Sygn. akt VI Cz 1200/17
Dnia 19.10.2017 r.
Sąd Okręgowy w Częstochowie VI Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Jolanta Janas
Sędziowie: SSO Leszek Mazur
SSO Karol Kołodziejczyk (spr.)
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 19.10.2017 r.
sprawy z powództwa Z. K.
przeciwko O. L. (1) , E. L. , M. M.
o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną
na skutek zażalenia pozwanych: O. L. (1), E. L., M. M.
od postanowienia Sądu Rejonowego w Zawierciu z dnia 1 sierpnia 2017r.
sygn. akt I C 1462/17
postanawia: oddalić zażalenie.
VI Cz 1200/17
Postanowieniem z dnia 1.08.2017 r. Sąd Rejonowy w Zawierciu udzielił zabezpieczenia roszczenia Z. K. o uznanie za bezskuteczną w stosunku do powoda umowy darowizny nieruchomości z dnia 7 września 2015 r., zawartej między pozwanymi E. L., M. M. i O. L. (1) oraz dłużnikiem M. L., poprzez ustanowienie zakazu zbywania i obciążania przysługującego każdemu z pozwanych udziału w nieruchomości położonej w miejscowości F., gmina O., oznaczonej nr ewid. (...) i (...), dla której Sąd Rejonowy w Z. prowadzi księgę wieczystą nr (...).
W zażaleniu na powyższe orzeczenie pozwani zarzucili naruszenie art. 730/1/§ 1 i 2 k.p.c., poprzez przyjęcie, że powód uprawdopodobnił istnienie interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia w sposób wskazany w zaskarżonym postanowieniu.
Wskazując na powyższe, skarżący wnieśli o zmianę zaskarżonego postanowienia, poprzez oddalenie wniosku o udzielenie zabezpieczenia albo uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, a nadto zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Sąd Okręgowy podzielił stanowisko Sądu Rejonowego, które legło u postaw rozstrzygnięcia. Trafnie uznał Sąd pierwszej instancji, że powód uprawdopodobnił interes prawny, o którym mowa w art. 730 1 k.p.c.
Interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia istnieje wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania. Przy wyborze sposobu zabezpieczenia Sąd uwzględnia interesy stron lub uczestników postępowania w takiej mierze, aby uprawnionemu zapewnić należytą ochronę prawną, a obowiązanego nie obciążać ponad potrzebę.
Niewątpliwie, w przypadku zbycia darowanej nieruchomości, ewentualne orzeczenie uwzględniające roszczenie powoda w niniejszym procesie nie przyniesie zamierzonego skutku, a powód chcąc zaspokoić swoje roszczenie wobec dłużnika ze zbytego przez niego składnika majątku, będzie musiał występować z roszczeniem wobec kolejnego nabywcy.
Nie można zatem zgodzić się z autorem zażalenia, że zastosowany sposób zabezpieczenia nie pozostaje w adekwatnym związku z roszczeniem pauliańskim. Wpisanie ostrzeżenia o toczącym się postępowaniu nie zapobiegłoby konieczności wystąpienia przez powoda z kolejnym pozwem – w przypadku zbycia przedmiotowej nieruchomości przez pozwanych. Właśnie ewentualne zbycie udziałów w nieruchomości w trakcie procesu spowoduje, że zapadłe orzeczenie nie przyniesie zamierzonego efektu, tj. możliwości zaspokojenia roszczenia powoda z tej nieruchomości.
Wbrew twierdzeniom skarżących, przytoczona w zażaleniu uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 czerwca 2008 r. wcale nie wskazuje na trafność ich zarzutu. Okoliczność bowiem, że zbycie przez osobę trzecią w toku procesu wytoczonego na podstawie art. 527 § 1 k.c. przedmiotów majątkowych, objętych zaskarżoną czynnością prawną dłużnika, może uzasadniać roszczenie wierzyciela na podstawie art. 405 i nast. k.c. o zwrot korzyści uzyskanych przez osobę trzecią w wyniku zbycia, świadczy właśnie o tym, że zniweczony zostanie cel akcji pauliańskiej, skoro wierzyciel będzie zmuszony sięgać po kolejne roszczenia.
Mając na względzie wskazane argumenty, Sąd odwoławczy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., oddalił zażalenie.