Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 grudnia 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, VIII Wydział Cywilny

w następującym składzie :

Przewodniczący : Sędzia SR Tomasz Kalsztein

Protokolant : sekr. sąd. Kamila Zientalak

po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2017 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) z siedzibą w (...)

przeciwko H. D.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt VIII C 1637/17

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 23 października 2008 roku skierowanym przeciwko H. D. powód – (...) S.a.r.l. w (...) wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 439,30 zł z ustawowymi odsetkami od kwot szczegółowo wskazanych w pozwie oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu powód wskazał, że przejął na podstawie umowy cesji od firmy (...) spółką z o.o. prawa do wierzytelności wobec pozwanego z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych. Podniósł, iż wierzytelność wobec pozwanej była przedmiotem cesji na rzecz (...) spółką z o.o. od firmy (...) S.A. (pozew k. 8-10)

W dniu 18 marca 2009 roku Sąd Rejonowy dla (...)-W. w Ł. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, uwzględniając powództwo w całości. (nakaz k. 18).

Sprzeciwem z dnia 11 lipca 2017 roku pozwany zaskarżył nakaz w całości. W sprzeciwie pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia (sprzeciw k. 37-39)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 grudnia 2006 roku między (...) S.A. w W. a (...) spółką z o.o. w W. została zawarta umowa o przelew wierzytelności. (...) S.A. oświadczyła, iż przysługuje jej wobec pozwanego wierzytelność w łącznej kwocie 439,30 zł, której termin wymagalności przypadał na dzień 11 maja 2001 roku, 11 czerwca 2001 roku i 11 lipca 2001 roku.

(okoliczności bezsporne, częściowy wykaz wierzytelności k. 15odw).

W dniu 30 grudnia 2006 roku pomiędzy (...) spółką z o.o. w W. a powodem (...) S.a.r.l. w (...) została zawarta umowa sprzedaży wierzytelności obejmującej kwotę 439,30 zł.

(częściowy wykaz wierzytelności k. 15).

Sąd zważył co następuje:

Powództwo podlega oddaleniu.

Pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia. W myśl art. 117 § 1 i 2 k.c. przedawnienie roszczeń majątkowych stanowi regułę iuris cogentis, która nie może być wyłączona lub zmieniona wolą stron. Wyjątek od wskazanej wyżej zasady mogą przewidywać wyłącznie normy o randze ustawy. Ustawowym skutkiem przedawnienia jest natomiast powstanie po upływie terminu przedawnienia po stronie tego, przeciwko komu roszczenie przysługuje, uprawnienia do uchylenia się od jego zaspokojenia w drodze podniesienia odpowiedniego zarzutu (tzw. zarzutu peremptoryjnego, tj. niweczącego). Wykonanie tego uprawnienia powoduje, że roszczenie nie może być skutecznie dochodzone.

Pozwany H. D. skorzystał z przysługującego mu zarzutu przedawnienia i w ocenie Sądu uczynił to skutecznie. Podkreślić należy, iż powód nie wykazał, kiedy zawarta była umowa o korzystanie z usług telekomunikacyjnych oraz jakiego okresu dotyczy dochodzone roszczenie. Z załączonego wykazu wierzytelności wynikają terminy płatności poszczególnych kwot składających się na dochodzone roszczenie. Terminy te to odpowiedni 11 maja 2001 roku, 11 czerwca 2001 roku i 11 lipca 2001 roku. Roszczenie jest zatem przedawnione.

W dacie powstania zaległości umowę zawartą przez pozwaną z (...) SA normowała ustawa z dnia 21 lipca 2000 roku Prawo Telekomunikacyjne (Dz. U. z 2000 r. nr 73 poz. 852). Ustawa ta nie zawiera przepisów dotyczących przedawnienia roszczeń operatora wobec abonenta. Wobec powyższego oprzeć należy się na dyspozycji art. 118 k.c., w myśl którego, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Świadczenie pozwanego, mającego obowiązek comiesięcznego opłacania rachunków jest świadczeniem okresowym a ponadto niewątpliwie było związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przez (...) SA. Wobec powyższego roszczenie objęte żądaniem pozwu uległo przedawnieniu w całości w dniach 11 maja 2004 roku, 11 czerwca 2004 roku i 11 lipca 2004 roku. Pozew został wniesiony w dniu 23 października 2008 roku, a więc po upływie okresu przedawnienia.

Zgodnie z art. 513 § 1 k.c. dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie.

W konsekwencji Sąd oddalił powództwo w całości.