Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. IV Ka 960/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 grudnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący SSO Roger Michalczyk

Protokolant st. sekr. sądowy Agnieszka Scheffs

przy udziale oskarżyciela ------

po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2013 roku

sprawy K. J.

obwinionego z art. 119§1 k.w.

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 31 lipca 2013 roku sygn. akt XIV W 2426/13

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Bydgoszczy do ponownego rozpoznania.

sygn. akt IV Ka 960/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 31 lipca 2013r., sygn. akt XIV W 2426/13 uznano obwinionego K. J. za winnego popełnienia czynu z art. 119§1 kw i za to na podstawie tego artykułu wymierzono jemu karę 30 dni aresztu, a nadto rozstrzygnięto o kosztach procesu.

Apelację od powyższego wyroku złożył obwiniony podnosząc, iż wyrok został wydany pod jego nieobecność z uwagi na to, iż przebywa w Areszcie Śledczym w B. od 18 lipca br. Podnosił ponadto, iż choruje na padaczkę. Domagał się zmiany zaskarżonego wyroku i wymierzenia jemu kary łagodniejszego rodzaju.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obwinionego była o tyle zasadna, iż jej rozpatrzenie skutkować musiało uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Dane zawarte w aktach sprawy (k. 1, 9, 10) nakazywały Sądowi I instancji rozważenie tego, czy nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 42§2 kpow skutkujące koniecznością dopuszczenia dowodu z opinii biegłego psychiatry, a co za tym idzie wyznaczeniem obwinionemu obrońcy z urzędu w oparciu o przepis art. 21§1 pkt 2 kpow. Obwiniony zresztą domagał się wyznaczenia jemu obrońcy z urzędu (k. 35), ale jego wniosek nie został rozpoznany. W tych okolicznościach należało stwierdzić, iż niewłaściwe było postępowanie Sądu I instancji, który uznał w trybie art. 71§4 kpow, iż obecność obwinionego na rozprawie nie była konieczna. Sąd ponownie rozpoznający sprawę winien dopuścić dowód z opinii biegłego psychiatry i w zależności od treści opinii dokonać dalszych niezbędnych czynności. Wypowiadanie się o zasadności apelacji w części dotyczącej wymierzonej obwinionemu kary należy uznać w tych okolicznościach za przedwczesne.