Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 285/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Ciechanów, dnia 2 października 2017 roku

Sąd Rejonowy w Ciechanowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Maciej Osiński

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Kamila Molągowska

przy udziale Prokuratora: Sławomira Fronczak

po rozpoznaniu w dniu 2 października 2017 roku w Ciechanowie

sprawy:

D. R., syna S. i Z. z domu K., urodzonego dnia (...) w N.

oskarżonego o to, że:

W dniu 28 lutego 2017 roku w C. przy ul. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia perfum H. B. i D. (...) One o wartości łącznej 589,98 zł na szkodę (...) sp. z o. o.

tj. o przestępstwo z art. 278§1 kk

orzeka:

1.  Oskarżonego D. R. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu przyjmując, że stanowi on wypadek mniejszej wagi, tj. przestępstwa z art. 278§1 i 3 kk i za to na podstawie art. 278§3 kk wymierza oskarżonemu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Zwalnia oskarżonego z opłaty, a pozostałe koszty sądowe w sprawie przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 285/17

UZASADNIENIE

Oskarżony: D. R., syn S. i Z. z domu K., urodzony dnia (...) w N..

Wymierzając karę sąd miał na uwadze następujące okoliczności.

Po pierwsze zauważyć należy, iż oskarżony jest osobą wielokrotnie karaną, w tym głównie za przestępstwa przeciwko mieniu (k. 33-35). Dalej sąd stwierdza, że wobec D. R. w lipcu 2016 roku zapadł wyrok za przestępstwo kradzieży, gdzie wymierzono karę ograniczenia wolności. Oskarżony jeszcze nie zdążył wykonać tej kary, a już po 7 miesiącach od tego wyroku dopuścił się czynu z tej sprawy. Wcześniej, na początku 2016 roku, uprawomocnił się wyrok za przestępstwo z art. 278§1 kk, gdzie również orzeczono karę ograniczenia wolności. Jeszcze wcześniej wymierzono oskarżonemu karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Podnosząc powyższe fakty stwierdzić należy, iż jest tak, zdaniem sądu rejonowego, iż uprzednia karalność D. R. za przestępstwa takie same oraz wymierzane mu wcześniej kary powodują, iż niezasadne jest w tej sprawie wymierzenie mu kary grzywny bądź kary ograniczenia wolności. Odnośnie kary grzywny to kara tego rodzaju byłaby rażąco łagodna. Oskarżony znalazł sposób na życie dokonując kradzieży. W takiej sytuacji kara grzywny byłaby karą nieadekwatną do postawy D. R.. Dalej należy podnieść, że tak samo niezasadne byłoby wymierzenie kary ograniczenia wolności. Jak wskazano wyżej wcześniej takie kary wymierzono oskarżonemu i nie przyniosły one właściwego celu – oskarżony dopuścił się ponownie przestępstwa kradzieży. Kary ograniczenia wolności okazały się nieskuteczne nie powodując zmiany zachowania D. R.. W takiej sytuacji jedyną karą jest kara pozbawienia wolności. Dalej zauważyć należy, wymierzając taką karę i pomijając uwzględnioną już wielokrotną karalność, że oskarżony nie dokonał kradzieży rzeczy niezbędnych w codziennym funkcjonowaniu, co zawsze powoduje, że taki czyn można oceniać inaczej. Dokonał on zaboru dóbr komfortowych, bez których, jeśli go nie stać, może funkcjonować. Wreszcie stwierdzić trzeba, że zapis monitoringu określa, że oskarżony dosyć długo chodził po sklepie zanim dokonał zaboru dwóch sztuk perfum. Określa to sądowi, iż nie było tak, że D. R. wszedł do sklepu celem dokonania zakupów i w wyniku impulsu, emocji, chwili dopuścił się przestępstwa kradzieży. Było przeciwnie, oskarżony na tyle długo chodził udając zainteresowanie artykułami, aby odsunąć od siebie podejrzenia. Wskazuje to, iż były to działania przemyślane, nie zaś spontaniczne. Stanowi cięższą formę winy. Należy przypomnieć, iż D. R. dokonał zaboru perfum z „górnej półki”, w czym również przejawia się premedytacją w jego działaniu. Na końcu sąd zauważa, że oskarżony nie naprawił szkody, nie podjął starań o jej naprawienie.

Wszystko to uzasadnia wymierzenie mu kary 3 miesięcy pozbawienia wolności. Kara ta nie podlega zawieszeniu. Zgodnie z art. 69§1 kk obowiązującym w dacie dokonania przestępstwa karę pozbawienia wolności można zawiesić jedynie w sytuacji, gdy sprawca w chwili czynu nie był karany na karę pozbawienia wolności. D. R. był karany na taką karę. Uniemożliwia to jej warunkowe zawieszenie.

Wymierzona kara jest sprawiedliwa, spełnia swoje cele stanowi odpowiednią sankcje dla oskarżonego.