Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 sierpnia 2017 r.

Rejonowy G. – Północ w G. I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Marek Jasiński

Protokolant: Maja Tartas

po rozpoznaniu w dniu 4 sierpnia 2017 r. w Gdańsku

na rozprawie

sprawy z powództwa G. G. (1)

przeciwko O. G.

o pozbawienie tytułu egzekucyjnego wykonalności

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od G. G. (1) na rzecz O. G. kwotę 1 317 zł (jeden tysiąc trzysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1781/16

UZASADNIENIE

Powód G. G. (1), pozwem skierowanym przeciwko O. G., po ostatecznym sprecyzowaniu powództwa na rozprawie w dniu 28 lipca 2017 r., domagał się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 8 maja 2002 r., wydanego w sprawie o sygn. akt II C 192/02, w zakresie obejmującym obowiązek zapłaty rat alimentacyjnych za okres od grudnia 2003 r. do lutego 2013 r., w łącznej kwocie 13.050 zł wraz z należnymi odsetkami.

Powód wskazał, że przedstawicielka ustawowa niepełnoletniego wtedy pozwanego w 2011 r. wszczęła przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne o zapłatę zaległych alimentów. Postępowanie prowadził Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku M. C., pod sygnaturą akt Kmp 18/11. Powód spłacał częściowo należności alimentacyjne bezpośrednio do rąk przedstawicieli ustawowej pozwanego, a zatem część należności została przekazana pozwanemu dwukrotnie – wskutek dobrowolnych wpłat dokonywanych przez powoda i w drodze egzekucji komorniczej.

Pozwany O. G., na rozprawie w dniu 28 lipca 2017 r., wniósł o oddalenie powództwa, wskazując, iż całość świadczenia w zakresie objętym pozwem została wyegzekwowana. Na rozprawie w dniu 4 sierpnia strona pozwana wniosła także o zasądzenie na swoją rzecz od powoda kosztów procesu wg przedłożonego spisu kosztów.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 8 maja 2002 r., wydanym w sprawie o sygn. akt II C 192/02, orzeczono między innymi, iż kosztami utrzymania i wychowania małoletniego syna, O. G., obciąża się oboje rodziców, przy czym udział G. G. (2) ustalono na kwotę 1.000 zł miesięcznie, i zasądzono ją od niego ww. kwotę, płatną do dnia 10-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności każdej raty.

/ bezsporne , nadto: wyrok – k. 29-30 akt II C 192/02/

Matka O. G. wniosła w jego imieniu o egzekucję zaległych alimentów za okres od lipca 2002 r. do 15 września 2011 r. w łącznej kwocie 10.220 zł, a także bieżących alimentów od 10 października 2011 r. po 1.000 zł miesięcznie wraz z należnymi odsetkami. Postępowanie egzekucyjne prowadził Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku M. C., pod sygnaturą akt Kmp 18/11.

/ bezsporne , nadto: wniosek egzekucyjny – k. 186-187/

Zaległość alimentacyjna za okres od grudnia 2003 r. do lutego 2013 r. została w całości wyegzekwowana przez Komornika.

/ dowód : informacje o stanie zaległości – k. 188-195, zaświadczenie o dokonanych wpłatach – k. 159-160, pismo komornika z 2 sierpnia 2017 r. – k. 180/

Sąd zważył, co następuje:

Dokonując ustaleń stanu faktycznego w niniejszej sprawie, stanowiącego w przeważającej części okoliczności bezsporne, Sąd wziął pod uwagę dokumenty dołączone do akt sprawy oraz zgromadzone w aktach komorniczych, których autentyczność ani prawdziwość nie była przez strony podważana.

W ocenie Sądu roszczenie powoda nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie.

Powództwo przeciwegzekucyjne może być uwzględnione tylko pod warunkiem, że istnieje w dacie orzekania (art. 316 § 1 k.p.c.) możliwość zrealizowania tytułu wykonawczego. Żądanie pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności nie może być jednak skutecznie złożone po wyegzekwowaniu należności w całości (wyr. SN z 4 kwietnia 2002 r., I PKN 197/01). Inaczej mówiąc, dłużnik traci prawo wytoczenia powództwa opozycyjnego z art. 840 k.p.c. z chwilą wyegzekwowania przez wierzyciela świadczenia objętego tytułem wykonawczym (wyr. SN z 17 listopada 1988 r., I CR 255/88).

W niniejszej sprawie tytuł wykonawczy, w części objętej żądaniem powoda, utracił walor wykonalności z uwagi na fakt, że orzeczony nim obowiązek został już wyegzekwowany – Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku M. C. wyegzekwował całość kwoty dochodzonej za okres od grudnia 2003 r. do lutego 2013 r., co wynika z akt Kmp 18/11, w szczególności z zawartej na karcie 176 tych akt (kopia – k. 193 akt nin. postępowania) informacji o stanie zaległości w sprawie egzekucyjnej, z której wynika, iż na dzień 11 grudnia 2014 r. zaległość ta wynosiła 2.773,86 zł w zakresie zaległych alimentów i 32,70 zł odsetek.

Zgodnie z treścią przepisu art. 1026 § 2 k.p.c., wydzieloną wierzycielowi sumę zalicza się przede wszystkim na koszty postępowania, następnie na odsetki, a w końcu na sumę dłużną. Brak jest wprawdzie przepisów szczególnych regulujących zaliczanie poszczególnych kwot w ramach samej należności głównej, jednak w ocenie Sądu będzie tu mieć analogiczne zastosowanie przepis art. 451 § 3 k.c., w związku z czym wyegzekwowane kwoty winno się zaliczać w pierwszej kolejności na poczet długu najdawniej wymagalnego.

Nie budziło wątpliwości Sądu, iż Komornik nie tylko był zobligowany – w myśl przytoczonych przepisów – zastosować właśnie taką kolejność zaliczania wyegzekwowanych kwot, ale również, że kolejność taką faktycznie zastosował, o czym świadczy analiza informacji o stanie zaległości z innych dat – o ile na dzień 20 października 2011 r. zaległość z tytułu alimentów zaległych wynosiła tylko 7.820,71 zł (a więc mniej niż pierwotnie dochodzone zgodnie z wnioskiem egzekucyjnym 10.220 zł, co świadczy o częściowym zaspokojeniu najdawniej wymagalnych roszczeń już na tamtą chwilę), o tyle w kolejnych zestawieniach uległa one zwiększeniu do kwoty 38.120,71 zł (stan na dzień 1 sierpnia 2014 r.). Skoro zatem we wspomnianej informacji o stanie zaległości na dzień 11 grudnia 2014 r. zaległość ta wynosiła już tylko 2.773,86 zł i 32,70 zł odsetek, oznacza to, iż cała zaległa kwota za okres dochodzony pozwem została wyegzekwowana, wraz z odsetkami, bowiem wysokość zaległości na dzień 11 grudnia 2014 r. świadczy, iż powstała ona już w długi czas po lutym 2013 r.

Tym samym, skoro w zaskarżonym zakresie tytuł wykonawczy został wykonany, nie ma możliwości pozbawienia go w tej części wykonalności.

Mając na względzie powyższe Sąd, na mocy zastosowanego a contrario przepisu art. 840 k.p.c., powództwo oddalił, o czym orzekł w pkt. I wyroku.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto mając na uwadze jego wynik, jak w pkt. II wyroku, na mocy art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. obciążając powoda, jako stronę przegrywającą proces, poniesionymi przez stronę pozwaną kosztami zastępstwa procesowego – zgodnie ze złożonym spisem kosztów – oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Sygn. akt I C 1781/16

ZARZĄDZENIE

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)