Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt X Kz 63/17

POSTANOWIENIE

Dnia 31 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, X Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Mariusz Jackowski

po rozpoznaniu w sprawie P. B. i innych

oskarżonych o czyn z art. 18 § 1 k.k. i inne

zażalenia adwokata

na postanowienie Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 13 października 2016 r.

w przedmiocie zwolnienia z tajemnicy adwokackiej

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

postanawia:

zażalenie uwzględnić i uchylić zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 13 października 2016 r. Sąd Rejonowy w Piasecznie zwolnił z obowiązku zachowania tajemnicy adwokata J. B..

Na powyższe postanowienie zażalenie złożył adwokat J. B..

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie art. 180 § 2 k.p.k., dopuszczalne jest zwolnienie z tajemnicy adwokata lub radcy prawnego tylko wówczas, gdy jest to niezbędne dla dobra wymiaru sprawiedliwości a okoliczność nie może zostać ustalona na podstawie innego dowodu.

Wskazać bowiem należy, iż doniosłość społeczna m.in. zawodu adwokata sprawia, że decyzja o zwolnieniu z tajemnicy zawodowej nie może być traktowana jak formalność. Tajemnica adwokacka stanowi bowiem gwarancję właściwego wykonania tego zawodu. Udzielenie pomocy prawnej przez adwokatów jest istotnym czynnikiem zapewniającym prawidłowość procesu stanowienia prawa, a w szczególności współokreśla prawidłowe funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości. Należy zatem starannie dokładnie przeanalizować okoliczności sprawy i podejmować decyzję o zwolnieniu z obowiązku zachowania tajemnicy tylko wtedy, gdy ujawnienie okoliczności objętych tą tajemnicą jest rzeczywiście konieczne dla zapewnienia prawidłowego orzekania, gdyż brak jest w tym przedmiocie innych wystarczających dowodów.

Przesłanka „niemożności ustalenia okoliczności na podstawie innego dowodu”, opisana w art. 180 § 2 k.p.k. wskazuje, iż w grę wchodzi obiektywna niemożność co oznacza faktyczne nieistnienie takiego źródła dowodowego, które mogłoby dostarczyć informacji na dany temat.

Tymczasem analiza akt postępowania prowadzi do jednoznacznego wniosku, że Sąd podjął nieprawidłową decyzję w tym przedmiocie. Sąd Rejonowy w uzasadnieniu orzeczenia zaniechał podania w sposób szczegółowy powodów przemawiających za adwokata z zachowania tajemnicy zawodowej. Skorzystanie z tej instytucji powinno być poprzedzone wnikliwą analizą całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału i wykazaniu w pisemnych motywach postanowienia dlaczego w ocenie Sądu brak jest możliwości ustalenia wskazanych w postanowieniu okoliczności w inny sposób.

Mając na uwadze charakter wykonywanego zawodu oraz sposób wejścia w posiadanie tego rodzaju informacji stwierdzić należy, iż podejmowanie decyzji w przedmiocie zwolnienia z tajemnicy zawodowej powinno należeć do rzadkości i być wykorzystywane jedynie w sytuacjach, w których narażenie gwarancji wzajemnego zaufania i swobodnego wykonywania w/w zawodu jest w pełni uzasadnione. Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia nie wykazał, że w realiach niniejszej sprawy takie okoliczności zachodzą.

Mając powyższe na względzie, orzeczono jak w sentencji.