Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI RCa 225/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 października 2017 roku

Sąd Okręgowy w Olsztynie VI Wydział Cywilny Rodzinny w składzie:

Przewodniczący: SSO Waldemar Pałka

Sędziowie: SO Lech Dłuski

SR del. do SO Jowita Sikorska (spr.)

Protokolant: st. sekr. sąd. Sylwia Łastowska

po rozpoznaniu w dniu 25 października 2017 roku w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej A. W. reprezentowanej przez matkę K. W.

przeciwko Ł. W.

o podwyższenie alimentów

na skutek apelacji obu stron

od wyroku Sądu Rejonowego w Bartoszycach

z dnia 08 czerwca 2017 roku

sygn. akt III RC 46/17

I.  oddala obie apelacje;

II.  koszty procesu za instancję odwoławczą między stronami wzajemnie znosi.

Sygn. akt VI RCa 225/17

UZASADNIENIE

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki A. K. W. wniosła o podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej córki z kwoty po 500 zł. miesięcznie, zasądzonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z 13 stycznia 2014 r. w sprawie VI RC 1147/13, do kwoty po 1000 zł. miesięcznie, płatnych do 10 każdego miesiąca, do rąk matki powódki wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat od pozwanego Ł. W. oraz o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwu podała, że od chwili zasądzenia alimentów minęło ponad trzy lata, a w tym czasie w sposób zasadniczy zwiększyły się uzasadnione potrzeby małoletniego dziecka stron ze względu na wiek i problemy zdrowotne. Małoletnia w tym czasie zmieniła przedszkole, uczęszcza na zajęcia dodatkowe z języka angielskiego oraz zajęcia taneczne. Nadto przez ostatni okres czasu małoletnia A. W. jest pod opieką lekarzy specjalistów z powodu nawracających bólów brzucha, problemów alergicznych oraz ortopedycznych.

Pozwany Ł. W. wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu podał, że powództwo jest całkowicie niezasadne i oparte na nieprawdziwych twierdzeniach. Małoletnia uczęszcza na zajęcia języka angielskiego w przedszkolu i dlatego zbędnym jest wydatek związany z dodatkową nauką tego języka. Zakwestionował potrzebę korzystania z pomocy psychologa, bowiem zachowanie jego dziecka nie odbiega od zachowania dzieci w jego wieku, a zatem matka dziecka powoduje fikcyjne zwiększenie wydatków na małoletnią. Wydatki na przedszkole nie wzrosły, a sytuacja materialna pozwanego nie uległa zmianie od ostatniej rozprawy o podwyższenie alimentów.

Sąd Rejonowy w Bartoszycach w wyroku z 08 czerwca 2017 r. podwyższył alimenty na rzecz małoletniej powódki A. W. z kwoty po 500 zł. miesięcznie do kwoty po 600 zł. miesięcznie od 15 marca 2017 r., w pozostałej części powództwo oddalił, koszty procesu wzajemnie zniósł.

Sąd I instancji ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia A. W. urodziła się (...) Wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z 13 stycznia 2014 r. w sprawie VI RC 1147/13 zostały na rzecz małoletniej powódki zasądzone alimenty od Ł. W. w kwocie po 500 zł. miesięcznie .

W tamtym czasie małoletnia powódka A. W. miała 2,5 roku i mieszkała razem ze swoją matką K. W. w B.. Matka powódki pracowała w (...)w S. na stanowisku nauczyciela przedszkola z wynagrodzeniem w kwocie 3 tyś. zł.(brutto), łącznie z ½ dodatkowego wynagrodzenia rocznego co wynosiło 2816,65 zł. netto. Wtedy matka małoletniej K. W. spłacała kredyt mieszkaniowy w kwocie 450 zł. miesięcznie oraz zakup ratalny telewizora i komputera, gdzie wysokość rat wynosiła 400 zł. Ponosiła też koszty dojazdu do pracy, a małoletnią A. opiekowali się jej rodzice, którzy mieszkali w B..

Matka małoletniej ponosiła też koszty utrzymania domu płacąc za energię po 70-80 zł. miesięcznie, korzystała z samochodu rodziców, który był na gaz. Mieszkała razem ze swoją babcią, która miała na utrzymanie emeryturę w kwocie 1000 zł. miesięcznie. Dodatkowo matka małoletniej A. spłacała pożyczkę, którą wzięła z pracy w kwocie 330 zł. miesięcznie.

Wówczas ojciec małoletniej A., Ł. W. był zatrudniony w (...) w E. jako żołnierz kontraktowy. Jego uposażenie wynosiło średnio kwotę netto 2429,11 zł. miesięcznie. Pozwany Ł. W. spłacał kredyt jaki strony wzięły na zakup samochodu osobowego w kwocie około 1000 zł. miesięcznie. Płacił też za rozmowy telefoniczne swoje i matki dziecka łącznie 90 zł. miesięcznie. Mieszkał ze swoimi rodzicami i uczestniczył w kosztach utrzymania mieszkania i zakupu wyżywienia, przekazując rodzicom miesięcznie po 1200 zł.

We wrześniu 2014 r. K. W. wniosła do Sądu Rejonowego w Bartoszycach powództwo o podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej córki z kwoty 500 zł. miesięcznie do kwoty 1000 zł. miesięcznie. W uzasadnieniu pozwu podała, że od chwili zasądzenia alimentów minęło ponad osiem miesięcy, a w tym czasie potrzeby małoletniego dziecka stron wzrosły, w związku z tym, że małoletnia uczęszczała do przedszkola, a pozwany miał większe możliwości zarobkowe w związku z otrzymanym awansem na wyższy stopień podoficerski.

Wyrokiem z 16 grudnia 2014 r. w sprawie III RC 256/14, Sąd powództwo o podwyższenie alimentów oddalił. Wówczas małoletnia A. W. miała skończone 3 lata. Matka powódki utrzymywała się z wynagrodzenia za pracę oraz alimentów otrzymywanych od pozwanego na małoletnią córkę, nadal pracowała w (...)w S. na stanowisku nauczyciela.

Małoletnia mieszkała nadal razem ze swoją matką oraz jej babcią w domu stanowiącym własność matki. Utrzymanie domu wynosiło ok. 600,00 zł., w tym opał. Matka powódki posiadała samochód R. (...) z 2004 roku. Małoletnia była zdrowa. Od września 2014 r. chodziła do przedszkola, w którym przebywała średnio po siedem godzin dziennie. Stała opłata za przedszkole wynosiła 160,00 zł. miesięcznie i dodatkowo płatna była dniówka za wyżywienie w kwocie 9,90 zł. Małoletnia A. W. razem ze swoją matką codziennie dojeżdżała samochodem do przedszkola około 30 km, koszt dojazdu wynosił około 300-400 zł.

Pozwany nadal utrzymywał się z wynagrodzenia za pracę, które wynosiło netto 2947,53 zł. było większe z powodu awansu na wyższy stopień. Pozwany Ł. W. wciąż mieszkał z rodzicami w mieszkaniu stanowiącym ich własność i uczestniczył w kosztach utrzymania tego mieszkania, posiadał samochód osobowy z 2012 roku C. (...) zakupiony w kredycie. Pozwany uczestniczył w kosztach utrzymania dziecka poza obowiązkiem alimentacyjnym. Kupował dziecku zabawki, produkty spożywcze, buty, ubrania. Pozwany Ł. W. codziennie dojeżdżał do pracy ok. 90 km i wydawał na paliwo ok. 800 zł miesięcznie. Pozwany realizując kontakty z małoletnią córką A. opiekował się nią w pierwszy i trzeci weekend miesiąca.

Obecnie małoletnia córka stron A. ma 6 lat i uczęszcza do (...) w B. do grupy ”0” , którą jeszcze raz będzie powtarzała od września tego roku. Sytuacja rodzinna i materialna matki powódki nie uległa zmianie. Obecnie jej wynagrodzenie wraz z dodatkiem wiejskim i mieszkaniowym wynosi netto ok. 3030 zł. miesięcznie. Nadal mieszka z córką A. i babcią.

Małoletnia A. ma problemy zdrowotne, które trwają od półtora roku, są związane z bólami brzucha. Była diagnozowana przez gastrologa, a ponadto matka udała się z córką do psychologa. W związku z podejrzeniem guza jajnika i węzłów chłonnych dziecko przeszło szereg badań. W kwietniu 2017 r. przebywała w szpitala. Aktualnie małoletnia A. nie przyjmuje żadnych leków na stałe i nadal pozostaje pod kontrola lekarza rodzinnego. Ma również skierowanie do szpitala dziecięcego w Ameryce, z podejrzeniem alergii.

Małoletnia jest także pod opieką lekarza ortopedy, musi nosić specjalne obuwie ortopedyczne, gdyż ma krzywe nóżki i kolanka, ponadto ma skoliozę. Wizyty u lekarza ortopedy odbywają się dwa razy do roku na Narodowy Fundusz Zdrowia w B..

Opłaty związane z przedszkolem wynoszą ok. 150 zł. miesięcznie. W przedszkolu małoletnia córka stron A. uczestniczy w zajęciach z języka angielskiego, które odbywają się trzy razy w tygodniu i są bezpłatne.

Matka małoletniej nadal wozi córkę do przedszkola, koszt dojazdów nie uległ zmianie. Małoletnia A. uczęszcza na zajęcia dodatkowe. Od września 2016 r. chodzi na kurs języka angielskiego do Centrum (...) w B., gdzie semestr kosztuje 420 zł. Nadto od października 2016 r. małoletnia uczęszcza na zajęcia taneczne, których koszt wynosi 50 zł miesięcznie.

Pozwany Ł. W. nadal pracuje w(...), ale obecnie jego miejsce pracy jest w B. i tylko czasami jest oddelegowany do pracy w innej miejscowości, ostatnio był na delegacji w B.. Nadal utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę, które obecnie wynosi netto 3314,11 zł. miesięcznie. Otrzymuje również raz w roku tzw. ”mundurówkę„ aktualnie w kwocie 2200 zł., te pieniądze przeznacza na zmianę munduru i na utrzymanie jego czystości. Otrzymuje także świadczenie mieszkaniowe w wysokości 420 zł. miesięcznie. Pozwany spłaca pożyczkę z funduszu socjalnego w kwocie 10800 zł na remont mieszkania, na 12 rat od lutego 2017 r., rata miesięczna wynosi 900 zł. Pieniądze przeznaczył na remont dachu w domu, w którym mieszka. Nadal mieszka z rodzicami i uczestniczy w kosztach utrzymania domu dając na opłaty po 1000 zł miesięcznie. Rodzice pozwanego utrzymują się z emerytury jego mamy, bowiem ojciec nie ma jeszcze wieku emerytalnego i dlatego pozostaje na jej utrzymaniu. Pozwany obecnie posiada dwa samochody osobowe, C. (...) oraz F. (...), z którego korzystają jego rodzice.

Pozwany Ł. W. nadal realizuje kontakty z małoletnią córką. Jak jest potrzeba to też jeździ z nią do lekarza, kupuje jedzenie, ubrania. Rzeczy te czasami przekazuje matce dziecka, ale najczęściej nie chce ona zabierać ich do domu i zostają u niego. W czasie kontaktów organizuje córce atrakcyjnie czas zabierając na wycieczki np. do M., G., G., do zoo w G.. Nadto ma kontakt z przedszkolem, uczestniczy w zebraniach, był na rozpoczęciu roku.

Sąd I instancji stwierdził, iż przedmiotowe powództwo jest uzasadnione w części.

Wskazał, iż Sąd ocenia już po raz drugi powództwo o podwyższenie alimentów o 100%, jednocześnie alimenty od pozwanego na rzecz małoletniej powódki ustalone przez Sąd Okręgowy w Olsztynie w 2014 r. na kwotę po 500 zł. miesięcznie nadal pokrywają w większej części koszty utrzymania małoletniej córki stron.

Od ostatniej sprawy minęło ponad 3 lata. W tym czasie sytuacja rodzinna i materialna matki powódki nie zmieniła się. Sąd częściowo podzielił twierdzenia matki małoletniej A. odnośnie wzrostu uzasadnionych kosztów jej obecnego utrzymania, ale tylko w zakresie w jaki, przez okres tych ostatnich trzech lat, w sposób istotny uległy one zmianie. Małoletnia A. ma prawie 6 lat, zmieniła się fizycznie, urosła, wydoroślała i dlatego obecnie zakup ubrań i obuwia jest o wiele większym wydatkiem. Nadal, zdaniem Sądu, wydatki na zakup odzieży i obuwia dla małoletniej powinny być dokonywane przez jej matkę w sposób bardziej przemyślany i praktyczny, a na pewno środków finansowych na ten cel jej nie zabraknie. Sąd w przedmiotowym postępowaniu dopatrzył się tylko dwóch zasadniczych kwestii, które zaliczył do istotnej zmiany w potrzebach małoletniej córki stron. Po pierwsze stan zdrowia dziecka uległ zmianie, bowiem obecnie wymaga specjalistycznej opieki lekarskiej i w tym zakresie matka dziecka wykazała w dowodach z dokumentów wzrost wydatków z tym związanych. Teraz małoletnia jest stale diagnozowana z powodu ciągłych bólów brzucha i alergii, a także była hospitalizowana, wymaga dodatkowych środków finansowych. Nadto Sąd nie może, za przykładem ojca dziecka, podważać potrzeby udziału małoletniej w badaniach psychologicznych, bowiem jak wynika z zapisu karty informacyjnej z leczenia szpitalnego, małoletnia A. wymaga konsultacji z psychologiem. Po drugie zajęcia dodatkowe, w których uczestniczy małoletnia, na które zapisała ją jej matka, nie można uznać w pełni za zbędne, bowiem na pewno dodatkowo rozwijają one umiejętności dziecka, a koszty z tym związane w sumie nie są duże i leżą w granicach możliwości zarobkowych obojga rodziców.

Natomiast pozwany, który utrzymuje stały kontakt z dzieckiem i nadal uczestniczy w kosztach utrzymania córki poza obowiązkiem alimentacyjnym, obecnie nadal nie ma nikogo na swoim utrzymaniu, a pracując teraz w swoim miejscu zamieszkania, nie ponosi już tak dużych kosztów związanych z zakupem paliwa na dojazdy do pracy. Nadto jego wynagrodzenie od poprzedniej sprawy zwiększyło się oraz otrzymuje świadczenie mieszkaniowe, korzysta z gratyfikacji urlopowej na siebie i dziecko w ramach funduszu socjalnego. Jednocześnie Sąd ustalając wysokości zobowiązania alimentacyjnego na rzecz małoletniej A., uwzględnił fakt, że ojciec dziecka uczestniczy także w inny sposób w kosztach utrzymania małoletniej córki stron.

Apelacje od powyższego wyroku wniosły obie strony.

Strona powodowa w swojej apelacji zaskarżyła wyrok Sądu I instancji w części oddalającej powództwo i znoszącej wzajemnie koszty procesu. Wskazała na błąd w ustaleniach faktycznych wziętych za podstawę zaskarżonego orzeczenia, będący konsekwencją naruszenia przepisów postępowania, a mianowicie art. 233 § 1 kpc poprzez dokonanie dowolnej a nie swobodnej oceny dowodów poprzez przyjęcie, że kwota 500 zł. nadal pokrywa większość kosztów utrzymania małoletniej powódki, w sytuacji, gdy z dowodów wynika istotny wzrost uzasadnionych kosztów utrzymania powódki. Obrazę przepisów postępowania /art. 328 § 2 kpc/ poprzez sporządzenie uzasadnienia, którego treść uniemożliwia dokonanie oceny toku rozumowania sądu, a w szczególności dokonania wyliczenia wzrostu potrzeb powódki. Ponadto uchybienie przepisom postępowania poprzez podważenie wartości dowodów przedstawionych przez pozwanego odnośnie partycypowania w dodatkowych kosztach utrzymania powódki, przy jednoczesnym uznaniu, że pozwany dodatkowo uczestniczy w kosztach utrzymania dziecka. A ponadto błąd w ustaleniach faktycznych poprzez przyjęcie, że podczas sprawy toczącej się w Sądzie Okręgowym, Sąd przyjął wydatki związane z uczęszczaniem małoletniej do przedszkola, gdy w tym czasie taka okoliczność nie miała miejsca. Dokonanie ustaleń niezgodnych z doświadczeniem życiowym poprzez ustalenie, że kwota 100 zł jest wystarczająca do zaspokojenia zwiększonych potrzeb małoletniej.

W konsekwencji przedstawionych zarzutów strona powodowa wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej powódki do kwoty po 1000 zł. miesięcznie. O zmianę orzeczenia o kosztach oraz o zasądzenie na rzecz powódki od pozwanego kosztów postępowania apelacyjnego.

W uzasadnieniu apelacji podała, iż w toku postępowania strona wykazała wzrost potrzeb powódki wynikających zarówno z jej starszego wieku, rozpoczęcia nauki w przedszkolu oraz przewlekłych problemów zdrowotnych. Na potwierdzenie swoich racji przedstawiła szereg dokumentów: faktur i dokumentację medyczną. Sąd w swoim uzasadnieniu nie wskazał w jaki sposób wyliczył wzrost potrzeb powódki podwyższając tym samym alimenty tylko o 100 zł, gdy tymczasem strona powodowa przedstawiła szczegółowo koszty utrzymania małoletniej powódki na łączną kwotę ponad 2000 zł. miesięcznie. Wskazała, że Sąd zakwestionował moc dowodową paragonów przedłożonych przez pozwanego, jednocześnie dając wiarę, iż pozwany dodatkowo partycypuje w kosztach utrzymania dziecka. Zakwestionowała ustalenia Sądu I instancji, w których powołuje się na orzeczenie Sądu rozwodowego, który, jak to określił Sąd I instancji, zapewne uwzględniał już wówczas wydatki matki dziecka na przedszkole, gdy tymczasem Sąd może opierać swojej ustalenia tylko o aktualne potrzeby uprawnionego. Kwota 100 zł. miesięcznie o jaką Sąd I instancji podwyższył alimenty, w świetle przedstawionych dowodów, jest w stanie zaspokoić tylko część podwyższonych usprawiedliwionych potrzeb powódki. Sąd w sposób niewłaściwy zastosował przepis art. 138 Krio podwyższając alimenty w stopniu niższym, niż wynikałoby to z prawidłowo ustalonego stanu faktycznego i właściwej oceny dowodów.

Pozwany w apelacji zaskarżył punkty I, IV i V wyroku. Zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych poprzez dokonanie dowolnej a nie swobodnej oceny dowodów i uznanie, iż w sytuacji stron od poprzedniej sprawy nastąpiły istotne zmiany w zakresie uzasadnionych potrzeb małoletniej powódki, uznanie, że małoletnia wymaga specjalistycznej opieki lekarskiej, w szczególności psychologa, gdy tymczasem według pozwanego wizyty u psychologa jedynie fikcyjnie zwiększają koszty utrzymania małoletniej. Przyjęcie za niezbędne koszty utrzymania małoletniej związane z dodatkowymi zajęciami, gdy tymczasem małoletnia ma zagwarantowane zajęcia z takich samych dziedzin w przedszkolu, które są bezpłatne. Naruszenie prawa materialnego poprzez podwyższenie alimentów do 600 zł. miesięcznie, gdy tymczasem brak jest zmiany stosunków pozwalających na podwyższenie alimentów.

W uzasadnieniu apelacji wskazał, iż w sprawie nie została wykazana zmiana stosunków wynikająca z art. 138 Krio, która powinna mieć charakter istotny. Sąd Rejonowy nie wyliczył wydatków, które wpłynęły na podwyższenie alimentów o 100 zł. Sąd podał, iż nadal kwota 500 zł. pokrywa większość potrzeb powódki. Pozwany kwestionuje potrzebę udziału małoletniej w spotkaniach z psychologiem, pozwany nic nie wiedział o takiej terapii, a ponadto terapeutą jest koleżanka powódki. Małoletnia jest pogodną, uśmiechniętą dziewczynką i w swoim zachowaniu nie odbiega od rówieśników. Małoletnia uczęszcza na zajęcia z języka angielskiego w przedszkolu, jak również taneczne, dlatego zbędne są zajęcia dodatkowe, tym bardziej, że dojazd na zajęcia powoduje, że dziecko większość czasu wolnego spędza w samochodzie.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Obie apelacje są bezzasadne.

Sąd Rejonowy w Bartoszycach przeprowadził szczegółowe postępowanie dowodowe, zaś w uzasadnieniu wyroku przedstawił swoje wnioski, wskazał na dowody, którym dał wiarę lub którym odmówił mocy dowodowej, wskazując dokładnie powody tych decyzji. Sąd II instancji w pełni podziela ustalenia i ocenę dokonaną przez Sąd I instancji.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż Sąd prawidłowo ocenił, iż nastąpiła w sytuacji stron zmiana stosunków, będąca istotną, w rozumieniu przepisu art. 138 Krio.

Od poprzedniej sprawy w przedmiocie alimentów upłynął okres 3 lat, w tym czasie potrzeby małoletniej powódki wzrosły na skutek jej naturalnego rozwoju zarówno fizycznego, jak i intelektualnego. Słusznie Sąd I instancji wskazał, iż potrzeby powódki wzrosły głównie z tych powodów, że doszły dodatkowe wydatki związane ze stanem zdrowia powódki i dodatkowymi zajęciami pozalekcyjnymi. Przy czym jeśli chodzi o stan zdrowia powódki, większość kosztów związanych z diagnostyką i badaniami jest refundowana przez NFZ i matka dziecka zwiększonych kosztów z tego tytułu nie ponosi, a jedynie wiążą się one z czasem, który trzeba poświęcić na wizyty lekarskie. Jedynie dodatkowy wydatek pojawił się w związku z wizytami u psychologa, jednak, jak dotychczas były to wizyty doraźne i nie generowały szczególnie wysokich kosztów. Z drugiej jednak strony, wbrew zarzutom apelacji pozwanego, konsultacja z psychologiem, była zalecenie lekarskim po pobycie małoletniej w szpitalu, dlatego trudno ten wydatek zakwestionować.

Podobnie nie sposób odmówić małoletniej prawa do udziału w dodatkowych zajęciach poza przedszkolem, na które uczęszcza obecnie większość dzieci już w wieku przedszkolnym, tym bardziej, że sytuacja materialna rodziców pozwala na poniesienie takich dodatkowych kosztów. Jednocześnie należy podkreślić, że cześć tych wydatków obciąża także matkę małoletniej powódki, tym bardziej, że nie konsultuje ich z ojcem dziecka.

Należy także wskazać, iż wydatek związany z kosztami przedszkola ponoszonymi przez matkę powódki był przedmiotem oceny w sprawie o podwyższenie alimentów, która toczyła się przed Sądem Rejonowym w Bartoszycach w grudniu 2014 r. i nie wpłynął wówczas na zmianę orzeczenia o wysokości alimentów.

Sytuacja materialna obu stron od poprzedniej sprawy, jeśli chodzi o zarobki, poprawiła się, każde z rodziców ma wyższe dochody, przy czym aktualnie są one w porównywalnych wysokościach, stronie powodowej odpadły ponadto pożyczki, które obciążały budżet w czasie gdy toczyła się poprzednia sprawa. Matka powódki jest w stanie w takim samym zakresie ponosić koszty utrzymania dziecka stron.

Nie bez znaczenia pozostaje, że pozwany ponosi dodatkowe koszty utrzymania dziecka. Zabierając córkę na dwa weekendy w miesiącu, podczas których nie tylko dba o jej wyżywienia i zapewnia opiekę, ale także zaopatruje w ubrania i zapewnia rozrywki. Pozwany także uczestniczy w innych sferach życia dziecka, kontaktuje się z przedszkolem, uczestniczy w uroczystościach przedszkolnych. Tym samym także częściowo swój obowiązek alimentacyjny wypełnia własnymi staraniami o utrzymanie i wychowanie córki.

Z tych względów na podstawie art. 385 Kpc Sąd orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku i w konsekwencji oddalenia procesu orzekł o kosztach znosząc je wzajemnie na podstawie art. 100 Kpc w zw. z art. 108 §1 Kpc.