Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IIK 280/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Mrągowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Patrycja Abel-Mordasewicz

Protokolant: st. sekr. sądowy Marzena Białocerkowiec

w obecności prokuratora R.. B. K.

po rozpoznaniu w dniu 11/12/2017 r. sprawy

1. A. K. syna W. i M. z domu S., ur. (...) w M.,

2. K. M. córki T. i K. z domu M.,

ur. (...) w M.,

oskarżonych o to, że:

I. W okresie od 20 maja 2017 roku do 21 maja 2017 roku w M., działając wspólnie i w porozumieniu, dokonali zaboru w celu przywłaszczenia, dwóch walizek koloru srebrnego z monetami polskimi okolicznościowymi o różnych nominałach o wartości 7613 złotych, dwóch walizek koloru niebieskimi z monetami polskimi z okresu PRL oraz monetami polskimi okolicznościowymi o wartości 3100 złotych, segregatora z banknotami polskimi z okresu PRL o wartości 500 złotych oraz segregatora z banknotami świata o wartości 700 zł, o łącznej wartości strat 11913 złotych na szkodę Z. W.,

tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k.

II. W dniu 21 maja 2017 roku w M., działając wspólnie i w porozumieniu, usiłowali dokonać zaboru w celu przywłaszczenia, skoroszytu z monetami z A. o wartości 1000 złotych, skoroszytu z monetami z A. o wartości 1000 złotych oraz skoroszytu z monetami z Danii i G. o wartości 500 złotych, o łącznej wartości 2500 złotych, jednak zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na interwencję pokrzywdzonego i E. W., czym działali na szkodę Z. W.,

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k.

przy czym A. K. dopuścił się powyższych czynów w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

a nadto oskarżonego A. K. o to, że:

III. W dniu 10 kwietnia 2017 roku pomiędzy godziną 20:00 a 21:00 w miejscowości B. gm. M. dokonując uprzednio zaboru oryginalnych kluczy, dostał się do wnętrza domu jednorodzinnego, skąd zabrał w celu przywłaszczenia pieniądze w kwocie 3200,- złotych na szkodę E. Z., przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej 1 roku, będąc uprzednio skazanym w warunkach art. 64 § 1 k.k. za przestępstwo podobne przez Sąd Rejonowy w Mrągowie wyrokiem z dnia 27 marca 2007 roku sygn.. akt IIK 132/06 objętym wyrokiem łącznym z dnia 20 grudnia 2007 roku sygn.. akt IIK 152/07,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k.

O R Z E K A :

I. Oskarżonego A. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt. I i II, z tym ustaleniem, że dopuścił się ich on w warunkach ciągu przestępstw, tj. popełnienia przestępstw z art. 278§ 1 kk i art. 13§ 1 kk w zw. z art. 278§ 1 kk w zw. z art. 64§ 1 kk, i za to na podstawie powołanych przepisów skazuje go, zaś na podstawie art. 278§1 kk w zw. z art. 91§1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

II. Oskarżonego A. K. uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w punkcie III na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. skazuje go na karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

III. Na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierza oskarżonemu A. K. jedną łączną karę pozbawienia wolności w wymiarze 2 (dwóch) lat;

IV. Oskarżoną K. M. uznaje za winną popełnienia zarzucanych jej czynów opisanych w pkt. I i II, z tym ustaleniem, że dopuściła się ich ona w warunkach ciągu przestępstw, tj. popełnienia przestępstw z art. 278§ 1 kk i art. 13§ 1 kk w zw. z art. 278§ 1 kk, i za to na podstawie powołanych przepisów skazuje ją, zaś na podstawie art. 278§1 kk w zw. z art. 91§1 kk wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

V. Na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonych A. K. i K. M. solidarnie obowiązek naprawienia części szkody wyrządzonej przestępstwem przez wpłacenie kwoty 8.934,75 zł (osiem tysięcy dziewięćset trzydzieści cztery złote siedemdziesiąt pięć groszy) na rzecz pokrzywdzonego Z. W.za czyn opisany z pkt. I, a nadto wobec oskarżonego A. K. obowiązek naprawienia części szkody wyrządzonej przestępstwem przez wpłacenie kwoty 3.200 zł (trzy tysiące dwieście złotych) na rzecz pokrzywdzonego E. Z.;

VI. Na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonych kar pozbawienia wolności zalicza im okresy rzeczywistego pozbawienia wolności: oskarżonemu A. K. od 26 maja 2017 r. godz. 15.10 do 28 maja 2017 r. godz. 14.58, zaś oskarżonej K. M. od dnia 26 maja 2017 r., godz. 15.10 do dnia 28 maja 2017 r., godz. 15.04, uznając że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

VII. Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oboje oskarżonych od kosztów sądowych w całości.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

Oskarżona K. M. jest mieszkanką M., zaś oskarżony A. K. jest mieszkańcem miejscowości B., położonej w gminie S.. Oskarżeni żyją w związku konkubenckim.

W dniu 10 kwietnia 2017 roku w godzinach 20:00 – 21:00 oskarżony A. K. przebywał w miejscu swojego zamieszkania w miejscowości B.. W tym też czasie w miejscu tym przebywał sąsiad E. Z., który odwiedził ojca oskarżonego z sąsiedzką wizytą. Podczas spotkania z mieszkania wyszedł A. K., który wcześniej, z kurki E. Z., zabrał klucze do jego domu. W czasie wizyty u sąsiada E. Z. zorientował się, że z jego kurtki, która wisiała na wieszaku, zniknęły klucze do jego domu. Klucze odnalazły się wraz z powrotem do domu A. K.. Po powrocie do domu E. Z. zorientował się, że z portfela znajdującego się w szafce w kredensie zniknęły pieniądze w kwocie 3200 złotych (d. zeznania E. Z. k. 179-180).

W dniu 20 maja 2017 roku oskarżeni udali się do mieszkania Z. W., położonego na ulicy (...) mieszkanie nr (...). Na miejscu wspólnie z W. spożywali alkohol w postaci wódki. Podczas spotkania mężczyzna pochwalił się gościom, że zbiera monety (d. wyjaśnienia oskarżonych A. K. k. 73-74, 86-88, 145-146 oraz k. 18-19 oraz K. M. k. 69-70, 139-140; zeznania świadka Z. W. k. 179).

Wykorzystując nieuwagę właściciela mieszkania oskarżeni, opuszczając mieszkanie Z. W. wynieśli z niego dwie walizki koloru srebrnego z monetami polskimi okolicznościowymi o różnych nominałach o wartości 7613 złotych, dwie walizki koloru niebieskiego z monetami polskimi z okresu PRL oraz monetami polskimi okolicznościowymi o wartości 3100 złotych, segregator z banknotami polskimi z okresu PRL o wartości 500 złotych oraz segregator z banknotami świata o wartości 700 zł, o łącznej wartości strat 11913 złotych na jego szkodę (d. wyjaśnienia oskarżonych A. K. k. 73-74, 86-88, 145-146 oraz k. 18-19 oraz K. M. k. 69-70, 139-140; zeznania świadka Z. W. k. 179; M. O. (1) k. 180).

W dniu 21 maja 2017 roku w M., oskarżeni K. M. i A. K., ponownie udali się do mieszkania Z. W. z zamiarem dokonania pozostałych skoroszytów z monetami. Wcześniej umówili się, że A. K. odwróci uwagę pokrzywdzonego, zaś K. M. przez okno wyrzuci z mieszkania pozostałe segregatory z monetami. W czasie spotkania A. K. wyszedł z pokrzywdzonym przed dom aby zapalić papierosa. W tym tez czasie K. M., przez okno mieszkania Z. W., zaczęła wyrzucać segregatory z monetami.

Tego dnia nieopodal domu swojego teścia przechodziła E. W.. Zauważyła ona swojego teścia stojącego z obcym mężczyzną. Zainteresowana podeszła bliżej i zauważyła jak K. M., przez okno mieszkania teścia, wyrzuca skoroszyty z monetami. Był to skoroszyt z monetami z A. o wartości 1000 złotych, skoroszyt z monetami z A. o wartości 1000 złotych oraz skoroszyt z monetami z Danii i Gibraltaru o wartości 500 złotych. Kobieta pozbierała wyrzucone przez oskarżoną skoroszyty (d. zeznania świadków E. W. k. 178; Z. W. k.179; P. W. k. 178; J. P. 179; M. O. (2) k. 180, S. K. k.180-181. ; M. K. k. 180).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dowodów oraz innych dowodów ujawnionych w toku rozprawy głównej i zaliczonych w poczet materiału dowodowego.

Oskarżony A. K. przyznał się do popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że wspólnie ze swoją dziewczyną K. M. udali się do Z. W., aby spożyć alkohol. Podczas spotkania Z. W. pochwalił im się, że zbiera monety. Wychodząc od niego z domu dokonał kradzieży jedenj walizki z monetami i klasery. Po kradzieży rzeczy te pozostawił u matki K. M. na podwórku. Rzeczy te odsprzedał M. O. (3). Stwierdził, że nie zna się na monetach i nie wie co to były dokładnie za monety. Następnego dnia ponownie udali się do Z. W., aby spożyć alkohol i ukraść pozostałe klasery z monetami i papierowymi pieniędzmi. Będąc u W. pokazał K. M. gdzie znajdują się klasery. Miała ona wyrzucić je przez okno, podczas gdy on wyjdzie z W. zapalić papierosa. Kradzieży tej nie dokonali, gdyż powróciła synowa W., która zrobiła im awanturę. Potwierdził wszystkie okoliczności ustalone stanem faktycznym. Odnośnie czynu z dnia 10 kwietnia 2017 roku wyjaśnił, że pił alkohol wspólnie z E. Z. w miejscowości B.. Gdy E. Z. zasnął wziął klucze i poszedł do jego mieszkania. Z portfela znajdującego się w jego mieszkaniu wyjął pieniądze w kwocie 2300 złotych (d. wyjaśnienia oskarżonego A. K. k. 73-74, 86-88, 145-146 oraz k. 18-19 i 43-45 z akt sprawy IIK 319/17).

Oskarżona K. M. przyznała się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśniła, że w dniu 20 maja udała się wraz z A. K. do sąsiada Z. W.. Podczas spożywania alkoholu dowiedzieli się, że Z. W. zbiera monety. Podczas opuszczania mieszkania Z. W., A. K. zabrał z niego walizki z monetami oraz klaser, który włożył za pasek spodni. Walizki schowali na posesji jej matki, a następnie udali się do M. O. (3), który również zbierał monety. Chcieli mu je odsprzedać. Wzięli ze sobą jeden klaser, który ukradli. K. i walizki sprzedali M. za cenę 200 złotych. Innego dnia ponownie udali się do Z., umawiając się wcześniej, że ponownie ukradną monety. Dwie walizki leżały już na podwórku. Dodała, że nie wie jak K. je wyniósł. A podczas kolejnego spotkania ona sama wyrzuciła z okna trzy segregatory. Wtedy też do mieszkania W. przyszła jego synowa, która zrobiła im awanturę (d. wyjaśnienia oskarżonej K. M. k. 69-70, 139-140).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonych, gdyż są zgodne z ustalonym w sprawie stanem faktycznym i pozostałym, zebranym w sprawie, materiałem dowodowym. Z wyjaśnieniami oskarżonych spójne są zeznania pokrzywdzonych : E. Z. (k. 179-180), Z. W. ( k. 179), a nadto świadków : E. W. ( k. 178), P. W.( k. 178); J. P. ( k. 179); M. O. (2) ( k. 180), S. K.( k.180-181) ; M. K.( k. 180).

Relacje świadków M. O. (4) ( k. 180) oraz Z. B. ( k. 51-52) nic istotnego do sprawy nie wnoszą, stad też ich bliższa analiza jest zbyteczna.

Oskarżony A. K. oraz oskarżona K. M. w okresie od 20 maja 2017 roku do 21 maja 2017 roku w M., działając wspólnie i w porozumieniu, dokonali zaboru w celu przywłaszczenia, dwóch walizek koloru srebrnego z monetami polskimi okolicznościowymi o różnych nominałach o wartości 7613 złotych, dwóch walizek koloru niebieskimi z monetami polskimi z okresu PRL oraz monetami polskimi okolicznościowymi o wartości 3100 złotych, segregatora z banknotami polskimi z okresu PRL o wartości 500 złotych oraz segregatora z banknotami świata o wartości 700 zł, o łącznej wartości strat 11913 złotych na szkodę Z. W.. Nadto też w dniu 21 maja 2017 roku w M., działając wspólnie i w porozumieniu, usiłowali dokonać zaboru w celu przywłaszczenia, skoroszytu z monetami z A. o wartości 1000 złotych, skoroszytu z monetami z A. o wartości 1000 złotych oraz skoroszytu z monetami z Danii i G. o wartości 500 złotych, o łącznej wartości 2500 złotych, jednak zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na interwencję pokrzywdzonego i E. W., czym działali na szkodę Z. W.. A. K. nadto, w dniu 10 kwietnia 2017 roku pomiędzy godziną 20:00 a 21:00 w miejscowości B. gm. M. dokonując uprzednio zaboru oryginalnych kluczy, dostał się do wnętrza domu jednorodzinnego, skąd zabrał w celu przywłaszczenia pieniądze w kwocie 3200,- złotych na szkodę E. Z..

A. K. czynów opisanych w punktach I i II dopuścił się w warunkach recydywy zwyklej z art. 64§1 kk, zaś czynu opisanego w punkcie III w warunkach multirecydywy z art. 64§2 kk. Dopuścił się ich przed upływem 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej 1 roku, będąc uprzednio skazanym w warunkach art. 64 § 1 k.k. za przestępstwo podobne. A mianowicie przez Sąd Rejonowy w Mrągowie wyrokiem łącznym z dnia 20 grudnia 2007 roku sygn. akt IIK 152/07 między innymi za przestępstwo z art. 280§1 kk w zw. z art. 64§1 kk, na karę łączką 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności , którą to karę odbywał do 23 października 2012r. ( d. odpis wyroku k.35-37 akt II K 319/17), a nadto wyrokiem łącznym orzeczonym przez Sąd Rejonowy w Mrągowie z dnia 05 marca 2008 roku sygn. akt IIK 34/08 za przestępstwa z art. 279§1 kk i art. 280§1 kk w zw. z art. 64§1 kk, na karę łączką 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności , którą to karę odbywał od 23 października 2012r. do 23 stycznia 2015r. ( d. odpisy wyroków k.29-40 akt II K 319/17).

W tym stanie rzeczy wina oskarżonych nie budzi wątpliwości i została im w pełni wykazana zebranymi w sprawie dowodami. Sąd przyjął , że przestępstw z punktów I i II oskarżeni dopuścili się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 kk. Działaniem swym K. M. wyczerpała zatem dyspozycję art. 278 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91§1 kk, zaś A. K. z art. 278 § 1 k.k i art. 13 § 1 k.k.. w zw. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91§1 kk w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91§1 kk- odnośnie czynów opisanych w pkt. I i II oraz czynu art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k.- odnośnie czynu opisanego w pkt. III.

Wymierzając oskarżonym karę Sąd miał na uwadze dobro prawne, w jakie godzą przestępstwa (mienie). Należy nadto wskazać, że wykorzystali oni stan nietrzeźwości pokrzywdzonego Z. W., a także to, że działali w ciągu dnia, niemalże na oczach pokrzywdzonych.

Oskarżona K. M. oraz oskarżony A. K. byli dotychczas karani sądownie (d. dane o karalności k. 118-119 oraz 121-124).

W tym stanie rzeczy należy uznać, że kara pozbawienia wolności wymierzona oskarżonej K. M. a nadto jednostkowe kary pozbawienia wolności oraz jej łączny wymiar orzeczony wobec A. K. są adekwatne do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynów im zarzucanych. Uprzednia karalność obojga oskarżonych na kary pozbawienia wolności wyklucza, zgodnie z treścią art. 69§1 kk możliwość warunkowego zawieszenia orzeczonych wobec nich kar pozbawienia wolności.

Sąd zobowiązał nadto solidarnie oskarżonych K. M. oraz A. K. do naprawienia części wyrządzonej przez nich szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez wpłacenie kwoty 8.934,75 złotych na rzecz pokrzywdzonego Z. W., oraz A. K. do naprawienia wyrządzonej przez niego szkody poprzez wpłacenie kwoty 3.200 złotych na rzecz pokrzywdzonego E. Z.. Wysokość kwoty orzeczonych środków kompensacyjnych wynika z zeznań pokrzywdzonych.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonych kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył im okresy rzeczywistego pozbawienia wolności.

Oskarżeni nie pracują, nie mają też istotnych składników majątku stąd też, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., Sąd zwolnił oskarżonych od kosztów sądowych w całości.