Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 206/17

POSTANOWIENIE

Dnia 11 grudnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Małgorzata Bartczak – Sobierajska (spr.)

Sędziowie SO Zbigniew Krepski, So Joanna Rusińska

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2017 r. w Toruniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. w G.

przeciwko Polskiemu (...)w W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na postanowienie o kosztach zawarte w punkcie III (trzecim) wyroku Sądu Rejonowego we Włocławku z dnia 11 maja 2017 r., sygn. akt V GC 700/16

postanawia

1)  zmienić pkt III (trzeci) postanowienia o kosztach procesu zawartego w wyroku Sądu Rejonowego we Włocławku z dnia 11 maja 2017 r., sygn. akt V GC 700/16 w ten sposób, że obniżyć zasądzoną kwotę 758,51 zł (siedemset pięćdziesiąt osiem złotych pięćdziesiąt jeden groszy) do kwoty 480,13 zł (czterysta osiemdziesiąt złotych trzynaście groszy),

2)  zasądzić od pozwanego na rzecz powoda kwotę 120,00 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem kosztów postępowania zażaleniowego,

3)  zwrócić powodowi ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego we Włocławku uiszczoną opłatę od zażalenia w kwocie 30,00 zł (trzydzieści złotych)

Zbigniew Krepski Małgorzata Bartczak – Sobierajska Joanna Rusińska

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem zawartym w pkt III wyroku z dnia 11 maja 2017 r. Sąd Rejonowy zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 758,51 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu wyroku Sąd ten wskazał, iż o kosztach orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. stosując zasadę stosunkowego ich rozdzielenia. Mianowicie powód wygrał sprawę w 29 %, a pozwany w 71 %. Powód poniósł koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1 200 zł (§ 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych Dz.U. 2015. 1804), kwotę 86,00 zł tytułem opłat sądowej od pozwu, kwotę 17,00 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa – łącznie 1 303 zł. Koszty pozwanego to kwota 1 200 zł z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika radcy prawnego, 17,00 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa – łącznie 1 217 zł. Mając zatem na uwadze wynik sprawy powodowi należy się zwrot kosztów w kwocie 377,87 zł, a ponieważ koszty z nakazu w części niezaskarżonej uprawomocniły się w zakresie kwoty 272,31 zł, ostatecznie 105,56 zł. Natomiast pozwanemu należy się kwota 864,07 zł kosztów procesu. Ostatecznie zatem Sąd zasądził z tego tytułu od powoda na rzecz pozwanego kwotę 706,74 zł – powinno być 758,51 zł.

Powyższe orzeczenie zaskarżył powód zarzucając błędne ustalenie wysokości kosztów procesu, do zwrotu których na rzecz pozwanego jest zobowiązany powód. Według skarżącego koszty te powinny wynieść 480,13 zł, a nie jak przyjął Sąd I instancji 758,51 zł.

Wskazując na powyższy zarzut powód wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia w części, czyli o kwotę 278,38 zł i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kwoty 480,13 zł oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Ponadto skarżący wniósł o uwzględnienie przedmiotowego zażalenia przez Sąd Rejonowy w trybie art. 395 § 2 k.p.c. z uwagi na jego oczywistą zasadność.

Pozwany w odpowiedzi na zażalenie oświadczył, iż nie oponuje przeciwko wnioskowi powoda o zmianę zaskarżonego postanowienia, natomiast sprzeciwił się zasądzeniu kosztów postępowania zażaleniowego. Ponadto według pozwanego rozliczenie kosztów całego postępowania wywołanego wniesieniem pozwu powinno nastąpić wyłącznie w postanowieniu o kosztach zawartym w wyroku, nakaz zapłaty bowiem nie staje się prawomocny w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach procesu w przypadku skutecznego wniesienia sprzeciwu, choćby co do części rozstrzygnięcia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powoda jest oczywiście uzasadnione.

Słusznie zarzucił skarżący, iż wygrał sprawę w 33,09 %, a pozwany w 66,91 %. Sąd a quo, stosując zasadę stosunkowego rozdzielenia kosztów wyrażoną w art. 100 k.p.c. błędnie przyjął inne proporcje. Nie ulega wątpliwości, iż wobec częściowego spełnienia przez pozwanego świadczenia co do kwoty 492,00 zł, po wytoczeniu powództwa i cofnięcie w tej części pozwu, należy pozwanego w tym zakresie traktować jako stronę przegrywającą. Powód domagał się kwoty 1 709,70 zł, jego roszczenie zostało uwzględnione przez Sąd I instancji co do kwoty 73,80 zł, a kwota 492,00 zł została uiszczona przez pozwanego w trakcie procesu. Wobec tego powód wygrał sprawę w zakresie kwoty 565,80 zł, która stanowi 33,09 % dochodzonej należności. Natomiast pozwany wygrał w pozostałej części, czyli w 66,91 %. Koszty poniesione przez strony zostały prawidłowo wyliczone przez Sąd I instancji. I tak koszty powoda to kwota 1 303 zł, a koszty pozwanego kwota 1 217 zł.

Według Sądu Rejonowego uprawomocniło się częściowo orzeczenie o kosztach zasądzonych w nakazie zapłaty, wobec jego częściowego zaskarżenia sprzeciwem. Nakaz zapłaty został zaskarżony co do kwoty 1 217,70 zł, a więc w 71 %, zatem uprawomocnił się w 29 %, również w zakresie kosztów procesu, skoro tak przyjął Sąd Rejonowy, a pozwany nie składał zażalenia na postanowienie o kosztach zawarte w wyroku. Koszty zasądzone w nakazie zapłaty to kwota 939,00 zł, czyli Sąd Rejonowy prawidłowo przyjął, iż orzeczenie o kosztach zawarte w nakazie zapłaty uprawomocniło się w zakresie kwoty 272,31 zł i tę kwotę należy odjąć od dalszych kosztów procesu poniesionych przez strony. Zarzuty skarżącego co do wysokości tej kwoty są chybione. Wobec tego, po wykonaniu stosownych obliczeń, koszty procesu należne pozwanemu od powoda, wynoszą nawet mniej niż kwota wskazana w zażaleniu. Sąd Odwoławczy nie może jednak wyjść poza zakres zaskarżenia.

W konsekwencji zaskarżone rozstrzygnięcie Sądu meriti o kosztach procesu jako błędne należało stosownie do art. 386 § 1 k.p.c. w związku z art. 397 k.p.c. zmienić orzekając jak w pkt 1 sentencji postanowienia.

O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd Okręgowy orzekł jak w pkt 2 sentencji postanowienia zasądzając na rzecz powoda od pozwanego kwotę 120,00 zł tytułem kosztów postępowania zażaleniowego; na powyższą kwotę składają się koszty zastępstwa procesowego pełnomocnika powoda będącego radcą prawnym w minimalnej wysokości 120,00 zł, stosownie do art. 98 k.p.c. w związku z art. 108 § 1 k.p.c.

Wobec tego, iż zażalenie było oczywiście uzasadnione, należało zwrócić skarżącemu opłatę od zażalenia w wysokości 30,00 zł, zgodnie z art. 79 ust. 1. pkt 1 e ustawy o kosztach sadowych w sprawach cywilnych.

Zbigniew Krepski Małgorzata Bartczak – Sobierajska Joanna Rusińska

Zażalenie nie służy

Z.

1. (...),

2. (...),

3. (...)

T. 11.12.2017 r.