Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt XII C 26/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Poznań, dnia 13 września 2017 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu XII Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSO Jacek Musielak

Protokolant:p.o. stażysty Anita Grześkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 13 września 2017 r. w Poznaniu

na rozprawie sprawy

z powództwa Miasto P.

przeciwko (...) Sp. Z o.o. z siedzibą w P.

- o zapłatę

1. Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.348.010,15 zł (dwa miliony trzysta czterdzieści osiem tysięcy dziesięć zł 15/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwot:

50.702,88 zł od dnia 01.04.2015 r. do dnia zapłaty,

249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

300.325,59 zł od dnia 01.04.2016 r. do dnia zapłaty.

2. Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 107 200 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 7 200 zł kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Jacek Musielak

UZASADNIENIE

Powód Miasto P. wniósł w niniejszej sprawie pozew w postępowaniu upominawczym, domagając się zasądzenia od pozwanego (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. kwoty 2.348.010,15 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwot:

- 50.702,88 zł od dnia 01.04.2015 r. do dnia zapłaty,

- 249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

- 249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

- 249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

- 249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

- 249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

- 249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

- 249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

- 249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

- 300.325,59 zł od dnia 01.04.2016 r. do dnia zapłaty,

tytułem nie uiszczonej przez pozwanego opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste nieruchomości będącej własnością powoda ( (...)) za lata 2015 i 2016 oraz różnicy pomiędzy opłatą wnoszoną dotychczas a opłatą ustaloną wyrokami sądowymi za lata 2008-2015.

Ponadto powód wniósł także o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Nakazem zapłaty z dnia 9 grudnia 2016r. wydanym w sprawie o sygn. akt XII Nc 555/16 zasądzono od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.348.010,15 zł wraz z ustawowymi odsetkami a od dnia 01.01.2016 r. ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwot:

50.702,88 zł od dnia 01.04.2015 r. do dnia zapłaty,

249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

300.325,59 zł od dnia 01.04.2016 r. do dnia zapłaty,

oraz kwotę 32.200,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 7.200,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia niniejszego nakazu, albo wniósł w tymże terminie do tutejszego Sądu sprzeciw.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 29 grudnia 2016r. pozwany domagał się oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na jego rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. (k. 32-33)

W uzasadnieniu pozwany przyznał, że jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości będącej własnością powoda. Ponadto wskazał, że strony prowadziły rozmowy ugodowe na temat spornego zadłużenia, które doprowadziły do propozycji zawarcia ugody pomiędzy stronami. Pozwany wskazał, że bezspornym jest, iż nie dał podstaw do wytoczenia powództwa i nadal widzi możliwość ugodowego zakończenia sprawy. Z ostrożności procesowej, w przypadku zasądzenia żądanej przez powoda kwoty na jego rzecz, pozwany wniósł o rozłożenie roszczenia na raty.

W odpowiedzi na sprzeciw pozwanego, powód wniósł o nieuwzględnianie sprzeciwu pozwanego oraz wskazał, iż pomiędzy stronami toczyły się rozmowy ugodowe, w wyniku których pismem z dnia 15 grudnia 2016r. Prezydent Miasta P. udzielił pozwanemu ulgi w spłacie kwoty 2.804.705,02 zł poprzez rozłożenie na raty płatne od 29 grudnia 2016r., 30 czerwca 2017r. oraz 31 grudnia 2017r. W piśmie tym zawarto jednak zastrzeżenie o treść: „jeżeli dłużnik nie spłaci którejkolwiek z rat w ustalonym terminie lub wysokości, niniejsze porozumienie wygaśnie, a pozostała do spłaty należność stanie się natychmiast wymagalna wraz z odsetkami należnymi od pierwszego dnia wymagalności”. Pismo powyższe zawierało nadto klauzulę, że zastrzeżenia do treści porozumienia należy zgłosić w terminie 7 dni daty doręczenia porozumienia. Porozumienie doręczone pełnomocnikowi pozwanego dnia 15 grudnia 2016r.

Pismem z dnia 14 listopada 2016r. (omyłkowo datowanym), doręczonym powodowi dnia 27 grudnia 2016r. pozwany wniósł o zmianę porozumienia w zakresie spłaty pierwszej raty, to jest przesunięcie terminu jej płatności z dnia 29 grudnia na dzień 15 stycznia 2017r. Z uwagi na przekroczenie siedmiodniowego terminu do zgłoszenia zastrzeżeń do porozumienia, weszło ono w życie. Pozwany nie uiścił pierwszej raty do dnia wynikającego z porozumienia, ani nawet do dnia zaproponowanego przez niego, wobec czego porozumienie z dnia 15 grudnia 2016r. przestało obowiązywać, a należności nim objęte stały się wymagalne wraz z odsetkami należnymi od pierwotnej daty wymagalności. Pismem z dnia 18 stycznia 2017r. powód poinformował pozwanego, że z uwagi na niedochowanie warunków porozumienia uległo ono rozwiązaniu.

W dalszej części procesu strony podtrzymały swoje stanowiska procesowe.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości stanowiącej własność Miasta P., położonej w P. przy ul. (...), obręb W., arkusz mapy 21, oznaczonej geodezyjnie jako działki nr (...) o łącznej powierzchni 211.262 m2, dla której Sąd Rejonowy Poznań – Stare Miasto w Poznaniu Wydział VI Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (...).

Okoliczności bezsporne.

Dowód: wydruk treści księgi wieczystej (...) – k. 7-9.

Zgodnie z § 6 umowy z dnia 27 lipca 1995r. o oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste, pozwany zobowiązany był do zapłaty na rzecz powoda opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego w wysokości 50.702,88 zł w terminie do 31 marca każdego roku z góry, bez odrębnego wezwania.

Okoliczności bezsporne.

Dowód: Umowa o oddalenie gruntu w wieczyste użytkowanie oraz sprzedaży z dnia 27 lipca 1995r. – akt notarialny Rep. A nr (...)1995r. notariusza P. K. , prowadzącego Kancelarię Notarialną w P. – k. 10-14.

W dniu 27 grudnia 2007r. powód wypowiedział pozwanemu opłatę roczną w dotychczasowej wysokości i zaproponował nową stawkę. Pozwany nie przyjął ofert i skierował sprawę do rozpatrzenia przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P., a następnie przez Sąd. Prawomocnym wyrokiem z dnia 20 sierpnia 2014r. w sprawie o sygn.. akt I C 1037/09 Sąd Okręgowy w Poznaniu ustalił, począwszy od 2008r. aż do następnej aktualizacji opłatę roczną na kwotę 300.325,59 zł. Pozwana została także zobowiązana do uregulowania różnicy pomiędzy opłatą dotychczasową, a opłatą ustaloną w wyroku za lata nim objęte.

Okoliczności bezsporne.

Dowód: oferta powoda z dnia 27 grudnia 2007r. – k. 15, wyrok Sadu Okręgowego w Poznaniu z dnia 20 sierpnia 2014r. w sprawie I C 1037/09 – k. 16, wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 28 maja 2015r. w sprawie I ACa 47-15 – k. 17.

W dniu 30 października 2015r. pozwany skierował do Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu wniosek o zawezwanie do próby ugodowej w sprawie o zapłatę kwoty 2.263.447 zł tytułem zaległych opłat za użytkowanie wieczyste. Do zawarcia ugody nie doszło.

Okoliczności bezsporne.

Pozwany nie uiścił opłaty rocznej za rok 2015 w dotychczasowej wysokości, a po uprawomocnieniu się wyroku także różnicy pomiędzy opłatą wnoszoną dotychczas, a opłatą ustaloną w ww. wyroku. Pismem z dnia 7 lipca 2015r. powód wezwał pozwanego od uiszczenia zaległej opłaty za rok 2015 oraz różnicy za lata 2008-2015r., jednak pozwany należności nie zapłacił. Kolejnym pismem z dnia 27 czerwca 2016r.m powód wezwał pozwanego do uiszczenia zaległej opłaty rocznej za rok 2016 w wysokości 300.325,59 zł, której pozwany także nie uiścił.

Okoliczności bezsporne.

Dowód: pismo Wydziału Gospodarki Nieruchomościami Urzędu Miasta P. z dnia 7 lipca 2015r. wraz z potwierdzeniem odbioru – k. 18, pismo Wydziału Gospodarki Nieruchomościami Urzędu Miasta P. z dnia 27 czerwca 2015r. wraz z potwierdzeniem odbioru – k. 19.

Pomiędzy stronami toczyły się rozmowy ugodowe, w wyniku których pismem z dnia 15 grudnia 2016r. Prezydent Miasta P. udzielił pozwanemu ulgi w spłacie kwoty 2.804.705,02 zł poprzez rozłożenie na raty płatne od 29 grudnia 2016r., 30 czerwca 2017r. oraz 31 grudnia 2017r. W piśmie tym zawarto jednak zastrzeżenie o treść: „jeżeli dłużnik nie spłaci którejkolwiek z rat w ustalonym terminie lub wysokości, niniejsze porozumienie wygaśnie, a pozostała do spłaty należność stanie się natychmiast wymagalna wraz z odsetkami należnymi od pierwszego dnia wymagalności”. Pismo powyższe zawierało nadto klauzulę, że zastrzeżenia do treści porozumienia należy zgłosić w terminie 7 dni daty doręczenia porozumienia. Porozumienie doręczone pełnomocnikowi pozwanego dnia 15 grudnia 2016r.

Okoliczności bezsporne.

Dowód: pismo Wydziału Gospodarki Nieruchomościami Urzędu Miasta P. z dnia 15 grudnia 2016r. wraz z potwierdzeniem odbioru – k. 59-60.

Pismem z dnia 14 listopada 2016r. (omyłkowo datowanym), doręczonym powodowi dnia 27 grudnia 2016r. pozwany wniósł o zmianę porozumienia w zakresie spłaty pierwszej raty, to jest przesunięcie terminu jej płatności z dnia 29 grudnia na dzień 15 stycznia 2017r. Z uwagi na przekroczenie siedmiodniowego terminu do zgłoszenia zastrzeżeń do porozumienia, weszło ono w życie. Pozwany nie uiścił pierwszej raty do dnia wynikającego z porozumienia, ani nawet do dnia zaproponowanego przez niego, wobec czego porozumienie z dnia 15 grudnia 2016r. przestało obowiązywać, a należności nim objęte stały się wymagalne wraz z odsetkami należnymi od pierwotnej daty wymagalności. Pismem z dnia 18 stycznia 2017r. powód poinformował pozwanego, że z uwagi na niedochowanie warunków porozumienia uległo ono rozwiązaniu.

Dowód: pismo pozwanego z dnia 24 listopada 2016r. – k. 61, pismo Wydziału Gospodarki Nieruchomościami Urzędu Miasta P. z dnia 18 stycznia 2017r. wraz z potwierdzeniem odbioru – k. 62-63.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie wyżej powołanych dokumentów. Stan faktyczny nie był sporny między stronami. Przedmiotem sporu była wysokość opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste przedmiotowej nieruchomości.

Zgromadzone w sprawie dokumenty w większości nie był kwestionowane przez strony, ani nie wzbudziły wątpliwości Sądu. Sąd Okręgowy uznał zatem za wiarygodne wszystkie powołane wyżej dokumenty urzędowe i dokumenty prywatne, znajdujące się w aktach sprawy. Autentyczność dokumentów prywatnych i urzędowych, jak również prawdziwość treści dokumentów urzędowych nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania w oparciu o treść art. 232 k.p.c. w zw. z art. 252 k.p.c. i art. 253 k.p.c., a i Sąd nie znalazł podstaw do tego, aby uczynić to z urzędu. Tym samym okazały się one istotne dla potrzeb rozstrzygnięcia tego sporu.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne.

Pozwany nie kwestionował istnienia roszczenia powoda o zapłatę tytułem opłaty za użytkowanie wieczyste nieruchomości będącej własnością powoda zarówno co do zasady, jak i co do wysokości. Podnosił jedynie zarzut braku podstaw do wytoczenia powództwa ze względu na toczące się pomiędzy stronami rozmowy ugodowe.

Stosownie do treści art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U.2015.1774 j.t.), za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Opłaty rocznej nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Właściwy organ, na wniosek użytkownika wieczystego złożony nie później niż 14 dni przed upływem terminu płatności, może ustalić inny termin zapłaty, nieprzekraczający danego roku kalendarzowego (art. 71 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

W ocenie Sadu, podniesiony przez powoda zarzut okazał się nietrafny, a ponadto nie stanowi podstawy oddalenie powództwa. Próby ugodowego zakończenia sporu pomiędzy stronami zakończyły się niepowodzeniem i to z przyczyn leżących po stronie pozwanego. Jak wynika z ustaleń poczynionych przez Sąd, pismem z dnia 15 grudnia 2016r. Prezydent Miasta P. udzielił pozwanemu ulgi w spłacie kwoty 2.804.705,02 zł poprzez rozłożenie na raty płatne od 29 grudnia 2016r., 30 czerwca 2017r. oraz 31 grudnia 2017r. Pismo powyższe zawierało klauzulę, że zastrzeżenia do treści porozumienia należy zgłosić w terminie 7 dni daty doręczenia porozumienia. Porozumienie doręczone pełnomocnikowi pozwanego dnia 15 grudnia 2016r. Pozwany spóźnił się z zastrzeżeniami, w których domagał się przesunięcia daty płatności pierwszej raty na dzień 15 stycznia 2017r., wnosząc pismo zawierające zastrzeżenia dopiero dnia 27 grudnia 2016r., nie zaś do dnia 22 grudnia 2016r. Tym samym, porozumienie, stosownie do poczynionych w jego treści ustaleń, wygasło, a pozostała do spłaty należność stała się wymagalna natychmiast wraz z odsetkami należnymi od pierwszej daty wymagalności. Pozwany nie kwestionował zapisów porozumienia, jak również istniejącego po jego stronie obowiązku zapłaty całej dochodzonej przez powoda kwoty. Zasadność roszczenia powoda, jak i jego wysokość nie budzi zatem wątpliwości,

Mając na względzie powyższe Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda tytułem roszczenia głównego kwotę 2.348.010,15 zł (punkt 1 wyroku).

O odsetkach ustawowych za opóźnienie rozstrzygnięto, mając na względzie przepis art. 481 § 1 k.c., zasądzając je, zgodnie z żądaniem powoda, w następujący sposób:

- 50.702,88 zł od dnia 01.04.2015 r. do dnia zapłaty,

- 249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

- 249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

- 249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

- 249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

- 249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

- 249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

- 249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

- 249.622,71 zł od dnia 29.05.2015 r. do dnia zapłaty,

- 300.325,59 zł od dnia 01.04.2016 r. do dnia zapłaty.

Odsetki od kwoty 50.702,88 zł, stanowiącej niesporną część opłaty rocznej za rok 2015r., zasądzono od dnia 1 kwietnia 2015r., to jest od daty wymagalności roszczenia wynikającej z art. 71 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Odsetki od kwoty 249.622,71 zł, stanowiącą różnice pomiędzy opłatą wnoszoną w latach 2008-2015 przez pozwanego, a opłatą ustaloną wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 20 sierpnia 2014r., zasądzono od dnia 29 maja 2015r., to jest od dnia uprawomocnienia się ww. wyroku. Natomiast odsetki od kwoty 300.325,59 zł, będącą całą opłatą za rok 2016, Sąd zasądził od daty wymagalności roszczenia wynikającej z art. 71 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami. (punkt 1 wyroku)

O kosztach niniejszego postępowania Sąd orzekł, mając na względzie przepis art. 98 k.p.c. i zgodnie z wyrażoną tam zasadą odpowiedzialności strony przegrywającej za wynik postępowania, uznając, że powód wygrał w całości. Na koszty postępowania w niniejszej sprawie składają się: opłata sądowa od pozwu w kwocie 100.000 zł, poniesiona w całości przez powoda, a nadto koszty zastępstwa procesowego każdej ze stron w kwotach po 7.217 zł. Mając powyższe na uwadze Sąd zasadził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 107.217 zł tytułem kosztów procesu. (punkt 2 wyroku)

SSO Jacek Musielak