Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Puławach IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Magdalena Gałkowska

Ławnicy: Wiesław Sowa, Danuta Sułek

Protokolant st. sekr. sądowy Agnieszka Rzepkowska

po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2017 r. w Puławach

sprawy z powództwa R. S.

przeciwko Niepublicznej Szkole Podstawowej (...) w P.

o odszkodowanie za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę

I.  oddala powództwo;

II.  nie obciąża powoda kosztami procesu.

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 4 września 2017r. w sprawie IVP 169/17 powód R. S., kierując swoje roszczenie przeciwko Niepublicznemu Gimnazjum przy I LO w P., wnosił o przywrócenie go do pracy na stanowisku nauczyciela w Niepublicznym Gimnazjum przy I LO w P. na warunkach określonych w umowie o pracę z dnia 31 sierpnia 2005r.; jednocześnie powód złożył pismo procesowe w którym wnosił o przywrócenie jemu terminu do wniesienia odwołania do sądu od wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego jemu w dniu 26 czerwca 2017r. Powód w pozwie tym wnosił też o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego kwoty 3.373,52 zł tytułem zaległego świadczenia urlopowego, a także wnosił o uznanie jego zatrudnienia przez Niepubliczne Gimnazjum przy LO w P. na podstawie umów cywilnoprawnych w okresie od 1.09.2013r. do 30.06.2014r. jako zatrudnienia na podstawie umowy o pracę.

W piśmie procesowym z dnia 16 października 2017r. powód zmienił swoje pierwotne żądanie w ten sposób, że zamiast żądania przywrócenia go do pracy, wnosił o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego Niepublicznego Gimnazjum przy I LO w P. kwoty 7.083,00 zł tytułem odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie jemu umowy o pracę.

Na rozprawie w dniu 16 listopada 2017r., w miejsce wskazanego przez powoda jako pozwanego Niepublicznego Gimnazjum przy I LO im. (...) J. C. w P. stawił się pełnomocnik Niepublicznej Szkoły Podstawowej (...) w P. i oświadczył, że Niepubliczna Szkoła Podstawowa (...) w P. wstępuje w miejsce przekształconego Niepublicznego Gimnazjum przy I LO im. (...) J. C. w P..

Powód na rozprawie w dniu 16 listopada 2017r. oświadczył, że wnosi o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej Niepublicznej Szkoły Podstawowej (...) w P. kwoty 7.083,00 zł tytułem odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie jemu umowy o pracę i kwoty 3.373,52 zł tytułem zaległego świadczenia urlopowego oraz oświadczył, że co do jego żądania -uznania jego zatrudnienia przez Niepubliczne Gimnazjum przy I LO im. (...) J. C. w P. na podstawie umów cywilnoprawnych w okresie od 1.09.2013r. do 30.06.2014r. jako zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, to wobec zawarcia w tym zakresie przez strony ugody pozasądowej, to cofa w tym zakresie powództwo i zrzeka się roszczenia.

Pozwana Niepubliczna Szkoła Podstawowa (...) w P. podniosła, że pozew co do żądania zasądzenie na rzecz powoda od pozwanej Niepublicznej Szkoły Podstawowej (...) w P. kwoty 7.083,00 zł tytułem odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie jemu umowy o pracę został wniesiony przez powoda po terminie i brak jest podstaw do przywrócenia powodowi tego terminu, a co do żądania zasądzenia kwoty 3.373,52 zł tytułem zaległego świadczenia urlopowego, to powództwa tego nie uznała i wnosiła o jego oddalenie. Pozwana Niepubliczna Szkoła Podstawowa (...) w P. także przyznała, iż co do żądania powoda uznania jego zatrudnienia przez Niepubliczne Gimnazjum przy I LO im. (...) J. C. w P. na podstawie umów cywilnoprawnych w okresie od 1.09.2013r. do 30.06.2014r. jako zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, to żądanie to zostało ugodowo załatwione przez strony poza sądem.

Sąd, na rozprawie w dniu 16 listopada 2017r., do oddzielnego postępowania postanowił wyłączyć ze sprawy IVP 169/17 roszczenie powoda o zasądzenia na jego rzecz kwoty 3.373,52 zł tytułem zaległego świadczenia urlopowego, a pozostawił do rozpoznania w sprawie IVP 169/17 pozostałe żądania, w szczególności żądanie powoda zasądzenia na jego rzecz od Niepublicznej Szkoły Podstawowej (...) w P. odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie jemu umowy o pracę wraz z wnioskiem o przywrócenie jemu terminu do złożenia odwołania do sądu od tej decyzji pracodawcy.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód R. S. ukończył w 2015r. studia magisterskie na Wydziale Prawa i Administracji (...) w L., w 2014r. uzyskał tytuł zawodowy licencjata w specjalności nauczanie języka angielskiego, w 2013r. kurs kwalifikacyjny z zakresu sztuki ( akta osobowe).

Powód od lipca 2015r. posiada stopień awansu zawodowego nauczyciel kontraktowy ( akta osobowe).

Powód R. S. zawarł na piśmie umowę zlecenia z Niepublicznym Gimnazjum przy LO w P. na okres od dnia 20 marca 2013r. do 28 czerwca 2013r. na prowadzenie zajęć wokalnych, następnie zawarta została umowa zlecenia na okres od 1 września 2013r. do 30 czerwca 2014r., także na prowadzenie zajęć wokalnych ( k.7-9, akta osobowe).

Od dnia 1 września 2014r. powód zawarł umowę o pracę z Niepublicznym Gimnazjum przy I LO im. (...) J. C. w P. w charakterze nauczyciela i była to umowa na czas określony tj. do 31 sierpnia 2015r. ( akta osobowe). Następnie w dniu 31 sierpnia 2015r. strony zawarły umowę o pracę na czas nieokreślony (k.8, 9, bezsporne).

Powód wykonywał w Niepublicznym Gimnazjum przy I LO im. (...) J. C. w P. pracę nauczyciela przedmiotów: muzyka, plastyka oraz zajęcia artystyczne i prowadził zespół wokalny, od 1 września 2014r. w wymiarze pełnego etatu ( akta osobowe).

W piśmie z dnia 5 czerwca 2017r. powód zwrócił się do dyrektor Niepublicznego Gimnazjum przy I LO im. (...) J. C. o wypłatę świadczeń urlopowych, a także o uznanie jego zatrudnienia przez to Gimnazjum w okresie od 1.09.2013r. do 30.06.2014r. jako zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, a dyrektor w piśmie z dnia 9 czerwca uznała zatrudnienie powoda na podstawie umów zlecenia jako umów o pracę i odrzuciła wniosek o wypłatę świadczeń urlopowych (k.10,11).

W dniu 26 czerwca 2017r. dyrektor Niepublicznego Gimnazjum przy I LO im. (...) J. C. w P. B. S. wręczyła powodowi oświadczenie woli o wypowiedzeniu jemu stosunku pracy z zachowaniem okresu wypowiedzenia który upłynie w dniu 30 września 2017r., a w piśmie tym wskazane było, iż przyczyną podjęcia takiej decyzji wobec powoda był brak liczby godzin dydaktycznych w związku z reformą oświaty ( akta osobowe). W piśmie tym podana została informacja, że w terminie 7 dni od dnia doręczenia pisma, przysługuje powodowi prawo wniesienia odwołania do Sądu Rejonowego w Puławach IV Wydział Pracy (akta osobowe). Dyrektor Niepublicznego Gimnazjum przy I LO w P. rozmawiała wtedy z powodem na temat przyczyn wypowiedzenia, wyjaśniała że nie ma wtedy wiedzy, czy faktycznie zostanie utworzona w miejsce Gimnazjum, które zgodnie z reformą oświaty ulegało przekształceniu, szkoła podstawowa, o której utworzenie czynione były starania. W dniu 31 lipca 2017r. powód zatelefonował do B. S. przebywającej na urlopie wypoczynkowym, z informacją iż ma wiedzę, że utworzona zostanie szkoła podstawowa, a dyrektor poinformowała go, że o możliwości wykonywania przez niego pracy w szkole rozmawiać może po 10 sierpnia ( bezsporne). Powód pod koniec sierpnia udał się do gimnazjum, rozmawiał z wicedyrektorem i uzyskał informację, iż nauczyciel z zewnątrz został zatrudniony do nauczania przedmiotów, których on nauczał w gimnazjum i ten fakt wynikał też z opublikowanego w dniu 3 września 2017r. planu zajęć (k.12-13).

W dniu 2 października 2017r. Niepubliczna Szkoła Podstawowa (...) w P. wydała powodowi świadectwo pracy za okres jego pracy w Niepublicznym Gimnazjum przy LO w P. tj. za okres od 1.09.2013r. do 30.06.2014r. i od 1.09.14 do 30.09.17r. ( akta osobowe).

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Zgodnie z art. 264 § 1 kp w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017r., odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę wnosi się do sądu pracy w ciągu 21 dni od dnia doręczenia pisma wypowiadającego umowę o pracę.

W niniejszej sprawie bezspornym jest, że dyrektor Niepublicznego Gimnazjum przy LO w P. podjęła w dniu 26 czerwca 2017r. decyzję o wypowiedzeniu powodowi umowy o pracę i takie jednostronne oświadczenie woli zostało przez nią sformułowane na piśmie i wręczone powodowi tego dnia. Zgodnie z art.61§1 kc w zw. z art. 300kp, oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy do niej doszło w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią, a więc dzień 26 czerwca 2017r. był dniem, w którym powód zapoznał się z treścią oświadczenia woli pracodawcy o wypowiedzeniu jemu stosunku pracy. Powód ten dokument na piśmie otrzymał do domu i od tego momentu swobodnie dysponował tym dokumentem. Tym samym uznać należy, iż już od następnego dnia po otrzymaniu przez powoda tego oświadczenia woli pracodawcy rozpoczął bieg termin przewidziany przez ustawodawcę do odwołania się do sądu przez pracownika od dokonanego wypowiedzenia. Pracodawca w piśmie wypowiadającym powodowi stosunek pracy zawarł stosowne pouczenie, określające iż od tego wypowiedzenia powód może odwołać się do tut. sądu. Wprawdzie pracodawca w nieprawidłowy sposób określił termin do złożenia tegoż odwołania, bo na dzień składania tego oświadczenia woli obowiązywało nowe brzmienie art. 264 §1 kp i termin do wniesienia odwołania od wypowiedzenia - zgodnie z tym przepisem jest 21-dniowy a nie 7-dniowy - jak napisał pracodawca, ale gdyby powód wniósł to odwołanie do sądu w terminie 21 dni od dnia wręczenia jemu tego pisma tj. do dnia 17 lipca 2017r., to sąd uznałby oczywiście, że odwołanie zostało wniesione w terminie.

Tymczasem powód złożył do sądu pozew kwestionujący zasadność przedmiotowego wypowiedzenia umowy o pracę dopiero w dniu 4 września 2017r., a więc po dość znacznym, bo trwającym zdecydowanie ponad miesiąc, upływie terminu wskazanego w art. 264 § 1 kp.

Zgodnie z art. 265 kp, jeżeli pracownik nie dokonał - bez swojej winy - w terminie czynności, o których mowa w art. 264 kp, sąd pracy na jego wniosek postanowi przywrócenie uchybionego terminu, przy czym wniosek o przywrócenie terminu powinien być wniesiony do sądu pracy w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. We wniosku takim należy uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające przywrócenie terminu. Warunkiem pozytywnego rozstrzygnięcia o przywróceniu terminu jest bowiem jego uchybienie bez winy pracownika, przy czym oczywiste jest, iż w tym zakresie ciężar dowodzenia, zgodnie z art. 6 kc spoczywa na pracowniku. Innymi słowy, to pracownik musi wykazać, iż niedokonanie zawarowanej terminem czynności prawnej było wynikiem uchybień za które nie ponosi on winy, przy czym może to być zarówno postać winy umyślnej, jak i nieumyślnej, a skoro tak – to nawet opieszałość strony bądź jej lekkie niedbalstwo mogą być traktowane jako przejaw jej winy (np. wyrok SN z 10.1.2002 r. w sprawie I PKN 798/00). Brak winy pracownika w przekroczeniu terminów z art. 264 kp należy analizować w płaszczyźnie jego subiektywnej oceny stanu rzeczy, zwłaszcza z uwzględnieniem stopnia jego wykształcenia i posiadanej wiedzy prawniczej (np. wyrok SN z 21.2.2002 r. w sprawie I PKN 903/00) oraz doświadczenia życiowego, a także z uwzględnieniem obiektywnego miernika staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy, w sytuacji gdy przekroczenie uchybionego terminu jest niewielkie ( np. wyrok SN z 9.3.2011 r. w sprawie II PK 225/10; wyrok SN z 12.1.2011 r. w sprawie II PK 186/10; wyrok SN z 2.4.2008 r. w sprawie II PK 274/07, wyrok SN z dnia 17 listopada 1998 r. w sprawie I PKN 440/98). Znaczne przekroczenie terminu do wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę mogą usprawiedliwiać tylko szczególne okoliczności trwające przez cały czas opóźnienia (np. wyrok SN z 18.5.2010 r. w sprawie I PK 15/10; wyrok SN z 16.10.2008 r. w sprawie III PK 27/08). Z orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, że za okoliczności wyłączające winę pracownika w uchybieniu terminu z art. 264 kp mogą zostać uznane: choroba ( np. wyrok SN z 7.8.2002 r. w sprawie I PKN 480/01 oraz wyrok SN z 25.8.1998 r. w sprawie I PKN 270/98), wprowadzenie pracownika przez pracodawcę w błąd co do rzeczywistej przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę (np. wyrok SN z 30.5.2001 r. w sprawie I PKN 415/00), podjęcie przez pracownika próby polubownego załatwienia sporu na drodze pozasądowej, choćby za pośrednictwem osób trzecich ( wyrok SN z 13.5.1994 r. w sprawie I PRN 21/94).

Sąd rozpoznający wniosek powoda o przywrócenie jemu terminu do wniesienia odwołania od przedmiotowej decyzji pracodawcy o wypowiedzeniu jemu umowy o pracę podziela wskazane wyżej orzecznictwo Sądu Najwyższego i przenosząc je na realia przedmiotowej sprawy uznać należy, że - w ocenie sądu, nie zachodzą żadne okoliczności uzasadniające przywrócenie powodowi uchybionego i to dość znacznie, terminu.

Powód w swoim wniosku o przywrócenie jemu terminu do wniesienia odwołania od przedmiotowego wypowiedzenia podnosi, iż uchybił on terminowi wskazanemu w art. 264§1 kp, gdyż został on wprowadzony w błąd przez pracodawcę co do rzeczywistej przyczyny wypowiedzenia, gdyż jako podstawę wypowiedzenia wskazano brak liczby godzin dydaktycznych w związku z reformą oświaty, a także nieprawdziwe były deklaracje pracodawcy co do dalszego zatrudnienia. Powód podnosi, że w czasie rozmowy w dniu wręczania jemu wypowiedzenia dyrektor B. S. zapewniła jego że w ramach dostępnego wymiaru godzin zgodnych z posiadanymi przez niego kwalifikacjami zostanie on ponownie zatrudniony w charakterze nauczyciela, a tymczasem w dniu 3 września dowiedział się, że na stanowisko nauczyciela przedmiotów których dotąd uczył w gimnazjum, zatrudnione zostały osoby spoza doczasowych pracowników. Tymczasem pozwany pracodawca podnosi, iż przekonanie o braku konieczności złożenia odwołania w chwili otrzymania wypowiedzenia nie może być uznane za obiektywną przeszkodę uniemożliwiającą powodowi obronę swoich praw gdyż powód samodzielnie podjął decyzję o niepoodejmowaniu dalszych działań w sprawie.

W ocenie sądu, z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika, iż powód w momencie wręczania jemu wypowiedzenia został wprowadzony w błąd przez dyrektor B. S. co do rzeczywistej przyczyny wypowiedzenia. Oczywiście, wskazana w wypowiedzeniu przyczyna powinna być rzeczywista. Wprawdzie podstawowego znaczenia ,,rzeczywistość" przyczyny nabiera w aspekcie jej zasadności ( art. 45 kp), co ma miejsce dopiero podczas rozpatrywania odwołania od wypowiedzenia
umowy o pracę wniesionego w terminie zakreślonym w art. 264 § 1 kp, jednakże
rzeczywistość przyczyny może mieć zasadnicze znaczenie dla subiektywnego prze-
konania pracownika co do celowości wniesienia odwołania od wypowiedzenia (np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 1999 r. w sprawie I PKN 645/98, wyrok z dnia 13 października 1999 r. w sprawie I PKN 304/99).

W przedmiotowej sprawie jedyną przyczyną podawaną wtedy powodowi tj. w dniu 26 czerwca 2017r., zarówno na piśmie – w treści pisma wypowiadającego umowę, jak i ustnie przez dyrektor istniejącego wówczas Gimnazjum, był fakt braku liczby godzin dydaktycznych w związku z reformą oświaty. Powód jak już to wyżej wskazano twierdzi, iż przyjmując wówczas tę przyczynę za rzeczywistą, uznał wniesienie odwołania od tego wypowiedzenia za niecelowe, ale gdy dowiedział się iż od września 2017r. zajęcia których nauczał w poprzednich latach prowadzane są przez nowozatrudnionych nauczycieli, to uznał że został wprowadzony w błąd przez dyrektor B. S.. W ocenie zaś sądu, pośrednia przyczyna wskazana w wypowiedzeniu – reforma oświaty była przyczyną rzeczywiście wtedy istniejącą, bo powszechnie znanym faktem było, że wdrażana była i jest reforma oświaty, przeprowadzona na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 2016 roku – Prawo oświatowe i min. od roku szkolnego 2017/18 nie przeprowadza się rekrutacji do klas I dotychczasowego gimnazjum, a gimnazja publiczne i niepubliczne mogły przekształcać się w 8-letnią szkołę podstawową lub włączyć się do 8-letniej szkoły podstawowej. Faktem jest, że w miejsce Niepublicznego Gimnazjum przy I LO w P. powstała właśnie szkoła podstawowa i nadal są klasy gimnazjum, w których realizowane jest nauczanie przedmiotów, których nauczał w poprzednim roku szkolnym powód, ale o tym że pozostaną dalej klasy II i III gimnazjum, a więc że będą istniały godziny przedmiotów, do których nauczania powód ma kwalifikacje było wiadomym już w momencie wręczania wypowiedzenia. Zatem na tamten czas nie można powiedzieć, że dyrektor Gimnazjum wprowadziła powoda w błąd co do rzeczywistej przyczyny wypowiedzenia, bo ta przyczyna – reforma oświaty powodująca min. zmiany organizacyjne w istniejących gimnazjach istniała, ale ustalenia, czy ta przyczyna wskazana w wypowiedzeniu mogła spowodować zmniejszenie liczby godzin dydaktycznych i w jakim zakresie oraz czy mogła stać się przyczyną wypowiedzenia powodowi stosunku pracy byłyby właśnie przedmiotem merytorycznego postępowania przed tut. sądem, gdyby powód w terminie przewidzianym w art. 264§1 kp wniósł odwołanie od tego wypowiedzenia. Powód także wskazuje, że dyrektor B. S., wbrew swoim zapewnieniom w momencie wręczenia jemu wypowiedzenia, nie zatrudniła go ponownie od września 2017r. w ramach dostępnego wymiary godzin. Jednakże ponowne zatrudnienie w ramach nowej umowy o pracę to zupełnie inna sprawa niż odwołanie od decyzji pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę. Pamiętać też należy, że powód jest z wykształcenia magistrem prawa, jak wynika z analizy akt osobowych wykonującym pracę na rzecz różnych podmiotów w ramach różnych umów od 2009r., a więc jego świadomość prawna i możliwość oceny sytuacji pod kątem przepisów prawa jest wyższa niż przeciętnego pracownika. Powód więc jako prawnik powinien mieć wiedzę, że badanie zasadności wytypowania jego do zwolnienia, zasadności wskazanej przyczyny wypowiedzenia może być przedmiotem badań sądu, ale tylko wtedy, gdy złoży w terminie odwołanie do sądu. Powód zaś tego nie uczynił , a wskazane przez niego okoliczności złożenia pozwu dopiero w dniu 4 września 2017r. nie mogą stanowić podstawy przywrócenia jemu terminu do wniesienia odwołania od wypowiedzenia dokonanego jemu, bo nie zaistniały szczególne okoliczności wskazujące na brak winy powoda w nieterminowym wniesieniu przez niego pozwu do sądu.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem ( np. uchwała składu siedmiu sędziów z dnia 14 marca 1986 r. w sprawie III PZP 8/86), terminy z art. 264 k.p. są terminami prawa materialnego, a tym samym sąd oddala powództwo, jeżeli pozew został wniesiony po upływie terminów określonych w art. 264 k.p., których nie przywrócono.

Niezachowanie zaś przez pracownika terminu do zaskarżenia wypowiedzenia umowy o pracę wyłącza potrzebę rozważania zasadności i legalności przyczyn tego wypowiedzenia (wyroki Sądu Najwyższego z dnia 23 listopada 2001 r., I PKN 693/00, OSNP 2003 Nr 22, poz. 539 oraz z dnia 23 czerwca 2005 r., II PK 287/04, Prawo Pracy 2006 nr 1, s. 33). Gdyby powód wniósł odwołanie w terminie przypisanym, sąd badałby niewątpliwie sprawę merytorycznie tj. badałby rzeczywiste istnienie przyczyny podawanej w treści wypowiedzenia; natomiast obecnie sąd badał, czy tylko zaistniały okoliczności świadczące o tym, że powód bez swojej winy wniósł odwołanie od tego wypowiedzenia z opóźnieniem. Jak już wyżej podniesiono, w ocenie sądu takie okoliczności nie wystąpiły.

Reasumując, uznać należy, iż wobec wniesienia odwołania od dokonanego przez pracodawcę wypowiedzenia dość znacznie po upływie terminu z art. 264 § 1 kp, przy braku przesłanek warunkujących możliwość przywrócenia uchybionego terminu, to roszczenie powoda o zasądzenie odszkodowania za niezgodne z prawem i nieuzasadnione wypowiedzenie jemu stosunku pracy nie wymagało dokonania dogłębnej analizy merytorycznej (wyrok SN z dnia 23 listopada 2001r. w sprawie I PKN 693/00), bo powództwo podlega oddaleniu wobec uchybienia terminowi do złożenia odwołania.

W tym stanie rzeczy i na podstawie art. 264 § 1 kp sąd orzekł jak w sentencji.

O kosztach sąd orzekł w oparciu o art. 102 kpc, który to przepis stanowi, iż w wypadkach szczególnie uzasadnionych, sąd może nie obciążać w ogóle strony przegrywającej kosztami procesu. Zdaniem sądu, taka sytuacja tu właśnie zaistniała. Sytuacja finansowa powoda wobec tego, że stosunek pracy łączący go z pozwanym rozwiązał się, na pewno pogorszyła się, a powód decydując się na dochodzenie swoich praw na drodze sądowej, niewątpliwie był subiektywnie przekonany o zasadności swoich roszczeń a w szczególności o zasadności wniosku o przywrócenie jemu terminu do złożenia odwołania od decyzji pracodawcy o wypowiedzeniu jemu stosunku pracy.