Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lipca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Tomasz Zieliński

Protokolant – sekr. Anna Rogojsza, st. sekr. sąd. Anna Żebrowska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w G.– Piotra Murzynowskiego, Asesora Prokuratury Rejonowej w G.– Sebastiana Pilch

po rozpoznaniu w dniach: 24 marca 2017 roku, 27 kwietnia 2017 roku, 20 czerwca 2017 roku i 25 lipca 2017 sprawy

M. M.

urodz. (...) w B.

syna F. i T. z d. B.

oskarżonego o to, że:

W dniu 25 sierpnia 2016 r. na drodze między miejscowościami M. – S., kierując samochodem marki F. (...) o nr rej. (...), na prostym odcinku drogi, nieumyślnie naruszył zasadę bezpieczeństwa w ruchu lądowym, przewidzianą w art. 3 ust. 1 oraz art. 19 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. 2012.1137), w ten sposób, że nie zachowując należytej ostrożności, zaniechał właściwej obserwacji drogi, nie dostrzegając jadącej przed nim na rowerze J. P., w wyniku czego uderzył narożem prawym przednim prowadzonego przez niego pojazdu w tył roweru pokrzywdzonej powodując nieumyślny wypadek, w wyniku którego J. P. doznała obrażeń w postaci krwiaka podtwardówkowego obustronnego, krwotoku podpajęczynówkowego, stłuczenia i obrzęku mózgu, podbiegnięcia torebki włóknistej tarczycy i krwiaka przestrzeni zagardłowej, złamania trzonu mostka na wysokości międzyżebrza, stłuczenia obu płuc, złamania żeber IV, V, VI, VII, VIII i IX strony prawej w linii łopatkowej oraz złamania żeber III, IV, V, VI strony lewej i prawej w linii przymostkowej, pęknięcia nerki w okolicy wnęki, prowadzących do ostrej niewydolności krążeniowo oddechowej w przebiegu wstrząsu urazowego spowodowanego wielonarządowym urazem, w wyniku czego pokrzywdzona poniosła śmierć na miejscu,

tj. o czyn z art. 177§2kk

1.  Oskarżonego M. M. uznaje za winnego tego, że w dniu 25 sierpnia 2016 r. jadąc prostym odcinkiem drogi pomiędzy miejscowościami M. – S., kierując samochodem marki F. (...) o nr rej. (...), umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, określone w art. 3 ust. 1, art. 24 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. 2012.1137) w ten sposób, że nie zachowując szczególnej ostrożności poprzez nie obserwowanie jezdni, nie dostrzegł jadącej przed nim w tym samym kierunku z naruszeniem zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym określonych w art. 16 ust. 4 i 5 wyżej powołanej ustawy, w odległości nie większej niż 1 metr od prawej krawędzi jezdni rowerem J. P. i kontynuując jazdę na wprost nie przystąpił do jej wyprzedzenia z lewej strony z zachowaniem bezpiecznego odstępu nie mniejszego niż 1 metr, w następstwie czego uderzył prawym przednim narożem prowadzonego przez siebie pojazdu w tył roweru, którym jechała pokrzywdzona, która ocierając się o pokrywę silnika i błotnik oraz uderzając o słupek i szybę czołową po odrzuceniu w prawo upadła do przydrożnego rowu doznając obrażeń ciała w postaci: krwiaka podtwardówkowego obustronnego, krwotoku podpajęczynówkowego, stłuczenia i obrzęku mózgu, podbiegnięcia torebki włóknistej tarczycy i krwiaka przestrzeni zagardłowej, złamania trzonu mostka na wysokości międzyżebrza, stłuczenia obu płuc, złamania żeber IV, V, VI, VII, VIII i IX strony prawej w linii łopatkowej oraz złamania żeber III, IV, V, VI strony lewej i prawej w linii przymostkowej, pęknięcia nerki w okolicy wnęki, prowadzących do ostrej niewydolności krążeniowo oddechowej w przebiegu wstrząsu urazowego spowodowanego wielonarządowym urazem, w wyniku których poniosła śmierć na miejscu, tj. występku z art. 177§2kk i za to na podstawie art. 177§2kk skazuje go na karę 1 (jeden) roku i 8 (osiem) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której na podstawie art. 63§1 i 5kk zalicza 1 (jeden) dzień rzeczywistego pozbawienia wolności w związku z zatrzymaniem w dniu 25 sierpnia 2016 roku w godz. od 16:05 do 17:50.

2.  Na podstawie art. 42§1kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 (cztery) lat, na poczet którego w oparciu o art. 63§4kk zalicza okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 25 sierpnia 2016 roku.

3.  Na podstawie art. 627kpk w zw. z art. 616§1 pkt 2kpk zasądza od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego Z. P. tytułem zwrotu poniesionych przez niego wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika kwotę (...) ((...)) złotych.

4.  Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych i art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty kwotę 300 (trzysta) zł i obciąża go kosztami sądowymi w pozostałym zakresie.

Sygn. akt IIK 23/17

UZASADNIENIE

W związku z tym, że wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku złożony przez obrońcę oskarżonego M. M. dotyczy rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, Sąd w oparciu o art. 423§1a kpk w zw. z art. 424§3kpk, ograniczył zakres uzasadnienia do tych części wyroku, których wniosek dotyczy.

Wyrokiem z dnia 28.07.2017 roku sąd uznał oskarżonego M. M. za winnego tego, że w dniu 25 sierpnia 2016 r. jadąc prostym odcinkiem drogi pomiędzy miejscowościami M. – S., kierując samochodem marki F. (...) o nr rej. (...), umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, określone w art. 3 ust. 1, art. 24 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. 2012.1137) w ten sposób, że nie zachowując szczególnej ostrożności poprzez nie obserwowanie jezdni, nie dostrzegł jadącej przed nim w tym samym kierunku z naruszeniem zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym określonych w art. 16 ust. 4 i 5 wyżej powołanej ustawy, w odległości nie większej niż 1 metr od prawej krawędzi jezdni rowerem J. P. i kontynuując jazdę na wprost nie przystąpił do jej wyprzedzenia z lewej strony z zachowaniem bezpiecznego odstępu nie mniejszego niż 1 metr, w następstwie czego uderzył prawym przednim narożem prowadzonego przez siebie pojazdu w tył roweru, którym jechała pokrzywdzona, która ocierając się o pokrywę silnika i błotnik oraz uderzając o słupek i szybę czołową po odrzuceniu w prawo upadła do przydrożnego rowu doznając obrażeń ciała w postaci: krwiaka podtwardówkowego obustronnego, krwotoku podpajęczynówkowego, stłuczenia i obrzęku mózgu, podbiegnięcia torebki włóknistej tarczycy i krwiaka przestrzeni zagardłowej, złamania trzonu mostka na wysokości międzyżebrza, stłuczenia obu płuc, złamania żeber IV, V, VI, VII, VIII i IX strony prawej w linii łopatkowej oraz złamania żeber III, IV, V, VI strony lewej i prawej w linii przymostkowej, pęknięcia nerki w okolicy wnęki, prowadzących do ostrej niewydolności krążeniowo oddechowej w przebiegu wstrząsu urazowego spowodowanego wielonarządowym urazem, w wyniku których poniosła śmierć na miejscu, tj. występku z art. 177§2kk i za czyn ten na podstawie art. 177§2kk skazał go na karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której na podstawie art. 63§1 i 5kk zaliczył 1 dzień rzeczywistego pozbawienia wolności w związku z zatrzymaniem w dniu 25 sierpnia 2016 roku w godz. od 16:05 do 17:50.

Wymierzając powyższą karę sąd miał na uwadze, jako okoliczności przemawiające na niekorzyść oskarżonego przede wszystkim wysoki stopień jego zawinienia wynikający z wielości i umyślności naruszonych zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym, co przesądza o jego tzw. świadomej nieumyślności (lekkomyślności) spowodowania wypadku oraz społecznej szkodliwości czynu wyrażającej się w rodzaju i charakterze naruszonych dóbr, jakimi są bezpieczeństwo w komunikacji oraz zdrowi i życie uczestników ruchu drogowego, rozmiarze wyrządzanej szkody w postaci śmierci dziewiętnastoletniej J. P., a także sposobie i okolicznościach popełnienia tego czynu i wadze naruszonych obowiązków wynikających z przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym, w szczególności podstawowego obowiązku obserwowania jezdni przez kierującego pojazdem.

Jako okoliczności przemawiające na korzyść oskarżonego sąd uwzględnił natomiast jego przyznanie się do winy oraz okazany żal i skruchę, a nadto dotychczasową niekaralność (dowód: dane o karalności k. 110).

Wprawdzie sąd ustalił, że pokrzywdzona jadąc rowerem naruszyła zasady bezpieczeństwa określone w art. 16 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 20.06.1997 r. Prawo o ruchu drogowym, jednak w związku z tym, że ruch odbywał się na prostym odcinku drogi zaś oskarżony nie obserwował jezdni ich naruszenie przez J. P. nie przyczyniło się do zaistnienia wypadku drogowego.

Uwzględniając wagę naruszonych przez oskarżonego zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym oraz skutek w postaci śmierci pokrzywdzonej sąd uznał, iż zachodzą podstawy do orzeczenia na podstawie art. 42§1kk środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 lat, na poczet którego w oparciu o art. 63§4kk zaliczono okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 25.08.2016 r. Tak orzeczony środek karny winien przyczynić się do osiągnięcia celów w zakresie właściwej represji karnej, ale także poprzez wyeliminowanie oskarżonego z ruchu celów zapobiegawczych.

Zdaniem sądu tak orzeczona kara 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz środek karny są współmierne do stopnia zawinienia oskarżonego, społecznej szkodliwości czynu, którego dopuścił się, a nadto winny przyczynić się do osiągnięcia celów w zakresie wychowawczego i zapobiegawczego oddziaływania na jego osobę, jako sprawcę młodocianego oraz w zakresie szeroko rozumianej prewencji ogólnej.

O kosztach procesu orzeczono jak w pkt 4 wyroku nie znajdując podstaw do zwolnienia oskarżonego od obowiązku uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa należności w postaci opłaty i kosztów sądowych w pozostałym zakresie.

Na podstawie art. 627kpk w zw. z art. 616§1 pkt 2kpk sąd zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego Z. P. tytułem zwrotu poniesionych przez niego wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika kwotę (...) zł. Wskazana we wniosku pełnomocnika kwota mieści się w stawkach minimalnych określonych w §4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10.2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2016.1714).