Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII K 124/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy – w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny

w składzie:

Przewodnicząca: SSR Jolanta Korkus

Protokolant: st. sekr. sądowy Agnieszka Chojnacka

po rozpoznaniu w dniu 12.05.2017 roku, sprawy J. S. syna A. i G. z domu D., urodzonego (...) w P.

oskarżonego o to, że:

w dniu 21 listopada 2016 r. w P., woj. (...) uszkodził pojazd marki P. (...) o nr rej. (...) poprzez szarpnięcie i wygięcie drzwi przednich od strony pasażera co spowodowało pokrzywienie zawiasów, wgniecenie karoserii oraz naruszenie mechanizmu zamka centralnego, w wyniku czego powstały straty o łącznej wartości 600 zł na szkodę S. S., przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi

tj. o czyn z art. 288 §1 i 2 kk

1.  na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk, art. 67 § 1 kk postępowanie karne w stosunku do J. S. warunkowo umarza na okres próby 1 (jednego) roku;

2.  na podstawie art. 67 § 3 kk zobowiązuje oskarżonego do naprawienia wyrządzonej szkody w całości przez zapłatę na rzecz S. S. kwoty 600 (sześćset) złotych;

3.  na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 7 kk orzeka w stosunku do oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 300 (trzysta) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

4.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, przy czym wydatki przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt VIIK 124/17

UZASADNIENIE

Pokrzywdzona S. S. i oskarżony J. S. w listopadzie 2016r. byli w trakcie sprawy rozwodowej. Mieszkali osobno. Na adres S. S. przychodziła korespondencja dla oskarżonego. W dniu 21.11.2016r. pokrzywdzona jadąc swoim samochodem marki P. (...) nr rej. (...) zauważyła oskarżonego w rejonie skrzyżowania ul. (...) z (...) Zatrzymała się na chwilę i zwróciła się do oskarżonego , aby odebrał swoją pocztę. Oskarżony zaczął mocno szarpać za drzwi pojazdu. W wyniku tego uszkodził drzwi, pokrzywił zawiasy, wgniótł blachę oraz uszkodził elektrykę od zamka centralnego. Wartość strat wyniosła 600,00 zł.

( zeznania S. S. k. 2-3, k. 15 odwrót, k. 16 odwrót, protokół oględzin k. 6-8, paragon fiskalny k. 17, zdjęcia k. 29-30)

Oskarżony nie był nigdy karany.

( karta karna k. 20)

Oskarżony początkowo nie przyznawał się do popełnienia zarzuconego mu czynu, jednak później zmienił wyjaśnienia, przyznał się do winy i złożył wyjaśnienia zbieżne z ustalonym stanem faktycznym. Wyraził skruchę.

( wyjaśnienia J. S. k. 27-28, k. 44-45)

Sąd dał drugim wiarę wyjaśnieniom oskarżonego , ponieważ są zgodne z innymi dowodami występującymi w sprawie, a przez to wiarygodne.

Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonej S. S. oraz K. J.. Zeznania tych świadków są jasne, logiczne wzajemnie się potwierdzają i uzupełniają.

Zeznania świadka T. W. nic do sprawy nie wnoszą.

Pozostałe zebrane dowody podlegają aprobacie sądu jako nie budzące zastrzeżeń.

Oskarżony J. S. wyczerpał znamiona art. art. 288 § 1 i 2 kk, gdyż działając umyślnie, kilkukrotnie szarpał za drzwi pojazdu marki P. (...) nr rej. (...) powodując uszkodzenia drzwi, pokrzywienie zawiasów, uszkodzenia karoserii oraz uszkodzenia elektryki od zamka centralnego, w konsekwencji powodując straty w wysokości 600,00 zł. Biorąc pod uwagę wartość wyrządzonej szkody Sąd stwierdził, że jest to wypadek mniejszej wagi .

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego Sąd stwierdził, że był on tylko nieznacznie społecznie szkodliwy. Sąd wziął bowiem pod uwagę, że oskarżony popełnił go pod wpływem impulsu, przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu, złożył wyjaśnienia , wyraził skruchę, nigdy nie był karany. Zarzucone mu przestępstwo jest zagrożone karą nie przekraczającą 3 lat pozbawienia wolności. Okoliczności popełnienia tego przestępstwa nie budzą wątpliwości. W tym stanie rzeczy Sąd stwierdził, że oskarżony zasługuje na skorzystanie z dobrodziejstwa warunkowego umorzenia postępowania karnego i postępowanie karne warunkowo umorzył na okres próby 1 roku.

Jednocześnie Sąd orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w całości, ponieważ dotychczas nie została ona naprawiona.

Dla wzmocnienia wychowawczej roli postępowania karnego Sąd orzekł świadczenie na cel społeczny w kwocie 300 zł.

Ponieważ oskarżony jest osobą zdolną do pracy , Sąd obciążył go kosztami sądowymi.

Mając wszystkie powyższe ustalenia na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.