Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 kwietnia 2017 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Szczuka

Protokolant: Urszula Kalinowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2017 r. w Warszawie

sprawy L. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania L. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 6 października 2014 r., znak: (...)

z dnia 7 października 2014 r., znak: (...)

z dnia 8 stycznia 2015 r., znak: (...)

z dnia 25 listopada 2015 r., znak: (...)

1.  zmienia zaskarżone decyzje w ten sposób, że do podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjmuje wynagrodzenie w kwocie 310.000,00 zł (trzysta dziesięć tysięcy złotych) osiągane przez odwołującą L. Z. za okres zatrudnienia w (...) S.A. z siedzibą
w W. od dnia 1 września 1989 r. do dnia 31 grudnia 1989 r.;

2.  zmienia zaskarżone decyzje w ten sposób, że do podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjmuje wynagrodzenie w kwocie 51.700.000,00 zł (pięćdziesiąt jeden milionów, siedemset tysięcy złotych) osiągane przez odwołującą L. Z. za okres zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. za rok 1991 r.;

3.  oddala odwołanie w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

L. Z. w dniu 14 listopada 2014 r. złożyła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 6 października 2014 r., znak: (...) oraz z dnia 7 października 2014 r., znak: (...) zarzucając naruszenie art. 15 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Zdaniem ubezpieczonej do ustalenia wysokości emerytury nie zostały wzięte pod uwagę najkorzystniejsze lata zatrudnienia i przyjęto minimalne wynagrodzenie za lata 1988-1994 ( k. 2 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie z dnia 28 stycznia 2015 r. wniósł o jego oddalenie. Organ rentowy wskazał, że do ustalenia wysokości świadczenia nie przyjęto umów o pracę z zakładu pracy (...) S.A., gdyż dokumenty nie spełniały wymogów formalnych. Oddział stwierdził, że za okres w ww. instytucji zostało przyjęte wynagrodzenie minimalne ( k. 3 a. s.).

W toku rozprawy z dnia 20 kwietnia 2015 r. odwołująca rozszerzyła odwołanie skarżąc decyzję z dnia 8 stycznia 2015 r., znak: (...) w części, w której nie uwzględniła okresu pracy w (...) S.A. oraz wyliczenia wysokości wskaźnika podstawy wymiaru emerytury ( k. 13 a. s.).

Odwołująca w piśmie procesowym z dnia 16 lutego 2016 r. rozszerzyła odwołanie skarżąc również decyzję z dnia 25 listopada 2015 r., znak: (...) i wnosząc
o jej zmianę w zakresie:

- zastosowania przelicznika do okresów nieskładkowych zgodnie z art. 174 ust. 2a ustawy
z dnia 5 marca 2015 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych;

- uwzględnienia prawidłowej kwoty wynagrodzenia za rok 1991 z firmy (...) Sp. z o.o.;

- uwzględnienia faktycznego wynagrodzenia uzyskanego w Spółdzielni (...) i Zrzeszeniu (...);

- uwzględnienia w podstawie wymiaru kapitału początkowego zasiłku chorobowego wypłaconego przez zakład pracy (...) Sp. z o.o.;

- uwzględnienia wynagrodzenia otrzymywanego w firmie (...) S.A. w wysokości wynikającej z posiadanych przez nią umów o pracę i aneksów ( k. 98-102 a. s.).

Odwołująca w toku postępowania sądowego wielokrotnie modyfikowała i rozszerzała swoje odwołanie od ww. zaskarżonych decyzjach wskazując na roszczenia w pismach procesowych z dnia 27 kwietnia 2015 r., 9 czerwca 2015 r., 9 września 2015 r., 14 kwietnia 2016 r., 16 sierpnia 2016 r., 19 stycznia 2017 r. oraz 22 marca 2017 r. ( k. 18-19, 40-41,
66, 115-116, 143-144, 173-174, 194 a. s.).

Sąd w postanowieniu z dnia 22 kwietnia 2016 r. dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu ekspertyzy pisma i autentyczności w zakresie pisma ręcznego i pieczątek na umowach o pracę i aneksach wystawionych przez (...) S.A. znajdujących się
w aktach organu rentowego w odniesieniu do materiału porównawczego znajdującego się
w Sądzie Rejestrowym na ulicy (...) numer (...) tyczący (...) S.A. ( k. 120 a. s.).

W toku rozprawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. ubezpieczona ostatecznie podtrzymała odwołanie co do trzech zarzutów obejmujących okres zatrudnienia w (...) S.A., (...) Sp. z o.o. jednocześnie odstępując od zarzutów dotyczących okresów pracy w (...) Sp. z o.o. ( k. 201 a. s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

L. Z. w dniu 30 lipca 2014 r. złożyła wniosek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wniosek o emeryturę ( k. 1 a. e.).

Zgodnie z umową o pracę z dnia 2 maja 1989 r. L. Z. była zatrudniona
na trzymiesięczny okres próbny w pełnym wymiarze czasu pracy w dziale księgowości
na stanowisku specjalisty za wynagrodzeniem 45000,00 złotych wraz z premią regulaminową i dodatkiem stażowym w wysokości 15% od najniższej krajowej ( akta kapitału początkowego ZUS).

Zgodnie ze świadectwem pracy z dnia 31 lipca 1989 r. L. Z. była zatrudniona w Spółdzielni (...) z siedzibą w W.
w okresie od dnia 2 maja 1989 r. do dnia 31 lipca 1989 r. na stanowisku specjalisty,
na którym to otrzymywała wynagrodzenie w wysokości 45000,00 złotych wraz z premią regulaminową i dodatkiem stażowym w wysokości 15% od najniższej płacy krajowej
( k. 27 a. e.).

Zgodnie z angażami dołączonymi do ww. umowy o pracę, odwołująca otrzymała wynagrodzenie w wysokościach 43548,40 złotych za maj 1989 r. oraz 45000,00 złotych
za czerwiec i lipiec 1989 r. ( akta kapitałowe ZUS).

Zgodnie ze świadectwem pracy z dnia 29 grudnia 1989 r. L. Z. była zatrudniona w (...) S.A. z siedzibą w W. w okresie od dnia 1 września 1989 r. do dnia 31 grudnia 1989 r. na stanowisku specjalisty ds. finansowo-księgowych, na którym to otrzymywała pensję podstawową w wysokości 142000,00 złotych wraz ze 100% premią przysługującą od pensji podstawowej, 16% wysługą lat od pensji podstawowej oraz dodatkiem osłonowym w wysokości 79100,00 złotych ( k. 29 a. e.).

Zgodnie z pismem z dnia 1 września 1989 r., Zarząd (...) S.A. powierzył odwołującej z dnia 1 września 1989 r. stanowisko specjalisty ds. finansowo- księgowych
w wymiarze ½ etatu w okresie od dnia 1 września 1989 r. do dnia 31 października 1989 r.
za wynagrodzeniem 70000,00 złotych ( akta emerytalne ZUS).

Zgodnie z pismem z dnia 28 września 1989 r. zarząd (...) S.A. zawiadomił,
iż przedłużył zawartą z odwołującą umowę o pracę do dnia 30 listopada 1989 r. ( akta emerytalne ZUS).

Zgodnie z pismem z dnia 8 grudnia 1989 r. Prezes zarządu (...) S.A. przedłużył z odwołującą umowę o pracę do dnia 31 grudnia 1989 r. oraz ustalił wynagrodzenie podstawowe za grudzień 1989 r. na kwotę 100000,00 złotych
( akta emerytalne ZUS).

Zgodnie ze świadectwem pracy z dnia 30 września 1991 r. L. Z. była zatrudniona w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w okresie od dnia 1 lutego 1990 r. do dnia 30 września 1991 r. na ½ pełnego wymiaru czasu pracy na stanowisku księgowej, na którym to otrzymywała wynagrodzenie w wysokości 2000000,00 złotych ( k. 31 a. e.).

Zgodnie z zaświadczeniem o zatrudnieniu i wynagrodzeniu RP-7 wystawionym przez (...) Sp. z o.o., odwołująca otrzymała wynagrodzenie w kwocie 13000000,00 złotych za rok 1990, na które złożyły się składniki stałe w wysokości 12700000,00 złotych i nagroda
w wysokości 300000,00 złotych oraz wynagrodzenie w kwocie 18800000,00 złotych za rok 1991, na które złożyły się składniki stałe w wysokości 18000000,00 złotych i nagroda
w wysokości 800000,00 złotych ( k. 41 a. e. i k. 103 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. po przeanalizowaniu wniosku, wydał dwie zaskarżone decyzje. W pierwszej decyzji o ponownym ustaleniu kapitału początkowego z dnia 6 października 2014 r., znak: (...) organ rentowy ustalił kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999 r., który wyniósł
122990,23 złotych. Organ rentowy w decyzji z dnia 7 października 2014 r.,
znak: (...)przyznał odwołującej emeryturę od dnia 11 lipca 2014 r.,
tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego ( akta kapitału początkowego ZUS i k. 72 a. e.).

Następnie Zakład Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział w W. wydał kolejną zaskarżoną decyzję z dnia 8 stycznia 2015 r., znak: (...), w której
to przeliczył odwołującej emeryturę od dnia 11 lipca 2014 r. ( akta emerytalne ZUS).

L. Z. również złożyła odwołanie skarżąc decyzję wydaną przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 25 listopada 2015 r., znak: (...) ustalającą ponownie kapitał początkowy. Kapitał początkowy ustalony przez organ rentowy na dzień 1 stycznia 1999 r. wyniósł 195603,10 złotych ( akta kapitałowe ZUS).

Sąd na podstawie treści opinii biegłego sądowego z zakresu badania pisma ręcznego, maszynowego, podpisów, odcisków pieczątek i dokumentów ustalił, że dokumenty w postaci świadectwa pracy z dnia 29 grudnia 1989 r., pism sporządzonych w dniu 1 września 1989 r., 28 września 1989 r. oraz 8 grudnia 1989 r. skierowanych do odwołującej są autentyczne, które zostały wytworzone w ramach działalności Spółki i zgodnie z zasadami jej prowadzenia. Za ich autentycznością dokumentów przemawiały okoliczności, zgodnie
z którymi:

- posiadają one identyczne formy, jak dokumenty porównawcze;

- zawierają one kolejne numery dziennika korespondencyjnego kancelarii, tj. rosnące
w zależności od daty ich wytworzenia;

- są opatrzone odciskami pieczątek firmowej i imiennej Wiceprezesa Zarządu, które były używane przez Spółkę;

- występujące dwa podpisy dotyczące Wiceprezesa Zarządu są autentycznymi podpisami H. E. ( k. 127-132 a. s.).

Sąd ustalił ww. stan faktyczny na podstawie materiału zgromadzonego w aktach sprawy oraz w aktach rentowych. Zdaniem Sądu dokumenty wskazane powyżej
są wiarygodne i tworzą spójny stan faktyczny. Sąd ustalił, że sporne dokumenty z (...) S.A. w postaci angaży, jak również zawieranych z odwołującą kolejnych umów o pracę, zalegające w aktach rentowych, zasługują na nadanie przymiotu wiarygodności, ponieważ
są spójne z wysokością wynagrodzenia wskazanego na oryginale umowy o pracę. Ponadto z wiarygodnej oraz niekwestowanej przez strony postępowania opinii biegłego sądowego z zakresu badania pisma ręcznego, maszynowego, podpisów, odcisków pieczątek
i dokumentów wynika, że dokumenty podpisywane przez osoby upoważnione przez (...) S.A. są autentyczne. Sąd również uznał za wiarygodny oryginał dokumentu RP-7 dotyczący zatrudnienia i wynagrodzenia otrzymywanego przez odwołującą z (...) Sp. z o.o. Należy wskazać, że na ww. dokumencie znajduje się pieczątka firmy oraz dwa podpisy wraz z pieczątką Prezesa Zarządu A. K., co czyni go wiarygodnym w niniejszej sprawie. Natomiast Sąd odmówił waloru wiarygodności tożsamym dokumentom odwołującej znajdujących się na kartach 20, 104, 178 i 196 akt sprawy. Zgodnie z ww. dokumentami zatytułowanymi jako odpis skrócony wysokości zarobków, odwołująca uzyskała wynagrodzenie w Spółdzielni (...) za okres od maja do lipca 1989 r. w wysokości 229072,00 złotych. Należy wskazać, że na żadnym z wymienionych kserokopii dokumentów nie ma identyfikatora ani podpisu upoważnionej przez Archiwum Państwowe w W.. Dodatkowo dokumenty dostarczone przez odwołującą stoją w opozycji do wysokości wynagrodzenia przyjętego przez Sąd na podstawie oryginału umowy o pracę z dnia 2 maja 1989 r. wystawionym przez tożsamą Spółdzielnię (...). Sąd przy ocenie zgromadzonego materiału dowodowego pominął zeznania świadka J. N. ( k. 92 akt sprawy) z uwagi na to, że ich treść była nieistotna dla końcowego rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. Ponadto Sąd pominął również zeznania odwołującej w charakterze strony, ponieważ odwoływały się one jedynie do podtrzymania w części swoich zarzutów wniesionych w toku całego postępowania sądowego ( k. 201 akt sprawy)

Sąd zważył, co następuje:

Odwołania L. Z. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
(...) Oddział w W. z dnia 6 października 2014 r., znak: (...), z dnia 7 października 2014 r., znak: (...), z dnia 8 stycznia 2015 r., znak: (...) oraz z dnia 25 listopada 2015 r., znak: (...) są zasadne
i podlegają uzasadnieniu w części.

W niniejszej sprawie odwołująca wielokrotnie modyfikowała treść zarzutów kierowanych do organu rentowego skarżąc po kolei ww. decyzje. Sąd w toku ostatniej rozprawy w dniu 7 kwietnia 2017 r. ustalił, że ostatecznie przedmiot sporu wyznaczały kwestie dotyczące wysokości wynagrodzenia otrzymywanego przez ubezpieczoną
w (...) S.A., Spółdzielnię (...) oraz (...) Sp. z o.o.
Sąd ustalił, że odwołująca skarżyła w przedmiotowych decyzjach nieuwzględnienie zarobków osiąganych w (...) S.A. od dnia 1 września 1989 r. do dnia 31 grudnia 1989 r., gdzie przyjęto wynagrodzenie minimalne, nieuwzględnienie za rok 1989 wynagrodzenia osiąganego ze Spółdzielni (...) w kwocie 229072,00 złotych, zamiast ustalonego przez organ rentowy wysokości wynagrodzenia na kwotę 133548,40 złotych oraz nieuwzględnienie kwoty wynagrodzenia za rok 1991 r. z tytułu zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. tytułem nagrody w wysokości 800000,00 złotych zgodnie z drukiem RP-7.

Sąd zważył, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r.
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – zwanej dalej „ustawą”
( Dz. U. z 2015 r., poz. 748 j. t.) - kapitał początkowy ma być odtworzeniem kwoty składek
na ubezpieczenie społeczne, opłaconych przed dniem 1 stycznia 1999 r. Zasady ustalania podstawy wymiaru emerytury zostały określone w art. 15 ustawy emerytalnej, a wysokość kapitału początkowego, zależy od udowodnionych okresów składkowych i nieskładkowych, podstawy wymiaru świadczenia, współczynnika określonego przez proporcję wieku ubezpieczonego i ustawowo określonego wieku emerytalnego oraz stażu. Natomiast
do ustalenia podstawy wymiaru świadczenia uwzględnia się przychód stanowiący podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych przez zainteresowanego z okresu ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok zgłoszenia wniosku o emeryturę lub z dowolnych 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku. W przypadku nieudowodnienia okresów składkowych i nieskładkowych, jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy. Dokumentem potwierdzającym wysokość wynagrodzenia jest zaświadczenie o zatrudnieniu
i wynagrodzeniu, wystawione przez pracodawcę lub prawnego następcę pracodawcy na druku ZUS RP-7, ale również legitymacja ubezpieczeniowa zawierająca odpowiednie wpisy
o zatrudnieniu i wysokości wynagrodzenia dokonane przez pracodawcę lub następcę prawnego. Ustalenie kapitału początkowego następuje poprzez obliczenie hipotetycznej emerytury, jaką ubezpieczony otrzymałby w dniu 1 stycznia 1999 r., tj. w dniu wejścia w życie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a następnie pomnożenie tej kwoty przez średnie dalsze trwanie życia osób ustalone na dzień 1 stycznia 1999 r.

Zgodnie z art. 175 ust. 1 ustawy, postępowanie w sprawie ustalenia kapitału początkowego przebiega według zasad dotyczących ustalenia prawa do świadczeń przewidzianych w tej ustawie, co w szczególności dotyczy katalogu środków dowodowych, jakie służą ubezpieczonemu w postępowaniu przed organem rentowym do wykazania zarówno stażu ubezpieczonego, jak i wysokości przychodów. Sąd zważył, że niektórzy ubezpieczeni mają problemy z dostarczeniem dokumentacji spełniającej rygorystyczne wymogi formalne i w konsekwencji nie są w stanie udowodnić okoliczności faktycznego polegania ubezpieczaniu, czy też wysokości przychodów. W dacie wydania przez organ rentowy spornej decyzji możliwość dowodzenia była ograniczona rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe ( Dz. U. z 2011 r., Nr 237, poz. 1412) – które zmieniło rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń ( Dz. U. z 1983 r., Nr 10, poz. 49 ze zm.). Zgodnie z obowiązującym § 21 ust 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe ( Dz. U. z 2011 r., Nr 237, poz. 1412), środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Wyjątek od tej powyższej zasady przewidziany został w § 28 ust. 1 rozporządzenia,
w myśl którego środkiem dowodowym w postępowaniu przed organem rentowym mogą być również poświadczone za zgodność z oryginałem kopie dokumentów stwierdzających stan zdrowia oraz dotyczących okresów składkowych i nieskładkowych, a także wysokości wynagrodzenia, przychodu, dochodu i uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru świadczeń, wydawane przez jednostki upoważnione do przechowywania dokumentacji zlikwidowanych lub przekształconych zakładów pracy.

W pierwszej kolejności Sąd doszedł do przekonania, że organ rentowy błędnie przyjął minimalną wysokość wynagrodzenia osiąganego przez odwołującą w firmie (...) S.A. z siedzibą w W. za okres od 1 września 1989 r. do dnia 31 grudnia 1989 r. Wraz
z wątpliwościami wynikającymi z zaprezentowanych stanowisk stron w toku postępowania, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego w celu pozyskania informacji dotyczących autentyczności czterech dokumentów pochodzących od ww. spółki. Zgodnie z niekwestionowaną treścią i wnioskami opinii, biegły sądowy przyjął za wiarygodne dokumenty. Wobec powyższego zarzuty organu rentowego w przedmiocie braków formalnych przedstawionych dowodów są nietrafne i zasługują na oddalenie. Na podstawie badanych dokumentów, odwołująca świadczyła pracę w (...) S.A.
za wynagrodzeniem 70000,00 złotych w okresie od dnia 1 września 1989 r. do dnia
30 listopada 1989 r., a za okres od dnia 1 grudnia 1989 r. do dnia 31 grudnia 1989 r. na mocy zmiany postanowień umownych otrzymała uposażenie w kwocie 100000,00 złotych.
W związku z powyższym Sąd uznał, że ubezpieczona całościowo za okres od dnia 1 września 1989 r. do dnia 31 grudnia 1989 r. osiągnęła wynagrodzenie w wysokości 310000,00 złotych.

W drugiej kolejności Sąd zaliczył odwołującej do podstawy wymiaru kapitału początkowego wynagrodzenie w kwocie 51700000,00 złotych osiągane przez odwołującą
za okres zatrudnienia w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. za rok 1991, gdzie została wliczona wysokość spornej nagrody w kwocie 800000,00 złotych. Powyższe zostało wyszczególnione na oryginale dokumentu Rp-7 wystawionego przez pracodawcę, który został załączony do akt rentowych. Należy podnieść, że ww. druk odpowiada warunkom formalnym, pomimo tego, że organ rentowy wskazywał, iż dokument nie posiada drugiej innej imiennej pieczątki służbowej wraz z podpisem, a ZUS dysponuje potwierdzeniem okresu ubezpieczenia z Wydziału Ubezpieczeń i Składek z kwotami, od których były odprowadzone składki na ubezpieczenie społeczne. W ocenie Sądu osoba ubezpieczona
nie może ponosić odpowiedzialności za okresy, od których jej macierzysty pracodawca
nie odprowadził składek na ubezpieczenie społeczne. Natomiast Sąd uznał za w pełni wiarygodny dokument RP-7, w którym to została wyszczególniona nagroda w wysokości 800000,00 złotych, którą to faktycznie otrzymała L. Z. za rok 1991. Przy tym Sąd ma na uwadze pogląd wyrażony przez Sąd Apelacyjny, zgodnie z którym
,,w postępowaniu przed sądami pracy i ubezpieczeń społecznych okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokości mogą być udowadniane wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego. Zaliczenie nieudokumentowanych okresów składkowych do uprawnień oraz wzrostu świadczeń emerytalno- rentowych wymaga dowodów nie budzących wątpliwości, spójnych
i precyzyjnych.’’ ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 30 października 2013 r., sygn. akt III AUa 269/13) Zdaniem Sądu na RP-7 wystawionym przez (...) Sp. z o.o. znajduje się pieczątka firmy oraz dwa podpisy wraz z pieczątką Prezesa Zarządu A. K., co czyni go wiarygodnym w niniejszej sprawie. Dane wynikające z ww. dowodu są jasne i precyzyjne. W oryginale zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 10 września 2001 r. w rubryce ,,inne’’, wskazano kwotę 800000,00 złotych z tytułu nagrody. Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania niniejszego dokumentu mając na uwadze jego oryginalność, a także podpis i pieczątkę prezesa zarządu spółki oraz pieczątkę (...) Sp. z o.o.

Sąd zważył, że jedynie nie zasługiwała na uwzględnienie wysokość wynagrodzenia wskazywana przez odwołującą na kwotę 229072,00 złotych, którą rzekomo osiągała
w Spółdzielni (...). Ubezpieczona na dowód stawianemu zarzutowi przedstawiła odpis skrócony wysokości zarobków wydany przez Archiwum
w W.. Dokument ten został przedłożony w formie kserokopii i nie zawiera żadnego identyfikatora. Jednakże w ocenie Sądu istotniejszym w niniejszej sprawie pozostawał fakt, zgodnie z którym odpis wysokości zarobków dotyczący odwołującej, pozostawał
w sprzeczności z oryginałem umowy o pracę z dnia 2 maja 1989 r., ale również
ze świadectwem pracy i angażami. Na podstawie wiarygodnych i uznanych przez Sąd dokumentów, L. Z. była zatrudniona na trzymiesięczny okres próbny w pełnym wymiarze czasu pracy w dziale księgowości na stanowisku specjalisty za wynagrodzeniem 45000,00 złotych wraz z premią regulaminową i dodatkiem stażowym w wysokości 15%
od najniższej krajowej. Zgodnie z angażami dołączonymi do ww. umowy o pracę, odwołująca otrzymała wynagrodzenie w wysokościach 43548,40 złotych za maj 1989 r. oraz
45000,00 złotych za czerwiec i lipiec 1989 r. Po dokonaniu wyliczeń matematycznych,
Sąd doszedł do wniosku, że faktyczne wynagrodzenie osiągane przez odwołującą w spornym okresie czasu u pracodawcy (...) wynosiło 133548,40 złotych zgodnie
z prawidłowymi wyliczeniami dokonanymi w zaskarżonych decyzjach przez organ rentowy.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł po części na podstawie art. 477 § 1 i § 2 k.p.c., jak w sentencji.

Zarządzenie: (...)

(...)