Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV P 106/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 stycznia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Człuchowie IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący:

Sędzia Sądu Rejonowego Marek Osowicki

Protokolant:

sekretarz sądowy Anna Górska

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2018 r. w Człuchowie

sprawy z powództwa J. F.

przeciwko (...) Ośrodkowi (...)

o wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy

1.  Zasądza od pozwanego (...) Ośrodka (...) na rzecz powoda J. F. kwotę 19 621,42 zł (dziewiętnaście tysięcy sześćset dwadzieścia jeden złotych 42/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 28 czerwca 2017 r. do dnia zapłaty, tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy

2.  W pozostałym zakresie powództwo oddala

3.  Zasądza od pozwanego (...) Ośrodka (...) na rzecz powoda J. F. kwotę 2 700 zł tytułem kosztów procesu

4.  Nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) Ośrodka (...) na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Człuchowie kwotę 2 234 zł tytułem kosztów sądowych

5.  Wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 6 380,46 zł.

Sygn. akt IV P 106/17

UZASADNIENIE

Pełnomocnik powoda J. F. wniósł przeciwko (...) Ośrodkowi (...) o zapłatę kwoty 44 663,22 zł wraz z ustawowymi odsetkami od 28.06.2017 r. i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż pozwany rozwiązał z powodem umowę o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia z dniem 31.08.2016 r. Sąd Rejonowy w Człuchowie wyrokiem z 14.02.2017 r. zasądził od pozwanego (...) w W. na rzecz powoda odszkodowanie za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę na mocy art. 45 § 2 k.p. i oddalił powództwo o przywrócenie do pracy. Sąd Okręgowy w Słupsku V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w wyroku z 22.06.2017 r. ( sygn. akt V Pa 25/17), zmienił wyrok sądu pierwszej instancji i przywrócił powoda do pracy w (...) Ośrodku (...). Powód 27 czerwca 2017 r. zgłosił pracodawcy gotowość do niezwłocznego podjęcia pracy a pozwany wskazał powodowi obowiązek stawienia się do pracy 17 lipca 2017 r. i tego dnia powód stawił się do pracy. Z uwagi na okoliczność, iż w ocenie Sądu Okręgowego w Słupsku rozwiązanie umowy o pracę z powodem podlegało ograniczeniu z mocy przepisu art. 32 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych (tj. Dz. U. z 2015 r. poz. 1881) powodowi, który wrócił do pracy przysługuje wynagrodzenie za cały okres pozostawania bez pracy. Powód pismem z 4.08.2017 r. wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 62.644,52 zl z tytułu pozostawania bez pracy za okres od 1.09.2016 r. do 28.06.2017 r. W niniejszej sprawie powód dochodzi roszczenia częściowego w kwocie 44 663,22 zł za okres od 1.09.2017 r. do 31.03.2017 r.

Pozwany ośrodek socjoterapii w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew wskazał, iż nie zgadza się z twierdzeniami powoda, iż od dnia powzięcia uchwały przez związek zawodowy (...) tj. do 31.05.2016 r. jako członek tego związku pełniący funkcję Przewodniczącego K. przy (...) w W. podlegał ochronie z mocy przepisu art. 32 ust. 1 pkt. 1 i ust. 2 ustawy o związkach zawodowych, bowiem pracodawca oficjalną informację od związku zawodowego o objęciu powoda ochroną związkową otrzymał 1.06.2016r. Pozwany więc wypowiadając powodowi umowę o pracę nie naruszył ochrony trwałości stosunku pracy przewidzianej w art. 32 ust. 1 pkt. 1 ustawy o związkach zawodowych, bowiem jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 23.02.2005 r. (sygn. akt III PK 77/04 ochrona związkowa przysługuje od chwili zawiadomienia pracodawcy o uchwale zarządu zakładowej organizacji związkowej wskazującej osoby podlegające ochronie.

Pozwany na rozprawie 14.11.2017 r. podniósł zarzut potrącenia wypłaconej powodowi odprawy i odszkodowania.

Pełnomocnik powoda w związku z podniesionym zarzutem potrącenia w piśmie procesowym z 15.01.2018 r. cofnął powództwo co do kwoty 25.041,80 zł.

Sąd ustalił co następuje:

Powód J. F. był zatrudniony w (...) Ośrodkowi (...) na stanowisku wychowawcy internatu na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony od 28.09.2009 r. do 31.08.2016 r. Z dniem 28.09.2009 r. pozwany ośrodek nawiązał z powodem stosunek pracy na podstawie mianowania. Powód posiada stopień awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego.

(bezsporne).

Pozwany pracodawca 23.02.2016 r. udzielił powodowi kary nagany na podstawie art.109 § 2 k.p. w trybie art. 108 § 1 k.p. za opuszczenie stanowiska 7 luty 2018pracy bez wiedzy i zgody przełożonych w dniu 6.02.2016 r.

(bezsporne).

Pozwany (...) w W. pismem z 4.03.2016 r. skierowanym do (...) Kuratora Oświaty w G. przekazanym Wojewodzie (...) wystąpił z wnioskiem o wszczęcie wobec powoda postępowania dyscyplinarnego za naruszenie nietykalności cielesnej wychowanka.

(bezsporne).

Pozwany (...) w W. z dniem 12.04.2016 r. zawiesił powoda w pełnieniu obowiązków wychowawcy i nauczyciela.

(bezsporne).

Komisja Dyscyplinarna dla (...) przy Wojewodzie (...) orzeczeniem z 3.03.2017 r. umorzyła postępowanie dyscyplinarne wszczęte wobec powoda.

(dowód: orzeczenie dyscyplinarne k.27-30).

Pozwany ośrodek socjoterapii 31.05.2016 r. rozwiązał z powodem umowę o pracę zawartą w dniu 28.09.2009 r. z zachowaniem okresu wypowiedzenia, który upłynie w dniu 31.08.2016 r. przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę było zmniejszenie liczby grup w internacie, a co za tym idzie brak możliwości zatrudnienia powoda w pełnym wymiarze czasu pracy ( art. 20 ust.1 pkt. 2 KN- Dz. U. t.j. z 2014 r. poz.191 ze zm.), o wytypowaniu powoda do osób zwalnianych zadecydowało m.in. nieprzestrzeganie przez powoda zasad procesu wychowania, brak wsparcia dla budowania zaufania rówieśniczego wśród skonfliktowanych wychowanków, brak należytej współpracy z pozostałą kadrą pedagogiczną, co spowodowało utratę zaufania ze strony kierownictwa. (dowód: kara porządkowa z dnia 23.02.2016 r., oświadczenie z 07.03.16r. wychowanka, notatka służbowa z 06.03.16 r. wychowawcy, notatka służbowa psychologa i pedagoga z 07.03.16 r.).

(bezsporne).

Sąd Rejonowy w Człuchowie wyrokiem z 14.02.2017 r. zasądził od pozwanego (...) w W. na rzecz powoda odszkodowanie za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę na mocy art. 45 § 2 k.p. i oddalił powództwo o przywrócenie do pracy.

(dowód: wyrok k.7-16)

Sąd Okręgowy w Słupsku V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w wyroku z 22.06.2017 r. ( sygn. akt V Pa 25/17), zmienił wyrok sądu pierwszej instancji i przywrócił powoda do pracy w (...) Ośrodku (...).

(dowód: wyrok k.17-24)

Powód 27 czerwca 2017 r. zgłosił pracodawcy gotowość do niezwłocznego podjęcia pracy a pozwany wskazał powodowi obowiązek stawienia się do pracy 17 lipca 2017 r. i tego dnia powód stawił się do pracy.

(dowód: k.25).

Powód ponownie został zatrudniony w pozwanym (...) w W. od 17.07.2017 r.

(dowód: k.26).

Pełnomocnik powoda pismem z 4.08.2017 r. wezwał pozwanego (...) w W. do zapłaty kwoty 62.644,52 zł.

(dowód: wezwanie do zapłaty k.31-34).

Średnie wynagrodzenie miesięczne powoda liczone za okres 12 miesięcy wynosi 6.380,46 zł brutto

(dowód: k.7-10).

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Prawo pracy w przepisie art. 47 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks Pracy (tekst jednolity Dz.U. 1998, Nr 21, poz.94 z zmianami) stanowi, iż pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy, przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nie więcej jednak niż za 2 miesiące, a gdy okres wypowiedzenia wynosił 3 miesiące - nie więcej niż za 1 miesiąc. Jeżeli umowę o pracę rozwiązano z pracownikiem, o którym mowa w art. 39, albo z pracownicą w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego, wynagrodzenie przysługuje za cały czas pozostawania bez pracy; dotyczy to także przypadku, gdy rozwiązano umowę o pracę z pracownikiem - ojcem wychowującym dziecko w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego albo gdy rozwiązanie umowy o pracę podlega ograniczeniu z mocy przepisu szczególnego.

W niniejszej sprawie jak wynika z prawomocnego wyroku Sąd Okręgowego w Słupsku V Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 22.06.2017 r. ( sygn. akt V Pa 25/17), sąd przywrócił powoda do pracy w (...) Ośrodku (...).

W uzasadnieniu powyższego wyroku będącego integralną częścią wyroku Sąd Okręgowy ustalił, iż powodowi w chwili składania oświadczenia woli o wypowiedzeniu przysługiwała ochrona stosunku pracy wynikająca z treści przepisu art. 32 ustawy o związkach zawodowych.

Szczególna ochrona trwałości stosunku pracy działaczy związkowych sprowadza się do zakazu wypowiadania i rozwiązywania stosunku pracy przez pracodawcę bez uzyskania uprzedniej zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej a w przypadku ich przywrócenia do pracy i jej podjęcia przysługuje im wynagrodzenie za cały okres pozostawania bez pracy.

Wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy powinno więc odpowiadać (być obliczone) wynagrodzeniu za pracę, jakie otrzymywałby pracownik, gdyby w tym czasie pracował. Nie jest to świadczenie płatne okresowo (w terminach, w jakich wypłaca się wynagrodzenie za pracę), lecz świadczenie jednorazowe.

Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia (...) z 29.5.1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. Nr 62, poz. 289 ze zm.), przy ustalaniu wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, przysługującego pracownikowi przywróconemu do pracy stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop, czyli regulację zawartą w § 14–19 rozp. (...) z 8.1.1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz.U. Nr 2, poz. 14 ze zm.).

W niniejszej sprawie średnie wynagrodzenie powoda liczone według zasad jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy gdyby powód pracował wynosiło 6.380,46 zł brutto.

Po przywróceniu pracownika do pracy prawomocnym wyrokiem, odpada podstawa prawna odszkodowania wypłaconego pracownikowi w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia w związku z rozwiązaniem stosunku pracy z naruszeniem przepisów o wypowiadania umów o pracę i trzymiesięcznej odprawy wypłaconej pracownikowi w związku z rozwiązaniem stosunku pracy na podstawie art. 8 ZwolGrupU. W związku z tym, w przypadku podjęcia przez pracownika pracy w wykonaniu wyroku przywracającego odprawa ta podlega zaliczeniu na poczet wynagrodzenia, o jakim mowa w art. 47 KP (por. wyr. SN z 9.11.1990 r., I PR 351/90, OSP 1991, Nr 7, poz. 169; wyr. SN z 3.2.2006 r., II PK 158/05, OSNP 2006, Nr 23–24, poz. 357; wyr. SN z 6.1.2009 r., II PK 117/08, L.).

Mając na uwadze powyższe rozważania sąd na mocy art. 47 k.p. zasądził od pozwanego na rzecz powoda wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy w wysokości 19 621,42 zł wraz z ustawowymi odsetkami od następnego dnia po złożeniu oświadczenia o gotowości do pracy.

Mając na względzie fakt , iż pełnomocnik powoda w związku z podniesionym zarzutem potrącenia w piśmie procesowym z 15.01.2018 r. cofnął powództwo co do kwoty 25.041,80 zł. sąd oddalił powództwo co do tej kwoty.

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. i § 9 ust. 1 pkt. 2 w zw. z § 2 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804 ze zm. ), zasadzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2700 zł tytułem kosztów procesu, uznając iż powód cofając powództwo o kwotę objętą zgłoszonym zarzutem potrącenia i podlegającą zaliczeniu na poczet wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy nie jest przegrywającym proces w tej części.

O kosztach sądowych sąd orzekł stosownie do treści przepisu art. 113 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych podzielając pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w uchwale z 5.03.2007 r. (I PZP 1/2007 publ. OSNP 2007/19-20 poz. 269) nakazując ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Człuchowie kwotę 2234 zł przyjmując, iż na koszty sądowe składa się opłata stosunkowa od pozwu w wysokości 5% od wartości przedmiotu sporu.

Wyrokowi w punkcie pierwszym na zasadzie przepisu art. 477 2 § 1 k.p. nadano rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty średniego jednomiesięcznego wynagrodzenia powoda.

Z.

1. (...)

2. (...)

3.(...)

C., 5 lutego 2018 r.