Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 listopada 2017r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Kowalczyk

Protokolant: Agnieszka Kurzawska

po rozpoznaniu na rozprawie głównej w dniu: 28.11.2017r.

sprawy: D. K.

syna M. i K. z d. T.

ur. (...) w W.

oskarżonego o to, że:

W dniu 9 maja 2017 r. w W. przy ul. (...) nie zastosował się do orzeczonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ sygn. akt IV K 759/14 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, obowiązującego w okresie od 2 kwietnia 2015r. do 2 kwietnia 2018r. w ten sposób, że prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny - samochód osobowy marki C. (...) o nr rej (...),

tj. o czyn z art. 244 k.k.

orzeka:

I.  Oskarżonego D. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 244 k.k. skazuje go i wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  Na podstawie art. 63 § 1 i 5 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia dniu 09 maja 2017 roku od godz. 09:45 do dnia 10 maja 2017 roku do godz. 11:00;

III.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 220 zł. (dwustu dwudziestu złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych, w tym kwotę 120 zł (stu dwudziestu złotych) tytułem opłaty.

Sygn. akt IV K 436/17

UZASADNIENIE

Na podstawie materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy głównej Sąd ustalił co następuje:

W dniu 09 maja 2017 r. funkcjonariusze Policji (...) A. S. (1) i P. K. pełnili służbę w radiowozem nieoznakowanym na terenie W.. Około godz. 09:45 przy ul. (...) zauważyli jadący w kierunku Centrum pojazd marki C. (...) koloru czarnego o nr rej (...), który poddali kontroli drogowej przy ul. (...). W trakcie interwencji podjętej na podstawie okazanego dowodu osobistego serii (...) funkcjonariusze ustalili, iż kierowcą w/w pojazdu był D. K., który nie posiadał przy sobie dowodu rejestracyjnego przedmiotowego pojazdu, ani prawa jazdy. W trakcie kontroli ustalono, że D. K. kierował ww. pojazdem nie stosując się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie IV Wydział Karny prawomocnym wyrokiem z dnia 23 lutego 2015 r. w sprawie o sygn. akt. VK 759/14 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat obowiązującego od dnia 02 kwietnia 2015r do dnia 02 kwietnia 2018r . Na miejscu D. K. został poddany badaniu co do stanu jego trzeźwości z wynikiem negatywnym – na urządzeniu A. zapaliła się dioda koloru zielonego ( trzeźwy).

W związku z tym , iż D. K. prowadził pojazd pomimo obowiązującego sądowego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych - został zatrzymany i przewieziony do (...) W. (...)celem wykonania niezbędnych czynności procesowych, zaś prowadzony przez niego pojazd został z holowany na parking strzeżony przy ul. (...) w W.. Na komisariacie okazało się ponadto, iż na D. K. wystawiony jest nakaz doprowadzenia do AŚ W. B. celem odbycia kary wydany przez Sąd Rejonowy Warszawa Praga Północ w sprawie IVK 601/13.

D. K. od dnia 02 kwietnia 2015r. z którą to datą uprawomocnił się wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w W. IV Wydział Karny w sprawie o sygn. akt. VK 759/14, a tym samym orzeczony wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat obowiązującego od dnia 02 kwietnia 2015r do dnia 02 kwietnia 2018r – został dwukrotnie prawomocnie skazany przez : Sąd Rejonowy w Wyszkowie II Wydział Karny wyrokiem z dnia 13 maja 2016r. w sprawie II K 117/16 za przestępstwo z art.244 k.k. oraz Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie IV Wydział Karny wyrokiem z dnia 21 czerwca 2016r. w sprawie o sygn. akt. VK 486/16 za przestępstwo z art.244 k.k.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie: zeznań świadka A. S. (2) (k. 4v), protokołu zatrzymania osoby (k. 1), odpisów wyroków (k. 10, 24, 35), informacji z K. (k. 19-21, k.37-39), informacji z bazy NOE SAD ( k.62), wyjaśnień oskarżonego (k. 15, k.67-68).

Oskarżony w trakcie postępowania przygotowawczego (k.15) przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, korzystając z prawa do odmowy złożenia wyjaśnień.

W trakcie rozprawy głównej ( k.67-68) oskarżony ponownie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i w treści złożonych wyjaśnień potwierdził, iż miał pełna świadomość że ma orzeczony zakaz i nie może prowadzić pojazdów. Twierdził, iż złamał powyższy zakaz bo zależało mu na pracy, miał do przetransportowania rzecz i musiał prowadzić samochód, nie posiadał jednak żadnego dokumentu od pracodawcy potwierdzającego powyższą okoliczność. W odpowiedzi na pytania sądu, przyznał także, iż już dwukrotnie był skazany za naruszenie zakazu prowadzenia pojazdów oraz że oprócz przedmiotowej sprawy ma jeszcze jedną sprawę w toku.

Sąd zważył, co następuje:

Jako wiarygodne sąd ocenił wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim potwierdził on okoliczności dotyczące naruszenia obowiązującego wobec niego w dniu krytycznego zdarzenia sądowego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, a także okoliczności jego pełnej świadomości, iż prowadząc pojazd w ruchu lądowym w dniu 09.05.2017r. popełnia on przestępstwo z art.244 k.k. Powyższe twierdzenia oskarżonego korespondują bowiem z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, w szczególności z zeznaniami naocznego świadka A. S. (2), a także z dokumentacją w postaci prawomocnych odpisów wyroków jakie zapadły wobec oskarżonego, informacją z KRK i NOE SAD. Natomiast twierdzenia oskarżonego jakie zaprezentował po raz pierwszy przed sądem, iż popełnił zarzucane mu przestępstwo ponieważ zależało mu na pracy, w ocenie sądu w żaden sposób nie wyłącza odpowiedzialności karnej oskarżonego, a jest jedynie nieudolną, wysoce niedojrzałą próbą wytłumaczenia, czy też usprawiedliwienia swojego bezprawnego zachowania, która nie znajduje akceptacji tut. sądu.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka A. S. (2), albowiem są spójne, konsekwentne oraz zgodne z treścią pozostałego materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie. W/w świadek zrelacjonował w złożonych zeznaniach okoliczności interwencji podjętej w stosunku do oskarżonego zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem. Sąd nie znalazł powodów, aby kwestionować wiarygodność złożonych przez niego zeznań, świadek jest osobą obcą dla oskarżonego, nie mającą żadnego interesu w bezpodstawnym go obciążaniu, ponadto jego twierdzenia pozostają w zgodzie z wyjaśnieniami samego oskarżonego, który zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak również przed sądem przyznał się do zarzucanego mu czynu.

Odnośnie pozostałych dowodów zgromadzonych w sprawie zaliczonych w poczet materiału dowodowego na podstawie art. 394 § 1 i 2 k.p.k., sąd uwzględnił je przy ustalaniu stanu faktycznego nie znajdując podstaw do zakwestionowania ich autentyczności, ani prawdziwości zawartych w nich treści.

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego sąd uznał, iż wina oskarżonego odnośnie zarzucanego mu czynu nie budzi żadnych wątpliwości. Oskarżony D. K. w dniu 09 maja 2017r r. w W. na ul. (...) kierował pojazdem marki C. (...) o nr rej. (...), nie stosując się do orzeczonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie IV Wydział Karny w sprawie o sygn. akt. VK 759/14- zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat obowiązującego w okresie od dnia 02 kwietnia 2015r do dnia 02 kwietnia 2018r.- tym samym swoim zachowaniem wypełnił ustawowe znamiona przestępstwa z art. 244 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01.06.2017r. jako względniejszym z uwagi na zagrożenie karą, a także z uwagi na okoliczność, iż od dnia 01.06.2017r. do art.42 k.k. dodany został §1a obligujący sąd do orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w razie skazania za przestępstwo z art.244 k.k. jeżeli czyn sprawcy polegał na niezastosowaniu się do zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Z tych względów sąd zastosował ustawę względniejszą dla oskarżonego zgodnie z art.4§1k.k.

Przy wymiarze kary jako okoliczności obciążające sąd potraktował uprzednią, wielokrotną karalność oskarżonego, w tym już dwukrotnie za przestępstwo z art.244 k.k. pomimo orzeczonego wobec niego przez sąd w 2015r. środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych (karta karna – k.37-39). Jako okoliczność łagodzącą sąd potraktował przyznanie się oskarżonego do winy.

Mając na uwadze całokształt okoliczności przedmiotowych i podmiotowych jakie zaistniały w niniejszej sprawie, w ocenie sądu wymierzona oskarżonemu kara sześciu miesięcy pozbawienia wolności jest adekwatna zarówno do stopnia winy, jak również stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu, ponadto spełni wobec oskarżonego wychowawcze i zapobiegawcze cele oraz co ważne będzie sprawiedliwa w odczuciu społecznym.

Analizując dotychczasowe życie oskarżonego, jego wielokrotną karalność w tym za przestępstwa z art.244 k.k. zdaniem sądu, brak jest w obecnej chwili podstaw do uznania, iż w stosunku do oskarżonego występuje pozytywna prognoza kryminologiczna odnośnie przestrzegania przez niego porządku prawnego w przyszłości, której istnieje uzasadniałoby zastosowanie wobec niego instytucji warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Za takim stwierdzeniem przemawia fakt, iż oskarżony był uprzednio wielokrotnie karany sądownie, w tym także na bezwzględne kary pozbawienia wolności, mimo to dotychczasowe skazania nie wpłynęły pozytywnie na zmianę jego postępowania. Oskarżony w dalszym ciągu nie wykazuje respektu i poszanowania dla obwiązującego porządku pranego, pomimo orzeczenia wobec niego w 2015r. sądowego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych już trzykrotnie zlekceważył powyższe rozstrzygnięcie sądu. Orzekane wobec niego kary o charakterze wolnościowym jak w sprawie o syg. II K 117/16 i IV K 486/16 za popełnione przestępstwa z art.244 k.k. nie odniosły żadnego pozytywnego skutku, nie wpłynęły na zmianę jego postępowania, przeciwnie potwierdzają jedynie ocenę sadu, iż oskarżony jest osobą wysoce zdemoralizowaną dlatego też jego dalsza resocjalizacja powinna odbywać się w warunkach pełnej izolacji. Z tych wszystkich względów, zdaniem sądu tylko bezwzględna kara pozbawienia wolności może skłonić oskarżonego do przemyślenia swojego dotychczasowego postępowania i jego zmiany w przyszłości, ponadto co niemniej ważne, stanowić będzie karę sprawiedliwą w odczuciu społecznym.

Na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności stosownie do dyspozycji art. 63 § 1 i5 k.k. sąd zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonego w niniejszej sprawie od dnia 09.05.2017r. godz. 09:45 do dnia 10 maja 2017r. godz.11:00.

O kosztach sądowych sąd orzekł na podstawie art.627 k.p.k. uznając, iż nie ma podstaw do zwolnienia oskarżonego od obowiązku ich uiszczenia.

Z tych wszystkich względów, orzeczono jak w wyroku.