Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu IV Wydział Pracy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2016 roku w Grudziądzu

na rozprawie sprawy z powództwa E. Ś.

przeciwko Zespołowi Szkół Publicznych w Ł.

o nagrodę jubileuszową i dodatek motywacyjny

O R Z E K Ł:

I.  zasadza od pozwanego Zespołu Szkół Publicznych w Ł. na rzecz powódki E. Ś. kwotę 3.430,52 zł (trzy tysiące czterysta trzydzieści złotych pięćdziesiąt dwa grosze) tytułem dodatku motywacyjnego za okres od stycznia 2013 roku do sierpnia 2013 roku wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwot:

- 476,46 zł od dnia 2.01.2013 roku do dnia zapłaty,

- 476,46 zł od dnia 2.02.2013 roku do dnia zapłaty,

- 476,46 zł od dnia 2.03.2013 roku do dnia zapłaty,

- 476,46 zł od dnia 2.04.2013 roku do dnia zapłaty,

- 476,46 zł od dnia 2.05.2013 roku do dnia zapłaty,

- 476,46 zł od dnia 2.06.2013 roku do dnia zapłaty,

- 285,88 zł od dnia 2.07.2013 roku do dnia zapłaty,

- 285,88 zł od dnia 2.08.2013 roku do dnia zapłaty,

II.  umarza postępowanie w zakresie kwoty 381,16 zł (trzysta osiemdziesiąt jeden złotych szesnaście groszy),

III.  oddala powództwo w pozostałej części;

IV.  ustala, iż koszty zastępstwa procesowego stron znoszą się wzajemnie

V.  nie obciąża stron nieuiszczonymi kosztami postępowania, którymi obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IV P 70/16

UZASADNIENIE

Powódka E. Ś. wniosła do tutejszego Sądu pozew przeciwko Zespołowi Szkół Publicznych w Ł. o zasądzenie na jej rzecz kwoty 3.811,68 zł tytułem dodatku motywacyjnego za styczeń – sierpień 2013 r. oraz kwoty 10.058,60 zł tytułem nagrody jubileuszowej za 35 lat pracy wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wymagalności roszczenia do dnia zapłaty:

-nagrody jubileuszowej w kwocie 10.058,60 zł z odsetkami od 1.09.2013 r.;

- dodatku motywacyjnego za (...) w kwocie 476,46 zł z odsetkami od 02.01.2013 r.;

- dodatku motywacyjnego za (...) w kwocie 476,46 zł z odsetkami od 02.02.2013 r.;

- dodatku motywacyjnego za (...) w kwocie 476,46 zł z odsetkami od 02.03.2013 r.;

- dodatku motywacyjnego za (...) w kwocie 476,46 zł z odsetkami od 02.04.2013 r.;

- dodatku motywacyjnego za (...) w kwocie 476,46 zł z odsetkami od 02.05.2013 r.;

- dodatku motywacyjnego za (...) w kwocie 476,46 zł z odsetkami od 02.06.2013 r.;

- dodatku motywacyjnego za (...) w kwocie 476,46 zł z odsetkami od 02.07.2013 r.;

- dodatku motywacyjnego za (...) w kwocie 476,46 zł z odsetkami od 02.08.2013;

o zasądzenie zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że od 01 września 2003 roku do 31 sierpnia 2013 r. będąc nauczycielem mianowanym pełniła funkcję Dyrektora Zespołu Szkół Publicznych w Ł.. Organem prowadzącym Zespół Szkół Publicznych w Ł. jest Burmistrz Miasta i Gminy Ł.. W dniu 27.05.2013 r. Burmistrz wypowiedział powódce stosunek pracy z nauczycielem zatrudnionym na podstawie mianowania i rozwiązał stosunek pracy z dniem 31 sierpnia 2013 r. czyli z dniem końca roku szkolnego. Pismem z dnia 28 czerwca 2013 r. powódka poinformowała organ prowadzący o zamiarze przejścia na emeryturę z dniem 1 września 2013 r. Po rozwiązaniu stosunku pracy powódka nie podjęła innego zatrudnienia i od 1 września 2013 roku zaczęła pobierać świadczenie emerytalne. Powódka zwróciła się do organu prowadzącego o wypłatę jej nagrody jubileuszowej za 35 lat pracy ponieważ w chwili rozwiązania z nią stosunku pracy jej okres pracy wynosił 34 lata i 12 dni. Dyrektor pozwanego pismem z dnia 19 września 2013 roku odmówił powódce wypłaty nagrody jubileuszowej. W dniu 20 września 2013 roku powódka zwróciła się z pismem do organu prowadzącego o wypłatę należnego jej wynagrodzenia jakim jest dodatek motywacyjny w wysokości 18 % wynagrodzenia zasadniczego za okres styczeń – sierpień 2013 r. oraz wynikającej z tego faktu różnicy wysokości odprawy emerytalnej i nagrody jubileuszowej wraz z odsetkami od dnia wymagalności poszczególnych rat do dnia zapłaty. W odpowiedzi na to pismo Burmistrz Miasta i Gminy Ł. odmówił jej wypłaty tych świadczeń. Dlatego wystąpienie z roszczeniem stało się konieczne ponieważ żądanie powódki jest w pełni zasadne.

W odpowiedzi na pozew /k. 28- 29/ pełnomocnik pozwanego wniósł
o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W pierwszej kolejności pozwany przyznał, że 27.05.2013 r. Burmistrz Miasta i Gminy Ł. wypowiedział powódce stosunek pracy, co nastąpiło w trybie art.20 ust.1 pkt 2 Karty Nauczyciela i było skutkiem zmian organizacyjnych szkoły polegających na zmniejszeniu liczby oddziałów oraz zaprzestaniem pełnienia przez powódkę funkcji Dyrektora Zespołu Szkół w Ł.. Stosunek pracy rozwiązał się z dniem 31 sierpnia 2013 roku po czym wypłacono powódce odprawę w wysokości 6-ciomiesięcznego wynagrodzenia zgodnie z przepisem art 20 ust.2 Karty Nauczyciela. Przyznał, że powódka kierowała do Burmistrza Miasta i Gminy Ł. pisma, w których domagała się wypłaty nagrody jubileuszowej z tytułu posiadania przez nią 35 letniego stażu pracy, wypłaty dodatku motywacyjnego za okres styczeń - sierpień 2013 r. oraz różnicy wysokości odprawy emerytalnej. Powódka otrzymała odpowiedzi na kierowane pisma, w których wskazane zostały argumenty, na podstawie których odmówiono wypłaty należności wynikających z w/w roszczeń powódki.

W piśmie procesowym z dnia 17 lipca 2016 roku (k.80) powódka ograniczyła powództwo o kwotę 571,80 zł i sprecyzowała powództwo w części dotyczącej zasądzenia dodatku motywacyjnego za lipiec 2013 r. w kwocie 285,88 zł z odsetkami od 2 lipca 2013 r. i za sierpień 2013 w kwocie 285,88 zł z odsetkami od 2 sierpnia 2013 r. do dnia zapłaty i wyjaśniła, że średnia urlopowa za lipiec i sierpień 2013 r. została obliczona na podstawie otrzymanych składników wynagrodzenia w całym roku szkolnym 2012/2013 i w przypadku wypłaty dodatku motywacyjnego w dotychczasowej wysokości przez okres całego roku wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy wzrósłby o kwotę 285,88 zł w lipcu i sierpniu 2013 r.

Na rozprawie w dniu 18 lipca 2016 roku pełnomocnik powódki cofnął żądanie pozwu o zapłatę kwoty 381,16 zł.

Pełnomocnik pozwanego wyraził zgodę na częściowe cofnięcie pozwu.

Sąd ustalił, co następuje:

E. Ś. ukończyła studia magisterskie na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi (...) M. K. w T. i w 1977 roku uzyskała tytuł magistra biologii. Po ukończeniu studiów w dniu 20 sierpnia 1979 roku powódka podjęła pracę w Szkole Podstawowej w J. jako nauczycielka biologii, chemii i fizyki. Od września 1984 roku powódka rozpoczęła pracę w Szkole Podstawowej w Ł., w której pracowała do 31 sierpnia 2013 roku początkowo na stanowisku nauczyciela mianowanego oraz zastępcy dyrektora. W okresie od 1 września 2003 r. do 31 sierpnia 2013 roku powódka pełniła funkcję Dyrektora Zespołu Szkół Publicznych w Ł., którego organem prowadzącym jest Burmistrz Miasta i Gminy Ł.. Powódka w 1988 r. ukończyła w (...) Oddziale (...) w T. Studium (...) dla nauczycieli szkół podstawowych w kierunku chemii.

okoliczności bezsporne

(dowód: akta osobowe powódki

zeznania powódki k. 40 - 41 akt oraz 90 akt).

Uchwałą Nr XXIX/230/2009 Rady Miejskiej Ł. z dnia 30 grudnia 2009 roku uchwalono regulamin wynagradzania nauczycieli zatrudnionych w szkołach, dla których organem prowadzącym jest Miasto i Gmina Ł..

W regulaminie tym ustalono, że nauczycielom przysługuje dodatek za wysługę lat w wysokości określonej w art.33 ust.1 Karty Nauczyciela oraz określono ogólne warunki przyznawania dodatku motywacyjnego. Warunkiem przyznania nauczycielowi dodatku motywacyjnego jest uzyskiwanie szczególnych osiągnięć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych, które zostały szczegółowo w tym regulaminie wymienione. Ponadto ustalono, że nauczycielowi dodatek motywacyjny przyznaje dyrektor szkoły, a dyrektorowi szkoły Burmistrz, dodatek ten przyznawany jest dwa razy do roku za okres styczeń - czerwiec i wrzesień – grudzień. Za lipiec i sierpień dodatek wypłacany jest według średniej urlopowej. Zgodnie z określonymi warunkami dodatek motywacyjny przyznaje się w wysokości nie niższej niż 2 % i nie wyższej niż 20% wynagrodzenia zasadniczego nauczyciela mianowanego z wyższym wykształceniem magisterskim z przygotowaniem pedagogicznym. Decyzjami Burmistrza Miasta i Gminy Ł. od 1 września 2007 r. do 31 grudnia 2012 r. powódka otrzymywała dodatek motywacyjny w wysokości 18 % wynagrodzenia zasadniczego. Powódka w 2013 roku otrzymała wyróżniającą ocenę za swoją pracę.

Dowód: odpis uchwały Rady Miasta Ł. z 30.12.2009 r wraz regulaminem k.14 – 16 akt

odpisy decyzji Burmistrza Miasta i Gminy Ł. z 31.08.2007r.; z 28.04.2008 r.; z 25.08.2008 r; z 9.12.2009 r., z 9.12.2010 r.; z 14.12.2011 r. i 29.08.2012 r. - k.48 – 58 akt;

odpis karty oceny pracy powódki z 25.03.2013 r. k.36 – 39 akt)

Dnia 8 maja 2012 roku powódka złożyła wniosek w ZUS Inspektorat w G. o przyznanie jej emerytury. Decyzją ZUS-u Oddział w T. z dnia 19 lipca 2012 roku przyznano powódce emeryturę od 1 maja 2012 roku. Wypłata emerytury została zawieszona do czasu zakończenia stosunku pracy powódki.

Dowód: odpis wniosku o emeryturę z 8.05.2012 r. k 62 akt

odpis decyzji ZUS z 19.07.2012 r. k.71 – 72 akt

zeznania powódki k. 40 - 41 akt oraz 90 akt).

Od 1 stycznia 2013 roku uprawnieni do otrzymywania dodatku motywacyjnego nauczyciele Zespołu Szkół Publicznych w Ł. nie otrzymywali tego dodatku motywacyjnego. Przyczyną nieprzyznania przez Burmistrza powódce dodatku motywacyjnego było otrzymanie niższej subwencji oświatowej, z czym łączyła się konieczność cięć w wydatkach oświatowych.

Dowód: zeznania świadka M. E. k.82v - 83 akt;

zeznania powódki k. 40 - 41 akt oraz 90 akt).

W maju 2013 roku odbył się konkurs na Dyrektora Zespołu Szkół Publicznych w Ł.. Powódka przystąpiła do tego konkursu, ale go nie wygrała.

Pismem z dnia 27.05.2013 r. Burmistrz Miasta i Gminy w Ł. wypowiedział powódce stosunek pracy z dniem 31 sierpnia 2013 r. czyli z dniem końca roku szkolnego po uprzednim trzymiesięcznym wypowiedzeniu liczonym od 1 czerwca 2013 r. Jako przyczynę rozwiązania stosunku pracy podano zmiany organizacyjne szkoły powodujące zmniejszenie liczby oddziałów w szkole oraz zaprzestanie pełnienie przez powódkę z dniem 1 września 2013 r. funkcji Dyrektora Zespołu Szkół Publicznych co uniemożliwia dalsze zatrudnienie powódki w pełnym wymiarze zajęć. W piśmie tym pouczono powódkę, że zgodnie z art.20 ust.1 pkt 2 i ust.5c Karty Nauczyciela przysługuje powódce prawo wystąpienia z wnioskiem w terminie 30 dni od otrzymania wypowiedzenia o przeniesienie w stan nieczynny, a w przypadku braku takiego wniosku odprawa w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego.

Pismem z dnia 28 czerwca 2013 r. powódka poinformowała organ prowadzący o zamiarze przejścia na emeryturę z dniem 1 września 2013 r. Powyższe pismo dotarło do pozwanego 1 lipca 2013 r.

Powódka otrzymała od pozwanego odprawę w wysokości 6-ciomiesięcznego wynagrodzenia zgodnie z przepisem art 20 ust.2 Karty Nauczyciela oraz odprawę emerytalną w wysokości 3-miesięcznego wynagrodzenia.

Okoliczności bezsporne

(Dowód: wypowiedzenie stosunku pracy z 27.05.2013 k. 8 akt;

pismo powódki z dnia 28 czerwca 2013 r. k.9 akt).

Pismem z dnia 10 września 2013 r. powódka zwróciła się do Burmistrza Miasta i Gminy Ł. o wypłatę jej nagrody jubileuszowej za 35 lat pracy wraz z należnymi odsetkami ponieważ w chwili rozwiązania z nią stosunku pracy jej okres pracy wynosił 34 lata i 12 dni. W uzasadnieniu powódka podała, że nie podjęła żadnej pracy, a przeszła z dniem 1 września 2013 r. na emeryturę. Dyrektor pozwanego pismem z dnia 19 września 2013 roku odmówił powódce wypłaty nagrody jubileuszowej uzasadniając swoją decyzję tym, że przyczyną rozwiązanie stosunku pracy z powódką były zmiany organizacyjne szkoły powodujące zmniejszenie liczby oddziałów w szkole oraz zaprzestanie przez powódkę pełnienia funkcji dyrektora.

W dniu 20 września 2013 roku powódka zwróciła się z pismem do Burmistrza Miasta i Gminy Ł. o wypłatę należnego jej wynagrodzenia jakim jest dodatek motywacyjny w wysokości 18 % wynagrodzenia zasadniczego za okres styczeń – sierpień 2013 r. oraz wynikającej z tego faktu różnicy wysokości odprawy emerytalnej wraz z odsetkami od dnia wymagalności poszczególnych rat do dnia zapłaty.

W odpowiedzi na to pismo Burmistrz Miasta i Gminy Ł. odmówił jej wypłaty tych świadczeń. W piśmie z dnia 23 października 2013 r. Burmistrz podnosił, że dodatek motywacyjny ma charakter fakultatywny czyli może być przyznany, ale nie musi.

(Dowód: odpis pisma powódki z 10.09.2013 r. k.10 akt;

odpis pisma pozwanego z 19.09.2013 r. k.11 akt;

odpis pisma powódki z 20.09.2013 k.12 akt;

odpis pisma Burmistrza Miasta i Gminy Ł. z 23.10.2013 r. k.13 akt)

Od 1 stycznia 2013 roku do 30 czerwca 2013 r. wynagrodzenie powódki wynosiło 4.552,84 zł zaś w lipcu i sierpniu 2013 r. liczone jako ekwiwalent za urlop 5.097,29 zł.

Od września 2013 roku powódka otrzymuje emeryturę w kwocie 3.329,21 zł

(Dowód: zaświadczenie Burmistrza Miasta i Gminy Ł. z 21.07.2016 r. k.86 akt ;

odpis decyzji (...) Oddział w T. z 17.09.2013 r. k.59 - 61 akt)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne, zeznania świadka M. E., zeznania powódki oraz dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka M. E. /k. 82v-83/. Zeznania tego świadka były zasadniczo jasne, logiczne i konsekwentne oraz znalazły oparcie w pozostałym materiale dowodowym. Zeznania tego świadka miały duże znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, gdyż wyjaśniały dlaczego w roku szkolnym 2012/ 2013 nauczyciele Zespołu Szkół Publicznych w Ł. nie otrzymywali dodatku motywacyjnego oraz z jakich przyczyn odmówiono powódce wypłaty nagrody jubileuszowej.

Sąd przyznał walor wiarygodności zeznaniom powódki ( k. 40 - 41 akt oraz 90 akt). W ocenie Sądu zeznania powódki są zasadniczo zgodne z pozostałym zebranym materiałem dowodowym, a nieznaczne rozbieżności wynikają jedynie z odmiennej oceny niektórych faktów.

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Prawdziwość dokumentów nie budziła bowiem wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony.

Przechodząc do rozważań prawnych w pierwszej kolejności należy zauważyć, iż w niniejszej sprawie okoliczności faktyczne były bezsporne między stronami. Spór dotyczył natomiast kwestii interpretacji przepisów prawa.

Odnosząc się do dodatku motywacyjnego dla nauczycieli, Sąd nie miał wątpliwości, iż dodatek motywacyjny stanowi obligatoryjny składnik wynagrodzenia nauczyciela. W art. 30 ust 1 Karty Nauczyciela (Dz. U. z 2016, poz. 1379) wskazano składniki wynagrodzenia nauczyciela, min. dodatek motywacyjny. W myśl art. 30 ust 5 Karty Nauczyciela, Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy oraz po zasięgnięciu opinii Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, określa, w drodze rozporządzenia m.in. wykaz stanowisk oraz sprawowanych funkcji uprawniających nauczyciela do dodatku funkcyjnego oraz ogólne warunki przyznawania nauczycielom dodatku motywacyjnego. W dniu 31 stycznia 2005 roku Minister Edukacji Narodowej i Sportu wydał rozporządzenie w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, ogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagradzania za pracę w dniu wolnym od pracy, którym określił w § 6 ogólne warunki przyznawania nauczycielom dodatku motywacyjnego. Natomiast zgodnie z art. 30 ust 6 Karty Nauczyciela organ prowadzący szkołę będący jednostką samorządu terytorialnego, uwzględniając przewidywaną strukturę zatrudnienia, określa dla nauczycieli poszczególnych stopni awansu zawodowego, w drodze regulaminu:

1) wysokość stawek dodatków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz szczegółowe warunki przyznawania tych dodatków, z zastrzeżeniem art. 33 i 34,

2) szczegółowe warunki obliczania i wypłacania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw, z zastrzeżeniem art. 35 ust. 3,

3) wysokość i warunki wypłacania składników wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 4, o ile nie zostały one określone w ustawie lub w odrębnych przepisach

– w taki sposób, aby średnie wynagrodzenia nauczycieli, składające się ze składników, o których mowa w ust. 1, odpowiadały na obszarze działania danej jednostki samorządu terytorialnego co najmniej średnim wynagrodzeniom nauczycieli. Z powołanych przepisów wynika, iż organ prowadzący szkolę ma jedynie uprawnienie do określenia wysokości dodatku motywacyjnego oraz warunków jego przyznawania. Organem prowadzącym pozwaną szkołę jest Miasto i Gmina Ł., która w uchwale z dnia 30 grudnia 2009 roku przyjęła regulamin wynagradzania nauczycieli (k. 14-16 akt). W regulaminie określono warunki przyznawania dodatku motywacyjnego oraz jego wysokość. Wskazano również, iż dodatek ten przyznaje dyrektor szkoły, a dyrektorowi szkoły Burmistrz. W ocenie Sądu w razie spełnienia kryteriów wskazanych w regulaminie, nauczycielowi przysługuje dodatek motywacyjny. Brzmienie tych przepisów jest kategoryczne „przyznaje , przysługuje”, a nie „może przyznać „ lub tym podobne. Nie może być tu mowy o uznaniowości.

Sąd rozstrzygając niniejszą sprawę miał na uwadze orzecznictwo Sądów Administracyjnych. W wyroku z dnia 25 października 2012 roku (IV SA/Wr 817/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny we W. stwierdził, iż dodatek motywacyjny nie jest obligatoryjnym, stałym, niezmiennym składnikiem wynagrodzenia. Jest on dodatkiem fakultatywnym, odnoszącym się, w myśl art. 20 ust 2 Karty Nauczyciela do jakości świadczonej pracy i wykonywania dodatkowych zadań lub zajęć, nie zaś dodatkiem związanym z powierzonym stanowiskiem lub sprawowana funkcją. Właśnie wspomniana jakość świadczonej pracy i wykonywania dodatkowych zadań lub zajęć, podlega ocenie przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 30 ust 6 pkt 1 tej ustawy, uzasadniających przyznanie prawa do tego dodatku i ustalenie okresu na jaki ma on być przyznany. W ocenie niniejszego Sądu wskazane orzeczenie, wbrew twierdzeniu strony pozwanej, nie przesądza, iż przyznanie dodatek motywacyjny zależy od uznania dyrektora szkoły lub Burmistrza. Oczywistym jest, iż dodatek ten nie jest stałym składnikiem wynagrodzenia. Nie należy się więc nauczycielowi z samego faktu, iż jest nauczycielem. Uzależniony jest bowiem od pewnych warunków, które są zawsze określone w regulaminie ustanowionym przez organ prowadzący szkołę, a więc jest zależny od jakości świadczonej pracy i wykonywania dodatkowych zadań lub zajęć. Jeżeli jednak nauczyciel spełni wszystkie kryteria określone w regulaminie, wówczas dodatek motywacyjny staję się dodatkiem obligatoryjnym i należy go przyznać.

Istotnym jest, iż regulamin określając warunki przyznania dodatku motywacyjnego nie wymienia wśród nich „zagwarantowanych na ten cel środków w budżecie gminy”. Zatem dodatku motywacyjnego nie może pozbawić nauczyciela Burmistrz, z uwagi na brak środków w budżecie przeznaczonych na ten cel.

Sąd przyznał kwotę żądaną przez powódkę tytułem dodatku motywacyjnego, który stanowił 18 % wynagrodzenia uznając, iż powódka przez ostatni okres właśnie w takiej wysokości otrzymywała dodatek motywacyjny, a nie nastąpiła żadna zmiana okoliczności, która wpłynęłyby na wysokości tego dodatku.

Na marginesie należy zauważyć, iż Sąd nie miał wątpliwości, iż powódka miała prawo żądać zasądzenia dodatku motywacyjnego od Zespołu Szkół Publicznych w Ł., mimo , iż dodatek ten powinien, zgodnie z regulaminem przyznać powódce Burmistrz. Pracodawcą powódki był bowiem Zespół Szkół Publicznych w Ł. i dodatek, którego domagała się powódka wchodził w składnik wynagrodzenia, które każdorazowo wypłacał jej pracodawca. Ponadto z przepisu art. 30 ust. 6 Karty Nauczyciela jednoznacznie wynika, że Rada Gminy ma określić wysokość dodatków oraz warunki ich przyznawania. Wszelkie inne regulacje dotyczące tychże dodatków wykraczają poza przyznane ww. przepisem prawa, kompetencje. Przyznanie dodatku motywacyjnego uwarunkowane jest spełnieniem przesłanek określonych w § 6 powołanego Rozporządzenia. (...) upoważniona jest do zatem do określenia zawartych w Rozporządzeniu przesłanek. Nie posiada natomiast kompetencji do pozbawienia nauczycieli dodatku motywacyjnego (wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 4 grudnia 2008 r., IV SA/Wr 440/2008). Oznacza to, że organ prowadzący może w Regulaminie wynagradzania nauczycieli określić jedynie warunki wymagane do uzyskania dodatku motywacyjnego oraz jego wysokość. Zatem określenie w uchwale Rady Miasta Ł., iż dodatek motywacyjny przyznaje dyrektor szkoły, a dyrektorowi szkoły Burmistrz, stanowi wykroczenie poza przyznane kompetencje. W każdej bowiem sytuacji spełnienia warunków określonych w tej uchwale nauczyciel powinien taki dodatek otrzymać od swojego pracodawcy, bez względu na wydanie odpowiedniej decyzji przez Burmistrza w tym zakresie.

Odnosząc się z kolei do drugiego żądania powódki, tj. nagrody jubileuszowej wskazać należy, iż Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia żądania powódki w tym zakresie. Zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 4 Karty Nauczyciela Za wieloletnią pracę nauczyciel otrzymuje nagrodę jubileuszową w wysokości (…) za 35 lat – 200% wynagrodzenia miesięcznego. W myśl § 4 Rozporządzenia Minister Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 30 października 2001 roku W sprawie szczegółowych zasad ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających nauczyciela do nagrody jubileuszowej oraz szczegółowych zasad jej obliczania i wypłacania, w przypadku rozwiązania stosunku pracy w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, nauczycielowi, któremu do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej brakuje mniej niż 12 miesięcy, licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, nagrodę tę wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy.

W niniejszej sprawie podstawą rozwiązania stosunku pracy z powódką było nie przejście na emeryturę, ale wypowiedzenie dokonane przez pracodawcę na mocy art. 20 ust. 1 pkt 2 Karty Nauczyciela, a więc z przyczyn organizacyjnych leżących po stronie szkoły. Co prawda w konsekwencji powódka w dniu 1 września 2013 roku przeszła na emeryturę, jednak okoliczność ta nie stanowiła podstawy rozwiązania stosunku pracy. Wręcz przeciwnie była jedynie skutkiem rozwiązania stosunku pracy.

Podkreślić należy, iż nagroda jubileuszowa ma charakter dodatkowego wynagrodzenia w związku z wieloletnim świadczeniem pracy. Pracownik nabywa do niej prawo z chwilą przepracowania odpowiedniego okresu. Decydujące znaczenia do nabycia prawa do nagrody ma pozostawanie pracownika w stosunku pracy. W rozporządzeniu ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 października 2001 roku wprowadzono wyjątek od generalnej zasady pozostawania pracownika w stosunku pracy. Warunkiem jednak skorzystania z tego przywileju jest to, aby ustanie stosunku pracy nastąpiło w związku z przejściem na emeryturę. Na takim samym stanowisku stanął Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12 lutego 2010 roku ( sygn. akt II PK 214/09). Co prawda wskazany wyrok zapadł na gruncie § 12 ust. 8 Rozporządzenia w sprawie zasad wynagradzania pracowników samorządowych zatrudnionych w urzędach gmin, starostwach powiatowych i urzędach marszałkowskich, jednak przepis ma niemal identyczne brzmienie jak § 4 Rozporządzenia Minister Edukacji Narodowej i Sportu. Sąd Najwyższy w powołanym wyroku stwierdził , że szczególność uregulowania, o które chodzi w sprawie polega na przyznaniu prawa do nagrody jubileuszowej w sytuacji gdy pracownikowi do nabycia „zwykłego” prawa brakuje mniej niż 12 miesięcy „w razie ustania stosunku pracy w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę”. Każdy z tych warunków musi być spełniony, przy czym o tym drugim można mówić jako o uwarunkowaniu specjalnego przywileju. W wymaganiu, aby ustanie stosunku pracy powstawało w związku z przejściem na emeryturę, zasadza się sens przyznanego przywileju. Nie chodzi tu - jak w wypadku odprawy emerytalnej - o wyposażenie pracownika ze względu na przejście na emeryturę. Chodzi zaś o skrócenie wymaganego okresu stażowego dlatego, że pracownik nie uzyska przewidzianego okresu bo jego stosunek pracy ustał w związku (z powodu) z przejściem na emeryturę.

Zauważyć należy, iż odmiennie orzecznictwo traktuje uprawnienie pracownika do uzyskania odprawy emerytalnej (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2001 r, sygn. akt I PKN 565/00). W takim bowiem przypadku nabycie prawa do emerytury nie musi być wyłącznym powodem ustania stosunku pracy. Natomiast przy nagrodzie jubileuszowej nabycie prawa do emerytury musi stanowić wyłączną podstawę ustania stosunku pracy.

W tym miejscu zaznaczyć należy, iż powódka z chwilą rozwiązania z nią umowy o pracę miała już przyznane prawo do emerytury, bowiem już w 2012 roku ZUS przyznał powódce prawo do emerytury, której wypłata została zawieszona. Nie można jednak powiedzieć, iż z uwagi na to, ze powódka już miała przyznane prawo do emerytury rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło w związku z przejściem powódki na emeryturę. Powódka bowiem zdecydowała się wziąć udział w konkursie na dyrektora szkoły i gdyby ten konkurs wygrała, pracowałaby nadal aż do chwili uzyskania nagrody jubileuszowej - do pełnego przepracowania 35 lat. Po przegraniu konkursu nie poinformowała też pracodawcy, że przechodzi na emeryturę. Zrobiła to dopiero po otrzymaniu wypowiedzenia stosunku pracy z powodu zmian organizacyjnych w szkole. Mogła wtedy podjąć inną decyzję i w ogóle nie przejść jeszcze na emeryturę. Mogła podjąć inną pracę lub przejść w stan nieczynny. Powódka wybrała przejście na emeryturę co było skutkiem rozwiązania z nią stosunku pracy.

Sąd umorzył postępowanie w zakresie kwoty 381,16 zł, z uwagi na modyfikację żądania.

O kosztach zastępstwa procesowego sąd orzekł na podstawie art. 100 kpc uznając iż znoszą się one wzajemnie, gdyż obie strony reprezentowane były przez profesjonalnych pełnomocników. Sąd nie obciążył stron nieuiszczonymi kosztami sądowymi z uwagi na to, że pozwany przegrał w nieznacznej części, a powódka z uwagi na skomplikowane pod względem prawnym zagadnienie miała prawo mieć subiektywne przekonanie o słuszności swojego roszczenia.