Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 17 sierpnia 2016 r około godz. 12.00 w miejscowości G. z posesji nr (...) na drogę krajową nr (...) wyjeżdżała swoim samochodem m-ki V. (...) nr rej. (...) obwiniona B. Ś. . W tym czasie padał rzęsisty deszcz. Przed wyjazdem na drogę główną B. Ś. upewniła się czy z lewej , od strony G. nie nadjeżdża żaden pojazd. W związku z tym , że droga była wolna obwiniona włączyła się do ruchu skręcając w prawo w kierunku O.. Po przejechaniu około 29 metrów, w tył pojazdu obwinionej uderzył przodem najeżdżający od strony G. samochód C. (...) nr rej. (...) kierowany przez K. Z.. W wyniku uderzenia obwiniona utraciła panowanie nad kierowanym przez siebie samochodem w następstwie czego zjechała na przeciwległy pas ruchu. W tym czasie z naprzeciwka nadjeżdżała samochodem m-ki O. (...) nr rej. (...) B. W.. Kierująca O. , mimo podjętego zjazdu na lewą część drogi , nie zdołała uniknąć zderzenia z samochodem kierowanym przez obwinioną. W miejscu kolizji obowiązywało ograniczenie prędkości do 60 km/h.

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie:

- zeznań B. W. k. 24 oraz na rozprawie

- zeznań K. Z. k. 26 oraz na rozprawie

- zeznań B. K. k.32 oraz na rozprawie

- zeznań K. H. na rozprawie

- zeznań K. J. na rozprawie

- zeznań M. K. k.30 oraz na rozprawie

- zeznań Z. F. na rozprawie

- zeznań K. Ś. na rozprawie

- zeznań M. R. k. 28

- wyjaśnień obwinionej na rozprawie

- notatki urzędowej k.1

- protokołów użycia alkomatu k. 2,3,4

- protokołu oględzin samochodu C. (...) nr rej (...) k.5-7

- protokołu oględzin samochodu V. (...) nr rej. (...) nr k.8-10

- protokołu oględzin samochodu O. (...) nr (...) k.11-13

- protokołu oględzin miejsca wypadku k.14-15

- szkicu miejsca kolizji k.16

- materiału poglądowego k.17-20

- opinii biegłego z zakresu ruchu drogowego k. 104-132

Obwiniona B. Ś. nie przyznała się do stawianego mu zarzutu. Składając wyjaśnienia podała ,że w czasie gdy włączała się do ruchu nie widziała żadnego samochodu na pobliskim wzniesieniu po swej lewej stronie. Po przejechaniu kilkudziesięciu metrów poczuła uderzenie w tył pojazdu po czym na krótki czas utraciła przytomność. W ocenie obwinionej winę za spowodowanie kolizji ponosi kierująca samochodem C. , która poruszała się z nadmierną prędkością (wyjaśnienia obwinionej na rozprawie).

Sąd zważył, co następuje:

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom obwinionej B. Ś.. Obwiniona opisała okoliczności kolizji ze swego punktu widzenia. Przedstawiony przez nią opis zdarzenia nie jest sprzeczny z dowodami , którym dano wiarę. W szczególności z wyjaśnieniami obwinionej koresponduje widok pokolizyjny miejsca zdarzenia utrwalony w protokole oględzin (k.14-15,16). Na tej podstawie powołany w sprawie biegły z zakresu ruchu drogowego ustalił ,że do uderzenia w tył pojazdu obwinionej doszło po przejechaniu przez nią około 29 metrów - po włączeniu się przez nią do ruchu. Biegły w wydanej opinii nie wykluczył możliwości ,że obwiniona wyjeżdżając z posesji nr (...) na drogę krajową , nie widziała nadjeżdżającego samochodu kierowanego przez K. Z. albowiem pojazdu w danej chwili nie było jeszcze w polu widzenia (str. 17 opinii). Z uwagi na obowiązujące w miejscu kolizji ograniczenie prędkości do 60 km/h B. Ś. miała prawo liczyć na to ,że potencjalny kierowca nadjeżdżający od strony G. zachowuje nakazany limit prędkości.

Jako wiarygodne oceniono również zeznania świadków B. W. , B. K. , M. K. , Z. F. , K. Ś. , K. H. oraz M. R.. Należy zauważyć ,że zeznania kobiet jadących samochodem m-ki O. (...) nr rej. (...) B. W. i B. K. korespondują ze sobą. Nie są też sprzeczne z wyjaśnieniami obwinionej. Zeznania pozostałych wymienionych wyżej świadków miały drugorzędne znaczenie dla ustaleń w sprawie.

Z pewną dozą nieufności sąd podszedł do zeznań świadków K. Z. oraz K. J. . Przedstawiony przez świadków opis wyjazdu obwinionej z przylegającej do drogi głównej posesji , musi budzić wątpliwości zważywszy na stosunkowo dużą odległość tego miejsca od miejsca kolizji. Deklarowana przez kierującą samochodem C. prędkość własnego pojazdu w momencie gdy samochód V. (...) włączył się on do ruchu – 60 km/h , nie znalazła aprobaty w oczach biegłego. Według dokonanych przez niego wyliczeń w takiej sytuacji , wyjechanie samochodu Golf nastąpiło w odległości ok. 100 metrów od zbliżającego się pojazdu C. , zaś kierująca C. nie podjęła żadnej reakcji na zaistniałą sytuację przez ok. 6 sekund. W takim przypadku należałoby przyjąć ,że kierująca C. prawdopodobnie nie dość uważnie obserwowała drogę.

Jako fachową i obiektywną uznano opinię biegłego z zakresu ruchu drogowego J. K. (k. 104-132). Zdaniem sądu opinia biegłego w sposób jasny i przekonywający udziela odpowiedzi na zadane pytania. Na podstawie analizy dowodów w sprawie biegły doszedł do wniosku , że zasadniczą przyczyną rozpatrywanej kolizji było uderzenie samochodu C. nr rej. (...) kierowanego przez K. G. Z. w tył samochodu V. (...) nr rej. (...) kierowanego przez obwinioną B. Ś.. Uderzenie to spowodowało przemieszczenie się samochodu V. (...) na lewy pas ruchu , gdzie doszło do skośno – bocznego zderzenia z samochodem O. (...) nr rej. (...) kierowanym przez B. W.. Na podstawie dostępnych dowodów biegły wyliczył ,że prędkość samochodu C. w momencie uderzenia w tył samochodu V. (...) nie była mniejsza niż 48 km/h. Brak śladów przed miejscem zderzenia powoduje , że nie ma możliwości wyliczenia prędkości tego pojazdu w momencie wyjeżdżania przez B. Ś. samochodem V. (...) z przyległej do drogi posesji. Zdaniem biegłego zasadniczą przyczyną kolizji było nieprawidłowe zachowanie kierującej C. K. Z. polegające na długotrwałym braku reakcji na powstałą sytuację drogową albo na powadzeniu samochodu z prędkością znacznie większą od dozwolonej administracyjnie. Sąd nie miał zastrzeżeń odnośnie wiedzy i fachowości biegłego oraz rzetelności sporządzonej przez niego opinii . Takich zastrzeżeń nie miały również strony postępowania.

Sąd dał wiarę pozostałym dowodom ujawnionym podczas rozprawy głównej albowiem nie ujawniły się okoliczności nakazujące wątpić w ich prawdziwość.

W obliczu zebranych dowodów sąd miał wątpliwości co do przyczynienia się B. Ś. do zaistniałej kolizji pojazdów. Obwinionej zarzucono wymuszenie pierwszeństwa podczas podejmowanego manewru wyjazdu z posesji na drogę krajową nr (...). Zgodnie z treścią art.17 ust. 2 ustawy z dn. 20.06.1997 r Prawo o ruchu drogowym (j.t.Dz.U. z 2012 r poz. 1137) kierujący pojazdem , włączając się do ruchu , jest obowiązany zachować szczególną ostrożność oraz ustąpić pierwszeństwa innemu pojazdowi lub uczestnikowi ruchu. Biorąc pod uwagę ustalenia biegłego z zakresu ruchu drogowego a w szczególności uwarunkowania czasowo przestrzenne zaistniałej kolizji , brak jest podstaw do przypisania zawinienia obwinionej. Zauważyć należy ,że w miejscu gdzie doszło do zdarzenia obowiązywało ograniczenie prędkości do 60 km/h. Do sytuacji kolizyjnej doszło po tym jak obwiniona po włączeniu się do ruchu przejechała stosunkowo duży dystans , według wyliczeń biegłego ok. 29 m. Jak wyżej wskazano obwiniona miała prawo liczyć ,że pozostali uczestnicy ruchu przestrzegają przepisów ruchu drogowego w szczególności nie przekraczają dozwolonej prędkości. W sytuacji prawdopodobnego poruszania się przez K. G. Z. z prędkością znacznie wyższą od dopuszczalnej , obwiniona włączając się do ruchu mogła nie mieć samochodu C. w polu widzenia. Wówczas podjęty przez B. Ś. manewr włączenia się do ruchu został wykonany w sposób prawidłowy z zachowaniem szczególnej ostrożności. Obwiniona nie zmusiła bowiem żadnego , jadącego prawidłowo uczestnika ruchu , do istotnej zmiany prędkości lub kierunku jazdy. Biorąc pod uwagę realia sprawy wydaje się ,że w stan obwinienia postawiono niewłaściwą osobę , ponieważ zasadniczą przyczyną kolizji było nieprawidłowe zachowanie K. Z.. W zachowaniu pozostałych uczestniczek kolizji tj B. Ś. i B. W. nie dopatrzono się nieprawidłowości. Reasumując sąd obwinioną od zarzuconego jej wykroczenia uniewinnił zgodnie z zasadą wynikającą z treści art. 62 § 3 kpw.

O kosztach postępowania sąd orzekł w myśl przepisu art. 118 § 2 kpw i obciążył nimi Skarb Państwa.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

- (...);

3.  (...) .

2017.11.24