Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 maja 2017r.

Sąd Okręgowy w Płocku Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Tetkowska

Protokolant: Damian Gołębiewski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2017r. w P.

sprawy z powództwa Banku (...) S.A. w W.

przeciwko M. M.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego M. M. na rzecz powoda Banku (...) S.A. w W. kwotę 149.332,56 zł (sto czterdzieści dziewięć tysięcy trzysta trzydzieści dwa złote pięćdziesiąt sześć groszy);

2.  umarza postępowanie co do kwoty 382,14 zł (trzysta osiemdziesiąt dwa złote czternaście groszy);

3.  zasądza od pozwanego M. M. na rzecz powoda Banku (...) S.A. w W. kwotę 9090,72 zł (dziewięć tysięcy dziewięćdziesiąt złotych siedemdziesiąt dwa grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 7200 zł (siedem tysięcy dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

4.  nakazuje pobrać od pozwanego M. M. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Płocku kwotę 5614 zł (pięć tysięcy sześćset czternaście złotych) tytułem nieuiszczonej części opłaty sądowej.

Sygn. akt I C 2122/16

UZASADNIENIE

Bank (...) S.A w W. w dniu 13 maja 2016r. złożył pozew przeciwko M. M. o wydanie nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym i zobowiązanie pozwanego, aby zapłacił powodowi kwotę 149.714,70zł oraz zasądzenia kosztów procesu.

Sąd Rejonowy Lublin- Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny w dniu 6 czerwca 2016r. wydał nakaz zapłaty – k. 9..

Pozwany skutecznie wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty i wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu. W uzasadnieniu sprzeciwu podniósł, że nie kwestionuje zawarcia z powodem umowy kredytu, ale kwestionuje jego wysokość i wymagalność. Wskazał jednocześnie, że wyciągi z ksiąg rachunkowych banku nie mają mocy dokumentu urzędowego i że to na powodzie ciąży ciężar dowodu, iż pozwany winien jest powodowi dochodzoną należność- k. 12-14.

Postanowieniem z dnia 2 września 2016r. Sąd Rejonowy Lublin- Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny

Pismem procesowym z dnia 18 kwietnia 2016r. powód cofnął pozew co do kwoty 382,14zł i wniósł o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kwoty 142321,51zł ( kapitał ) oraz kwoty 7.011,05zł ( odsetki umowne i karne w łącznej wysokości) oraz kosztów procesu k. 105-113.

Na rozprawie pełnomocnik pozwanego wnosił jak dotychczas.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 4 grudnia 2014r. pozwany M. M. zawarł z Bankiem (...) S.A w W. umowę kredytu gotówkowego na cel kosumpcyjny nr (...) na kwotę 150.000zł na okres do dnia 5 grudnia 2022r., z obowiązkiem spłat w równych miesięcznych ratach / kapitał i odsetki wg harmonogramu spłat stanowiącego integralną część umowy/.

Dowód: umowa k.31-35 i harmonogram spłat k. 29-30

W trybie art. 492§ 2 pkt.1 kodeksu spółek handlowych w dniu 30 kwietnia 2015r. ( data wpisu do KRS) doszło do połączenia Banku (...) S.A w W. ( spółka przejmująca) z (...) Bank (...) S.A ( spółka przejmowana).

Dowód: zupełny odpis z KRS k. 43-83

W związku z brakiem zapłaty rat wynikających z harmonogramu spłaty strona powodowa wypowiedziała przedmiotowa umowę.

Dowód: k. 36, historia spłaty kredytu przez pozwanego k. 37-38, umowa § 20 k. 32

W dniu 8 stycznia 2016r. powód wezwał pozwanego do zapłaty zadłużenia wynikającego z przedmiotowej umowy .

Dowód: wezwanie do zapłaty k. 26, dowód doręczenia k. 27

W dniu 9 maja 2016r. Bank wystawił przeciwko pozwanemu bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) , na kwotę : 142.703,65zł ( kapitał), 6.572,98zł ( odsetki umowne, wynikające z umowy łączącej strony, liczone od kapitału ) i 438,07zł ( odsetki karne liczone od kapitału wg stałej stopy procentowej w wysokości 1,5 podstawowej stopy procentowej, jednak nie większej niż czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP obowiązującego w okresie naliczania odsetek).

Dowód: tytuł bankowy k.89, umowa § 5 i 6 oraz § 25 k. 33

Dowód: przesłuchanie pozwanej k. 50v 00.14.40

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o powołane wyżej dokumenty.

Sąd pominął dowód z przesłuchania pozwanego, gdyż pozwany bez usprawiedliwienia, nie stawił się na terminie rozprawy mimo, że był wezwany do osobistego stawiennictwa.

Sąd zważył, co następuje:

Bezspornym jest, iż strony łączyła umowa kredytu w rozumieniu art. 69 ust.1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. prawo bankowe (Dz.U.2015.128 j.t.) . Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Pozwany nie spłacał rat kredytu zgodnie z ustalonym harmonogramem spłat stanowiącym integralną część umowy kredytu.

Pozwany dopiero na rozprawie zakwestionował fakt skutecznego wypowiedzenia umowy kredytu przez Bank, ale nie stawił się na rozprawie mimo wezwania do osobistego stawiennictwa i nie zgłosił dalszych wniosków dowodowych w tym zakresie ( art. 6 kc).

Spór w niniejszej sprawie praktycznie sprowadzał się do wysokości dochodzonej należności.

Powód przedstawił dokładne wyliczenie dochodzonej należności uwzględniając zarówno kapitał ( zaliczając dokonane przez pozwanego wpłaty- k. 37-38), jak i wyliczenie odsetek wskazując ilość dni opóźnienia w zapłatach rat, wysokość naliczonych odsetek i kwoty naliczonych odsetek składających się na dochodzoną należność ( k. 108).

Wyliczenie dokonane przez pozwanego jest zgodne z zapisami umowy łączącej strony.

Rację ma pozwany, ze w obecnym stanie prawnym wyciąg z ksiąg bankowych nie dokumentem urzędowym w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego, lecz dokumentem prywatnym.

Obecna regulacja nie wyłącza dopuszczalności , a także konieczności dokonywania przez sąd wykładni oświadczeń woli zawartych w prywatnych dokumentach, a w razie niejasności zawartych w nich twierdzeń , ustalenia ich na podstawie innych dowodów ( por. orzeczenie SN z 23 listopada 2005r., II CK 232/05).

Wyciąg z ksiąg bankowych jest jednym z rodzajów dowodów, którymi może posłużyć się powód jako dowodem wskazującym podstawę dochodzonego roszczenia . Powód obok wyciągu z ksiąg przedstawił także historię rachunku wpłat dokonywanych przez pozwanego na poczet zaciągniętego kredytu, umowę kredytu, wypowiedzenie umowy , wezwanie do zapłaty. W ocenie sadu wyciąg z ksiąg bankowych jest także dowodem „ pomocniczym” na wykazanie zobowiązania.

Zdaniem sądu powód wykazał istnienie dochodzonego roszczenia, jak i jego wysokość ( art. 6 kc).

Pozwany wprawdzie kwestionował wysokość roszczenia , ale to na nim spoczywał ciężar dowodu ( art. 6kc) wykazania, że zobowiązanie jest innej wysokości niż to, którego dochodzi powód w niniejszym procesie. Pozwany nie wykazał żadnej inicjatywy dowodowej w tym zakresie ( pozwany był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika.

Ponieważ powód ograniczył powództwo co do kwoty 382,14zł i skutecznie cofnął pozew w tym zakresie Sad na podstawie art. 355 kpc w zw. z art. 203 §1 kpc umorył postępowanie w tym zakresie .

O kosztach procesu Sąd orzekł w myśl zasady odpowiedzialności za wynik procesu, wyrażonej w art. 98 kpc.

Na koszty procesu złożyły się opłata sądowa 1872zł, koszty manipulacyjne w postępowaniu elektronicznym upominawczym 18,72zł, opłata od pełnomocnictwa 17zł i koszty zastępstwa procesowego 7.200zł ( §2 pkt. 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ).

Sąd na podstawie art. 113 § 1 ustawy z dn. 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. nr 167 poz. 1398) nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Okręgowego w Płocku 5614złtytułem kosztów postępowania w sprawie ( nieuiszczona część opłaty sadowej w sprawie).

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji wyroku, stosując przytoczone wyżej przepisy prawa.