Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 720/14

POSTANOWIENIE

Dnia 20 stycznia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Ireneusz Płowaś (spr.)

Sędziowie: SO Bogumił Goraj

SO Aurelia Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2015 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa K. Ś.

przeciwko Wójtowi (...)

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

od postanowienia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 28.04.2014 roku, sygn. akt I C 601/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn. akt II Cz 720/14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 28.04.2014 roku umorzył postępowanie w zakresie przekraczającym żądanie zasądzenia kwoty 18.199,29 zł i odrzucił pozew w zakresie żądania zasądzenia kwoty 18.199,29 zł od dnia 20.02.2013 roku. W punkcie 3 postanowienia Sąd zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 2.400 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu Sąd Rejonowy wskazał, że powód cofnął pozew w zakresie przekraczającym żądanie zasądzenia kwoty18.199,29 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 20.02.2013 roku. Wobec tego zgodnie z art. 203 § 1 w zw. z art. 355 § 1 kpc Sąd Rejonowy uznając cofnięcie pozwu za skuteczne w tym zakresie umorzył postępowanie o czym orzekł w punkcie 1 postanowienia.

Odnośnie pozostałego jeszcze do rozpoznania żądania pełnomocnik pozwanego zgłosił zarzut niedopuszczalności drogi sądowej. W ocenie Sądu Rejonowego zarzut ten jest skuteczny i uzasadniony, co implikowało odrzucenie pozwu w zakresie wskazanym w punkcie 2 postanowienia, gdyż zgodnie z art. 199 § 1 pkt 1 kpc droga sądowa jest niedopuszczalna.

Sąd Rejonowy wskazał, iż pozew dotyczył żądania zapłaty odsetek od sumy wypłaconego odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość za okres w którym organ administracyjny pozostawał w zwłoce z jego wypłatą, to jest zgodnie ze stanowiskiem powoda w tym zakresie od dnia 03.09.2010 roku do dnia 14.05.2012 roku – pomniejszonej o wypłacone przez pozwanego odsetki w kwocie 1.255,12 zł.

Sąd Rejonowy w pełni podzielił wyrażony w odpowiedzi na pozew pogląd, że skoro roszczenie o odsetki jest roszczeniem akcesoryjnym, a roszczeniem głównym jest odszkodowanie dochodzone na drodze administracyjnej, to w niniejszej sprawie droga sądowa przed sądem powszechnym jest wyłączona, a przysługuje droga administracyjna i sądowo administracyjna. Sprawa o ustalenie odsetek za opóźnienie lub zwłokę w wypłacie odszkodowania, o którym mowa w art. 132 ustawy z dnia 21.08.1997 roku o gospodarce nieruchomościami ma charakter sprawy administracyjnej rozstrzyganej poprzez wydanie decyzji administracyjnej (również w zakresie ewentualnego żądania odsetek od odsetek) – jak wskazał w wyroku z dnia 14.09.2012 roku WSA w Warszawie w sprawie I SA/Wa 542/12. Sąd I instancji podzielił ten w/w pogląd, którego nie podważa fakt, iż w art. 132 ust 2 w/w ustawy wskazano, iż do skutków zwłoki i opóźnienia w zapłacie odszkodowania maja odpowiednie zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego. Nie oznacza to, bowiem, zdaniem Sądu Rejonowego, automatycznego stosowanie trybu cywilnoprawnego. Sformułowanie „odpowiednio” oznacza, że przepisy Kodeksu cywilnego mają zastosowanie jedynie do oceny skutków przez organ administracyjny zapłaty odszkodowania ze zwłoką lub opóźnieniem (wyrok WSA w Warszawie z dnia 03.02.2011 roku w sprawie I SA/Wa 1354/10).

Mając powyższe na uwadze Sąd Rejonowy na mocy art. 98 § 1 i 3 kpc zasądził od powoda na rzecz pozwanego koszty procesu w kwocie 2.400 zł.

Zażalenie na to postanowienie wniósł powód, zaskarżając je w całości i zarzucając naruszenie art. 1 kpc poprzez jego niezastosowanie, art. 132 ust. 2 ustawy z dnia 21.08.1997 roku o gospodarce nieruchomościami i art. 199 1 kpc poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powoda należy uznać za bezzasadne.

Pozwany w zażaleniu nie wskazał na jakiekolwiek argumenty mogące podważyć prawidłowość rozważań Sądu Rejonowego w zakresie dopuszczalności drogi sądowej w niniejszej sprawie. Sąd Okręgowy w całości podziela to w/o stanowisko.

Sąd I instancji słusznie wskazał na orzeczenia sądów administracyjnych, które maja jasne brzemiennie i z których wynika, że żądanie zgłoszone przez powoda w niniejszej sprawie powinno być przedmiotem rozpoznania w postępowaniu administracyjnym.

Również Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 29.02.2012 roku w sprawie I OSK 232/12 podzielił poglądy przytoczone przez Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia. W postanowieniu tym NSA stwierdził, że: ”Skoro obowiązek zapłaty odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość powstaje na tle stosunku administracyjnoprawnego, to również obowiązek zapłaty odsetek od tego odszkodowania zachowuje administracyjny charakter. Odesłanie w art. 132 ust. 2 u.g.n. do odpowiedniego stosowania przepisów k.c. nie powoduje zmiany charakteru prawnego roszczenia.”

NSA nie miał przy tym wątpliwości, tak jak i Sąd Okręgowy orzekający w niniejszej sprawie, że roszczenie od odsetki za zwłokę lub opóźnienie w wypłacie odszkodowania ma akcesoryjny wobec samego roszczenia o odszkodowanie charakter. Jeżeli obowiązek zapłaty odszkodowania, tak jak w niniejszej sprawie, powstał na tle stosunku administracyjnoprawnego, to również obowiązek zapłaty odsetek od odszkodowania zachowuje administracyjny charakter.

Sąd Okręgowy podziela również stanowisko, iż odesłanie do stosowania przepisów Kodeksu cywilnego zawarte w art. 132 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami nie zmienia charakteru tego w/o roszczenia. Odesłanie to ma jedynie umożliwić posługiwanie się pojęciami znajdującymi się w przepisach Kodeksu cywilnego i ocenę istnienia i skutków opóźnienia lub zwłoki w zapłacie odsetek od przyznanego w trybie administracyjnym odszkodowania.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że Sąd Rejonowy wydając zaskarżone postanowienie nie naruszył przepisów skazanych w zarzutach.

Już tylko na marginesie sprawy wskazać należy, że organ administracyjny nie kwestionował administracyjnoprawnego trybu dochodzenia roszczeń zgłoszonych w niniejszej sprawie nie mogło być zatem mowy o naruszeniu przez Sąd I instancji przepisu art. 199 1 kpc.

Wobec powyższego na mocy art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 1 i 2 kpc zażalenie powoda jako bezzasadne należało oddalić.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13