesłano do badań jako materiał porównawczy R. P.. Jak wynika z opinii dowodowy podpis powstał w drodze naśladownictwa autentycznego podpisu R. P..

Powyższych ustaleń faktycznych dokonano w oparciu o zeznania świadków: M. P., częściowo w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego, opinię Nr (...), opinię uzupełniającą Nr (...)oraz w oparciu o pozostały materiał dowodowy zebrany w sprawie.

Oskarżony M. J. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów twierdząc, że nie posłużył się podrobioną umową ponieważ umowa ta nie była podrobiona.

Oskarżony wyjaśniał dalej, że w dniu 27 grudnia 2014 roku ze swoim synem R. udał się do swojego szwagra R. P., podczas rozmowy R. P. mówił, że słabo się czuje i że ma skierowanie do lekarza, on zaproponował R., że może go zawieźć do lekarza, jednak R. odmówił i powiedział, że pojedzie do lekarza po Nowym Roku, gdy już mieli wychodzić R. P. zaproponował spisanie umowy na ciągnik i dodał, że dopóki on będzie żył to będzie tym ciągnikiem jeździł, a gdyby on zmarł to on może ten ciągnik wziąć i będzie miał zabezpieczenie. R. P. poprosił syna R. o spisanie umowy, syn napisał umowę i na tej umowie podpisał się on i R. P., umowę podpisywali siedząc przy stole. Oskarżony twierdził, że umowę tą w dniu 9 stycznia 2015 roku zaniósł do Urzędu Skarbowego w S. w celu uiszczenia opłaty, oprócz tego umowę tą okazał na Posterunku Policji w D., więcej tą umową nigdzie się nie posługiwał. Oskarżony podkreślał, że pomagał R. P. w gospodarstwie i wykonywał wiele innych prac i dlatego R. P. zdecydował o przekazaniu mu ciągnika. Oskarżony twierdził też, że ciągnik, który był przedmiotem umowy miał około 50 lat i wymagał całkowitego remontu i teraz jest on zupełnie bezużyteczny, stoi jako złom.

Sąd zważył co następuje:

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego w tej części, w której twierdził, że umowa sprzedaży ciągnika została podpisana przez R. P. nie zasługują na wiarę i stanowią jedynie przyjętą przez oskarżonego linię obrony.

Podobnie należy ocenić zeznania świadka R. J., który zdaniem Sądu będąc osobą najbliższą oskarżonemu starał się złożyć zeznania zapewniające uchronienie oskarżonego przed odpowiedzialnością karną.

Świadek R. J. w swoich zeznaniach potwierdził wersję zaprezentowaną przez oskarżonego, twierdząc, że to on będąc w domu R. P. wypełnił druk umowy sprzedaży ciągnika na wyraźną prośbę jego wujka R. P. i był on obecny podczas podpisywania tej umowy przez oskarżonego i R. P..

Najważniejszym dowodem świadczącym o tym, że wyjaśnienia oskarżonego M. J. (1) i zeznania świadka R. J. nie są zgodne z prawdą jest treść opinii Nr (...)i opinii uzupełniającej Nr (...).

Zgodnie z wnioskami zawartymi w opiniach, czytelny podpis o brzmieniu ”P. R.” kreślony w obrębie „umowy sprzedaży samochodu” nie został nakreślony przez osobę, której bezwpływowe wzory pisma nadesłano do badań jako materiał porównawczy R. P.. Jak wynika z opinii dowodowy podpis powstał w drodze naśladownictwa autentycznego podpisu R. P..

Biegły sporządzając opinię uzupełniającą wziął pod uwagę okoliczność czy na formę składanych podpisów przez R. P. miał wpływ jego stan zdrowia. Z treści opinii wynika, że wśród materiału porównawczego znalazły się zapisy i podpisy z okresu najbardziej zbliżonego do daty sporządzenia podpisu dowodowego, co umożliwiło przeanalizowanie jego grafizmu również w trakcie choroby i procesu leczenia. Zdaniem biegłego stan zdrowia i stan emocjonalny R. P. mógł wpłynąć na obraz jego pisma ale nie na tyle aby pojawiły się w nim precyzyjnie dostawione odrębnymi ruchami linie tak aby konstrukcje poszczególnych znaków jak najbardziej przypominały te wzorcowe z jego rękopisów porównawczych. Elementy te bezsprzecznie wskazują na fałszerstwo podpisu dowodowego.

Sąd powyższe opinie jako pełne, poparte fachową wiedzą i doświadczeniem zawodowym biegłego w całości podziela.

Odnosząc się do treści zeznań złożonych przez świadków G. J., M. M., M. P. i K. M., to Sąd nie zakwestionował treści zeznań tych świadków, z tym, że w kwestii czynów zarzucanych oskarżonemu mają one niewielkie znaczenie dowodowe albowiem żaden ze świadków nie posiada wiedzy na temat okoliczności sporządzenia umowy sprzedaży ciągnika rolniczego.

Bezsporne jest w niniejszej sprawie, że oskarżony składając zeznania w charakterze świadka na Posterunku Policji w D. w dniu 20 marca 2015 roku przedłożył umowę sprzedaży ciągnika rolniczego z dnia 27 grudnia 2014 roku. Okoliczności tej oskarżony nie kwestionował, a ponadto znajduje ona potwierdzenie w treści protokołu przesłuchania w charakterze świadka M. J. (1) z dnia 20 marca 2015 roku.

Nie ma też wątpliwości, że oskarżony posłużył się wyżej wymienioną umową składając w dniu 9 stycznia 2015 roku do Urzędu Skarbowego w S. deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych ((...)). Z deklaracji tej wynika, że oskarżony w dniu 27 grudnia 2014 roku nabył ciągnik rolniczy (...) o nr rej. (...), rok produkcji 1976. Powyższe informacje wynikają z pisma Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia 29 czerwca 2016 roku (k. 116).

Podkreślenia wymaga okoliczność, że przestępstwo podrobienia może być popełnione wyłącznie z zamiarem bezpośrednim. Sprawca ma działać celem użycia sfałszowanych dokumentów jako autentycznych przez siebie lub inną osobę (wyrok SN z dnia 9 lutego 2004 r.,V KK 194/03)

Całokształt materiału dowodowego, a zwłaszcza treść opinii z zakresu klasycznych badań dokumentów wskazuje, że oskarżony miał pełną świadomość, posłużenia się podrobioną umową sprzedaży ciągnika rolniczego.

Mając na uwadze powyższe okoliczności nie budzi wątpliwości, że oskarżony swoim działaniem wypełnił znamiona czynów określonych w art. 270 § 1 kk.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 § 1 i § 2 kk. oraz w art. 54 § 1 kk.

W ocenie Sądu dla osiągnięcia celów kary wobec oskarżonego wystarczające będzie wymierzenie mu kary łącznej ograniczenia wolności w wymiarze 4 miesięcy.

Zdaniem Sądu tak ukształtowana kara będzie wystarczająca dla osiągnięcia celów wychowawczych w stosunku do oskarżonego i wdroży go do przestrzegania prawa w przyszłości.

O opłacie orzeczono na podstawie art. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 ( Dz. U. Nr. 49 poz 223 z późń. zm) zaś o kosztach na podstawie art. 627 kpk.