Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 19 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Nidzicy w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Krzysztof Bieńkowski

Protokolant sekr.Milena Borowska

przy udziale Prokuratora :-

po rozpoznaniu w dniach 11.05.2017r, 22.06.2017 r., 31.08.2017 r., 26.10.2017 r. i 14.12.2017 r. i 18.01.2018r. na rozprawie sprawy:

E. S. (1) z d. R., c. J. i K. z d. Z., ur. (...) w J.,

Oskarżoną o to, że:

W dniu 02 lutego 2016 roku w miejscowości J. gm. J., woj. (...)- (...) z działki leśnej o nr 705/6 w obrębie miejscowości J., po uprzednim wyrębie dokonała zaboru w celu przywłaszczenia 58 sztuk sosen o masie 33 m ³ o wartości 9.900,00 zł na szkodę S. Z., M. K., A. Z. i M. Z.,

- tj. o czyn przewidziany w art. 278 § 1 kk

ORZEKA:

I.  Oskarżoną E. S. (2) uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej przestępstwa z tym ustaleniem , że popełniła go działając wspólnie i w porozumieniu inną ustaloną osobą i za to z mocy art.278§1 kk skazuje ją i wymierza jej karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art.69§1 i 2 kk, art.70§1 kk wykonanie wymierzonej w pkt I kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 2(dwóch) lat;

III.  na podstawie art.72§1 pkt 5 kk zobowiązuje oskarżoną w okresie próby do powstrzymania się od nadużywania alkoholu;

IV.  na podstawie art.290§2 kk zasądza od oskarżonej E. S. (2) na rzecz pokrzywdzonych szkodę S. Z., M. K., A. Z. i M. Z. łącznie nawiązkę w kwocie 19.800 (dziewiętnastu tysięcy ośmiuset) złotych;

V.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw.A. W. kwotę 840 (osiemset czterdzieści) złotych wraz z należnym od tej kwoty podatkiem VAT tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonej wykonywaną z urzędu w postępowaniu sądowym;

VI.  na mocy art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych /Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 ze zm./ oraz art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżoną od kosztów sądowych w całości.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny :

Oskarżona E. S. (2) zamieszkuje w miejscowości J. przy ul.(...).

W znajdującym się w pobliżu J. lesie dziadek oskarżonej W. Z. posiadał prawo własności działki oznaczonej nr (...), za swojego życia dokonał podziału tej działki.

W wyniku tego podziału oraz na podstawie Ustawy z dn 26.10.1971r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz.U. Nr 27,poz.250) ( akt własności ziemi k.25-26, k.34, k.116-117, k.134) działka oznaczona nr (...) przypadła T. Z. (1), rodzonemu bratu matki oskarżonej – K. Z..

T. Z. (1) w październiku 1983r. wyprowadził się na południe Polski.

Jednak systematycznie odwiedzał rodzinę w J. i przekazywał środki finansowe na opłacenie należności podatkowych T. R., aż do chwili swojej śmierci w dniu 13.10.2015r. ( odpis skrócony aktu zgonu k.45).

Spadkobiercami T. Z. (1) zostali jego żona S. Z. oraz córki M. K., M. Z., A. Z..

Na początku 2016r. oskarżona E. S. (2) stwierdziła , że posiada prawo do wyrębu drzew na działce nr (...) i uzgodniła z synem M. C. (1), że zorganizuje on wycinkę i sprzedaż drewna.

M. C. skontaktował się z J. Z., który wynajął K. L. (1) celem wykonania wyrębu i zrywki drewna.

Pod koniec stycznia 2016r. na zlecenie M. C. (1) K. L. dokonał wyrębu z działki nr (...) sztuk sosen o masie 33m ³ i wartości 9.900 zł.

W dniu 02.02.2016r. dokonującego zrywki wyrąbanego drzewa K. L. (1) zastał A. P. Leśnictwa J..

P. nakazał K. L. wstrzymanie prac. Ten skontaktował się z J.Z. , który przybył na miejsce wraz z M. C. i oskarżoną.

Przybyła na miejsce E. S. (2) (znajdująca się w stanie nietrzeźwym) oświadczyła , że zleciła wycinkę M. C. (1) oraz , że las stanowi jej własności i przypadł jej w drodze spadkobrania po matce K. Z..

Pozostawione na miejscu drzewo zostało następnie sprzedane nieznanym nabywcom.

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie powołanych wyżej oraz następujących dowodów:

zezn.śwd.A. Z. k.189, k.109, k.128-129, zezn.śwd.M. K. k.106, k.126, k.189v, zezn.śwd.M. Z. k.102, k.189v, zezn.śwd.S. Z. k.211-12, k.214, k.222-23, zezn.śwd.J. Z. k.47-48, k.190, zezn.śwd.A. J. k.36-37, k.189v-190, zezn.śwd.W. R. k.77-78, k.190, zezn.śwd.A. M. k.70-71, k.190, zezn.śwd.K. S. k.200v, dokumentacja foto k.4-6 , notatki k.7 i 8 , zezn.śwd.K. B. k.15-16, k.200-201, zezn.śwd.K. L. (1) k.40-41, k.205v, zezn.śwd.M. C. (1) k.50, dokumenty ze Starostwa Powiatowego w N. k.2-6, k.27, zaświadczenie Gmina J. k.80-92, pismo Urzędu Gminy J. k.93-98

E. S. (2) nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu.

Przesłuchana w charakterze podejrzanej odmówiła składania wyjaśnień.

(k.159)

Na rozprawie oskarżona wyjaśniła , że drzewa wyciął jej syn M. C. (1), a ona sama dowiedziała się o tym później.

Jak stwierdziła wcześniej w ogólnej rozmowie „obiecałam mu las” , natomiast wycinkę miał przeprowadzić M. C. samodzielnie i bez jej wiedzy, a o tym zdarzeniu oskarżona miała się dowiedzieć dopiero po sprzedaży drzewa.

Ponadto oskarżona stwierdziła , że w przeszłości uzgadniała z T. Z. (1) możliwość wycinki z drzew z jego lasu.

(dow : wyjaśn.osk.E. S. k.188-189)

Sąd zważył, co następuje :

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonej uznać należy za całkowicie niewiarygodne , które jako sprzeczne z innymi zgromadzonymi w sprawie dowodami , uznać należy za przyjętą linię obrony zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności karnej.

Wskazać należy , że obecni na miejscu wycinki świadkowie w sposób jednoznaczny opisują wypowiedzi oskarżonej, z której jednoznacznie wynikało, że to ona „zleciła” synowi M. C. (1) dokonanie wycinki i że miała pełną wiedzę na temat dokonywanych czynności.

K. B. wskazuje na stwierdzenia oskarżonej , która kilkukrotnie podkreślała , że ma prawo dysponować drzewem (k.16), J. Z. wprost wskazał , że E. S. twierdziła , że prace zleciła dla M. C. (1) (k.47v), podobnie zresztą jak W. R. (k.190)

(dow : zezn.śwd.K. B. k.15-16, k.200-201, zezn.śwd.J. Z. k.47-48, k.190 ,zezn.śwd.W. R. k.77-78, k.190)

Ponadto ta okoliczność wprost wynika z relacji samego M. C. (zmarłego przed rozpoznaniem sprawy) – k.50v, przy czym nawet gdyby pominąć tę relację to i tak okoliczność powyższa w ocenie Sądu została udowodniona ponad wszelką wątpliwość.

W ocenie Sądu pochodzące z tak różnych źródeł , a jednocześnie spójne i logiczne relacje zasługują na wiarę , podkreślić również należy , że z zeznań świadka K. S. wynika również , że to oskarżona poleciła synowi sprzedać wycięte drzewo.

(k.7 , zezn.śwd.K. S. k.200v)

Jako wyłącznie zmierzające do swoistego „procesowego odwrócenia uwagi” ocenić należy dywagacje oskarżonej odnośnie rzekomych praw do korzystania z działki i do pozyskanego drewna.

W świetle ustaleń procesowych nie może bowiem budzić wątpliwości , że wycinka została przeprowadzona na działce należącej do ojca i męża pokrzywdzonych T. Z. (1).

(dow : akt własności ziemi k.25-26, k.34, k.116-117, k.134) dokumenty ze Starostwa Powiatowego w N. k.2-6, k.27, zaświadczenie Gmina J. k.80-92, pismo Urzędu Gminy J. k.93-98)

Jest przy tym charakterystyczne , że E. S. akcentując okoliczności związane z zalesianiem działki (lata 70-te ub.wieku) i ustnymi ustaleniami na temat jej wykorzystania, które miały być dokonane z T. Z. (1) mimowolnie przyznaje , że miała świadomość rzeczywistej własności przedmiotowej działki.

Zdecydowanie przy tym podkreślić należy , że jakiekolwiek ustne i nieformalne ustalenia – o ile rzeczywiście miały miejsce , co wydaje się wątpliwe – w żadnym stopniu nie uprawniały oskarżonej do dokonania wycinki z cudzego lasu.

Warto przy tym wskazać, że wiedzy odnośnie ewentualnych ustaleń nie posiadają ani córki T.Z. ani jego żona S. Z. , która ponadto wyjaśniła, że dokonywane opłaty podatku odbywało się ze środków przekazywanych na ten cel przez T. Z..

(dow : zezn.śwd.A. Z. k.189, k.109, k.128-129, zezn.śwd.M. K. k.106, k.126, k.189v, zezn.śwd.M. Z. k.102, k.189v, zezn.śwd.S. Z. k.211-12, k.214, k.222-23)

Zdaniem Sądu nie ma żadnych powodów, aby relacjom pokrzywdzonych odmówić wiary, są one bowiem spójne , konsekwentne i logiczne.

W tym kontekście zeznania A. M. czy W. R. w żaden sposób nie mogą ekskulpować oskarżonej , albowiem ewentualne ustne ustalenia mogły dotyczyć wyłącznie nieżyjącego T. Z. (1) a nie jego spadkobierców i z całą pewnością nie miały żadnej mocy w odniesieniu do pokrzywdzonych w niniejszej sprawie, a z tych okoliczności oskarżona musiała sobie doskonale zdawać sprawę.

Nie budzi wątpliwości ilość i wartość wyciętego i zabranego w celu przywłaszczenia drzewa. Ocena doświadczonego pracownika S. (...) L. (...) oparta na osobistych oględzinach miejsca zdarzenia zasługuje na podzielenie.

(dow : dokumentacja foto k.4-6 , notatki k.7 i 8 , zezn.śwd.K. B. k.15-16, k.200-201)

W świetle przeprowadzonych dowodów w ocenie Sądu nie budzi wątpliwości , że oskarżona współdziałając z M. C. (1) dopuściła się zarzucanego jej czynu.

Biorąc pod uwagę , że oskarżona jest osobą dorosłą , znającą obowiązujące normy prawne i konsekwencje ich nieprzestrzegania , a czyn jej zarzucany (i przypisany) ma charakter prosty ze społecznego punktu widzenia, uznać należy , że można i należy przypisać jej winę.

Nie nasuwa również wątpliwości kwalifikacja prawna czynu , albowiem oskarżona dokonała (współdziałając również w tym zakresie z synem M. C. (1)) zaboru uprzednio wyrąbanego cudzego drzewa, realizując znamiona kradzieży z art.278§1 k.k.

Wymierzając karę oskarżonej Sąd miał na uwadze całokształt okoliczności zarówno łagodzących jak i obciążających , w szczególności stopień społecznej szkodliwości popełnionych przez nią czynów i stopień winy.

Określając wysokość kary Sąd uwzględnił również cele zapobiegawcze i wychowawcze kary w stosunku do sprawcy , a ponadto potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Jako okoliczności obciążające Sąd uwzględnił przede wszystkim konsekwentny , zaplanowany i zrealizowany sposób działania oskarżonej oraz stosunkowo znaczną wartość zabranego mienia.

Natomiast jako okoliczność łagodzącą uwzględnić należało dotychczasową niekaralność oskarżonej. (k.156).

W ocenie Sądu wymierzona kara 8 miesięcy pozbawienia wolności jest w pełni adekwatna do wagi popełnionego czynu , uwzględnia również cele indywidualno- i generalno- prewencyjne kary.

Biorąc pod uwagę właściwości osobiste sprawcy Sąd uznał, iż warunkowe zawieszenie wykonanie orzeczonej kary na okres próby 2 lat jest wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Ponadto Sąd orzekł wobec oskarżonej obligatoryjną nawiązkę na rzecz pokrzywdzonych w wysokości podwójnej wartości drewna.

O wynagrodzeniu obrońcy za obronę wykonywaną z urzędu orzeczono w oparciu o § 17 ust.2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa opłat za czynności adwokackie (…) (t.jedn. Dz.U. z 2016 r. poz. 1714).

Ponadto Sąd - na podstawie art. 624 § 1 kpk - biorąc pod uwagę trudną sytuację rodzinną i materialną oskarżonej zwolnił ją w całości od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym opłaty.

SSR Krzysztof Bieńkowski

ZARZĄDZENIE

1.(...)

2.(...) :

- (...)

3.(...)

(...).02.2018r.