Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 3 listopada 2017 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział VIII Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Agnieszka Woźniak

Sędziowie: SO Piotr Sałamaj

SR (del.) Rafał Lila (sprawozdawca)

po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2017 r. w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa D. Serwis (...) i wspólnicy spółki jawnej w N.

przeciwko D. Ż.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie z dnia 9 maja 2017 r. sygn. akt X GNc 421/16

postanawia:

I.  odrzuca zażalenie na pkt 1. postanowienia Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie z dnia 9 maja 2017 r. dotyczący utrzymania w mocy postanowienia referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym Szczecin-Centrum w Szczecinie w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty w postępowaniu upominawczym;

II.  oddala zażalenie w pozostałej części;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 120 zł (stu dwudziestu) złotych tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.

SSO Piotr Sałamaj SSO Agnieszka Woźniak SSR del. Rafał Lila

Sygn. akt VIII Gz 312/17

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2016 r. referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Szczecin-Centrum w Szczecinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

W dniu 6 sierpnia 2016 r. (wobec pozostawienia korespondencji zwierającej odpis nakazu zapłaty, skierowanej do pozwanego, na podstawie art. 139 k.p.c. w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia na dzień 19 maja 2016 r.) referendarz stwierdził, że nakaz zapłaty stał się prawomocny z dniem 3 czerwca 2016 r.

Postanowieniem z dnia 12 sierpnia 2016 r., uwzględniając wniosek wierzyciela, referendarz nadał prawomocnemu nakazowi zapłaty klauzulę wykonalności.

W dniu 16 marca 2017 r. pozwany złożył skargę na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty, kwestionując prawidłowość doręczenia jego odpisu. Wniósł również o zawieszenie postępowania egzekucyjnego wszczętego i prowadzonego przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie w sprawie o sygn. akt Km 9/17 na podstawie kwestionowanego nakazu.

Postanowieniem z dnia 9 maja 2017 r. Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie utrzymał w mocy postanowienie referendarza sądowego z dnia 12 sierpnia 2016 r. w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty wydanemu w postępowaniu upominawczym w dniu 25 kwietnia 2016 r. (pkt 1) i oddalił wniosek pozwanego o zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie w sprawie o sygn. akt Km 9/17. Uznając skargę za niezasadną sąd przyjął, że oświadczenie pozwanego o zmianie miejsca zamieszkania jako niewsparte jakimikolwiek dokumentami było niewystarczające, a tym samym sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania zarówno skuteczności doręczenia nakazu zapłaty w trybie art. 139 k.p.c., prawomocności orzeczenia stwierdzonej przez referendarza na dzień 3 czerwca 2016 r., jak i opatrzenia nakazu klauzulą wykonalności. W konsekwencji sąd oddalił wniosek pozwanego o zawieszenie postępowania egzekucyjnego wszczętego i prowadzonego przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie w sprawie o sygn. akt KM 9/17 na podstawie kwestionowanego tytułu wykonawczego, a sformułowanego na podstawie art. 821 § 1 k.p.c.

Zażalenie na powyższe postanowienie z dnia 9 maja 2017 r. wniósł pozwany. Zaskarżając orzeczenie w całości domagał się jego uchylania i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania oraz zasadzenia kosztów postępowania zażaleniowego. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił naruszenie art. 139 k.p.c. przez przyjęcie, że nakaz zapłaty został doręczony w trybie tzw. „dwukrotnego awizowania” podczas, gdy pozwany pod adresem wynikającym z ewidencji nie zamieszkiwał. Tym samy zdaniem pozwanego adres pod którym podjęto próbę doręczenie należało uznać za nieprawidłowy. W jego przekonaniu doszło do naruszenia art. 133 § 1 k.p.c. w zw. z art. 135 § 1 k.p.c. przez ich niezastosowanie, co skutkowało niezasadnym przyjęciem, że nakaz zapłaty został pozwanemu skutecznie doręczony pod adresem do prowadzenia działalności gospodarczej ujawnionym w (...) podczas, gdy w myśl przepisów obowiązujących na dzień wydania nakazu zapłaty, tj. 25 kwietnia 2016 r., pisma sądowe dla przedsiębiorców będących osobami fizycznymi doręcza się według zasad przewidzianych dla osoby fizycznej.

W odpowiedzi na zażalenie, nie zgadzając się z przedstawioną w nim argumentacją, powódka wniosła o oddalenie zażalenia i zasądzenie kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanego na pkt 1 postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 9 maja 2017 r. jest niedopuszczalne.

Zgodnie z przywołanym przez Sąd Rejonowy art. 767 ^3a k.p.c. na postanowienie referendarza sądowego wydane w postępowaniu egzekucyjnym przysługuje skarga, której wniesienie nie powoduje utraty mocy zaskarżonego postanowienia, a sąd rozpoznając skargę orzeka jako sąd drugiej instancji stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu i wydaje postanowienie, w którym zaskarżone postanowienie referendarza utrzymuje w mocy albo je zmienia. Sąd Rejonowy rozpoznawał zatem skargę na orzeczenie referendarza z dnia 12 sierpnia 2016 r. o nadaniu nakazowi zapłaty klauzuli wykonalności, jako sąd drugiej instancji, wobec czego zgodnie z art. 394 i art. 394 ¹ k.p.c. na postanowienie tego sądu nie służy zażalenie (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2016 r., III CZ 20/16, lex nr 2066012).

W świetle powyższego, na podstawie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. oraz art. 373 zdanie pierwsze k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. - orzeczono o odrzuceniu zażalenia (pkt I sentencji).

Odnosząc się do rozstrzygnięcia dotyczącego oddalenia wniosku o zawieszenie postępowania egzekucyjnego, wskazać trzeba, że zawieszenie postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 821 k.p.c. jest fakultatywne, o ile zaistnieją przesłanki w nim przewidziane, tj. zostanie wniesiona skarga na czynności komornika sądowego lub zażalenie na postanowienie sądu. Podkreślić również należy, że zawieszenie postępowania na podstawie wskazanej wyżej regulacji ma charakter zarządzenia tymczasowego do czasu rozpoznania skargi na czynności komornika lub zażalenia na postanawianie sądu. W niniejszej sprawie dłużnik (pozwany) wnosząc o zawieszenie postępowania egzekucyjnego wystąpił ze skargą na postanowienie referendarza w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności. Skoro więc Sąd Rejonowy rozpoznał skargę utrzymując orzeczenie referendarza w mocy, a zażalenie na to postanowienie nie przysługuje, to kwestia zarządzenia tymczasowego pozostawała bezprzedmiotowa.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy, uznając zażalenie pozwanej dotyczące omawianej kwestii za pozbawione uzasadnienia faktycznego i prawnego, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., orzekł jak w pkt II sentencji.

Kierując się wyrażoną w Kodeksie postępowania cywilnego, w zakresie kosztów procesu, zasadą odpowiedzialności za jego wynik oraz mając na uwadze, że skarżący w całości uległ z kierunkiem zażalenia, na podstawie art. 98 § 1 i 3, art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., należało obciążyć go kosztami poniesionymi przez stronę przeciwną. Koszty te stanowiło wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w postępowaniu zażaleniowym przed sądem okręgowym, które zostało ustalone stosownie do treści § 10 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

SSO Piotr Sałamaj SSO Agnieszka Woźniak SSR del. Rafał Lila

Sygn. akt VIII Gz 312/17

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)