Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V K 101/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 października 2017 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w V Zamiejscowym Wydziale Karnym z siedzibą w Węgorzewie w składzie:

Przewodniczący – SSR Lidia Merska

Protokolant – Marta Kornacka

w obecności Prokuratora -------------------

po rozpoznaniu w dniu 20 października 2017 r. na rozprawie

sprawy K. M.

urodzonego (...) w W.

syna A. i B. zd. Ł.

oskarżonego o to, że: w dniu 03 marca 2017 roku o godz. 13:20 w m. R. gm. W. kierował samochodem marki R. (...) o nr rej. (...) w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości o stężeniu 0,37 i 0,37 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu przy czym był uprzednio skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego będąc w stanie nietrzeźwości (wyrok Sądu Rejonowego w Giżycki VIII Zamiejscowy Wydział Grodzki w Węgorzewie sygn. akt VIIIK 333/07 oraz wyrok Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny w W. sygn. akt VK 275/10) oraz nie stosując się do decyzji (...) wydanej w dniu 25.03.2008 roku przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi

tj. o czyn z art. 178a § 4 kk w zb. z art. 180a kk w zw. z art. 11 § 2 kk

1.  Oskarżonego K. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 178a§4 kk w zb. z art. 180a kk w zw. z art. 11§2kk skazuje go, zaś na podstawie art. 178a § 4kk w zw. z art. 11§3kk na karę 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 42§3 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym dożywotnio.

3.  Na podstawie art. 43a§2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 10 000 (dziesięć tysięcy) złotych.

4.  Zwalnia oskarżonego od obowiązku ponoszenia opłat i pozostałych kosztów sądowych.

Sygn. akt VK 101/17

UZASADNIENIE

Na podstawie art. 423 §1 a kpk uzasadnienie dotyczy rozstrzygnięcia o karze zawartego w wyroku wydanym dnia 20.10.2017r odnośnie oskarżonego K. M. – zgodnie z wnioskiem prokuratora.

Stan faktyczny w przedmiotowej sprawie jest bezsporny.

Wymierzając karę Sąd miał na względzie stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego, postać zamiaru, rozmiar winy, oraz to, że oskarżony był już karany za popełnienie czynów kwalifikowanych z art. 178a§1kk oraz 180a kk.

Przede wszystkim oskarżony poruszał się samochodem będąc w stanie nietrzeźwym w środku dnia, w miejscowości R.. Wspólnie z nim jechał pasażer – M. B.. Oskarżony miał we krwi zawartość alkoholu na poziomie 0,37 mg/l. Badanie przeprowadzono na komendzie KPP w W. o godzinie 14.28. i 14.30. Z samego faktu, iż zawartość alkoholu nie była duża, nie można wyprowadzać wniosku iż stopień społecznej szkodliwości czynu nie był znaczny. Oskarżony był dotychczas dwukrotnie karany za jazdę pod wpływem alkoholu – wyroki z dnia 29.09.2010r i 30.01.2008r – k. 19,20. Od popełnienia ostatniego czynu oskarżonego polegającego na jeździe pod wpływem alkoholu motorowerem minęło prawie siedem lat. Oskarżony doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że wydana wobec niego była decyzja o cofnięciu uprawnień ponieważ w dniu 16.11.2016r oskarżony został skazany za czyn kwalifikowany z art. 180a kk na karę grzywny 60 stawek dziennych gdzie wysokość jednej stawki dziennej ustalono na kwotę 20zł – k. 72. Oskarżony wsiadł za kierownicę samochodu osobowego na prośbę kolegi, zdając sobie sprawę iż jest pod wpływem alkoholu, że ma cofnięte uprawnienia, a mimo to zdecydował się na jazdę samochodem z pasażerem – właścicielem auta.

Zdaniem Sądu te okoliczności uzasadniają wymiar wobec oskarżonego kary bezwzględnej 10 miesięcy pozbawienia wolności. Dotychczas orzekane wobec oskarżonego kary o charakterze wolnościowym nie przyniosły zamierzonego rezultatu – w dalszym ciągu popełnia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. Czyn kwalifikowany z art. 178a§4kk zagrożony jest karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat, zatem surowszą niż z art. 180a kk. Sąd był również obowiązany do orzeczenia obligatoryjnego środka karnego – zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów dożywotnio – art. 42§3kk oraz świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie co najmniej 10 tys. zł. – art. 43a §2kk. Zdaniem Sądu taki wymiar kary spełni cele prewencji szczególnej wobec oskarżonego.

Na podstawie art. 624§1 kpk Sąd zwolnił oskarżonego z obowiązku ponoszenia kosztów postępowania mając na względzie to, iż ich uiszczenie byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów.