Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje.

Oskarżony W. S. (1) jest synem S. S. (1) , która przez ponad 40 lat pozostawała w związku konkubenckim z Z. S. (1). Z. S. (1) był właścicielem konta w banku (...) do którego miał dostęp również poprzez kartę bankomatowa.

Z. S. (1) kartę tę użyczał oskarżonemu , podał mu także numer (...) do niej. Oskarżony korzystając z tej karty min. robił zakupy.

Z. S. (1) zmarł w dniu 15 lipca 2016r. Zmarły posiadał 2 siostry , przy czym aktem notarialnym z dnia 25 sierpnia 2016r. sporządzonym przez notariusza S. P. jedynym spadkobiercom po bracie została B. S. (1).

Oskarżony w dniach 15 – 2 lipca 2016r. z bankomatów na terenie B. dokonując 13 operacji wypłacił z konta bankowego należącego do Z. S. (1) kwotę 6400 złotych.

/dowód: wyjaśnienia oskarżonego W. S. k. 119-120, 102v-103; zeznania B. S. k. 120-121; S. S. k. 121, historia rachunku k. 17-21, akt potwierdzenia dziedziczenia /kopia/ k. 73-74/

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, iż kartę z (...)em do konta w banku (...) otrzymał dużo wcześniej od Z. S. (1) i korzystał z niej. Potwierdził, iż Z. S. (1) zmarł w dniu 15 lipca 2016r. i do dnia 20 lipca 2016r. istotnie wybierał pieniądze z konta. Wyjaśnił, iż robił tak albowiem został poinformowany, iż po śmierci właściciela konta może zostać ono zablokowane i nie będzie możliwości pobierania z niego pieniędzy.

Sąd zważył, co następuje.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego oraz zeznaniom świadków odnośnie kwestii dostępu do konta w (...) oraz dokonania wypłaty kwoty 6400 złotych są one bowiem jasne , spójne , uzupełniają się wzajemnie oraz znajdują potwierdzenie w pozostałych dowodach.

Podnieść należy, iż stan faktyczny sprawy odnośnie stawianego zarzutu nie jest sporny – nie budzi wątpliwości, iż po śmierci Z. S. (1) oskarżony w ciągu kilku dni wypłacił kwotę 6400 złotych z konta.

Oskarżony nie zaprzecz temu a jego nieprzyznanie się do popełnienia zarzucanego mu czynu wynika z tego, iż w jego przekonaniu miał na to pozwolenie Z. S. (1) , czynił to już wcześniej za jego zgodą.

W ocenie Sądu żaden ze zgromadzonych dowodów nie zaprzecza temu , iż za życia Z. S. (1) oskarżony dokonywał operacji za pomocą kart bankomatowej na koncie w banku (...). Karta do tego konta była mu użyczana i znał do niej (...). Na fakt ten wskazują również wyciągi z konta na których widoczne są transakcje w sklepach (...), T. i Zebra a zatem sklepów położonych blisko ul. (...) w B..

Okoliczność powyższa zdaniem Sądu wskazuje, iż niniejszej sprawie nie można mówić o popełnieniu przez oskarżonego przestępstwa z art. 279§1 kk. Występku z art. 279§1 kk dokonuje osoba , która dokonuje zaboru cudzej rzeczy w celu przywłaszczenia poprzez pokonanie istniejących zabezpieczeń rzeczy ruchomej. Takim zabezpieczeniem jest niewątpliwe (...) do karty. Znamiona występku z art. 279§1 kk wskazują jednak, iż przełamanie zabezpieczeń musi nastąpić wbrew woli właściciela rzeczy – czego w niniejszej sprawie nie było.

Niewątpliwe środki pieniężne zgromadzone na koncie z chwilą śmierci Z. S. zmieniły swój charakter a także właściciela. Z ta bowiem chwilą weszły w skład majątku spadkowego , do którego oskarżony i jego matka nie mieli żadnych praw. Zabór zatem kwoty 6400 złotych nastąpił na szkodę osób , które dziedziczyły po Z. S.. Niewątpliwe też oskarżony pieniądze wypłacił i postąpił z nimi jak właściciel. Nawet jego wyjaśnienia wskazują na zamiar albowiem wprost mówi on o tym , że pieniądze wypłacał albowiem uzyskał informacje , iż po śmierci właściciela konta mogą one zostać zablokowane.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd uznał oskarżonego W. S. (1) za winnego tego, że w okresie od 15 lipca do 20 lipca 2016 roku w B., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru kilkukrotnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia z automatu bankowego przy użyciu karty bankomatowej i wcześniej uzyskanego od właściciela rachunku zmarłego Z. S. (1) numeru (...), pieniędzy w łącznej kwocie 6400 zł, czym działał na szkodę spadkobierczyni majątku po zmarłym B. S. (1) , przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi tj. popełnienia czynu z art. 278§3 kk w zw. z art. 12 kk i za to z mocy art. 278§3 kk w zw. z art. 12 kk skazał go a przy zastosowaniu art. 59 kk w zw. z art. 278§3 kk odstąpił od wymierzenia mu kary.

Oskarżony nie był do tej pory karany, sprawa niniejsza dotyczy de facto kwestii rodzinnych. Nie budzi wątpliwości , iż z prawnego punktu widzenia po śmierci Z. S. nie należały do oskarżonego i jego matki , to jednak zmarły z S. S. pozostawał w długotrwałym związku konkubenckim. Okoliczności te legły u podstaw uznania, iż czyn oskarżonego stanowi wypadek mniejszej wagi a także decyzji o odstąpieniu od wymierzenia kary.

W ocenie Sądu społeczna szkodliwość czynu oskarżonego nie jest aż tak znaczna i sam fakt uznania jego winy oraz orzeczenie środka kompensacyjnego będzie wystarczającym oddziaływaniem karnoprawnym.

Na podstawie art. 46§1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego W. S. (1) środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz B. S. (1) kwoty 6400 złotych,

Oskarżony w chwili obecnej osiąga niewielki dochód i dlatego na podstawie art. 624§1 kpk Sąd zwolnił go od kosztów sądowych