Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30 marca 2017 r. nr (...) odmówił J. G. (1) umorzenia należności z tytułu składek na: ubezpieczenia społeczne za okres od 4 sierpnia do 6 sierpnia 2008 r., od września 2008 r. do lutego 2009 r. w łącznej kwocie 3.879,90 zł w tym z tytułu składek – 2.237,11 zł, odsetek – 1.589,99 zł, kosztów upomnienia – 52,80 zł; ubezpieczenia zdrowotne za okres czerwiec 2008 r., październik 2008 r. – luty 2009 r. w łącznej kwocie 1.853,28 zł, w tym z tytułu składek – 1.065,37 zł; odsetek – 743,91 zł; kosztów upomnienia – 44,00 zł; Fundusz Pracy za okres maj 2008 r. – czerwiec 2008 r., październik 2008 r. – luty 2009 r. w łącznej kwocie 507,92 zł, w tym z tytułu składek – 266,49 zł, odsetek – 188, 63 zł, kosztów upomnienia – 52,80 zł.

/decyzja - k. 84-86 akt ZUS/

Od powyższej decyzji odwołanie wniosła J. G. (2) zaskarżając ją w całości wnosząc o uchylenie lub zmianę zaskarżonej decyzji.

/odwołanie - k. 2-4/

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie wywodząc jak w uzasadnieniu do decyzji.

/odpowiedź na odwołanie – k. 8-9/

Na rozprawie w dniu 10 stycznia 2018 r. J. G. (2) cofnęła odwołanie od decyzji w przedmiocie odmawiającej umorzenia należności z tytułu składek.

/stanowisko J. G. (2) – e-protokół z 10 stycznia 2018 r. – 00:10:05 – 00:11:18 – płyta CD – k. 40/

Organ rentowy wyraził zgodę na cofnięcie odwołania w tym zakresie.

/stanowisko ZUS – e-protokół z 10 stycznia 2018 r. – 00:10:05 – 00:11:18 – płyta CD – k. 40/

J. G. (2) zaznaczyła, że działalność gospodarczą prowadziła razem z byłym mężem – T. P. i wskazała, że on też powinien odpowiadać za nie.

/stanowisko J. G. (2) – e-protokół z 10 stycznia 2018 r. – 00:10:05 – 00:11:18 – płyta CD – k. 40/

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Możliwość cofnięcia środka odwoławczego należy do uprawnień ubezpieczonego. Może on więc skutecznie cofnąć odwołanie.

Na mocy art. 203 § 4 k.p.c., sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie odwołania tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, iż byłoby to sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzało do obejścia prawa.

Stosownie do treści art. 469 k.p.c., sąd uzna cofnięcie odwołania za niedopuszczalne także wówczas, gdyby czynność ta naruszała interes ubezpieczonego.

W sprawie niniejszej wnioskodawczyni w toku postępowania sądowego cofnęła odwołanie od decyzji organu rentowego, gdyż stwierdziła, że nie płaciła składek za ubezpieczenia społeczne.

W świetle poczynionych powyżej ustaleń czynność wnioskodawczyni, w ocenie Sądu, nie jest sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego, nie zmierza do obejścia prawa, ani też nie narusza słusznego interesu ubezpieczonego.

Stosownie do art. 355 § 1 k.p.c., sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 355 § 1 k.p.c., orzekł jak w pkt. 1. sentencji postanowienia i umorzył postępowanie w sprawie.

Zaś wniosek ubezpieczonej o rozstrzygnięcie w przedmiocie odpowiedzialności jej byłego męża za niezapłacone składki za ubezpieczenia społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, Sąd przekazał do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, z uwagi na czasową niedopuszczalność drogi sądowej, albowiem organ rentowy w tym zakresie nie zajął żadnego stanowiska. Należy zauważyć, iż ta kwestia, którą podnosiła skarżąca w przedmiotowej sprawie nie było przedmiotem rozpoznania organu rentowego.

Zgodnie z dyspozycją art. 476 § 2 k.p.c. w związku z art. 2 k.p.c. przez sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych rozumie się sprawy, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych dotyczących ubezpieczenia społecznego i kategorii spraw wymienionych w pkt 1-5 § 2 art. 476 k.p.c.

Zgodnie zaś z treścią art. 477 ¹⁰ § 2 k.p.c. Jeżeli ubezpieczony zgłosił nowe żądanie, dotychczas nierozpoznane przez organ rentowy, sąd przyjmuje to żądanie do protokołu i przekazuje go do rozpoznania organowi rentowemu.

Na obecnym etapie postępowania, wobec braku decyzji organu rentowego w zakresie roszczenia wnioskodawczyni, zachodzi czasowa niedopuszczalność drogi sądowej, a właściwym do rozpoznania roszczeń pozostaje Zakład Ubezpieczeń Społecznych, od decyzji którego będzie przysługiwać skarżącej prawo wniesienia odwołania do Sądu zgodnie z przywołanymi przepisami.

Z uwagi na powyższe Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁰ § 2 k.p.c. orzekł jak w punkcie 2 sentencji postanowienia.

ZARZĄDZENIE

Odpis postanowienia z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawczyni z pouczeniem.

P.K.