Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 września 2017r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Beata Hass-Kloc

Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Kościak

po rozpoznaniu w dniu 18 września 2017r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) (...) Budowlana S.A. w R. przeciwko: Spółdzielnia Mieszkaniowa w Ł. – Ł.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej w Ł. – Ł. na rzecz powoda (...) (...) Budowlana S.A. w R. kwotę 319.410,00 zł (słownie: trzysta dziewiętnaście tysięcy czterysta dziesięć złotych) ustawowymi odsetkami od dnia 12 sierpnia 2014r. a od dnia
01 stycznia 2016r. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie do dnia zapłaty
z tym zastrzeżeniem, że odpowiedzialność pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej w Ł. – Ł. jest solidarna z P. K. (1) i S. Z. działających jako wspólnicy spółki cywilnej pod firmą (...) S.C. P. K. (1) S. Z. z/s w T.,

II. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 23.686,00 zł (słownie: dwadzieścia trzy tysiące sześćset osiemdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kwotę 7.217,00 zł (słownie: siedem tysięcy dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

sygn. akt VI GC 124/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 18 września 2017 r.

Powód (...) (...) Budowlana SA wniósł o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanego Spółdzielni Mieszkaniowej w Ł. kwoty 319 410 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia 12.08.2014 r. i kosztami postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że pozwany zawarł jako inwestor umowę o roboty budowlane z generalnymi wykonawcami w osobach S. Z. i P. K. (1) wspólnikami spółki cywilnej (...).C., której przedmiotem była budowa budynku mieszkalnego wielopoziomowego przy ul. X. P. S. K. w Ł.. Umowę o podwykonawstwo z generalnym wykonawcą zawarła spółka (...) sp. o.o. zwracając się do inwestora o wyrażenie gody na zawarcie mowy o podwykonawstwo. Inwestor poprzez osoby uprawniane do reprezentacji pozwanego zgodnie z KRS wyraził zgodę na zawarcie umowy w formie pisemnej.

Roboty zostały zakończone i odebrane przez generalnego wykonawcę, podwykonawca wystawił faktury VAT, które nie były kwestionowane, generalny wykonawca nie zapłacił wynagrodzenia.

Powód nabył powyższą wierzytelność w drodze umowy cesji. Pozwana odebrała wezwanie do zapłaty w dacie 4.08.2014 r., które było poprzedzone informacją o cesji. Powódka wystąpiła też o zawezwanie do próby ugodowej. Powód domaga się tylko części nabytej wierzytelności.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu przyznał zawarcie umowy o generalne wykonawstwo w której zastrzeżono , iż podwykonawstwo uzależnione jest od zgody inwestora, spełnienia warunków z kc i § 27 umowy. Pozwany zarzucił nieprzestawienie mu umowy z podwykonawcą, jej projektu i zakresu prac, braku informacji o wprowadzeniu podwykonawcy na plac budowy.

Dalej pozwany zarzucił nieważność i fikcyjność umowy o podwykonawstwo z uwagi na to, że na datę jej podpisania podwykonawca nie miął osobowości prawnej, nadto nie została podpisana zgodnie z zasadami reprezentacji. Pozwany zakwestionował prawidłowość podpisywania protokołów odbioru przez P. K. (1).

Pozwany podniósł upadłość likwidacyjną firmy (...) sp. o.o.

Pozwany podniósł odstąpienie od umowy o generalne wykonawstwo z uwagi na nieregulowanie należności podwykonawców, pośród których nie było G. sp. o.o.

Pozwany dowiedział się o treści umowy o podwykonawstwo fakturach VAT i zakresie robót dopiero z załączników do pozwu, co ma też wpływ na zakres żądania odsetkowego. Zakwestionował zakres robót wskazany w protokołach odbioru, jako nieprecyzyjny, protokoły nie zostały podpisane przez kierownika robót i nieujawnionych w dzienniku budowy, podniósł że zostały sporządzone na potrzeby postępowania. Pozwany zarzucił nieważność faktur VAT.

Dalej podniósł, że podwykonawca nie próbował nawet dochodzić należności od generalnego wykonawcy nie zgłosił wierzytelności spornej w sprawie w postępowaniu upadłościowym generalnego wykonawcy.

Pozwany zakwestionował skuteczność umowy cesji.

Pozwanemu nadto nie zostały na żadnym etapie sporu dostarczone dokumenty i wyjaśnienia dotyczące spornej wierzytelności. Pozwany podniósł że G. sp. o.o. nigdy nie zgłaszała nieregulowania należności przez generalnego wykonawcę.

Pozwany podniósł tez, że ewentualna zgoda mogła być podpisana w marcu 2013 r. i nie mogła dotyczyć faktur z 2012 r. Pozwany zakwestionował też rzetelność i autentyczność dowodów załączonych do pozwu w postaci dokumentu z wniosku o zatwierdzenie podwykonawcy i zgody inwestora. Zaprzeczył aby wniosek wpłynął do pozwanego a zgoda została udzielona, w tym przed zawarciem umowy, nie został tez podpisany zgodnie z zasadami reprezentacji. Co do dokumentu zgody, to nie zawiera daty, nadto w ocenie pozwanego ewentualna zgoda nie mogła być dokonana wstecz.

Pozwany zarzucił zmowę generalnego wykonawcy i podwykonawcy celem wyłudzenia podwójnego wynagrodzenia.

Pozwany podniósł zarzut przedawnienia w oparciu o art. 554 kc.

W piśmie procesowym z daty 8.06.2015 r. /k. 356 t. II/ powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Podniósł uzyskanie zgody na podwykonawcę, powołując się na dowód z dokumentu podpisanego zgodnie z zasadami reprezentacji pozwanego przez dwóch członków zarządu. Wskazał na niekonsekwentnie stanowisko pozwanego w tym zakresie.

Powód zakwestionował zarzuty nieważności umowy podwykonawczej i faktur VAT, jako że w dacie jej podpisania G. sp. z o.o była spółką w organizacji i została podpisana przez pełnomocnika uprawnionego do reprezentacji spółki w organizacji. Na wypadek stwierdzenia nieważności umowy powód wniósł o uwzględnienie powództwa w oparciu o bezpodstawne wzbogacenie. Dalej wskazał na odrębność odpowiedzialności generalnego wykonawcy od stosunków i sposobu rozliczania pomiędzy stronami umowy o podwykonawstwo.

Powód podniósł zgłoszenie wierzytelności w postępowaniu upadłościowym dotyczącym generalnego wykonawcy podniósł, że fakt nie występowania przeciwko generalnemu wykonawcy nie ma znaczenia dla odpowiedzialności inwestora.

Powód zaprzeczył, aby G. sp. o.o. w ogóle nie brała udziału w realizacji spornych robót budowalnych. Protokoły odbioru stanowiły podstawę rozliczeń pomiędzy stronami umowy i nie ma znaczenia brak podpisu kierownika budowy. Treść protokołów wykonawcy i podwykonawcy koresponduje nadto z wpisami w dzienniku budowy.

Powód zakwestionował zastosowanie art. 554 kc w zakresie zarzutu przedawnienia.

W piśmie procesowym z daty 1.07.2015 r. /k. 403 t. III/ pozwany podtrzymał stanowisko w sprawie i zakwestionował roszczenie oparte o bezpodstawne wzbogacenie.

Pozwany podniósł, że generalny wykonawca wydał polecenie nieujawniania podwykonawców inwestorowi, w tym dokonywania wpisów w dzienniku budowy. Podwykonawca G. sp. o.o. nie został ujawniony w dzienniku budowy. Podtrzymał stanowisko odnośnie braku zgody na podwykonawcę.

W piśmie procesowym z daty 1.10.2015 r. /k. 422 t.III/ pozwany wniósł o wezwanie do udziału w sprawie po stronie pozwanego generalnego wykonawcy oraz zawieszenie postępowania do czasu zakończenia postępowania upadłościowego generalnego wykonawcy.

W piśmie procesowym z daty 20.10.2015 r. /k. 438 t. III/ pozwany doprecyzował wniosek o wezwanie do udziału w sprawie generalnego wykonawcy wskazując na syndyka masy upadłości P. K. (1) S. Z. wspólnicy s.c. (...) (...) (...) s.c. w T. w upadłości likwidacyjnej.

W piśmie procesowym z daty 20.10.2015 r. /k. 450, t. III/ powódka wniosła o oddalenie wniosku o zawieszenie postępowania podnosząc, że jego wierzytelność została zamieszczona na liście wierzytelności jako uznana niemal w całości przez syndyka masy upadłości.

W piśmie procesowym z daty 9.11.2015 r. pozwany podtrzymał wniosek o zawieszenie postępowania i wezwanie do wzięcia udziału syndyka masy upadłości po stronie pozwanej.

W piśmie z daty 25.11.2015 r. /k. 486 t. III/ pozwany wniósł o zawieszenie postępowania z uwagi na ujawnienie się czynu , którego ustalenie w drodze karnej mogłoby wywrzeć wpływ na rozstrzygnięcie.

W piśmie procesowym z daty 16.12.2015 r. /k. 512 t. III/ pozwany oparł wniosek o wezwanie do udziału w sprawie po stronie pozwanego na art. 195 § 1 i 2 kpc.

W dalszej części rozwinął argumentację na poparcie dotychczasowych zarzutów oraz zarzucił , iż umowa cesji nie mogła w całości dotyczyć wskazanej w niej kwoty, a to z uwagi na niższą wysokość wynagrodzenia wskazanego w umowie o podwykonawstwo oraz z uwagi na rozbieżność kwot zakwestionował tożsamość wierzytelności zgłoszonej w postępowaniu upadłościowym. Nadto podniósł, że samo umieszczenie na liście wierzytelności nie przesądza istnienia tej wierzytelności, część należności podwykonawcy została uregulowana. Pozwany podniósł, iż zapłacił generalnemu wykonawcy za wykonane roboty.

W piśmie procesowym z daty 29.12.2015 r. i z daty 16.01.2016 r. /k. 554 t. III, k. 522 t. III / powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie, zakwestionował art. 195 kpc jako podstawę wezwania generalnego wykonawcy. Powód podtrzymał stanowisko odnośnie uważności umowy o podwykonawstwo oraz możliwość współistnienia pełnomocnika oraz zarządu, jak też możliwość umocowania członka zarządu o dokonywania określonych czynności. Wyjaśnił, że wierzytelność w umowie cesji jest powiększona o odsetki za zwłokę. Dalej wyjaśnił, że dochodzi należności wyłącznie z dwóch ostatnich faktur i nie oblicza odsetek za zwłokę wglądem inwestora tak samo jak w względem wykonawcy.

W piśmie procesowym z daty 19.01.2016 r. (k. 547 t. III) pozwany podtrzymał stanowisko w spawie i wniósł o pomięcie dowodów z kopii dokumentów na okoliczność umocowania do zawarcia umowy o podwykonawstwo oraz udzielenia zgody na podwykonawcę, których oryginałów nie przedłożył powód.

W piśmie procesowym z daty 28.01.2016 r. powód podtrzymał stanowisko w sprawie. Odnośnie oryginałów dokumentów powód wskazał, iż sporządził jego odpisy zgodnie z art. 129 pc i oryginały zwrócił G. sp. o.o., pozwany kwestionując ich autentyczność winien wykazać inicjatywę dowodową.

W dalszych pismach procesowych strony podtrzymywały stanowiska w spawie i składały wnioski dowodowe.

Na rozprawach strony podtrzymały stanowiska w sprawie.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana Spółdzielnia Mieszkaniowa w Ł. zawarła z P. K. (1) i S. Z. wspólnikami s.c. (...) umowę nr (...) z dnia 20.12.2010 r. przedmiotem której były roboty budowlane na zadaniu pn. Budowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz z urządzeniami towarzyszącymi oraz budowa dwóch zjazdów drogowych publicznych z drogi publicznej – ul. (...) S. K. w Ł..

W umowie tej inwestor dopuścił możliwość wykonania niektórych robót przy pomocy podwykonawców, przy czym zastrzegł w jej § 9 pkt 5 swoją pisemną zgodę na podwykonawcę.

Ze strony generalnego wykonawcy przedstawicielem był A. K. – kierownik budowy, dyrektorem kontraktu I. M..

Ze strony inwestora było trzech inspektorów nadzoru w zależności od branży, w tym co do spraw ogólnobudowlanych P. W. (1).

dowody: umowa nr (...) k. 17-28, KRS k. 90- 93, harmonogram rozliczenia robót k. 773, zeznania świadka I. M. pom. k. 918, zeznania słuchanego na rozprawie w dniu 26.10.2016 r. świadka P. W. (2) pom. transkr. k. 788 – 794, zeznania świadka słuchanego na rozprawie w dniu 30.11.2015 r. P. K. (1) pom. transkrypcja k. 718-735,

Generalny wykonawca faktycznie wykonywał roboty na w/w inwestycji siłami podwykonawców.

W dniu 22.06.2012 r. generalni wykonawcy zawarli z G. sp. o.o. w organizacji (podwykonawcą) umowę nr (...), której przedmiotem było kompleksowe wykonanie robót budowlano – montażowych w zakresie fundamentów, elementów konstrukcji takich jak słupy, belki, wieńce, nadproża, stropy, schody , roboty murowe , kominy izolacyjne , zasypki, podkłady z powierzonego materiału, dach budynku wraz z warstwami dachu , orurowanie, orynnowanie dla całego budynku, drenaż, całość jako stan surowy otwarty z dachem oraz ogrodzenie placu budowy.

G. sp. o.o. w organizacji był reprezentowany przez S. C. (1) – prezesa zarządu. Spółka (...) sp. o.o. została wpisana do KRS w dacie 17.07.2012 r. Umowę spółki zawarto w dacie 16.04.2012 r. powołując dwuosobowy zarząd. Uchwałą z dnia 21.05.2012 r. wspólnicy spółki w organizacji udzielali S. C. (1) działającemu jako członkowi zarządu pełnomocnictwa do podpisywania umów związanych z prowadzoną przez spółkę działalnością. W dacie 24.05.2012 r. drugi z członków zarządu udzielił S. C. (1) pełnomocnictwa do podpisywania w jej imieniu umów związanych z prowadzoną przez G. sp. o.o. w organizacji działalnością gospodarczą wynikającą z treści aktu notarialnego – umowy spółki.

W umowie wskazano, iż przedstawicielami zamawiającego na budowie będą A. K. i P. K. (1). Nie była to reprezentacja łączna.

Strony ustaliły wynagrodzenie ryczałtowe na 1 290 000 zł. netto oraz za ogrodzenie 2 880,90 zł. netto.

Podstawą wystawienia faktur VAT przez wykonawcę był zatwierdzony przez zmawiającego m.in. protokół odbioru elementów robót .

dowody: umowa nr (...) k. 29-36, aneks k. 51-52 , wydruk k. 117-136, odpis KRS k. 59- 61, umowa cesji k. 55-58 , odpis poświadczony za zgodność - akt notarialny z daty 16.04.2012 r. k. 364-372, protokół NZW z 21.05.2012 r. k. 373 -376, pełnomocnictwo k. 377, zeznania świadków słuchanych na rozprawie w dniu 30.11.2015 r. S. C. (1) i P. K. (1) pom. transkrypcja k. 718-735, zeznania słuchanego na rozprawie z dnia 15.03.2017 r. świadka W. B. pom. k. 896, zeznania świadka I. M. pom. k. 918,

G. sp. o.o. przystąpiła do wykonywania robót w czerwcu – lipcu 2012 r. przy pomocy około 15 – 17 pracowników i wynajętego sprzętu. W pracach uczestniczył jako pracownik podwykonawcy G. sp. o.o. w charakterze inżyniera budowy P. K. (2).

Roboty wykonane przez G. sp. o.o. wchodzące w zakres spornej umowy podwykonawczej odbierane były protokołami odbioru z daty 16.11.2012 r. , 30.12.2012 r. , 6.10.2012 r. , 8.10.2012 r. ,6.08.2012 r. , 6.07.2012 r. , 6.07.2012 r. podpisywanymi przez przedstawiciela G. sp. o.o. S. C. (1) i generalnego wykonawcy P. K. (1), bez udziału przedstawicieli pozwanej spółdzielni.

Do protokołów powód wystawił faktury VAT na kwoty brutto, a to nr (...)na kwotę 130 950,00 zł. , (...)na kwotę 188 460,00 zł., nr (...) na kwotę 246 186,00 zł., nr (...) k. 262 947,60 zł., (...) na kwotę 423 230,40 zł., nr (...) na kwotę 3 111,37 zł., nr (...) na kwotę 141 426,00 zł.

Faktury nie były kwestionowane przez generalnego wykonawcę.

dowody: w/w faktury VAT wraz z załączonymi do nich w/w protokołami odbioru k. 39 – 54, zeznania świadka P. K. (2) k. 596-597, zeznania świadków słuchanych na rozprawie w dniu 30.11.2015 r. S. C. (1) i P. K. (1) pom. transkrypcja k. 718-735,

Inwestor odbierał roboty budowlane od generalnego wykonawcy, w tym zakresie co do etapu stan surowy otwarty i nie zgłosili istotnych zastrzeżeń. W odbiorach tych ze strony inwestora uczestniczył inspektor w zakresie spraw ogólnobudowlanych P. W. (2). Protokoły odbioru były podstawą do wystawienia faktur VAT przez generalnego wykonanwcę. Inwestor dokonał częściowej zapłaty na rzecz generalnego wykonawcy.

Budynek w następnych etapach został wykończony i oddany do użytku.

dowody: faktury VAT wraz z protokołami odbioru k.174 -226, zestawienie k. 519, zeznania słuchanego na rozprawie w dniu 26.10.2016 r. świadka P. W. (2) pom. transkr. k. 788 - 794

Podwykonawca G. sp. o.o. został zgłoszony inwestorowi w marcu 2013 r. z wnioskiem o jego zatwierdzenie, w którym wskazano zakres robót budowlanych stanu surowego otwartego budynku mieszkalnego wielorodzinnego w Ł. przy ul. X. P. S. K.. Firma podwykonawcza G. sp. o.o.

Inwestor reprezentowany przez A. M. i Z. S., członków zarządu pozwanej spółdzielni zaakceptował pisemnie podwykonawcę. W piśmie wskazano, iż pozwana działając zgodnie z warunkami kontraktu wyraża zgodę na zawarcie umowy i rozpoczęcie robót przez G. sp. o.o. Zgodę podpisali obaj reprezentanci inwestora, zgodnie z zasadą reprezentacji ujawnioną w KRS, zgodnie z którą oświadczenia woli za spółdzielnie składają łącznie co najmniej dwaj członkowie zarządu poprzez złożenie odpisów pod nazwą spółdzielni.

Podwykonawca ten nie został ujawniony w dzienniku budowy. Nie był też w trakcie realizacji robót znany obecnemu regularnie na placu budowy inspektorowi nadzoru ze strony inwestora P. W. (2), który pozostawał w kontakcie z A. K..

dowody: wniosek k. 37, zgoda zlecającego k. 38 , oryginał wniosku o zatwierdzenie k. 708, oryginał pisemnej zgody inwestora k. 709, dziennik budowy k. 94-116, KRS k. 14-16, zeznania słuchanego na rozprawie w dniu 26.10.2016 r. świadka P. W. (2) pom. transkr. k. 788 – 794, częściowo zeznania świadków słuchanych na rozprawie w dniu 30.11.2015 r. S. C. (1) i częściowo P. K. (1) pom. transkrypcja k. 718-735, częściowo zeznania słuchanego na rozprawie w dniu 7.12.2016 r. w charakterze strony pozwanej A. M.

Pismem datowanym na dzień 21.05.2013 r. pozwany odstąpił od umowy z generalnym wykonawcą, powołując się na postanowienia umowy oraz nieregulowanie należności na rzecz podwykonawców.

G. sp. o.o. nie otrzymał wynagrodzenia z tytułu wykonania w/w umowy o podwykonawstwo.

dowody: odstąpienie od umowy k. 137, notatka służbowa k. 138, historia operacji k. 171-173, faktury VAT wraz z protokołami odbioru k.174 -226, zestawienie k. 519, propozycja ugody k. 684, zeznania świadków słuchanych na rozprawie w dniu 30.11.2015 r. S. C. (1) i P. K. (1) pom. transkrypcja k. 718-735, zeznania słuchanego na rozprawie w dniu 26.10.2016 r. świadka P. W. (2) pom. transkr. k. 788 - 794

Umową cesji zawartą najpóźniej w dacie 23.04.2013 r. podwykonawca G. sp. o.o. zbył w/w wierzytelność z tytułu wynagrodzenia za wykonane roboty na rzecz (...) (...) Budowlana S.A. w łącznej wraz z odsetkami za opóźnienie w łącznej wysokości 1 649 571,31 zł. brutto.

dowody: odpis KRS k. 10-13, odpis KRS k. 14-16, odpis KRS k. 59- 61, umowa cesji k. 55-58 , 152-156, zeznania świadków słuchanych na rozprawie w dniu 30.11.2015 r. S. C. (1) i P. K. (1) pom. transkrypcja k. 718-735,

W stosunku do P. K. (1) i S. Z. postanowieniem z dnia 14.01.2014 r. V GU 26/13 ogłoszono upadłość obejmującą likwidację majątku. Inwestor zgłosił swoją wierzytelność w postępowaniu upadłościowym.

Swoje wierzytelności w wysokości kwoty głównej 2 142 303,91 zł. odsetki 42 812,75 zł. w tym tę nabytą w drodze umowy cesji zgłosił także powód. Została ona częściowo uwzględniona na liście wierzytelności, w tym uznana w całości przez syndyka co do kwoty głównej 2 142 303,91 zł.

dowody: postanowienie z dnia 14.01.2014 r. V GU 26/13 k. 440, zgłoszenie wierzytelności k. 139 -142, pismo 8.10.2014 r. k. 143, pismo z dnia 21.10.2014 r. k. 147, pismo z dnia 22.10.2014 r. .k.148, 149, pismo z dnia 31/10/2014 r. k. 150, pismo z daty 16.04.2015 r. k. 378, wniosek k. 379, zgłoszenie wierzytelności z 4.05.2014 r. k. 380-381, lista wierzytelności k. 402 , zeznania świadka słuchanego na rozprawie w dniu 30.11.2015 r. P. K. (1) pom. transkrypcja k. 718-735,

Powód wobec braku zapłaty pismem z daty 21.07.2014 r. doręczonym 4.08.2014 r. bezskutecznie wezwał pozwanego jako inwestora do zapłaty kwoty 1 649 757,85 zł. Powód ponawiał wezwania, pozwany kwestionował swoją odpowiedzialność co do zasady podnosząc brak zgody na podwykonawcę.

dowody: pismo z daty 21.07.2014 r. k. 62-63, k. 64, k. 145,146, k. 151, wezwanie k. 65 -66,67, pismo 5.08.2014 r. k. 157-159, 385-386, notatka z 4.09.2014 r. k. 160, pismo z 19.09.2014 r. k. 161163, notatka 28.10.2014 r. k. 164165, pismo z 30.12.2014 r. k. 166-169, 382 -384, pismo z 19.01.2015 r. k. 170, częściowo zeznania słuchanego na rozprawie w dniu 7.12.2016 r. w charakterze stron y pozwanej A. M.

Powód w dacie 22.12.2014 r. wniósł do Sądu Rejonowego o zawezwanie pozwanego do zawarcia ugody.

dowody: zawezwanie do zawarcia ugody k. 68-70, protokół k. 71,

Inwestor występując jako pokrzywdzony złożył zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa przez generalnego wykonawcę i zarząd G. sp. o.o. niekorzystnego rozporządzenia mieniem.

dowód: zawiadomienie z załącznikami i orzeczeniami organów procesowych k. 240-351, k. 471-479, zawiadomienie o wszczęciu śledztwa k.488,

W stosunku do pozwanego inwestora oraz generalnego wykonawcy pozwanych solidarnie toczyły się także inne postępowania sądowe o zapłatę z powództw innych podwykonawców w tym o sygn. akt VI GC 230/ 14, w którym zawieszono postępowanie w stosunku do inwestora z uwagi na upadłość generalnego wykonawcy. W sprawie o sygn. akt 219/15 z powództwo zostało oddalone z uwagi na brak zgody inwestora.

dowody: postanowienie z dnia 11.09.2015 r. k. 467, uzasadnienie k. 468-470, wyrok z dnia 30.05.2017 r. VI GC 219/15 z uzasadnieniem k. 946-954,

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na dowodach zeznań świadków. Sąd dał wiarę dowodowi z zeznań świadka P. K. (2) pracownika G. sp. o.o., który pełnił w ramach inwestycji ze strony tego podwykonawcy funkcję inżyniera budowy i z tej racji posiadał bezpośrednie informacje potwierdzające, iż G. sp. o.o. faktycznie wykonywała roboty budowlane w zakresie doprowadzenia do stanu surowego otwartego i ich bezusterkowego odbioru. Świadek ten z racji pełnionej roli nie posiadał jednak żadnych informacji odnośnie formalności związanych z umową w tym, płatności czy udzielania zgody przez inwestora. Także D. G. pracownik pozwanej spółdzielni, nie miała wiedzy co do procedury zgłaszania podkowców, jak też co do G. sp. o.o. jako podwykonawcy na inwestycji w Ł.. Sąd dał wiarę dowodowi z zeznań P. W. (2) inspektora nadzoru ze trony inwestora, który uczestniczył w odbiorach dokonywanych przez inwestora i generalnego wykonawcę, w tym w szczególności na okoliczność wykonania stanu surowego otwartego , braku większych zastrzeżeń co do jakości oddanych robót.

Sąd ustalając stan faktyczny oparł się także na dowodach z dokumentów w tym w szczególności na oryginale oświadczenia członków zarządu pozwanej spółdzielni o udzieleniu zgody na podwykonawstwo G. sp. o.o. , którego oceny dokonał w świetle całego materiału dowodowego i okoliczności w sprawie. Sąd nie dał wiary dowodowi z zeznań słuchanego w charakterze strony pozwanej A. M. na okoliczność, iż nie inwestor nie udzielił tą drogą zgody na podwykonawstwo G. sp. o.o. jako sprzecznymi z w/w dowodami z dokumentu zgody podpisanego przez tegoż oraz drugiego członka zarządu spółdzielni. Jednocześnie pozwany przyznając autentyczność swojego podpisu nie był w stanie w konsekwentny i klarowny sposób przybliżyć okoliczności jego złożenia. Zaprzeczył, aby dowód ten miał walor dokumentu, w miejsce odpowiedzi na pytania dotyczące tych okoliczności kluczył i naprowadzał na inne zdarzenia, a to przykładowo dotyczące już etapu odstąpienia od umowy z generalnym wykonawcą w maju 2013 r. Zaprzeczał aby w ogóle pamiętał złożenie tego podpisu czy treść podpisywanego dokumentu, który musiał być jego zdaniem inny, nie wyjaśniając jednoznacznie przy tym w odpowiedzi na pytanie Sądu, na jakim to konkretnie dokumencie podpis w swoim mniemaniu złożył. Jednocześnie Sąd dokonał celem oceny wiarygodności zeznań złożonych w sprawie niniejszej, zestawienia ich zeznaniami A. M. złożonymi w postępowaniu przygotowawczym z których jednoznacznie wynikało, że podpis złożył w marcu 2013 r. w siedzibie spółdzielni /k. 821/. Chodziło zaś o wznowienie robót i dokończenie inwestycji, bez narażania się na naruszenie terminów obowiązujących z nabywcami mieszkań i dalszych tego konsekwencji. Jednocześnie w przedmiotowym postępowaniu, wobec niekonsekwentnych zeznań pozwanego zaprzeczającemu w ogóle udzieleniu zgody brak było podstaw, do poczynienia ustaleń, iż faktycznie zgoda ta mogła dotyczyć innego zakresu robót niż w przedłożonym przez powoda dokumencie w postaci wniosku o zatwierdzenie podwykonawcy tj. stanu surowego otwartego. Podstawą do takich ustaleń nie mogą być wyłącznie zeznania złożone w postępowaniu przygotowawczym, jako że nie mają waloru dowodu przeprowadzonego bezpośrednio przed Sądem. Przede wszystkim jednak A. M. na taki zakres zgody , mając temu możliwość w trakcie przesłuchania przed Sądem w ogóle się nie powołał, kwestionując udzielenie zgody w ogóle. Kolejną kwestią było, iż zgodę tę podpisał zgodnie z zasadami reprezentacji po stronie pozwanej spółdzielni także kolejny członek zarządu, którego podpisu nie kwestionowano, w okolicznościach których A. M. także nie przybliżył. Brak podstaw do ustalenia, i przyjęcia w świetle zasad doświadczenia życiowego, iż pozwana spółdzielnia poprzez dwie reprezentujące ją osoby nie wyraziła w ten sposób świadomie zgody na podwykonawcę G. sp. o.o. Podpisany tekst jest krótki i jasny, brak podstaw do uznania wziąwszy pozostały materiał dowodowy i okoliczności sprawy , iż obie osoby reprezentujące podmiot uczestniczący w profesjonalnym obrocie nie wiedziały co podpisują, w jakim celu i jakie wiążą się z tym konsekwencje. Zwłaszcza że sam A. M. podkreślał wyjątkowość i wagę udzielania ewentualnej zgody spółdzielni na podwykonawców, zdając sobie doskonale sprawę z konsekwencji. Kwestia natomiast dopuszczalności zgody następczej będzie przedmiotem rozważań w dalszej części uzasadnienia.

Sąd dał natomiast wiarę zeznaniom A. M. w zakresie w którym ten twierdził, że nie inwestor nie wiedział wcześniej o tym podwykonawcy. Powyższe nie wynika z pozostałego materiału dowodowego. Na oświadczeniu o wyrażeniu zgody nie ma daty. Z zeznań obecnego regularnie na placu budowy inspektora nadzoru inwestora P. W. (2) wynikało, iż nie miał wiedzy o podwykonawcy, powyższe nie wynika też z dziennika budowy. Sąd zaś nie dał w tym zakresie wiary dowodowi z zeznań P. K. (1) i S. C. (1) , a to że zgoda inwestora na podwykonawcę była wcześniej, nawet w czerwcu czy lipcu 2012 r. jako nie znajdującemu poparcia w pozostałym materiale dowodowym. Skoro S. C. (1), jako reprezentantowi podwykonawcy miało zależeć na uzyskaniu zgody już przy przestąpieniu do realizacji umowy, to winien zadbać o rzecz podstawową, a to potwierdzenie daty jej uzyskania w jakiekolwiek formie, czy to na samym dokumencie, czy uzyskanie potwierdzenia wpływu pisma w dokumentacji spółki podwykonawcy, albo prezentaty na wniosku złożonym do spółdzielni. Świadkowie ci nie podali także uwiarygadniających ich zeznań szczegółów dotyczących okoliczności w jakich zgoda taka miała być wyrażona już w 2012 r. Okoliczności o zgłoszeniu podwykonawcy przed rozpoczęciem robót nie potwierdziła także I. M. pełniąca funkcję kierownika kontraktu ze strony generalnego wykonawcy, która przygotowywała dokumentację dotyczącą zgłoszenia spółki, jednak przekazywała ją pracodawcy i nie była upoważniona , ani się tym nie zajmowała do przedstawiania jej inwestorowi. Nie znane były jej także dalsze losy tej dokumentacji. Jednocześnie świadek ten zeznała , że na pewno taką dokumentację przygotowywała, jednocześnie nie była w stanie podać, czy na pewno przybrała ona formę tzw. krzyżówki, czy też że na pewno powinna być na nim jej parafka. Zeznania te tym samym nie wykluczyły, że dokument podpisany przez pozwanego to właśnie ten przygotowany uprzednio przez tego świadka.

Odnośnie zeznań świadka S. C. (2) , to Sąd dał im wiarę co do pełnomocnictwa do podpisania w imieniu G. sp. o.o. umowy o podwykonawstwo, którego to umocowania na etapie zawarcia umowy a następnie jej wykonywania nikt nie kwestionował , a które to zeznania znajdują poparcie w dowodach z dokumentów w postaci pełnomocnictwa udzielonego przez drugiego z członków zarządu i uchwały wspólników.

Sąd oddalił wioski dowodowe zawnioskowane w ostatnich pismach procesowych pozwanego z marca 2017 r. z protokołów przesłuchań przeprowadzonych w innych postępowaniach , jako niedopuszczalnych, bo nie mających waloru dowodu z zeznań świadków przesłuchanych przez Sąd w sprawie w której ma zapaść rozstrzygnięcie. Sąd oddalił wnioski dowodowe pozwanego z lipca 2017 r. jako spóźnionych w myśl art. 207 § 6 kpc jako , że ich przeprowadzenie spowodowałoby zwłokę w postępowaniu, a strona nie uprawdopodobniła , ich niezgłoszenia na wcześniejszym etapie bez swojej winy. Nadto protokoły z zeznań świadka w innej sprawie nie mogą stanowić podstawy ustaleń fatycznych, co najwyżej stanowić materiał na okoliczność oceny wiarygodności zeznań złożonych w sprawie niniejszej w razie ich rozbieżności, na co pozwany nie naprowadzał, zeznania zaś I. M. były spójne i konsekwentne.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Powód jako nabywca wierzytelności /art. 509 i n. kc / podwykonawcy G. sp. o.o. z umowy o roboty budowlane dochodził od pozwanego jako inwestora zapłaty wynagrodzenia za roboty budowlane zrealizowane na podstawie umowy podwykonawczej z generalnym wykonawcą, którego to wynagrodzenia ostatecznie podwykonawca nie otrzymał.

Jak to sprecyzował w kolejnym piśmie procesowym, powód dochodził należności z faktur (...) na kwotę 130 950 zł. i (...) na 188 460 zl. łącznie 319 410 zł.

Stosownie do art. 647 ¹ § 2 kc do zawarcia przez wykonawcę umowy o roboty budowlane z podwykonawcą jest wymagana zgoda inwestora. Jeżeli inwestor w terminie 14 dni od przedstawienia mu przez wykonawcę umowy z podwykonawcą lub jej projektu wraz z częścią dokumentacji dotyczącą wykonania robót określonych w umowie lub projekcie – nie zgłosi na piśmie sprzeciwu lub zastrzeżeń , uważa się, że wyraził zgodę na zawarcie umowy. Przepis art. 647 ¹ § 5 kc statuuje ustawową bierną solidarność o charakterze gwarancyjnym w postaci odpowiedzialności ex lege za cudzy dług, co jest odstępstwem od zasady prawa obligacyjnego, zgodnie z którą skuteczność zobowiązań umownych ogranicza się do stron zawartego kontraktu /IV CSK 293/10 wyrok SN 2011-02-17 LEX nr 1111016/.

Warunkiem solidarnej odpowiedzialności inwestora jest wyrażenie przez niego zgody na zawarcie umowy przez wykonawcę z podwykonawcą (art. 647 ¹ § 2 kc). Zgoda ta nie jest przesłanką ważności umowy podwykonawczej, lecz konieczną przesłanką powstania po stronie inwestora i wykonawcy solidarnej odpowiedzialności za zapłatę wynagrodzenia należnego podwykonawcy. Wskazuje się także, że w wypadku zawiadomienia inwestora o zamiarze zawarcia takiej umowy możliwe są cztery sytuacje:

1) sprzeciw inwestora, który wyłącza jego odpowiedzialność solidarną,

2) zgoda bierna inwestora tzw. milcząca, o której mowa w art. 647 ¹ § 2 zd. 2 k.c.,

3) zgoda czynna wyrażona wprost oraz

4) zgoda czynna dorozumiana (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 sierpnia 2015 r., II CSK 551/14, LEX nr 1801550).

Zgoda wyrażona w przedmiotowej sprawie wywarła skutek z art. 647 ¹ kc pomimo nieprzedłożenia wraz z wnioskiem o jej udzielenie dokumentacji jak i pomimo wyrażenia jej w sposób następczy.

Zgoda inwestora na zawarcie przez wykonawcę umowy z podwykonawcą może być zatem wyrażona w sposób: bierny (milczenie) albo czynny, w ramach którego można wyróżnić sposób pisemny, ustny, dorozumiany. Ocena skuteczności zgody inwestora na zawarcie przez wykonawcę umowy o roboty budowlane z podwykonawcą wymaga więc w pierwszej kolejności ustalenia rodzaju zgody inwestora, a w drugiej kolejności dokonania analizy, czy postępowanie podmiotów zaangażowanych w realizację umowy, poprzedzające udzielenie tej zgody było prawidłowe, a w konsekwencji, czy zgoda inwestora wywarła skutek określony w art. 647 ¹ § 5 k.c.

W przedmiotowej spawie była to zgoda wyrażona w sposób czynny wprost w formie pisemnej, która to zgoda dla swej skuteczności nie wymaga w myśl powołanego przepisu żadnych innych szczególnych wymagań. Przyjmuje się bowiem w orzecznictwie, że skuteczność zgody wyrażonej w sposób czynny nie jest uzależniona od zachowania przez wykonawcę procedury określonej w art. 647 ¹ § 2 kc. Potrzebna jest jedynie informacja o konkretnej umowie z konkretnym wykonawcą, niemniej może ona pochodzić z dowolnego źródła i uzyskać ją może inwestor zarówno przed zawarciem, jak i po zawarciu umowy (por. Art. 647 ¹ KC T. II red. Gutowski 2016, wyd. 1 /Gutowsk I powołane w nim orzecznictwo np. wyr. SN z 26.6.2008 r., II CSK 80/08, MoP 2008, Nr 22, s. 1215; wyr. SN z 3.10.2008 r., I CSK 123/08, Legalis; wyr. SN z 11.12.2008 r., IV CSK 323/08, Legalis; wyr. SN z 6.10.2010 r., II CSK 210/10, OSNC 2011, Nr 5, poz. 59; wyr. SN z 4.2.2011 r., III CSK 152/10, Legalis; wyr. SN z 5.9.2012 r., IV CSK 91/12, Legalis; wyr. SN z 27.6.2013 r., III CSK 298/12, Legalis; wyr. SN z 16.4.2014 r., V CSK 296/13, Legalis; wyr. SA w Poznaniu z 5.9.2013 r., I ACA 567/13, Legalis).

Wyrażenie zgody przez inwestora na zawarcie umowy z podwykonawcą automatycznie skutkuje powstaniem odpowiedzialności solidarnej inwestora i wykonawcy względem podwykonawcy w myśl zasady volenti non fit iniuria. Jeśli inwestor składa oświadczenie aprobujące wniosek wykonawcy jak było to w przedmiotowej sprawie, nie korzystając z uprawnienia do analizy dokumentacji, to trudno znaleźć uzasadnienie dla poszukiwania dodatkowego mechanizmu obronnego (wyr. SN z 24.1.2014 r., V CSK 124/13, MoP 2014, Nr 24, s. 1309). Dla skuteczności oświadczenia woli obejmującego zgodę, o której mowa, nie jest konieczne aby inwestor zapoznał się z istotnymi postanowieniami umowy podwykonawczej, wystarczy, że miał zapewnioną możliwość zapoznania się z tymi postanowieniami /I CSK 645/15 - wyrok SN - Izba Cywilna z dnia 28-10-2016/. W przedmiotowej sprawie pozwany nie powołał się, ani nie wykazał, aby nie miał możliwości zapoznania się z umową jak i dokumentacją stanowiącą podstawę jej zawarcia i wykonania.

Pozwany wyraził w umowie głównej ogólną wolę co do ewentualnego udziału podwykonawców w realizacji zadania inwestycyjnego objętego umową z (...) (...), co znalazło swój bezpośredni wyraz w § 9 pkt 5 umowy z dnia 20.12.2010 r. nr (...) r., zgodnie z którym wykonawca mógł zlecić roboty podwykonawcom, jednak zobowiązany został do uzyskania pisemnej zgody inwestora .

Zgoda inwestora odnosiła się do zindywidualizowanego podwykonawcy (element podmiotowy), jak również dotyczyła konkretnej umowy o roboty budowlane (element przedmiotowy) , jako że wskazano we wniosku o jej udzielnie, chodzi o stan surowy otwarty na konkretnej inwestycji dotyczącej jednego budynku, co sprawiało że nie była to tzw. zgoda blankietowa, ogólnie akceptująca możliwość zawarcia przez wykonawcę umów z podwykonawcami.

Strony umowy głównej nie zastrzegły dla udzielenia zgody przez inwestora żadnych warunków, ograniczając się do tego że zgoda ma być wyrażona na piśmie, co też w sprawie miało miejsce. Skoro zatem strony same uznały, iż pisemna zgoda, bez dalszych obostrzeń jest wystarczająca, nie ma podstaw do doszukiwania się ich w treści przepisu, który dotyczy innej sytuacji niż zgoda wyrażona wprost. Oświadczenie o wyrażeniu zgody zresztą wprost odwoływało się do warunków kontraktu, który jak to wskazano przewidywał wyłącznie zgodę na piśmie.

Sąd orzekający w sprawie podziela też pogląd, że zgoda zamawiającego, jako osoby trzeciej na zawarcie umowy o podwykonawstwo może być wyrażona przed zawarciem, w trakcie zawierania albo nawet po zawarciu umowy z podwykonawcą, choć w tym ostatnim przypadku ma moc wsteczną. Brak bowiem podstaw do wyłączenia zastosowania art. 63 § 1 kc w części dotyczącej potwierdzenia przez osobę trzecią złożonych już przez strony zawierające umowę oświadczeń. Wybór chwili udzielenia zgody nie wpływa na zabezpieczenie zapłaty na rzecz podwykonawcy, ani na granice odpowiedzialności. Zgoda inwestora może być zakomunikowana którejkolwiek ze stron, zwłaszcza tej, która o nią wystąpiła /I ACa 1424/16 - wyrok SA Łódź z dnia 05-05-2017/.

Zgoda wyrażona w ten sposób jest w ocenie Sądu wyrażona w sposób dostateczny, jako że z zachowania inwestora można w tych okolicznościach wyinterpretować, iż akceptował konkretną umowę, z której wynika zakres jego odpowiedzialności solidarnej, stanowiącej konsekwencje wyrażonej zgody.

Niezasadne były zarzuty pozwanego dotyczące braku akceptacji inwestora protokołów odbioru będących podstawą wystawiania przez podwykonawcę generalnemu wykonawcy faktur VAT. Kwestia sposobu rozliczania się stron umowy o podwykonawstwo dotyczyła wyłącznie tych stron. Ponadto w umowie o podwykonawstwo w wskazano ze strony zamawiającego – głównego wykonawcy, iż jego reprezentantami w ramach inwestycji będą P. K. (1) i A. K., nie była to przy tym reprezentacja łączna.

Protokoły odbioru w oparciu o które podwykonawca wystawiał faktury VAT były podpisane, także zgodnie postanowieniami umowy wyłącznie przez jedną z tych osób, P. K. (1) co odpowiadało ustaleniom umowy o podwykonawstwo, zgodnie z którą miał je zatwierdzać przedstawiciel , a nie obaj przedstawiciele zamawiającego lub drugi z nich.

Odnośnie zakresu robót i ich faktycznego wykonania, to wskazać należy, iż do G. sp. o.o. należało wykonanie stanu surowego otwartego. Generalny wykonawca wykonywał roboty na inwestycji wyłącznie siłami podwykonawców. Brak materiału dowodowego, czy też zarzutów , że ten zakres czy też etap robót został powierzony przez generalnego wykonawcę także innemu podmiotowi czy był wykonywany siłami generalnego wykonawcy. Jednocześnie pozwany jako inwestor roboty odebrał na etapie rozliczenia z generalnym wykonawcą, nie zgłaszając przy tym istotnych zastrzeżeń, następnie przystąpiono do wykańczania inwestycji, która ostatecznie została ostatecznie oddana do użytku. Wysokość wynagrodzenia podwykonawcy dotyczącego etapu surowego otwartego, za którą odpowiedzialność poprzez udzielenie czynnej zgody na piśmie przyjął pozwany inwestor, wynikała zaś z umowy o podwykonawstwo.

W tej sytuacji zarzuty kwestionujące protokoły odbiorów dokonywanych przez podwykonawcę i generalnego wykonawcę, wskazane tam zakresy robót, czy wnioski dowodowe z opinii biegłego nie miały znaczenia , będąc zbędnymi dla rozstrzygnięcia w sprawie.

Niezasadne były zarzuty kwestionujące ważność umowy o podwykonawstwo, jako że z materiału dowodowego tak w postaci dowodów z dokumentów jak i zeznań świadka S. C. (1) wynikało, że ten jako jeden z członków zarządu został upoważniony z odwołaniem się do art. 161 ksh do zawarcia sporej umowy. Upoważnienie wynikało też z pełnomocnictwa udzielonego przez drugiego członka zarządu, przy czym członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, uprawniony według umowy spółki do jej reprezentowania łącznie z drugim członkiem zarządu, może być ustanowiony pełnomocnikiem do czynności określonego rodzaju /III CZP 17/14 - uchwała SN - Izba Cywilna z dnia 24-04-2014/.

Nadmienić należy, iż w sprawie mniejszej dla odpowiedzialności inwestora nie ma znaczenia rozstrzygnięcie w sprawie VI GC 219/15 w której oddalono powództwo, jako że w stosunku do podwykonawcy występującego w tamtej sprawie pozwany inwestor nie wyraził zgody czynnej wyrażonej wprost na piśmie zgodnie z kontraktem, brak zaś było przesłanek do ustalenia skutecznej zgody dorozumianej lub wyrażonej przez przemilczenie.

Niezasadnym był zarzut przedawnienia odwołujący się do art. 554 kc i dwuletni termin, jako że przepis ten dotyczy umowy sprzedaży, a odnośnie umowy o roboty budowalne z jaką mamy do czynienie w sprawie, obowiązuje ogólny termin przedawnienia z art. 118 kc wynoszący trzy lata.

Niezasadnym był także zarzut dotyczący umowy cesji /art. 509 kc / i braku daty, jako że dokument ten okazany notariuszowi, co zostało poświadczone w dacie 23.04.2013 r. , stąd wniosek że została zawarta najpóźniej w tym dniu. Nie zachodzi zatem obawa, że dokument ten został sporządzony w dacie późniejszej na potrzeby niniejszego procesu.

Sąd oddalił wniosek o zawieszenie postępowania z uwagi na upadłość generalnego wykonawcy na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 kpc mając na uwadze, iż powód w sprawie nie żądał zasądzenia należności solidarnie od generalnego wykonawcy oraz inwestora. Z istoty solidarności wynika bowiem, że wierzyciel może żądać zapłaty od każdego z dłużników solidarnych z osobna /art. 366 kc/. Oznacza to możliwość skierowania przez podwykonawcę w całości żądania zapłaty należnego wynagrodzenia bezpośrednio do inwestora, bez potrzeby pozywania generalnego wykonawcy. Wobec pozwania wyłącznie inwestora w sprawie nie zachodziła obawa o dwukrotnym orzekaniu w jednym postępowaniu o odpowiedzialności generalnego wykonawcy najpierw przestankowo co do generalnego wykonawcy w razie kontynuacji postępowania z jego udziałem, a następnie wobec generalnego wykonawcy w razie podjęcia uprzednio zawieszonego postępowania.

Ponadto w sprawie nie zachodziła konieczność zawieszenia postępowania do czasu ustalenia istnienia zobowiązania generalnego wykonawcy, za który to dług odpowiedzialny był inwestor na zasadzie odpowiedzialności gwarancyjnej. Sporna w sprawie wierzytelność jaką miał podwykonawca została wciągnięta w postępowaniu upadłościowym dotyczącym generalnego wykonawcy po jej uprzednim uznaniu, na listę wierzytelności. Powyższe wynikało z zalegającej w aktach sprawy listy wierzytelności oraz zeznań świadka P. K. (1). Wyciąg z takiej listy zatwierdzonej przez sędziego-komisarza po zakończeniu lub umorzeniu postępowania upadłościowego jest tytułem egzekucyjnym przeciwko upadłemu /art. 264 puin/. Nie zachodzi zatem koniczność jej ustalania czy wątpliwości co do jej istnienia, wysokości i odpowiedzialności za nią generalnego wykonawcy.

Zważywszy na istotę odpowiedzialności z art. 647 ¹ kc Sąd oddalił także na podstawie art. 195 kpc wniosek pozwanego o wezwanie do udziału w sprawie po stronie pozwanego generalnego wykonawcy. Przepisy ten ma celu usunięcie braku legitymacji procesowej łącznej o charakterze bezwzględnym. Tymczasem po stronie inwestora odpowiedzialnego w oparciu o art. 647 ¹ kc i generalnego wykonawcy nie występuje współuczestnictwo konieczne /art. 72 § 2 kpc/. Poza tym wniosek na podstawie art. 195 kpc może złożyć wyłącznie powód.

Brak było także podstaw do zawieszenia postępowanie z uwagi na postępowanie karne w oparciu o art. 177 § 1 pkt 4 kpc , który pozostaje w ścisłym związku z instytucją prejudycjalności wyroków karnych (art. 11 kpc). Postępowanie karne nie musi z reguły prowadzić do zawieszenia postępowania w sprawie cywilnej. Sąd powinien prowadzić postępowanie dowodowe w sprawie cywilnej i zawiesić postępowanie tylko w takim przypadku, gdy materiał zebrany w ten sposób nie daje podstaw do uwzględnienia powództwa, a nie można wyłączyć, że w postępowaniu karnym zapadnie wyrok skazujący, który przesądzając o winie pozwanych, miałby wpływ na rozstrzygnięcie sprawy cywilnej czy też Sąd cywilny doszedłby do wniosku, że ustalenia sądu karnego w sprawie czynu przestępczego miałyby wpływ na rozstrzygnięcie sprawy cywilnej. Powyższe w sprawie nie miało miejsca. Strony w niniejszym postępowaniu mogły dowodzić wszelkimi dopuszczalnymi środkami dowodowymi okoliczności towarzyszących udzieleniu zgody na podwykonawcę i przebiegu procesu inwestycyjnego. Pozwany nie wykazał, że doszło do zmowy generalnego wykonawcy i podwykonawcy i próby wyłudzenia od niego wynagrodzenia za roboty budowlane. Przeciwnie zebrany materiał dowodowy pozwolił na ustalenie, iż pozwany świadomie wyraził zgodę na podwykonawcę, co wiąże się z kreślonymi konsekwencjami.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art. 647 ¹ kc uwzględnił powództwo co do należności głównej orzekając jak w pkt I wyroku.

W przedmiocie odsetek ustawowych z tytułu opóźnienia Sąd orzekł na podstawie art. 481 kc przy uwzględnieniu daty odbioru przez pozwanego inwestora wezwania do zapłaty.

W przedmiocie kosztów postępowania na które po stronnie powoda złożył się koszt opłaty od pozwu 15 971 zł., opłaty skarbowej od pełnomocnictwa 17 zł., koszt zastępstwa procesowego 7 200zł. /§ 6 pkt 7 Rozp. Ministra spraw. z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (…) w zw. z § 21 Rozp. Ministr. Spraw. z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w zw. z § 2 Rozp. Ministr. Spraw. z dnia 3.10.2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie / i koszt wykorzystanej zaliczki na stawiennictwo świadków 498 zł. Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc statuującym zasadę odpowiedzialności za wynik postępowania.