Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 listopada 2017 roku

Sąd Rejonowy w Łukowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Edyta Cieliszak

Protokolant st.sekr.sądowy Danuta Domańska

w obecności prokuratora Jolanty Niewęgłowskiej, Adama Makosza

po rozpoznaniu dnia 6 października 2016r, 14 lutego, 24 marca, 18 kwietnia, 30 października 2017roku roku sprawy

1. T. C. s. J. i B. z domu J. ur. (...) w Ł.

oskarżonego o to, że: I. w dniu 23 grudnia 2014 roku w Ł., województwa (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jako uprawniony diagnosta dopuścił do ruchu pojazd mechaniczny marki F. (...) o numerze VIN (...), będący na skutek pożaru w stanie bezpośrednio zagrażającym bezpieczeństwu w ruchu lądowym, należący do T. M., i będąc uprawnionym do wystawienia dokumentu, bez przeprowadzenia badania ‘ technicznego pojazdu poświadczył nieprawdę w zaświadczeniu numer (...)o przeprowadzonym badaniu technicznym opisanego pojazdu marki F. (...) należącego do T. M., w którym to zaświadczeniu zakreślił, że pojazd spełnia wymagania techniczne z art. 66 ustawy prawo o ruchu drogowym, podczas gdy do badania stanu technicznego pojazdu tego dnia nie doszło a pojazd, który uprzednio był uszkodzony w wyniku pożaru, nie spełniał wymagań technicznych z art. 66 ustawy, przy czym za wystawienie dokumentu pobrał kwotę 192 złotych

to jest o czyn z art. 271 § 3 kk w zb. z art. 179 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

2. T. M. s. T. i E. z domu W. ur. (...) w Ł.

oskarżonego o to, że: II. w dniu 24 grudnia 2014 roku w Ł., województwa (...), użył poświadczającego nieprawdę dokumentu w postaci zaświadczenia numer (...)o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu marki F. (...) o numerze VIN (...) i spełnianiu przez samochód wymagań technicznych z art. 66 ustawy prawo o ruchu drogowym, które to badanie miało zostać przeprowadzone w dniu 23 grudnia 2014 roku przez uprawnionego diagnostę T. C., podczas gdy do badania stanu technicznego pojazdu tego dnia nie doszło a pojazd, który uprzednio był uszkodzony w wyniku pożaru, nie spełniał wymagań technicznych z art. 66 ustawy, przy czym opisany poświadczający nieprawdę dokument złożył w Starostwie Powiatowym w Ł. załączając go do wniosku o rejestrację samochodu

to jest o czyn z art. 273 kk

orzeka:

1.T. C. uznaje za winnego tego, że w dniu 23 grudnia 2014 roku w Ł., województwa (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jako uprawniony diagnosta dopuścił do ruchu pojazd mechaniczny marki F. (...) o numerze VIN (...), należący do T. M. będąc uprawnionym do wystawienia dokumentu, bez przeprowadzenia badania technicznego pojazdu poświadczył nieprawdę w zaświadczeniu numer (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym opisanego pojazdu marki F. (...) należącego do T. M., w którym to zaświadczeniu zakreślił, że pojazd spełnia wymagania techniczne z art. 66 ustawy prawo o ruchu drogowym, podczas gdy do badania stanu technicznego pojazdu tego dnia nie doszło a pojazd, który uprzednio był uszkodzony w wyniku pożaru, nie spełniał wymagań technicznych z art. 66 ustawy, przy czym za wystawienie dokumentu pobrał kwotę 192 złote - to jest o czynu z art. 271 § 3 kk i za czyn ten na podstawie at. 271§3 kk skazuje go a na podstawie art.271§3 kk w zw z art. 37a kk wymierza mu karę grzywny w ilości 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 40 zł ( czterdzieści);

2.T. M. uznaje za winnego dokonania zarzucanego mu czynu i za czyn ten na podstawie art. 273 kk skazuje go i wymierza mu karę grzywny w ilości 150 ( sto pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 30 zł (trzydzieści);

3. Zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa - od T. C. 800 (osiemset) zł tytułem opłaty i 1631,57 zł (jeden tysiąc sześćset trzydzieści jeden złotych 57/100) tytułem wydatków a od T. M. 450 zł (czterysta pięćdziesiąt) tytułem opłaty i 1121,17 zł ( jeden tysiąc sto dwadzieścia jeden złotych 17/100) tytułem wydatków.

Sygn.akt IIK940/15

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Łukowie ustalił następujący stan faktyczny.

S. P. był właścicielem samochodu F. (...) rocznik 2013. pojazd ten został mu skradziony w sierpniu 2014r a dwa dni po kradzieży został odnaleziony na terenie Czech praktycznie doszczętnie spalony. Po przywiezieniu do Polski i zgłoszeniu szkody S. P. otrzymał za niego odszkodowanie -114 tysięcy złotych a (...) wystawiło wrak samochodu na sprzedaż w trybie licytacji. Nabył go P. R.. Pojazd ten nie nadawał się według R. do jazdy , komora silnika, kabina były uszkodzone. 21 września 2014r wrak tego pojazdu sprzedał w stanie w jakim go kupił T. M. za kwotę 16.500 zł (k.11). T. M. stawił się w Starostwie Powiatowym w Ł. w dniu 19 grudnia 2014r chcąc zarejestrować samochód F. (...) , zostału mu wówczas wydane tzw. czerwone tablice rejestracyjne o nr (...) oraz dokument tymczasowy dowodu rejestracyjnego . W dniu 24 grudnia 2014r T. M. złożył w Starostwie Powiatowym w Ł. wniosek o rejestrację samochodu F. (...) o nr VIN (...) i dołączył do niego oświadczenie o zagubieniu tablic rejestracyjnych tego pojazdu, dowód rejestracyjny, kartę pojazdu, umowę kupna, fakturę a także zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym Nr (...) wystawione przez diagnostę T. C. w dniu 23 grudnia 2014r, że pojazd spełnia wymagania techniczne art.66 ustawy (P)-k.17. Zdał tablice czerwone i zarejestrował pojazd uzyskując już normalne tablice rejestracyjne (...) (k.9).

W styczniu 2015r do KPP w Ł. wpłynęła informacja, że T. M. posiada samochód F. (...), który może mieć przerobione numery rejestracyjne, gdyż zakupił do w stanie po całkowitym spaleniu. Po dokonaniu stosownych ustaleń dotyczących kupna samochodu i jego rejestracji wobec podejrzenia popełnienia przestępstwa policjanci A. A., P. M. i T. K. udali się do miejsca zamieszkania i jednocześnie prowadzenia działalności przez T. M. celem zweryfikowania posiadanych informacji. Wcześniej potwierdzili u T. C., że ten dokonywał przeglądu technicznego tego pojazdu, co sprawdzono w dokumentacji komputerowej. Obecny w miejscu zamieszkania T. M. poproszony o pokazanie samochodu F. (...) początkowo twierdził, że

-2-

samochodu nie ma, wskazał elementy pociętej karoserii, na której widniały numery identyfikacyjne oraz wydał policjantom dokumenty w postaci tablic rejestracyjnych, naklejki na szybę i inne dokumenty samochodu, które znajdowały się jeszcze w folii, nie nosiły śladów użytkowania. Obecnym na miejscu funkcjonariuszom M. powiedział, że zakupił pojazd po całkowitym spaleniu i aby dokonać formalności związanych z jego rejestracją udał się do swojego znajomego diagnosty T. C., który dokonał jego fikcyjnego przeglądu i pobrał za to jakąś kwotę, nie pamiętał jaką. dodał, że nie był na przeglądzie samochodem bo samochód nie nadaje się do jakiejkolwiek jazdy czy użytkowania. Wskazał na posesji podłogę pojazdu pokrytą śniegiem. Policjanci dokonali stosownych przeszukań na posesji i w domu oskarżonego a następnie udali się do Stacji diagnostycznej T. C., ustalając że nie ma na stacji zamontowanego monitoringu.

W toku postępowania przygotowawczego uzyskano kopie dokumentacji szkodowej z (...) oraz dokumentację fotograficzną obrazującą wygląd samochodu po jego odnalezieniu na terytorium Czech a także dokumentacje dotyczącą rejestracji pojazdu, jego badania technicznego, w tym wydruki fiskalne i raporty kasowe z dnia 23 grudnia 2014r z których wynikało, że T. C. pobrał od T. M. kwotę 192 zł za badanie techniczne.

W dniu 21 lipca 2015r w związku ze złożonymi uzupełniającymi wyjaśnieniami oskarżonego M. dokonano przeszukania zajmowanych przez niego pomieszczeń w celu ujawnienia dokumentów dotyczących zakupu części zamiennych i podzespołów używanych do remontu samochodu F. (...) od września 2014r do 23 grudnia 2014r. W toku przeszukania nie odnaleziono takich dokumentów, nie wydał ich też oskarżony.

Oskarżeni T. M. i T. C. nie byli dotychczas karani.

W toku postępowania sądowego wywołano opinię sądowo-psychiatryczną dotyczącą oskarżonego T. C.. Biegli lekarze psychiatrzy nie stwierdzili u oskarżonego choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego. Rozpoznały zaburzenia adaptacyjne. W czasie czynu miał on zachowaną zdolność jego rozpoznania i pokierowania swoim postępowaniem ( k.77-81).

T. M. został oskarżony o to, że w dniu 24 grudnia 2014 roku w Ł., województwa (...), użył poświadczającego nieprawdę dokumentu w postaci zaświadczenia numer (...)

-3-

przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu marki F. (...) o numerze VIN (...) i spełnianiu przez samochód wymagań technicznych z art. 66 ustawy prawo o ruchu drogowym, które to badanie miało zostać przeprowadzone w dniu 23 grudnia 2014 roku przez uprawnionego diagnostę T. C., podczas gdy do badania stanu technicznego pojazdu tego dnia nie doszło a pojazd, który uprzednio był uszkodzony w wyniku pożaru, nie spełniał wymagań technicznych z art. 66 ustawy, przy czym opisany poświadczający nieprawdę dokument złożył w Starostwie Powiatowym w Ł. załączając go do wniosku o rejestrację samochodu to jest o czyn z art. 273 kk

T. C. postawiono zarzut , że w dniu 23 grudnia 2014 roku w Ł., województwa (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jako uprawniony diagnosta dopuścił do ruchu pojazd mechaniczny marki F. (...) o numerze VIN (...), będący na skutek pożaru w stanie bezpośrednio zagrażającym bezpieczeństwu w ruchu lądowym, należący do T. M., i będąc uprawnionym do wystawienia dokumentu, bez przeprowadzenia badania ‘ technicznego pojazdu poświadczył nieprawdę w zaświadczeniu numer (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym opisanego pojazdu marki F. (...) należącego do T. M., w którym to zaświadczeniu zakreślił, że pojazd spełnia wymagania techniczne z art. 66 ustawy prawo o ruchu drogowym, podczas gdy do badania stanu technicznego pojazdu tego dnia nie doszło a pojazd, który uprzednio był uszkodzony w wyniku pożaru, nie spełniał wymagań technicznych z art. 66 ustawy, przy czym za wystawienie dokumentu pobrał kwotę 192 złotych to jest czynu z art. 271 § 3 kk w zb. z art. 179 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody:

zeznania świadków: T. K. k. 156-158, A. A. k.158-162, M. S. k.162-163, 3v-4 zbioru C, P. M. k.193-194, k. 2-4 - protokół zatrzymania rzeczy, k. 5-7 - protokół oględzin karoserii samochodowej wraz z materiałem poglądowym, k.9-18 pismo Starostwa Powiatowego w Ł. wraz z załączonymi kserokopiami dokumentów dotyczących rejestracji samochodu marki F. (...), k.41-43-materiał poglądowy (fotografie) – na okoliczność stanu pojazdu marki F. (...) w dniu 29 styczna, 2005 roku oraz przedmiotów i dokumentów zatrzymanych w dniu 29 stycznia 2015 roku od T. M. przez funkcjonariuszy KPP w Ł.,k.46-55- pismo Starostwa Powiatowego w Ł. wraz z

-4-

załączonymi kserokopiami dokumentów dotyczących czasowej rejestracji samochodu marki F. (...), k.56- materiał poglądowy, k.66-67- dokumentacja fotograficzna sporządzona przez świadka S. P. i załączona przez niego do protokołu przesłuchania świadka, k.71-73 -protokół zatrzymania rzeczy, k.94 -informacja o stanie majątkowym dotycząca T. M. sporządzona przez Burmistrza Miasta Ł., k.95-informacja o stanie majątkowym dotycząca T. C. sporządzona przez Burmistrza Miasta Ł., k.105-106- pismo Starostwa Powiatowego w Ł. wraz z kserokopią zaświadczenia o wpisie do rejestru przedsiębiorców prowadzących stacje kontroli pojazdów oraz z danych osób zatrudnionych w tymże zakładzie pracy J. o C. posiadających uprawnienia diagnosty,k. 112 - informacja Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, k.136-138 -protokół oględzin komputera, k. 141-143- protokół zatrzymania rzeczy, k.148-149 - protokół przeszukania, k. 150-151- protokół przeszukania, k. 166-167 -protokół oględzin paragonu fiskalnego,k.179- zapytanie i dane o karalności dotyczące T. M., k.180 - Zapytanie i dane o karalności dotyczące T. C., k.189-194 - kserokopie akt szkodowych (...) S. A.,k.202-203-pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. wraz z załącznikami,k.209- informacja o stanie majątkowym z systemu teleinformatycznego ministra właściwego do spraw finansowi publicznych dotycząca T. C., k.210 - informacja o stanie majątkowym z systemu teleinformatycznego ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotycząca T. M.

z akt głównych: k. 33, 54, 170, 198, 259 - zapytanie i dane o karalności dotyczące T. C., k. 34, 55 , 171, 260- zapytanie i dane o karalności dotyczące T. M., k.39 -41- informacja o stanie majątkowym z systemu teleinformatycznego ministra właściwego do spraw finansowi publicznych dotycząca T. C., k.42- 43 - informacja o stanie majątkowym z systemu teleinformatycznego ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotycząca T. M., k.77-81-opinia sądowo-psychiatryczna dotycząca T. C., k.82-83-wywiad lekarski wykonany przez specjalistę Psychiatrii B. S. dot. dotycząca T. C., k. 205-237-opinia nr (...) ze Stowarzyszenia (...) w W., k.276- 280( 5 szt. ) wydruków ze strony policji z artykułu dotyczącym” legalizacji” skradzionych aut poprzez wykorzystywanie do tego aut w różny sposób uszkodzonych złożony na rozprawie przez obrońcę oskarżonego T. C., k. 276( koperta)- 1szt. tabliczki znamionowej i 2- numery wybite na blasze oraz wizytówka przesłana z Allegro oferująca wydruk z tabliczek

-5-

znamieniowych złożone na rozprawie w dniu 30.11.2017r przez obrońcę T. C., k. 282- 289 –8 sztuk kart zawierające wydruki z portali aukcyjnych dotyczących sprzedaży używanych podzespołów do samochodu F. (...) , złożone na rozprawie w dniu 30.11.2017r przez obrońcę T. C., k. 290-296 -Kodeks Etyki Zawodowej Rzeczoznawcy Samochodowego złożony na rozprawie w dniu 30.11.2017r przez obrońcę T. C., k. 297- 308 - Lista (...) złożona przez obrońcę T. C., k. 309 - Ustawa z dnia 20.06. 1997r Prawo o ruchu drogowym- wyciąg - złożona na rozprawie w dniu 30.11.2017r przez obrońcę T. C., dywanik z wyciętym otworem złożony na rozprawie w dniu 30.11.2017r przez obrońcę T. C. zapakowany w pudełko i oznaczony i inne zaliczone w poczet materiału dowodowego.

Oskarżeni nie przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów. T. C. odmówił składania wyjaśnień i odpowiadał jedynie na pytania swojego obrońcy (k.150v-151). wskazał, że jego zdaniem jako rzeczoznawcy samochodowego istnieje możliwość przywrócenia samochodu po pożarze do użytku i generalnie można wymienić wszystkie elementy pojazdu używając nowych i używanych elementów i z tego tytułu osiągnąć zysk. Tezę te rozwinął na ostatniej rozprawie po wywołaniu opinii Stowarzyszenia (...) wskazując na dane z portali aukcyjnych o dostępności używanych elementów do remontu samochodu F. (...) i szczegółowo oraz obszernie opisując, w jaki sposób mogłoby nastąpić przywrócenie auta do stanu używalności i w jaki łatwy sposób można wprowadzić diagnostę w błąd przy badaniu technicznym uzyskując wcześniej z firm internetowych niezbędne rzeczy w postaci np. tabliczki znamionowej- k.316-320.

T. M. odpowiadając jedynie na pytania obrońcy wyjaśnił, ze samochód F. (...) był przez niego zakupiony po pożarze i wyremontowany, usprawniony i sprawny technicznie a naprawa trwała około 3 miesięcy. Pojazd przyprowadził na stację diagnostyczną do T. C. i sprawdzony, nie był jeżdżony i nie był użytkowany potem. ponieważ nie działała nawigacja i okazało się że jest inna instalacja elektryczna żeby ją naprawić musiał ponownie rozebrać pojazd . Poza tym chciał już po rejestracji i badaniu technicznym zmienić dach na szyberdach i karoseria dlatego został pocięta ponownie. pojazd po naprawie był wart jego zdaniem 100 tysięcy a wielokrotnie takich napraw

-6-

dokonywał(k. 151). Dodał, ze miał dużo części do naprawy tego samochodu bo naprawiał wcześniej kilka takich samochodów (k.316).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje.

Analizując zebrany w sprawie materiał dowodowy stwierdzić należy, że wina oskarżonych została im udowodniona i zdaniem Sądu nie budzi wątpliwości.

Wyjaśnienia oskarżonych są jedynie przyjętą linią obrony, która jednak w świetle przeprowadzonych dowodów nie może się ostać. Poza tym wyjaśnienia te a szczególności relacja oskarżonego T. M. odnośnie tego w jaki sposób usprawnił spalony samochód i przywrócił go niejako „ jak feniksa z popiołów’’, po czym ponownie rozebrał, pociął karoserię aby naprawić nawigację i wymienić dach są zupełnie nielogiczne, sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego, żeby nie powiedzieć absurdalne, gdy się zważy na zebraną dokumentację fotograficzną obrazująca stan auta w momencie jego zakupu przez oskarżonego oraz na opinię Stowarzyszenia (...).

Analizując zeznania świadków stwierdzić należy, że Sąd nie znalazł podstaw by je kwestionować. Przede wszystkim przesłuchani w sprawie świadkowie podali wszystko co im wiadomo z racji pełnionych obowiązków i wykonywanego zawodu. M. S. wskazała okoliczności dotyczące rejestracji F. (...)- wydania najpierw tablic czerwonych a po złożeniu wszystkich niezbędnych dokumentów i oświadczeń przez T. M., w tym zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym tego pojazdu stwierdzającym, że pojazd spełnia wymagania techniczne art.66 ustawy (P) zarejestrowaniu go. Ten ostatni dokument był przy tym, jak wynika z jej zeznań, niezbędny do zarejestrowania pojazdu.

Nie miał Sąd również wątpliwości co do wiarygodności zeznań funkcjonariuszy Policji T. K., A. A., P. M.. Także oni podali wszystkie znane im okoliczności dotyczące swojej wizyty i czynności podjętych w miejscach zamieszkania i prowadzenia działalności przez oskarżonych, opisali je dokładnie odpowiadając na pytania stron. Wbrew twierdzeniom obrony Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania tych zeznań w części, w której dotyczą okoliczności podawanych im na miejscu przez T. M. a przesłuchując tych świadków zakreślił jednocześnie tezę dowodową w taki sposób, że nie mogą być oni pytani i nie mogą zeznawać na okoliczności, o których dowiedzieli się podczas przesłuchania T. M. w charakterze świadka. W tym jedynie zakresie istniał bowiem zakaz dowodowy. przesłuchani w taki

-7-

sposób policjanci wskazali, ze po przybyciu na miejsce oskarżony M. początkowo plątał się w relacji, gdzie może być przedmiotowy pojazd, a następnie wskazał pociętą karoserie, podłogę pokrytą śniegiem na podwórku i wydał zapakowane w folie i nieużywane -tablicę rejestracyjną, naklejki na szybę. powiedział też, że samochodu „ nie ma” i „nie było” i że kupił go jako spalony a do oskarżonego C. pojechał po badanie techniczne bez samochodu, który nie nadawał się do użytku i zapłacił mu za wydanie odpowiedniego zaświadczenia. Świadkowie odpowiadali na pytania spontanicznie, wyczerpująco, szczerze i przekonująco. Brak jest podstaw by tym zeznaniom odmówić wiary.

Sąd nie miał też żadnych zastrzeżeń do opinii wywołanej w sprawie: sądowo- psychiatrycznej. Odpowiada ona wszelkim wymogom art.200 par.2 kpk, jest rzetelna, poparta stosownymi ustaleniami i badaniami.

Weryfikując wyjaśnienia oskarżonego M. podkreślić należy, że po przedstawieniu przez niego wersji o remoncie auta i zakupie do tego celu używanych części funkcjonariusze Policji dokonali przeszukania u oskarżonego i wezwali go do wydania jakichkolwiek dokumentów dotyczących zakupu części zamiennych i podzespołów używanych do remontu samochodu F. (...) od września 2014r do 23 grudnia 2014r. W toku przeszukania nie odnaleziono takich dokumentów, nie wydał ich też oskarżony.

W celu weryfikacji wyjaśnień obu oskarżonych na wniosek oskarżyciela wywołano też w postępowaniu sądowym opinię biegłego- Stowarzyszenia (...) celem ustalenia na podstawie akt sprawy i zebranej dokumentacji szkodowej oceny stanu technicznego samochodu F. (...) o nr VIN (...) po jego spaleniu i w dacie ujawnienia elementów tego pojazdu przez funkcjonariuszy KPP w Ł. a ponadto możliwości technicznych i opłacalności przywrócenia ww pojazdu do stanu umożliwiającego dopuszczenie go do ruchu. Stowarzyszenie wskazało do wydania opinii inż. M. M. (3)- nr certyfikatu 380/16, specjalistę Instytutu (...) wpisanego na listę biegłych sądowych Sądu okręgowego Warszawa Praga. Wbrew stanowisku obrony Sąd uznał, że biegły ten był uprawniony do wydania niniejszej opinii na polecenie Sądu, posiadał do tego wystarczające kompetencje. Opinia nie dotyczyła bowiem badania cech identyfikacyjnych pojazdów o których mowa w art.66a Prawa o ruchu

-8-

drogowym a biegły nie musiał być wpisany na listę prowadzona przez Ministerstwo Infrastruktury o czym twierdziła obrona. Posiadał on też 20-letnie doświadczenie w zakresie będącym przedmiotem opinii. Zarówno z opinii pisemnej jak i ustnej wydanej na rozprawie biegły określił stan techniczny samochodu w momencie nabycia go przez oskarżonego i następnie ujawnienia jego części przez policjantów - str. 3 opinii. Biegły wskazał, ze teoretycznie są możliwość przywrócenia pojazdu do stanu umożliwiającego dopuszczenie go do ruchu drogowego zgodnie z obowiązującymi przepisami, pod warunkiem sprawdzenia stanu struktury nadwozia i tylko w (...) Zakładzie (...). Jest to jednak ekonomicznie nieopłacalne, gdyż koszty naprawy przy użyciu ponad 700 nowych części wyniosłyby 309 109, 85 zł przy założeniu że silnik i skrzynia biegów są sprawne technicznie a zawieszenie przednie i tylne, układ kierowniczy i paliwowy umiejscowione pod nadwoziem nie były uszkodzone przez ogień. zakładając, że do naprawy użyto by części używanych to przyjmując ich wartość za 1/3 wartości części nowych i tak ich koszt wyniósłby ok.100 tys. zł. Wiele elementów jest jednorazowego użytku i muszą być zakupione po cenie nominalnej. Ta ostatnia kwota nie uwzględnia kosztów materiałów lakierniczych i robocizny lakierniczej i mechanicznej. Biegły dodał również , że mało prawdopodobne jest z uwagi na działania ognia widoczne w materiale fotograficznym, żeby silnik i skrzynia biegów są sprawne technicznie a zawieszenie przednie i tylne, układ kierowniczy i paliwowy umiejscowione pod nadwoziem nie były uszkodzone, co oczywiście zwiększa koszty naprawy.

Opinię tę Sąd uznał za rzetelną i miarodajną, wydaną przez osobę dysponującą odpowiednią wiedzą i doświadczeniem życiowym. Stanowiska Sądu nie mogą zmienić argumenty obrony i przedstawione wydruki dotyczące dostępności części zamiennych na portalach internetowych i ceny kilku części oraz wyjaśnienia oskarżonego C., który pokusił się o samodzielną wycenę. rzecz w tym, ze oskarżony M. nie przestawił żadnych dokumentów dotyczących zakupu takich części a jego wyjaśnienia złożone na koniec postępowania, że posiadał różne części do tego samochodu z racji wykonywanych wcześniej napraw są gołosłowne i nie poparte żadnymi miarodajnymi dowodami. Skoro pojazd był wyremontowany i przywrócony do użytkowania i spełniał wymogi techniczne to jaki był cele jego ponownego demontażu i to aż w taki zakresie? ten podawany przez oskarżonego M. wydaje się wręcz kuriozalny. Przy ocenie dowodów Sąd ma przecież obowiązek kierowania się zasadami logiki i doświadczenia życiowego.

Zastrzeżeń Sądu nie budziła też wiarygodność przedstawionych

-9-

dowodów w postaci protokołów przeszukań, zatrzymania rzeczy, dokumentacja szkodowa, dokumentacja dotycząca rejestracji samochodu F. (...), protokoły oględzin. dokumenty nie były przez strony kwestionowane, zostały sporządzone rzetelnie, przez osoby zgodnie z ich kompetencjami.

Analizując w ten sposób materiał dowodowy Sąd uznał, że wina oskarżonych nie budzi wątpliwości a działania ich wyczerpały odpowiednio dyspozycje art.271§3 kk w odniesieniu do T. C. i art.273 kk co do T. M. a oskarżeni działali umyślnie i w zamiarze bezpośrednim . Z opisu czynu zarzucanego T. C. a następnie z kwalifikacji prawnej Sąd wyeliminował słowa, że pojazd był w stanie bezpośrednio zagrażającym bezpieczeństwu w ruchu lądowym. Zgodnie ze stanowiskiem SN wyrażonym w uchwale z 28.2.1975 r. (V KZP 2/74, OSNKW 1975, Nr 3–4, poz. 33), przez stan pojazdu bezpośrednio zagrażający bezpieczeństwu w ruchu należy rozumieć taką niesprawność pojazdu mechanicznego, która uniemożliwia lub w poważnym stopniu utrudnia bezpieczne prowadzenie pojazdu. Zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 Prawa o ruchu drogowym, pojazd uczestniczący w ruchu ma być tak zbudowany, wyposażony i utrzymany, aby korzystanie z niego nie zagrażało bezpieczeństwu osób nim jadących lub innych uczestników ruchu, nie naruszało porządku ruchu na drodze i nie narażało kogokolwiek na szkodę. Wynika z tego wyraźny zakaz używania pojazdów mechanicznych niesprawnych. Jak dalej podkreśla się w uchwale SN nie każda niesprawność pojazdu rodzi odpowiedzialność na podstawie art. 179 KK. Chodzi o taką niesprawność, która w sposób ewidentny uniemożliwia lub w poważnym stopniu utrudnia bezpieczne prowadzenie pojazdu. Muszą to więc być tego rodzaju wady w stanie technicznym pojazdu, jak np. niesprawny układ kierowniczy lub hamulcowy, nadmierne zużycie opon, braki czy uszkodzenia urządzeń sygnalizacyjnych lub oświetlenia, wywołujące konkretny i bezpośredni , a nie abstrakcyjny stan zagrożenia na drodze . Rzecz jednak w tym, że w tym konkretnym wypadku w ogóle nie ma mowy o możliwości poruszania się rzeczonego pojazdu (F. (...)) w ruchu lądowym czy jakimkolwiek bezpiecznym czy niebezpiecznym prowadzeniu go tak aby nie zagrażało to bezpieczeństwu innych użytkowników tego ruchu. Był to bowiem jedynie wrak, nie nadający się w ogóle do jazdy a zatem trudno mówić tu o wyczerpaniu dyspozycji przestępstwa stypizowanego w rozdziale -Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji i nie jest to konieczne to pełnego zobrazowania czynu popełnionego przez oskarżonego z perspektywy norm przepisów kodeksu karnego, które zachowanie to wyczerpało.

-10-

Uznając winę oskarżonych za udowodnioną Sąd (przy zastosowaniu art.37a kk w odniesieniu do T. C.) orzekł co do każdego z nich kary grzywny, miarkując ich wysokość i korelując ja z możliwościami majątkowymi, zarobkowymi i sytuacją rodziną każdego z oskarżonych . Oskarżonemu T. C. wymierzono zatem karę 200 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 40 zł a T. M. 150 stawek dziennych grzywny po 30 zł każda. Obaj oskarżeni nie byli dotychczas karani, prowadzą ustabilizowany tryb życia, ich obecny konflikt z prawem należy uznać za incydentalny a sama dolegliwość płynąca z prowadzonego postępowania karnego wydaje się być w stosunku do nich nie bez znaczenia. Wymierzenie kary pozbawienia wolności wobec T. C. nawet z warunkowym zawieszeniem jej wykonania byłoby, zdaniem Sądu, nadmiernie surową kara, podobnie jak orzeczenie środka karnego zakazu wykonywania zawodu diagnosty. W toku postępowania nie wykazano, żeby oskarżony był osobą zdemoralizowaną i istniały co najmniej podejrzenia, że czyn mu zarzucony może być jednym z wielu. Jest szanowanym przedsiębiorcą, który niewątpliwie i niezależnie od postępowania karnego poniesie konsekwencje zawodowe swojej decyzji, chociażby wynikające z przepisów regulujących zawód diagnosty.

Kary wymierzone oskarżonym wpłyną na nich wychowawczo i zapobiegawczo.

Uwzględniają, zdaniem Sądu, wymogi o których mowa w art.53kk i spełnią swoje cele w zakresie prewencji szczególnej i ogólnej.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art.627 kpk oraz i art.2 ustawy o opłatach w sprawach karnych.