Pełny tekst orzeczenia

sygn. akt II K 542/17

RKS (...)/SM

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2017r.

Sąd Rejonowy w Bartoszycach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Krzysztof Branecki

Protokolant: st. sekr. sąd. Marzena Czerwonka

Za Naczelnika (...) w O. - C. M.

Za Prokuraturę Rejonową w Bartoszycach – nieobecny, zawiadomiony prawidłowo

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2017r. sprawy

R. W. , syna R. i I. z domu P., urodzonego (...) w B.

oskarżonego o to, że:

w dniach 06.07.2017r., 18.07.2017r., 09.08.2017r., 15.08.2017r., 17.08.2017r., 16.09.2017r. w krótkich odstępach czasu i z wykorzystaniem tej samej sposobności, tj. samochodu osobowego, przez przejście graniczne w B., bez wymaganego zgłoszenia organowi celnemu oraz bez uprzedniego oznaczenia polskimi znakami akcyzy oraz jednostkowymi cenami detalicznymi, uchylając się od opodatkowania, przywiózł z terytorium Federacji Rosyjskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyroby akcyzowe w postaci: 35.720 sztuk (1.786 paczek) papierosów różnych marek, przez co został narażony na uszczuplenie podatek akcyzowy w wysokości 30.269 zł., podatek VAT w wysokości 3.177 zł. oraz należność celna w wysokości 780 zł.

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 63 § 6 k.k.s. w zb. z art. 54 § 3 k.k.s. w zb. z art. 86 § 4 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s.

orzeka:

I.  Oskarżonego R. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to z mocy art. 63 § 6 k.k.s. w zb. z art. 54 § 3 k.k.s. w zb. z art. 86 § 4 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. skazuje go, zaś na podstawie art. 63 § 6 k.k.s. w zw. z art. 7 § 2 k.k.s., wymierza mu karę 180 (sto osiemdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych;

II.  na podstawie art. 30 § 2 k.k.s. w zw. z art. 29 pkt 1 k.k.s. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych zabezpieczonych w sprawie, przechowywanych w magazynie depozytowym Oddziału Celnego w B.;

III.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 542/17

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2017 r., podczas powrotu do Polski z terytorium Obwodu Kaliningradzkiego przez przejście drogowe w B., samochód osobowy, którym podróżował oskarżony R. W. został poddany kontroli przez funkcjonariuszy (...) Skarbowej. W wyniku przeszukania ww. pojazdu ujawniono łącznie 7.360 sztuk (368 paczek po 20 sztuk) papierosów różnych marek bez wymaganych polskich znaków akcyzy. Ujawniony towar zabezpieczono w magazynie depozytowym Oddziału (...) Skarbowego w B., a na podstawie taryfikacji celnej ustalono, iż wartość celna przewożonych papierosów wynosi 824 zł, w związku z czym w wyniku próby przemytu, na uszczuplenie narażono należności publicznoprawne w postaci cła - 475 zł, akcyzy – 6.237 zł oraz podatku Vat – 1.733 zł.

W dniu 18 lipca 2017 r., podczas kolejnego przekraczania przez R. W. granicy państwa Polskiego przez przejście drogowe w B. ujawniono, iż i tym razem przewoził on z terytorium Rosji papierosy bez polskich znaków akcyzy w ilości znacznie przekraczającej dopuszczalne normy. Przy oskarżonym ujawniono łącznie 4.080 sztuk (204 paczki po 20 sztuk) papierosów bez wymaganych polskich znaków akcyzy. Podobnie jak wcześniej, przedmiotowy towar zabezpieczono w magazynie depozytowym Oddziału (...) Skarbowego w B., a na podstawie stosownej taryfikacji ustalono, iż wartość celna przewożonych papierosów wynosi 457 zł, natomiast narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnych w postaci cła to kwota 263 zł, akcyzy - 3.457 zł oraz podatku Vat – 961 zł.

Analogiczna sytuacja miała miejsce w dniach 9, 15 i 17 sierpnia oraz 16 września 2017 r. Wtedy także oskarżony R. W. przewoził z Rosji do Polski papierosy bez polskich znaków akcyzy i został ujęty „na gorącym uczynku” tego procederu. W dniu 9 i 15 sierpnia 2017 r. było to każdorazowo po - 5.800 sztuk (290 paczek po 20 sztuk), w dniu 17 sierpnia 2017 r. – 5.960 sztuk (298 paczek po 20 sztuk), a dnia 16 września 2017 r. - 6.720 sztuk (336 paczek po 20 sztuk) papierosów różnych marek.

Za pierwszym i drugim razem (9 i 15 sierpnia) narażono na uszczuplenie cło w kwocie 374 zł, akcyzę – 4.915 zł oraz Vat – 1.366 zł, za trzecim (17 sierpnia) kwoty te wynosiły odpowiednio co do cła – 385 zł, akcyzy – 5.051 zł i V. 1.404 zł. Ostatnim razem (16 września) narażenia należności publicznoprawnych kształtowały się na poziomie odnośnie do cła - 434 zł, akcyzy – 5.695 oraz V. – 1.583 zł. Także wtedy ujawniony towar został zabezpieczony i złożony w magazynie (...).

Oskarżony R. W. ma 31 lat, obecnie żyje w nieformalnym związku, z którego posiada jedną, 9-cio letnią córkę. Jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku. Utrzymuje się z prac dorywczych, z których miesięcznie uzyskuje około 1.000 złotych. Nie ma cenniejszych składników majątku czy oszczędności. Mocą postanowienia Sądu Rejonowego w Biskupcu z dnia 21.10.2010 r. zobowiązany jest do uiszczania na rzecz małoletniej córki tytułem alimentów miesięcznie kwotę 400 zł. Jest osobą zdrową.

Oskarżony wielokrotnie przekraczał granicę państwową przez przejście drogowe w B. (150 razy w okresie od 20.09.2016 r. do 20.09.2017 r.). We wskazanym czasie wielokrotnie (14 razy) popełniał czyny zabronione skutkujące wszczęciem wobec niego postępowania karno skarbowego. W dniu 28 kwietnia 2016 r. Sąd Rejonowy w Bartoszycach skazał go za naruszenie m.in. art. 63 § 6 k.k.s. na grzywnę w ilości 120 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na 70 złotych.

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie następujących dokumentów : protokół zatrzymania przedmiotów k: 3, 16, 29, 42 i 55, protokół taryfikacji celnej k: 6, 19, 32, 45 i 58, karta karna k: 86, informacja o wszczętych postepowaniach i przekroczeniach granicy k: 92.

R. W., w trakcie przesłuchania w charakterze podejrzanego o popełnienie poszczególnych wykroczeń skarbowych w dniach 6 i 18 lipca, 9, 15 i 17 sierpnia oraz 16 września 2017 r. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyraził zgodę na przepadek przedmiotów czynu zabronionego. Nie wyraził zgody na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, domagając się skierowania sprawy do sądu. Takie samo stanowisko zajął również w dniu 20 września 2017 r., kiedy to przedstawiono mu zarzut popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 63 § 6 k.k.s..

W trakcie rozprawy sądowej w dniu 13 grudnia 2017 r. oskarżony podtrzymał stanowisko prezentowane w trackie całego postepowania przygotowawczego, przyznając się w pełni do stawianego mu zarzutu. Wskazał, iż wyjazdy do Rosji spowodowane były jego ciężką sytuacją materialną. Podał, iż wcześniej pracował, następnie prowadził własną działalność gospodarczą, która ostatecznie okazała się nieopłacalna. Wyjaśnił, iż z powyższego powodu nie był w stanie spłacać zaciągniętego na remont mieszkania kredytu, co spotęgowało kłopoty finansowe. Podał, iż do Rosji jeździł bardzo często, nawet codziennie, a na zakup nielegalnych papierosów posiadał odłożone kwoty. Przyznał, iż był karany za czyny karno skarbowe, zaznaczył jednakże, iż nałożone na niego grzywny w miarę możliwości spłaca, jak również odrabia w formie prac społecznie – użytecznych.

dowód: wyjaśnienia oskarżonego k: 12v, 25v, 38v, 51v, 64v, 77v, 84 i 125-125v.

Sąd zważył, co następuje:

Sąd w pełni podzielił wyjaśnienia oskarżonego, jakie składał w trakcie postepowania przygotowawczego. Należy zaznaczyć, iż fakt przewożenia przez oskarżonego nielegalnych papierosów z terytorium Federacji Rosyjskiej na teren Polski, ujawniony został na podstawie czynności kontrolnych, dokonywanych przez działające na przejściu granicznym służby, a co za tym idzie, oskarżony każdorazowo był łapany na tzw. „gorącym uczynku”. Należy także podkreślić, iż R. W. każdorazowo wyraźnie wskazywał, iż przemycany towar należy do niego, nie kwestionował też w żaden sposób ilości ujawnionych i zabezpieczonych wyrobów tytoniowych

W tych warunkach, przyznanie się przez oskarżonego do popełnienia zarzuconego mu przez oskarżyciela publicznego przestępstwa skarbowego, potwierdzonego w trakcie rozprawy sądowej, mające oparcie w sporządzonej na tą okoliczność dokumentacji, daje obraz sytuacji, która prowadzi do nie budzącego wątpliwości wniosku, iż oskarżony faktycznie dopuścił się popełnienia czynu opisanego w zarzucie zawartym w akcie oskarżenia. W ocenie Sądu nie sposób odmówić wiarygodności i prawdziwości załączonej do akt dokumentacji dotyczącej przedmiotowych zdarzeń, jak również odnoszącej się do faktu uprzedniej karalności oskarżonego. Należy zaznaczyć, iż wiarygodność dokumentacji odnoszącej się do takich czynności jak przeszukanie czy taryfikacja celna zajętych przedmiotów, sporządzona przez upoważnionych do tego funkcjonariuszy, jak również treść danych tam zawartych (ilość zajętych towarów, wyliczenie narażonych na uszczuplenie należności publicznoprawnych), nie były w toku procesu w żaden sposób przez oskarżonego kwestionowane.

Z uwagi, iż oskarżony jest osobą dorosłą, w pełni poczytalną, znajdującą się uprzednio wielokrotnie w podobnej sytuacji, a wiec znającą obowiązujące na przejściu granicznym normy, jak również konsekwencje wynikające z ich łamania, uznać należy, iż jego wina nie budzi wątpliwości.

W ocenie Sądu kwalifikacja zarzucanego oskarżonemu czynu jest w pełni prawidłowa. Nie ulega wątpliwości, iż R. W., w odstępie dwóch miesięcy, sześciokrotnie naruszył normy prawa karno skarbowego wwożąc na terytorium Polski wyroby tytoniowe nie posiadające polskich znaków akcyzy, tym samym dopuścił się sześciu czynów zabronionych, z których każdy wyczerpywał znamiona wykroczenia karno skarbowego z art. 54 § 3 kks w zb. z art. 63 § 7 kks w zb. z art. 86 § 4 kks. Nie ulega też wątpliwości, iż wwożąc w okresie od 6 lipca do 16 września 2017 r. na terytorium Polski łącznie 35.720 sztuk (1.786 paczek) nielegalnych papierosów, naraził on w sumie na uszczuplenie należności publicznoprawne w postaci cła, jak również podatku Vat, a w szczególności akcyzy (narażonej na uszczuplenie w wysokości 30.269 zł).

Mając na uwadze wysokość tych uszczupleń, należy przyjąć, iż w przedmiotowym przypadku mamy do czynienia z jednym przestępstwem (art. 54 § 3 kks w zb. z art. 63 § 6 kks oraz 86 § 4 kks.), popełnionym w ramach tzw. czynu ciągłego, określonego w art. 6 § 2 kks. Przepis art. 6 § 2 kks pozwala na potraktowanie dwóch lub więcej zachowań sprawcy jako jednego czynu, jeśli spełnione są co najmniej dwa warunki: poszczególne zachowania podjęte zostały w krótkich odstępach czasu (w zakresie czynów polegających na narażeniu na uszczuplenie należności publicznoprawnych – krótki odstęp to nie więcej niże 6 miesięcy), nadto zachowania te podjęto w wykonaniu tego samego zamiaru lub z wykorzystaniem tej samej sposobności. W niniejszych warunkach bez wątpienia spełniona została pierwsza i trzecia, opisana wyżej przesłanka. Zachowania oskarżonego dzieliło często jedynie kilka dni, nadto należy uznać, iż przy popełnianiu wszystkich tych zachowań próbował on wykorzystać tą sama sposobność, przewożąc nielegalne towary ukryte w środku transportu, licząc na nieuwagę służb kontrolujących podróżnych na przejściu granicznym.

Należy zaznaczyć, iż obowiązujący w momencie orzekania próg dzielący wykroczenie skarbowe z art. 63 § 7 kks od przestępstwa skarbowego z art. 63 § 6 kks, ustalony na podstawie art. 53 § 3 kks, to kwota 10.000 zł, stanowiąca 5-cio krotność minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w § 4 art. 53 kks – ( w 2017 r. 2.000 zł).

Z uwagi, iż jak wyżej wskazano, czyn oskarżonego wyczerpał znamiona więcej niż jednego przepisu kodeksu karnego skarbowego, koniecznym było zastosowanie art. 7 § 1 kks.

Rozważając kwestię wymiaru kary odnośnie przedmiotowego przestępstwa związanego z przemytem papierosów, Sąd miał na uwadze następujące okoliczności:

Jak wynika z k. 92 oskarżony w okresie jednego roku (od 20.09.2016 r. do 20.09.2017 r.) aż 14 razy schwytany był na próbie przemytu rosyjskich papierosów. Co za tym idzie był on także uprzednio skazywany za złamanie przepisów karno skarbowych, w tym za przestępstwo z art. 63 § 6 k.k.s., za co otrzymał wysoką grzywnę. Fakt uprzedniego, wielokrotnego popełniania wskazanych czynów zabronionych, niewątpliwie świadczy o niepoprawności oskarżonego, a także braku zdolności do wyciągania wniosków z przebytych doświadczeń życiowych. W tych warunkach nie sposób - co próbował wykazać oskarżony - za okoliczność mogącą pozytywnie wpłynąć na wymiar kary uznać faktu prawidłowego wywiązywania się przez niego z obowiązku wykonywania prac społecznie użytecznych w innej sprawie. Fakt, iż orzeczona w tamtym postepowaniu grzywna związana była z naruszeniem przez R. W. tożsamych przepisów z tym złamanymi w w niniejszym procesie potwierdza, iż jej wykonanie we wskazany wyżej sposób nie zmieniło sposobu postepowania oskarżonego, który w dalszym ciągu konsekwentnie narusza normy prawa karno skarbowego.

Nie ulega wątpliwości, iż przedmiotowego czynu, z uwagi na ilość przewożonych towarów, jak również regularność nagannych zachowań, oskarżony dopuścił się w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – albo uzyskując odpowiednią zapłatę za ich przewóz, albo mając zamiar odsprzedać je po wyższej cenie. W tym miejscu należy wskazać, iż dysproporcja pomiędzy cenami papierosów obowiązującymi w Rosji i w Polsce jest tak duża, iż przemyt tego typu towarów to niezwykle intratne zajecie, w pełni konkurujące z podjęciem legalnej, nawet dobrze płatnej pracy. Nie jest tajemnicą, iż ceny wyrobów tytoniowych w tzw. „sklepie bezcłowym” położonym po stronie rosyjskiej, w którym zaopatruje się znaczna ilość „podróżnych”, kształtują się na poziomie ok. 4-5 euro za „karton” (10 paczek), za co w Polsce należy wydatkować nawet 150 złotych. Tym samym przemycając „na własny użytek” sprawca takiej czynności zyskuje ok. 12 zł na paczce, a w razie chęci dalszej odsprzedaży, w pełni realnym jest zysk w okolicach chociażby 5 zł za 20 sztuk papierosów. W realiach niniejszej sprawy zbycie przez oskarżonego 1.786 paczek papierosów, które miał zamiar przemycić, po 6-7 zł za paczkę, to kwota 7.144 zł - 8.930 zł, a mając na uwadze, iż podróżujący do Rosji korzystają także na tańszym paliwie, powyższą kwotę (po odliczeniu kosztu zakupu) traktować można jako zysk netto.

Z tych względów okolicznością obciążającą bezsprzecznie jest więc także ilość przemycanych towarów oraz wysokość narażonych na uszczuplenie należności publicznoprawnych (w szczególności podatku akcyzowego), znacznie przekraczająca ustawowy próg, powodująca konieczność uznania przedmiotowego czynu za przestępstwo.

Na rzecz oskarżonego przemawia z kolei to, że przyznał się on do popełnienia zarzuconego mu czynu, przy czym z uwagi na fakt każdorazowego ujęcia go na gorącym uczynku, przyznania się – jako okoliczności łagodzącej nie należy przeceniać.

W tej sytuacji Sąd doszedł do przekonania, że karą adekwatną do stopnia szkodliwości społecznej przypisanego oskarżonemu czynu oraz do stopnia zawinienia R. W., będzie kara grzywny w wymiarze 180 stawek dziennych.

Ustalając wysokość stawki dziennej na 70 złotych Sąd uznał, iż w tym wypadku winna ona oscylować w jej dolnych (jednakże i tak dość znacznych) granicach. Z danych z akt sprawy wynika, że oskarżony jest osobą zdrową, w sile wieku. Wprawdzie nie posiada on pracy czy źródeł dochodów, nadto obecnie ma kłopoty finansowe, jednakże nie jest pozbawiony możliwości zarobkowania w inny sposób, jak przemycając rosyjskie papierosy. W ocenie Sądu kara ta spełni także swoje funkcje w zakresie prewencji indywidualnej oraz ogólnej, utwierdzając w świadomości zarówno oskarżonego, jak i również innych osób mających zamiar popełniać tego typu czyny zabronione o nieopłacalności takiego procederu.

Niewątpliwie z uwagi na ilość stawek dziennych (przekraczającą 120), oskarżony nie będzie mógł skorzystać z możliwości wykonania tej grzywny w formie prac społecznie – użytecznych, co być może przekona go do zaprzestania przedmiotowego procederu i skoncentrowania się na znalezieniu legalnego źródła dochodu, co umożliwiłoby mu wykonanie wymierzonej kary grzywny chociażby poprzez jej ratalną spłatę.

O przepadku przez zniszczenie zabezpieczonych papierosów orzeczono po myśli art. art. 29 ust. 1 k.k.s. w zw. z art. 30 § 1 i 2 k.k.s.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 624 §1 kpk, z uwagi na trudną obecną sytuację życiową i materialną oskarżonego.