Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 kwietnia 2017 roku po rozpatrzeniu wniosku z dnia 2 marca 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił J. S. prawa do wcześniejszej emerytury. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż wnioskodawca na dzień 1 stycznia 1999 roku nie udowodnił wymaganego co najmniej 15 - letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, wykonywanego stale i w pełnym wymiarze czasu pracy ani co najmniej 25 – letniego okresu składkowego i nieskładkowego (a jedynie 23 lata, 4 miesiące i 12 dni w tym 23 lata, 1 miesiąc i 23 dni okresów składkowych oraz 2 miesiące i 19 dni okresów nieskładkowych). Organ rentowy nie zaliczył wnioskodawcy do zatrudnienia w szczególnych warunkach okresu od dnia 1 sierpnia 1975 roku do dnia 23 października 1976 roku oraz od dnia 6 listopada 1978 roku do dnia 31 marca 1992 roku w (...) Fabryce (...) w Ł., z uwagi na rozbieżności w zapisach w świadectwie wykonywania pracy w warunkach szczególnych z dnia 7 kwietnia 1992 roku (wpisano jedno stanowisko pracy, tj. formierz ręczny) i świadectwie pracy z dnia 31 marca 1992 roku (wpisano stanowiska: odlewnik – stażysta, formierz maszynowy, formierz ręczny oraz rdzeniarz). /decyzja k. 10-10 odw. plik II akt ZUS/

W dniu 2 maja 2017 roku J. S. złożył odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury. Wniósł o uwzględnienie zakwestionowanego okresu zatrudnienia od dnia 1 sierpnia 1975 roku do dnia 23 października 1976 roku oraz od dnia 6 listopada 1978 roku do dnia 31 marca 1992 roku jako okresu pracy w szczególnych warunkach na stanowisku formierza maszynowego i formierza ręcznego, które to stanowiska są ujęte w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku i zarządzeniu nr 3 Ministra 1 Hutnictwa i (...) Maszynowego z dnia 30 marca 1985 roku. Ubezpieczony wniósł o uznanie tego okresu z uwzględnieniem okresu odbywania zasadniczej służby wojskowej od dnia 25 października 1976 roku do dnia 18 października 1978 roku. /odwołanie k. 2-3/

Odpowiadając na odwołanie pismem z dnia 13 maja 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Dodatkowo organ rentowy wskazał, że z uwagi na brak dowodów potwierdzających jednoznacznie jakie stanowisko i w jakim okresie zajmował wnioskodawca nie ma podstaw do zaliczenia spornego okresu do pracy w szczególnych warunkach. /odpowiedź na odwołanie k. 4-4 odwrót/

Na rozprawie w dniu 15 września 2017 roku wnioskodawca poparł odwołanie. Oświadczył, że na dzień 1 stycznia 1999 roku faktycznie nie posiada ogólnego stażu pracy w wymiarze 25 lat, gdyż pracę podjął w dniu 1975 roku. Pełnomocnik organu rentowego wniósł o oddalenie odwołania. /stanowisko wnioskodawcy, stanowisko pełnomocnika ZUS 00:00:36-00:02:17, 00:04:17-00:05:37 - płyta CD k. 63/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

J. S. urodził się w dniu (...). /bezsporne, nadto wniosek – k. 1-4 odw. plik II akt ZUS/

W dniu 2 marca 2017 roku złożył wniosek o emeryturę. J. S. jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego, we wniosku o przyznanie emerytury nie wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. /wniosek – k. 1-4 odw. plik II akt ZUS/

Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Odział w Ł. nie zaliczył wnioskodawcy do stażu pracy w warunkach szczególnych żadnego okresu zatrudnienia. /bezsporne, decyzja k. 10-10 odw. plik II akt ZUS/

Staż ubezpieczeniowy wnioskodawcy na dzień 1 stycznia 1999 roku wynosi 23 lata, 4 miesięce i 12 dni, w tym 23 lata, 1 miesiąc i 23 dni okresów składkowych oraz 2 miesiące i 19 dni okresów nieskładkowych. /bezsporne, decyzja k. 10-10 odw. plik II akt ZUS/

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie dokumentów zawartych w aktach organu rentowego i załączonych do akt sprawy, których wiarygodność nie była przez strony kwestionowana.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Odwołanie jest niezasadne.

Zgodnie z art.184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U z 2017 r. poz. 1778 z późn.zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W myśl art.184 ust.2 emerytura, o której mowa w ust.1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27, wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.

Zgodnie zaś z art.5 ust.1 przy ustalaniu prawa do emerytury i renty i obliczaniu ich wysokości uwzględnia się, z zastrzeżeniem ust. 2-5, następujące okresy:

1)składkowe, o których mowa w art. 6;

2)nieskładkowe, o których mowa w art. 7.

Z przepisu art.32 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wynika, że ubezpieczonym będącym pracownikami, o których mowa w ust.2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art.27 pkt 1.

Zasady przechodzenia na wcześniejsze emerytury oraz wykazy stanowisk do tego uprawniających określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., nr 8, poz. 43 z późn. zm).

Według treści § 3 i 4 tego rozporządzenia za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn;

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Powołany wykaz wskazuje wszystkie te prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego. Dodatkowo § 1 ust.2 rozporządzenia stanowi, iż właściwi ministrowie, kierownicy urzędów centralnych ustalają w podległych i nadzorowanych zakładach pracy stanowiska pracy, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazach A i B.

W rozpoznawanej sprawie bezspornym jest, że wnioskodawca nie udokumentował ogólnego stażu pracy liczonego na dzień 1 stycznia 1999 roku w wymiarze co najmniej 25 lat, legitymując się jedynie okresem 23 lat, 4 miesiący i 12 dni w tym 23 lat, 1 miesiąca i 23 dni okresów składkowych oraz 2 miesięcy i 19 dni okresów nieskładkowych. Okoliczność braku wymaganego stażu pracy została wprost przyznana przez wnioskodawcę na rozprawie.

Nadto wnioskodawca – co wynika z jego wniosku o przyznanie emerytury - jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego i nie wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w tym funduszu, za pośrednictwem ZUS, na dochody budżetu państwa.

Wobec braku spełnienia wskazanych warunków Sąd oddalił wniosek J. S. o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka M. R. na okoliczność rodzaju pracy świadczonej przez niego w spornym okresie, uznając że wniosek ten zmierzałby jedynie do przedłużenia postępowania.

Z tych samych względów Sąd pominął załączoną do akt sprawy dokumentację osobową wnioskodawcy ze spornego okresu. W rozpoznawanej sprawie kwestia posiadanego przez ubezpieczonego stażu pracy w szczególnych warunkach będąca przedmiotem sporu pozostawała ostatecznie bez znaczenia dla rozstrzygnięcia z uwagi na niespełnienie przesłanki ogólnego stażu pracy oraz złożenia przez ubezpieczonego wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w tym funduszu, za pośrednictwem ZUS na dochody budżetu państwa.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy na podstawie art.477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.

K.W.