Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Brzesku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2017 r. w Brzesku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

przeciwko A. B.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej A. B. na rzecz strony powodowej

(...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 1 504,83 zł/ jeden

tysiąc pięćset cztery złote osiemdziesiąt trzy grosze/ z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 20 lipca 2016r. do dnia 11 kwietnia 2017r.;

II.  płatność kwoty zasądzonej w pkt. I-wszym wyroku, tj. kwoty 1 504,83 zł,

rozkłada na 16 /szesnaście/ miesięcznych rat: pierwsza rata w kwocie 4,83 zł

/cztery złote osiemdziesiąt trzy grosze/, a kolejne raty w kwotach po 100, 00 zł /sto złotych/ każda – płatnych do 5-go dnia każdego kolejno następującego po sobie miesiąca, począwszy od miesiąca następnego po miesiącu, w którym uprawomocni się niniejszy wyrok, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w uiszczeniu którejkolwiek z rat;

III.  oddala powództwo w pozostałej części;

IV.  zasądza od pozwanej A. B. na rzecz strony powodowej

(...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 197, 30 zł /sto dziewięćdziesiąt siedem złotych trzydzieści groszy/ tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwota 150, 00 zł /sto pięćdziesiąt złotych/ tytułem wynagrodzenia radcowskiego;

V.  w pozostałym zakresie koszty procesu między stronami wzajemnie znosi.

Sędzia

SR Agata Gawłowska-Sobusiak

Sygn. akt I C 170/17

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 11 kwietnia 2017 r.

Strona powodowa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. domagała się zasądzenia od pozwanej A. B. kwoty 1 504,83 zł z odsetkami ustawowymi liczonymi:

- od kwoty 271,03 zł od dnia 20 lipca 2016 r do dnia zapłaty;

- od kwoty 100,00 zł od dnia 20 lipca 2016r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 1 093,50 zł od dnia 20 lipca 2016r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 40,30 zł od dnia 20 lipca 2016r do dnia zapłaty.

Nadto strona powodowa wniosła o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu oraz w dalszym piśmie procesowym strona powodowa podniosła, że w dniu 14 maja 2010 r strony zawarły umowę o świadczenia usług, która była przedłużona. Na podstawie tej umowy strona powodowa zobowiązała się do rozpowszechniania programów telewizyjnych i radiowych oraz dostarczenia sprzętu umożliwiającego ich odkodowywanie, a pozwana do terminowego opłacania opłat abonamentowych za usługę. Wobec nieterminowego regulowania opłat, umowa została wypowiedziana i uległa rozwiązaniu w dniu 31 grudnia 2015r., o czym strona powodowa poinformowała pozwaną pismem z dnia 14 stycznia 2016r.

Strona powodowa wyjaśniła, że wezwała pozwaną notą księgową nr (...) z dnia 10 stycznia 2016r. do zapłaty odszkodowania w kwocie 1 093,50 zł, które zgodnie z regulaminem świadczenia usług jest naliczana w przypadku przedterminowej rezygnacji przez abonenta z usług. Z kolei nota księgowa nr (...) na kwotę 100,00 zł została wystawiona z tytułu niedotrzymania przez pozwaną terminu zwrotu sprzętu zgodnie z regulaminem, tj. w ciągu 14 dni od dnia rozwiązania umowy. Nadto strona powodowa naliczyła kwotę 40, 30 zł z tytułem odsetek za zaległości w abonamencie.

Zatem na dzień wniesienia pozwu tj. na dzień 20 lipca 2016r. na zadłużenie pozwanej w kwocie 1 504,83 zł, składały się: zaległy abonament w kwocie 271,03 zł, odsetki ustawowe skapitalizowane w kwocie 40,30 zł, kara umowna w związku z niezwróceniem sprzętu w kwocie 100,00 zł, a także odszkodowanie wynikające z przedterminowego rozwiązania umowy w kwocie 1 093,50 zł.

Odnosząc się do zarzutów pozwanej, a w szczególności jej sytuacji życiowej, powód podniósł, że w przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do umorzenia zadłużenia. Strona powodowa wyraziła tylko zgodę na rozłożenie zadłużenia na 7 comiesięcznych rat w wysokości 200,00 zł, z zastrzeżeniem iż w przypadku braku płatności 2 rat całość zadłużenia stanie się natychmiast wymagalna.

T.. Sąd w dniu 30 stycznia 2017r. sygn. akt INc 38/17 wydał nakaz zapłaty, w którym nakazał pozwanej, aby zapłaciła na rzecz strony powodowej kwotę dochodzoną pozwem, w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu albo wniosła w tym terminie sprzeciw.

W przepisanym terminie pozwana wniosła sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty.

W sprzeciwie pozwana nie negowała istnienia zadłużenia dochodzonego pozwem, jednak wniosła o rozłożenie tej kwoty na raty. Nadto pozwana wniosła o nieobciążanie jej kosztami procesu.

Pozwana podniosła, że obecnie jest w stanie spłacać raty w wysokości co najwyżej 100, 00 zł miesięcznie. Podkreśliła, że ze względu na problemy finansowe i osobiste nie jest w stanie spłacić kwoty dochodzonej pozwem jednorazowo.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana A. B. w dniu 14 maja 2010r zawarła z (...) (...) Sp. z o.o. w W. umowę o abonament na okres 18 miesięcy, która po upływie tego okresu została przedłużona na czas nieoznaczony. Pozwanej zaproponowano inną ofertę abonamentową, dlatego w dniu 12 maja 2014r. zawarła z (...) S.A. w W. (następcą prawnym z (...) (...) Sp. z o.o. w W.) umowę o świadczenie usług w ramach „Pakietu C.+” na zasadach promocyjnych, natomiast poprzednią umowę strony rozwiązały za zgodnym porozumieniem z dniem 31 maja 2014r. Na podstawie umowy strona powodowa zobowiązała się do udostępnienia pozwanej usług audiowizualnych, a pozwana do regulowania opłat abonamentowych określonych w umowie, regulaminie i szczegółowych warunkach promocji. Pozwana otrzymała w najem sprzęt umożliwiający odbiór świadczonych usług. Ta umowa została zawarta na okres 15 miesięcy.

Zgodnie z Regulaminem Świadczenia Usług, stanowiącym załącznik do umowy, w przypadku opóźnienia w uiszczeniu opłaty w całości lub w części, strona powodowa miała prawo naliczania odsetek ustawowych za cały czas opóźnienia. W przypadku przedterminowej rezygnacji przez pozwaną z usług z okresem gwarantowanego korzystania, gdy z udostępnieniem przedmiotowych usług związane było przyznanie ulgi lub w przypadku przedterminowej Dezaktywacji usług z przyczyn określonych w Umowie, regulaminie, cenniku, Szczegółowych Warunkach, Warunkach (...), uzasadniających wcześniejszą Dezaktywację leżących po stronie pozwanej, strona powodowa miał prawo żądać od pozwanej kary w wysokości udzielonej jej ulgi pomniejszonej o proporcjonalną wartość ulgi za okres świadczenia usług od dnia rozpoczęcia korzystania z usług z okresem gwarantowanej korzystania do dnia dezaktywacji usług.

W razie rozwiązania, wygaśnięcia lub zakończenia w inny sposób umowy pozwana zobowiązała się do niezwłocznego zwrotu udostępnionego sprzętu do autoryzowanego przedstawiciela, jednak nie później niż w terminie 14 dni od dnia rozwiązania, wygaśnięcia lub zakończenia umowy w inny sposób. W razie nieterminowego zwrotu sprzętu strona powodowa miała prawo pobrania kary w wysokości 100, 00 zł.

Dowód:

- umowa o abonament z dnia 14 maja 2010r. k. 20-21,

- umowa sprzedaży z dnia 14 maja 2010r. k. 21,

- porozumienie o rozwiązaniu umowy k. 19,

- umowa o świadczenie usług z dnia 12 maja 2014r. k. 19;

- regulamin świadczenia usług z dnia 19 marca 2013r. k. 42-48;

- regulamin umowy o abonament k. 32-41,

- cennik k.31,

- przesłuchanie pozwanej k. 71.

Udostępnienie pozwanej przedmiotowych usług w ramach promocji wiązało się z udzieleniem jej na cały okres obowiązywania umowy następujących ulg:

- w kwocie 818 zł, na podstawie promocji „C.+ 24,90zł 24m dla Abonentów”,

- w kwocie 360 zł, na podstawie promocji (...)+ 0 zł 24m dla Abonentów”,

-w kwocie 240 zł, na podstawie promocji „E.+ 20zł 24m dla Abonentów”,

a więc łącznie pozwana uzyskała ulgę w kwocie 1 418,00 zł.

Dowód:

- warunki promocji „C.+ 24,90 zł 24 m dla Abonentów” k. 67,

- warunki promocji (...)+ 0 zł 24m dla Abonentów” k. 68,

- warunki promocji „E.+ 20zł 24m dla Abonentów” k. 69.

Pozwana nie regulowała terminowo opłaty abonamentowej wynikającej z zawartej umowy. Wobec powyższego strona powodowa rozwiązała umowę w dniu 31 grudnia 2015r., o czym poinformował pozwaną pismem z dnia 13 stycznia 2016r. oraz wezwała do zapłaty kwoty 1 368,75 zł na którą składały się:

- opłata abonamentowa w kwocie 275, 25 zł (wraz ze skapitalizowanymi odsetkami w wysokości 4,22 zł),

- kara za niedotrzymanie warunków promocji w kwocie 1 093,50 zł,

wszystko w terminie do dnia 31 stycznia 2016r. Strona powodowa wezwała także do dokonania zwrotu sprzętu udostępnionego w ramach umowy w ciągu 14 dni od rozwiązania umowy pod rygorem obciążenia karą umowną w wysokości 100,00 zł.

W dniu 10 stycznia 2016r. strona powodowa wystawiła notę księgową nr (...) na kwotę 1 093,50 zł z tytułu kary umownej za niedotrzymanie warunków promocji. Kwota powyższa wynikała z obliczenia, zgodnie z którym udzielona ulga w wysokości 1 418,00 zł została pomniejszona o proporcjonalną wartość rabatu za okres świadczenia usług (od 1 czerwca 2015r. do 1 grudnia 2015r.) tj. o kwotę 324, 50 zł.

Dowód:

- pismo powoda z dnia 13 stycznia 2016r. k.15,

- nota księgowa nr (...) k. 16.

Pozwana nie dotrzymała terminu zwrotu sprzętu i dlatego powód wystawił notę księgową nr (...) na kwotę 100,00 zł tytułem kary umownej.

Dowód:

- nota księgowa nr (...) k. 17,

- przesłuchanie pozwanej k. 71.

Przed wniesieniem pozwu w niniejszej sprawę pismem z dnia 17 lutego 2016r. strona powodowa wzywała pozwaną do zapłaty łącznej kwoty 1 470,59 zł do dnia 29 lutego 2016r. oraz do zwrotu sprzętu tj. dekodera wraz z wyposażeniem oraz kartą dekodującą. Pozwana zwróciła sprzęt jednak wezwanie do zapłaty zaległości okazało się bezskutecznie.

Dowód:

- pismo z dnia 17 lutego 2017r. k. 16-17.

Jednocześnie strona powodowa kontynuowała naliczanie odsetek ustawowych od wymagalnej opłaty abonamentowej. Ostatecznie na dzień wniesienia pozwu zadłużenie pozwanej wynosiło 1 504,83 zł, na które składało się:

- opłata abonamentowa w wysokości 271,03 zł,

- skapitalizowane odsetki w kwocie 40,30 zł,

- kara za nieterminowy zwrot sprzętu w kwocie 100,00 zł,

- odszkodowanie za niedotrzymanie warunków umowy w kwocie 1 093,50 zł.

Dowód:

- oświadczenie strony powodowej k. 18.

W dniu 24 kwietnia 2013r. nastąpiło przekształcenie spółki (...) sp. z o.o. w spółkę (...) S.A. W dniu 2 czerwca 2014r. (...) (...) S.A. (spółka przejmowana) połączyła się ze spółką (...) S.A. (spółka przejmująca).

Dowód:

- postanowienie sądu rejestrowego k. 23,

- odpis pełny KRS spółki (...)+ k. 24-27,

- odpis pełny KRS spółki (...) k. 28-30.

Pozwana ma obecnie 36 lat, jest zamężna, ma dwójkę dzieci, w wieku 11 i 16 lat. Mąż pozwanej pracuje w firmie budowlanej (...) w K., gdzie osiąga minimalne wynagrodzenie za pracę. Pozwana nie pracuje zawodowo, zajmuje się domem, a od marca 2011r. jest zarejestrowana w urzędzie pracy jako bezrobotna bez prawa do zasiłku. Pozwana otrzymuje świadczenie socjalne w kwocie 200, 00 zł miesięcznie, oraz tzw. świadczenie „500+” na dwójkę dzieci. Pozwana wraz z rodziną zamieszkuje w T., w domu który w połowie stanowi jej własność, a w połowie własność jej brata. Pozwana nie posiada innego majątku ani oszczędności.

Pozwana posiada także inne zadłużenia wynikające z pożyczek, które zaciągnęła, aby sfinansować nagrobek dla ojca oraz na pokrycie kosztów leczenia szpitalnego. Miesięczne raty z tych pożyczek łącznie wynoszą 430 ,00 zł. Pozwana zamierza te pożyczki spłacić najpóźniej do listopada 2017r.

Dowód:

- zaświadczenie UP w B. k.54,

- przesłuchanie pozwanej A. B. – k. 71-72.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w pierwszej kolejności w oparciu o wyżej wymienione dokumenty.

Dokumenty w postaci: umów abonamentowych, regulaminu umowy, warunków promocji, wezwania do zapłaty, pism powoda, not księgowych jako dokumenty prywatne, stanowiły dowód tego, że osoba, która je podpisała złożyła oświadczenia w nich zawarte.

Na ich podstawie wymienionych dokumentów Sąd ustalił, jakie roszczenie przysługuje stronie powodowej wobec pozwanej, tj. z jakiego tytułu i w jakiej wysokości.

Sąd dał wiarę przesłuchaniu pozwanej A. B. dotyczącym jej sytuacji finansowej oraz rodzinnej, a mającym istotne znaczenie dla rozpoznania wniosku o rozłożenie spłaty zadłużenia na raty. Zeznania te Sąd uznał za spontaniczne, szczere i przekonywujące.

Sąd zważył co następuje:

Strona powodowa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. domagała się zasądzenia od pozwanej A. B. kwoty 1 504,83 zł wynikającej z umowy o świadczenie usług, z odsetkami ustawowymi liczonymi:

- od kwoty 271,03 zł od dnia 20 lipca 2016 r do dnia zapłaty;

- od kwoty 100,00 zł od dnia 20 lipca 2016r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 1 093,50 zł od dnia 20 lipca 2016r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 40,30 zł od dnia 20 lipca 2016r do dnia zapłaty.

Strona powodowa szczegółowo przytoczyła w toku postępowania fakty związane z dochodzonym roszczeniem, jego podstawę i wysokość. Twierdzenia strony powodowej znalazły oparcie w przedłożonych dokumentach. Pozwana nie kwestionowała twierdzeń strony powodowej, przyznała, że posiada zadłużenie wobec strony powodowej wynikające z umowy o świadczenie usług, nie kwestionowała również wysokości tego zadłużenia. Pozwana podkreśliła jednak, że powstanie zadłużenia względem strony powodowej spowodowane było ciężką sytuacją finansową, w jakiej się znalazła.

Wobec braku sporu co do zasadności roszczenia Sąd zasądził od pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 1 504,83 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w zapłacie liczonymi od tej kwoty od dnia wniesienia pozwu tj. 20 lipca 2016r. do dnia wydania wyroku tj. 11 kwietnia 2016r.

Sąd uwzględnił wniosek pozwanej o rozłożenie zasądzonej kwoty na raty. Zgodnie z art. 320 kpc w szczególnie uzasadnionych wypadkach Sąd może zasądzone świadczenie rozłożyć na dogodne raty. Chodzi tu o sytuacje, w których ze względu na stan majątkowy, rodzinny czy zdrowotny spełnienie zasądzonego świadczenia byłoby dla pozwanego niemożliwe do wykonania lub w każdym razie bardzo utrudnione i narażałoby jego lub jego bliskich na niepowetowane szkody (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dn. 25.01.2013r. I Aca 1080/12, Lex 1313300). Z drugiej strony chodzi także o to, aby umożliwić pozwanemu dobrowolne wykonanie wyroku, a wierzyciela nie narażać na nieefektywne wydatki egzekucyjne. Takie rozumienie art. 320 kpc pozostaje w zgodzie z art. 31 ust. 3 Konstytucji, uzależniającym dopuszczalność ustanowienia w ustawie ograniczenia korzystania z konstytucyjnego prawa, jakim jest wierzytelność, od tego, czy nie narusza ono istoty tego prawa oraz czy jest konieczne w demokratycznym państwie m.in. dla porządku publicznego albo wolności i praw innych osób (por. uchwała SN z dnia 15 grudnia 2006 r III CZP 126/06 OSNC 2007/10/147).

W ocenie Sądu sytuacja rodzinna i majątkowa pozwanej uzasadniała rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty. Pozwana nie byłaby w stanie uiścić zasądzonej kwoty jednorazowo i niezwłocznie, albowiem dla pozwanej ta kwota jest zbyt wysoka. Pozwana nie pracuje zawodowo, nie pobiera także zasiłku dla bezrobotnych. Pozwana posiada dwójkę małoletnich, uczących się dzieci. Na chwilę obecną jedynym żywicielem rodziny jest mąż pozwanej, który pobiera minimalne wynagrodzenie za pracę, a należy dodać, że pozwana spłaca raty pożyczek, których łączna wysokość miesięcznie wynosi 430,00 zł. Obecnie nawet, gdyby strona powodowa chciała skierować egzekucję przeciwko pozwanej, byłaby ona oczywiście bezskuteczna. Rozkładając zasądzoną kwotę na raty, Sąd miał na względzie również interes strony powodowej.

Należy podkreślić, że maksymalny okres spłaty rozłożonego na raty świadczenia nie może przekraczać 10 lat, mając na uwadze art. 125 kc. Sąd uznał, że ratą możliwą do spłaty przez pozwaną będzie rata w wysokości 100, 00 zł. Przy tak ustalonej wysokości raty pozwana spłaci zadłużenie w ciągu niespełna półtora roku.

Wobec powyższego, Sąd rozłożył płatność zasądzonej wyrokiem kwoty 1 504,83 zł na 16 miesięcznych rat: pierwsza rata w kwocie 4,83 zł płatna w miesiącu następnym po miesiącu, w którym uprawomocnił się wyrok, a kolejne 15 rat w kwotach po 100,00 zł każda – płatnych do 5-go dnia każdego kolejno następującego po sobie miesiąca, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie
w uiszczeniu którejkolwiek z rat.

Rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty ma ten skutek, że wierzycielowi nie przysługują odsetki od ratalnych świadczeń za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat (por. uchwała SN z dnia 15 grudnia 2006 r III CZP 126/06 OSNC 2007/10/147). Rozkładając zasądzone świadczenie na raty, sąd nie może natomiast odmówić przyznania wierzycielowi odsetek za okres poprzedzający wydanie wyroku (por. uchwała SN z dnia 22 września 1970 r III PZP 11/70 OSNC 1971/4/61). Stąd odsetki od dochodzonej kwoty zostały zasądzone do dnia wydania wyroku, tj. do 11 kwietnia 2017 r. Jeśli jednak pozwana będzie opóźniała się z zapłatą poszczególnych rat, powodowi będą się należały odsetki za opóźnienia w zapłacie kolejnych rat (por.; H. Pietrzkowski, Metodyka pracy sędziego w sprawach cywilnych, Warszawa 2009, s. 336).

W tym stanie rzeczy na podstawie powołanych przepisów orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 102 kpc. Biorąc pod uwagę sytuację rodzinną i materialną pozwanej – przedstawioną powyżej – Sąd obciążył pozwaną kosztami procesu jedynie częściowo, a mianowicie:

- opłatą od pozwu w kwocie 30,00 zł,

- wynagrodzeniem pełnomocnika w kwocie 150,00 zł,

- opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł,

- innymi kosztami w kwocie 0,30 zł,

łącznie w kwocie 197, 30 zł

SSR Agata Gawłowska- Sobusiak