Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 września 2017r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 września 2017r. w Suwałkach

sprawy A. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o ustalenie wysokości kapitału początkowego

w związku z odwołaniem A. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 11 kwietnia 2017 r. znak (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że do ustalenia wartości kapitału początkowego A. P. zalicza okres zatrudnienia w Gminnej Spółdzielni (...) w W. w charakterze kelnerki od 15 października 1976r. do 14 marca 1977r.;

2.  oddala odwołanie w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11.04.2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., powołując się na przepisy ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2016r. poz. 887 ze zm.), odmówił A. P. ustalenia kapitału początkowego ponieważ nie udowodniła przebytych przed dniem 01.01.1999r. okresów składkowych wymienionych w art. 6 ustawy. Z uwagi na brak dokumentów potwierdzających zatrudnienie, organ rentowy nie uwzględnił okresów od: 01.09.1974r. do 31.08.1975r., od 15.10.1976r. do 15.10.1977r. i od 01.12.1982r. do 16.11.1983r.

W odwołaniu od tej decyzji A. P. domagała się jej zmiany i uwzględnienia przy obliczaniu kapitału początkowego pominiętych przez organ rentowy okresów zatrudnienia. Jej zdaniem, przedłożone przed organem rentowym dowody oraz zeznania świadków są wystarczające do uwzględnienia tych okresów do obliczenia kapitału początkowego.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i podtrzymał podstawy skarżonej decyzji.

Sąd ustalił, co następuje:

A. P. (ur. (...) z d. R.) w dniu 29.03.2017r. wystąpiła z wnioskiem o emeryturę. W związku z tym organ rentowy musiał ustalić kapitał początkowy na dzień 01.01.1999r.

Wnioskodawczyni domagała się uwzględnienia do stażu pracy okresu od 01.09.1974r. do 31.08.1975r. wskazując, że była wówczas zatrudniona w sklepie podlegającym Gminnej Spółdzielni (...) w W.. Przed organem rentowym okres ten wykazała zeznaniami świadków. Nie dysponowała żadnym dokumentem potwierdzającym jej zatrudnienie. Z jej zeznań wynikało, że wynagrodzenie otrzymywała regularnie i wypłacała je GS. Z pracowniczej książeczki zdrowia (k.23) wynikało natomiast, że w dniu 04.09.1974r. przeszła badanie lekarskie, a jego ważność została ustalona na okres do dnia 22.02.1975r.

Na okoliczność pracy w tym okresie Sąd dopuścił dowód z zeznań świadków: Z. W. i B. Z.. Świadek Z. W. wskazał, że przez 6 lat prowadził sklep, który podlegał GS w W. i mieścił się w jego domu. W 1973r. lub 1974r. przekazał jego prowadzenie odwołującej. Z uwagi na upływ czasu, nie był wstanie określić okoliczności zatrudnienia odwołującej i dokładnie okresu, w którym pracowała. Wskazywał, iż zatrudnienie trwało około roku lub więcej. Świadek B. Z. wskazał jedynie, że w latach 70-tych robił zakupy w sklepie w R., w którym pracowała odwołująca . Nie posiadał wiedzy na temat charakteru jej zatrudnienia.

W dniu 11.06.1976r. odwołująca ukończyła kurs „Gospodnika” (zaświadczenie k.23).

Drugi sporny okres dotyczył zatrudnienia wnioskodawczyni od 15.10.1976r. do 15.10.1977r. w Restauracji (...) w W. podlegającej Gminnej Spółdzielni (...) w W.. Za ten okres odwołująca dysponowała „opinią” wiceprezesa ds. handlu gastronomii produkcji i usług Gminnej Spółdzielni (...) w W., z której wynikało, że w tym okresie była zatrudniona na stanowisku kelnerki i do rozwiązania umowy doszło w dniu 15.10.1977r. na jej wniosek. Z odnalezionych akt osobowych (k.20) wynikało, że w dniu 15.10.1976r. odwołująca uzyskała skierowanie do pracy w GS w W. na wolne stanowisko kelnera. W dniu 18.10.1976r. złożyła wniosek o zatrudnienie. W życiorysie wskazała, że do 1975r. pracowała w gospodarstwie rolnym ojca, natomiast w 1975r. rozpoczęła kurs „Gospodnika” i ukończyła go w 1976r. W dniu 24.02.1977r. odwołująca złożyła oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę wskazując, że chce zmienić miejsce zamieszkania. Do rozwiązania umowy o pracę doszło w dniu 14.03.1977r. Świadectwo pracy z dnia 17.11.1982r. potwierdzało okres zatrudnienia od 15.10.1976r. do 15.03.1977r.

Ostatni okres dotyczył zatrudnienia odwołującej od 01.12.1982r. do 10.11.1983r. w Wojewódzkiej Spółdzielni (...) w K. Oddział w Z. na stanowisku barmanki. Za ten okres wnioskodawczyni nie przedłożyła żadnego dokumentu potwierdzającego jej zatrudnienie. Datę początkową zatrudnienia odwołująca wskazywała w oparciu o wpis w pracowniczej książeczce zdrowia (k.23), który potwierdzał okresowy brak przeciwwskazań zdrowotnych do podjęcia przez nią zatrudnienia. Wskazała, że w trakcie zatrudnienia poważnie zachorowała i z tego powodu przerwała pracę i nie ubiegała się później o wydanie dokumentu potwierdzającego zatrudnienie.

Sąd zważył, co następuje:

Jak stanowi art. 173 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2016r. poz. 887 ze zm.) kapitał początkowy jest obliczany dla każdego ubezpieczonego urodzonego po 31.12.1948r. a przed 01.01.1999r., opłacającego składkę na ubezpieczenia społeczne lub za którego składkę tę opłacał płatnik składek. Stanowi on rodzaj rozliczenia z systemem ubezpieczeń społecznych obowiązującym przed 1999r. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 01.01.1999r.

Wnioskodawczyni domagała się uwzględnienia przy obliczaniu kapitału początkowego, trzech okresów, jednak postępowanie dowodowe przeprowadzone w niniejszej sprawie dawało podstawy tylko do częściowego uwzględnienia jednego z nich

Do obliczenia kapitału początkowego uwzględniono okres zatrudnienia w Gminnej Spółdzielni (...) w W. od 15.10.1976r. do dnia 14.03.1977r. Przeprowadzone postępowanie utwierdziło Sąd w przekonaniu, że wnioskodawczyni w ramach umowy o pracę była zatrudniona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kelnerki w restauracji (...). W tym zakresie Sąd posiłkował się dokumentacją pracowniczą znajdującą się w aktach osobowych. Rodzaj i ilość dokumentów z tego okresu odpowiadała okresowi trwania zatrudnienia. Skierowanie do pracy, które było ważne 2 dni, wskazuje na istnienie wakatu na tym stanowisku, a życiorys i kwestionariusz osobowy potwierdzają, że odwołująca ubiegała się o to stanowisko i została zatrudniona. Do rozwiązania umowy o pracę doszło na wyraźny wniosek odwołującej i dlatego datę końcową zatrudnienia przyjęto datę wynikającą z jej oświadczenia i adnotacji na nim pracodawcy, a nie ze świadectwa pracy, czy z opinii, na którą powoływała się wnioskodawczyni, czyli 14.03.1977r. W tych okolicznościach uwzględnieniu podlegał tylko okres od 15.10.1976r. do 14.03.1977r.

W związku z powyższym, na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 kpc orzeczono, jak w punkcie 1.

Odnośnie pozostałych okresów, zgłaszanych przez wnioskodawczynię w odwołaniu, Sąd nie znalazł żadnych podstaw do ich uwzględnienia. Taka decyzja wynikała z braku dostatecznych dowodów potwierdzających zatrudnienie, czas jego trwania, charakter pracy i jej wymiar. Sama wnioskodawczyni posługiwała się dość wątpliwymi datami, wynikającymi z wpisów w książeczce zdrowia. Po części wynikało to z upływu czasu, ale również braku dokumentów dających podstawy do ustalenia ram czasowych zatrudnienia.

Pierwszy okres – od 01.09.1974r. do 31.08.1975r. odwołująca wykazywała na podstawie wpisu z pracowniczej książeczce zdrowia oraz zeznań świadków. Żadne z tych dowodów nie były jednak wystarczające, aby dać podstawy do uwzględnia tych okresów. Wpis w pracowniczej książeczce zdrowia stanowi dowód o pomyślnym przejściu przez odwołującą badań. Nie stanowi jednak o tym, że odwołująca pracę podjęła, a jeżeli nawet, to że pracowała na podstawie umowy o pracę przez cały okres przez nią wskazany. Należy zwrócić uwagę, że nie jest to książeczka ubezpieczeniowa, w której winny znaleźć się wpisy o rozpoczęciu zatrudnienia, zajmowanym stanowisku wraz z potwierdzeniem tych okoliczności przez osobę upoważnioną przez pracodawcę. Ten dowód potwierdza jedynie fakt przejścia określonych badań i ich wyniki. Co więcej, data ich ważności upływała w dniu 22.02.1975r. a data następnego badania została wyznaczona na dzień 04.03.1975r. Dlatego przy założeniu, że wnioskodawczyni pracowała do 31.08.1975r., po tym dniu musiała przejść kolejne badania, tego jednak w książeczce nie odnotowano. Zeznający w sprawie świadkowie nie wnieśli niczego do sprawy. Ich zeznania nie tylko nie dały możliwości potwierdzenia okresu zatrudnienia, ale również jego charakteru i wymiaru.

Odnośnie ostatniego okresu tj. od 01.12.1982r. do 10.11.1983r., to jego ocena była identyczna. Wnioskodawczyni również nie przestawiła żadnych dowodów potwierdzających czas trwania zatrudnienia, jego wymiar i charakter. Opieranie się wyłącznie na zapisach w pracowniczej książeczce zdrowia, było niewystarczające. Należy nadmieniać, iż Sąd podejmował również próby uzyskania dokumentacji pracowniczej, jednak żadne z archiwów nie było w posiadaniu dokumentów pracowniczych odwołującej z tego okresu zatrudnienia.

W tych okolicznościach pozostałe żądania zawarte w odwołaniu na podstawie art. 477 ¹⁴ §1 kpc podlegały oddaleniu (pkt 2).

mt