Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: X C 1583/17 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 września 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Maria Żuchowska

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Elżbieta Jakubowska

po rozpoznaniu w dniu 6 września 2017 r. w Toruniu

sprawy z powództwa Kolegium J. - (...) Szkoła Wyższa w T.

przeciwko A. R.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej A. R. na rzecz powoda Kolegium J. - (...) Szkoła Wyższa w T. kwotę 640 zł (sześćset czterdzieści złotych) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 21 stycznia 2015r., z uwzględnieniem zmian stopy procentowej odsetek ustawowych, do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 317 zł (trzysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2017 r. powód Kolegium J. (...) Szkoła Wyższa w T. wniósł pozew do tutejszego Sądu o zasądzenie od pozwanej A. R. na swoją rzecz kwoty 640 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 21.01.2015r. oraz kosztami procesu. Z uzasadnienia wynikało, że pozwana mimo wiążącej strony umowy, nie zapłaciła czesnego za naukę w części.

Nakazem zapłaty wydanym w dniu 06.04.2017 r. w postępowaniu upominawczym uwzględniono powództwo w całości i orzeczono o zwrocie kosztów procesu w kwocie 8 zł.

Od powyższego orzeczenia pozwana złożyła sprzeciw, w którym podniosła zarzut nieważności umowy łączącej strony. W uzasadnieniu wskazała, że warunkiem podpisania przez nią umowy z uczelnią było zapewnienie jej, że otrzyma stypendium naukowe, co umożliwiłoby pokrycie czesnego. Dodała, że stypendium nie otrzymała, a z uwagi na stan zdrowia nie mogła uczestniczyć w zajęciach. Wskazała, ze w listopadzie 2014r. złożyła rezygnację ze studiów, ale miała nadzieję na przyznanie stypendium i kontynuowanie nauki. Dodała, że w dniu 23.01.2015r. złożyła ponowną rezygnację, w listopadzie 2015r. otrzymała wezwanie do zapłaty kwoty 1140 zł, z czego zapłaciła 500 zł oraz wniosła o anulację pozostałej kwoty, do czego powód się nie ustosunkował.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał żądanie pozwu, wskazując, że rzeczywiście pracownicy powoda zachęcali pozwaną do dalszej nauki, ponieważ można było przypuszczać, że otrzyma stypendium, ale nie było to warunkiem podpisania przez nią umowy. Zaprzeczono jakoby pozwana złożyła rezygnację w listopadzie 2014r., a zrobiła to dopiero 23.01.2015r., co skutkowało skreśleniem jej z listy studentów z dniem 02.02.2015r.

Pozwana nie zajęła dalszego stanowiska w sprawie.

Na rozprawie w dniu 06.09.2017r. stawiła się pełnomocnik powoda, która podtrzymała.

Sąd ustalił, co następuje:

A. R. ukończyła w Kolegium J. (...) Szkole Wyższej studia licencjackie. Zachęcano ją do kontynuowania nauki oraz na jej zapytanie odpowiadano, że prawdopodobnie otrzyma stypendium naukowe z uwagi na wysoką średnią ocen.

Bezsporne oraz dowód:

- zeznania K. M. – k.52-53,

W dniu 29.09.2014r. pozwana zawarła z powodem umowę o naukę na okres dwóch semestrów do dnia 30.09.2015r.. Na postawie umowy, powód zobowiązał się świadczyć usługę oświatową polegającą na umożliwieniu studentowi otrzymanie dyplomu ukończenia studiów drugiego stopnia, z pozwana zobowiązała się m.in. do terminowego uiszczania czesnego w kwotach po 380 zł miesięcznie. Zgodnie z umową, student mógł zrezygnować ze studiów w każdym czasie, składając pismo w dziekanacie uczelni, co nie zwalniało z obowiązku uiszczenia opłaty za rozpoczęty semestr.

Okoliczność bezsporna oraz dowód:

Umowa o naukę wraz ze zobowiązaniem do zapłaty czesnego – k. 7-10

Pozwana nie otrzymała stypendium naukowego. Uczęszczała na zajęcia tylko w październiku 2014r. ze względu na problemy zdrowotne. W dniu 02.12.2014r. pozwana wysłała zapytanie do dziekanatu o numer konta, na które ma wpłacać czesne. W dniu 05.12.2014r. wysłała zapytanie do dziekanatu o stypendium uzależniając od tego przystąpienie do „sobotnich zaliczeń”

Okoliczność bezsporna oraz dowód:

- wydruk maila z dnia 05.12.2014r. – k. 24

- wydruk maila z dnia 02.12.2014r. – k.25

Pozwana w dniu 23.01.2015r. złożyła pismo z rezygnacją ze studiów z uwagi na problemy zdrowotne. W dniu 26.01.2015r. decyzją Rektora Kolegium J. (...) Szkoły Wyższej pozwana została skreślona z listy studentów z dniem 23.01.2015r.

Okoliczność bezsporna oraz dowód:

- decyzja o skreśleniu z listy studentów – k. 11,

- wniosek o skreślenie z listy studentów- k. 30

W odpowiedzi na wezwanie do zapłaty kwoty 1140 zł tytułem czesnego za okres od października do grudnia 2014r., pozwana wpłaciła kwotę 500 zł wnosząc o anulowanie pozostałej kwoty. Powód wniosku nie uwzględnił.

Okoliczność bezsporna oraz Dowód:

Pismo pozwanej z dnia 05.01.2016r. – k. 42

- odpowiedź powoda – k. 43

W dniu 17.10.2016r. uczelnia wystosowała do pozwanej przedsądowe wezwanie do zapłaty kwoty 640 zł. Należność nie została uiszczona.

Okoliczność bezsporna oraz dowód:

- przedsądowe wezwanie do zapłaty z dowodem nadania – k. 12,13

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne i niekwestionowane, dowód z dokumentów oraz przesłuchanie świadka K. M.. Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów przedłożonych przez strony, bowiem były spójne, logiczne, a ich wiarygodności nie kwestionowała żadna ze stron.

Za wiarygodne uznano zeznania pracownika powodowej uczelni – K. M., którego zeznania korespondowały w pełni z dowodami z dokumentów. Z zeznań świadka wynikało, że pozwana rzeczywiście mogła przy zawarciu umowy przypuszczać, że otrzyma stypendium naukowe z uwagi na wysoką średnią ocen, ale była studentką od kilku lat i znała skutki podpisania umowy. Dodał, że z regulaminu uczelni wynika, że stypendium może być przyznane tylko 10% studentów, a pozwana nie otrzymała stypendium, gdyż miała za niską średnią. Z zeznań świadka wynikało, że pozwana zaprzestała od listopada uczęszczać na zajęcia, jednak rezygnację ze studiów złożyła dopiero w styczniu 2015r. Zeznania świadka były spójne, logiczne i niepodważone przez żaden inny dowód w sprawie.

Bezsporny w sprawie był fakt zawarcia przez pozwaną z powodem umowy o naukę, na podstawie której pozwana zobowiązała się m.in. do uiszczania czesnego w miesięcznych ratach. Bezsporne było również to, że pozwana nie otrzymała stypendium naukowego i to, że od listopada 2014r. zaprzestała uczęszczania na zajęcia.

Spór dotyczył zasadności dochodzonego roszczenia przez powoda wobec podniesienia przez pozwaną zarzutu nieważności zawartej umowy, przy czym podstawą nieważności miał być fakt, że pozwana mimo obietnic nie otrzymała stypendium naukowego, co uniemożliwiło jej uiszczenie czesnego. Dodatkowo pozwana podniosła, że złożyła rezygnację ze studiów w listopadzie 2014r. i uiściła z tego tytułu czesne w kwocie 500 zł.

Na podstawie art. 6 k.c. oraz art. 232 k.p.c. ciężar dowodu spoczywa na stronie, która z określonych faktów wywodzi skutki prawne. Powód winien zatem udowodnić fakt zawarcia umowy z pozwaną, z której miał wynikać obowiązek zapłaty czesnego w określonej wysokości. Pozwana winna z kolei udowodnić, że zawarła umowę , zgodnie z którą zapłata czesnego była uzależniona od przyznania stypendium naukowego oraz do wykazania, że złożyła rezygnację ze studiów w listopadzie 2014r.

W ocenie Sądu, przeprowadzone postępowanie dowodowe potwierdziło prawidłowość i ważność zawartej przez strony umowy, z której wynikał obowiązek zapłaty czesnego. W ocenie Sądu fakt, że pozwana liczyła na otrzymanie stypendium naukowego nie wpływał w żadnej mierze na ważność umowy. Pozwana ukończyła na powodowej uczelni studia I stopnia, a zatem wiedziała, że podpisanie umowy wiąże się z obowiązkiem zapłaty czesnego. Dodatkowo, w pisemnym oświadczeniu o rezygnacji ze studiów pozwana powoływała się na problemy zdrowotne, a nie na brak stypendium, co potwierdza dodatkowo, że pozwana była świadoma treści podpisanej umowy i ciążącym na niej obowiązku zapłaty czesnego. Odnośnie do faktu złożenia rezygnacji z dalszej nauki przez pozwaną, to zgromadzony materiał dowodowy potwierdził, że pozwana złożyła rezygnację w styczniu 2015r., a nie jak twierdziła - w listopadzie 2014r. Na uwagę zasługuje fakt, że pozwana nie udowodniła w żadnej mierze, że złożyła oświadczenie o rezygnacji ze studiów w listopadzie 2014r., a dodatkowo z wydruków korespondencji mailowej wynika, że jeszcze w grudniu 2014r. pozwana zapytywała o numer konta uczelni, by opłacić czesne i przystąpić do zaliczeń. A zatem całokształt zebranego materiału dowodowego wskazuje, że pozwana złożyła pisemne oświadczenie o rezygnacji dopiero w styczniu 2015r. i zostało ono uwzględnione przez uczelnie i skutkowało skreśleniem z listy studentów. Powód miał zatem prawo domagać się czesnego za miesiące październik – grudzień 2014r., a więc za okres, w którym pozwana była studentką powodowej uczelni.

Mając na uwadze powyższe, powództwo podlegało uwzględnieniu na mocy zawartej umowy w zw. z art. 160a ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym. Pozwana, na podstawie łączącej ją umowy z powodem, winna opłacić czesne za trzy miesiące w łącznej kwocie 1140 zł. Pozwana przed procesem zapłaciła kwotę 500 zł, stąd do zapłaty pozostała kwota 640 zł zasądzona wyrokiem. O odsetkach za opóźnienie orzeczono po myśli art. 481kc od dnia następnego po upływie terminu do zapłaty czesnego.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c., w myśl zasady odpowiedzialności strony za wynik procesu. Powód wygrał proces w całości ponosząc koszty procesu w kwocie 317 zł. Na wspomnianą kwotę składały się opłata o pozwu w kwocie 30 zł, koszty zastępstwa procesowego w wysokości 270 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. Pozwana jako przegrywająca proces, winna te koszty zwrócić powodowi.