Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV P 11/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 stycznia 2018 r.

Sąd Rejonowy IV Wydział Pracy w K.

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Andrzej Matkiewicz

Protokolant:

st. sekr. sądowy Elżbieta Marciniak

po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2018r.

sprawy " (...)" sp. z o.o. z siedzibą w O.

przeciwko N. N. (1), N. N. (2)

o uchylenie obowiązku płacenia renty

I.  Uchyla z dniem 1 czerwca 2016r. obowiązek wypłacania przez powoda (...)

(...) sp. z o.o. z siedzibą w O. renty odszkodowawczej

na rzecz pozwanego N. N. (1) zasądzonej wyrokiem Sądu

Okręgowego w O. z dnia 12 kwietnia 2011r. w sprawie IV P 18/10;

II.  uchyla z dniem 1 lipca 2016r. obowiązek wypłacania przez powoda (...)

(...) sp. z o.o. z siedzibą w O. renty odszkodowawczej na rzecz

pozwanej N. N. (2) zasądzonej wyrokiem Sądu Okręgowego w

O. z dnia 12 kwietnia 2011r. w sprawie IV P 18/10;

III.  zasądza od pozwanego N. N. (1) na rzecz powoda kwotę 2047,53 zł

(dwa tysiące czterdzieści siedem zł 53/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  zasądza od pozwanej N. N. (2) na rzecz powoda kwotę 1969,53 zł (jeden

tysiąc dziewięćset sześćdziesiąt dziewięć zł 53/100) tytułem zwrotu kosztów

procesu.

Sygn.akt IV P 11/17

UZASADNIENIE

Powód (...) z o.o. w O. wniósł pozwy przeciwko N. N. (1) i pozwanej N. N. (2) - o uchylenie obowiązku płacenia renty w stosunku do pozwanego N. N. od dnia 1 lipca 2016r., a pozwanej N. N. od dnia 1.10.2016r.

W uzasadnieniu pozwów podniósł, że obowiązek płacenia renty na rzecz pozwanych ustał, albowiem pozwani są osobami dorosłymi, ukończyli szkoły, które umożliwiają podjęcie im pracy zarobkowej, a tym samym mają możliwość samodzielnego utrzymania się.

Powód podniósł, że podstawą zasądzenia renty z art., 446 § 2 kc jest uwzględnienie renty w oparciu o czas prawdopodobnego trwania obowiązku alimentacyjnego. Skoro pozwani mają możliwość samodzielnego utrzymania się i zarobkowania to te okoliczności powodują, że obowiązek alimentacyjny ustał.

Pozwani w odpowiedziach na pozew wnieśli o ich oddalenie i zarzucili, że w czerwcu 2016r. powód zaprzestał wypłacania renty, co spowodowało, że pozwani zmuszeni byli zrewidować swoje plany życiowe. Pozwany N. N. (1) zamierzał podjąć studia dzienne w G., a pozwana podjęła studia w systemie niestacjonarnym, poszukując jednocześnie pracy, która pozwoliłaby im na kontynuację nauki. W tym celu pozwany wyjechał do Anglii, a po powrocie podjął studia na Uniwersytecie (...) w K., natomiast pozwana w czerwcu 2017r. wyjechała do Anglii w celu podjęcia pracy.

Na rozprawie w dniu 27 września 2017r. pełnomocnik powoda zmodyfikował żądanie pozwu wnosząc o uchylenie obowiązku płacenia renty na rzecz pozwanego N. N. (1) od dnia 1.06.2016r., a na rzecz pozwanej N. N. (2) od 1.07.2016r.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 12 kwietnia 2011r. powód został zobowiązany do zapłaty na rzecz pozwanych kwoty po 40.000 zł tytułem zadośćuczynienia z odsetkami od 12 kwietnia 2011r. oraz do płacenia na rzecz pozwanych renty w kwocie po 518,00 zł miesięcznie tytułem renty od dnia 12 kwietnia 2011r. (d. wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 12 kwietnia 2011r. i SA w B. z dnia 11 października 2011r. k. 71-72).

Pozwany N. N. (1) ur. (...) w dniu 29 kwietnia 2016r. ukończył Technikum kształcące w zawodzie technik informatyk nie uzyskując zawodu technik informatyk z uwagi na nie podejście do egzaminu (d. pismo Zespołu Szkół im. (...) w R. z 13 września 2017r. i 17 października 2017r. k.77 i 99.

N. N. (1) został przyjęty na studia stacjonarne (...) w K. na kierunek: Nauka o rodzinie ( d. decyzja o przyjęciu na studia k.82).

Pozwana N. N. (2) ur. (...) w okresie od 12 października 2013r. do 18 czerwca 2016r. studiowała w trybie niestacjonarnym (...) Szkoły Wyższej im. J. R. (1) w O. na kierunku kosmetologia.

8 października 2016r. podjęła dwuletnie studia drugiego stopnia kierunek – Pedagogika w systemie niestacjonarnym w (...) Szkole Wyższej im. J. R. w O. (d. zaświadczenie k.83).

Pozwany N. N. (1) po ukończeniu Technikum w R. wyjechał do Anglii, gdzie utrzymywał się z pracy zarobkowej, do Polski powrócił w czerwcu 2017r.

Wówczas na miejsce pozwanego do pracy do Anglii wyjechała jego siostra pozwana N. N. (2), która tam pracuje jako pomoc, przy czym nie jest tam zatrudniona na stałe ( d. zeznania świadka M. N. k.104w-105, zeznania pozwanej k.112-113).

Pozwany N. N. (1) aktualnie nie studiuje i pracuje w Anglii (d. zeznania pozwanej k.113).

Stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie odpisów wyroków SO w Olsztynie i SA w B. k.71-72, zaświadczenia Zespołu Szkół Zawodowych im. (...) w R. k. 77 i 79, zaświadczeń (...) Szkoły Wyższej im. J. R. k.83 i (...) w K. k.82, zeznań świadka M. N. k.104v-105, zeznań pozwanej k.112-113).

Sąd pominął dowód z akt sprawy VII K 1064/06 Sądu Rejonowego w Olsztynie, albowiem dla ustalenia stanu faktycznego w tej sprawie dowód jest nieprzydatny.

Zasadniczą przesłanką roszczenia o rentę odszkodowawczą z art. 446 § 2 kc jest wykazanie, że na zmarłym ciążył ustawowy obowiązek alimentacyjny, a rentę taką oblicza się stosownie do potrzeb poszkodowanego oraz do możliwości zarobkowych i majątkowych zmarłego przez czas prawdopodobnego trwania obowiązku alimentacyjnego. Obowiązek alimentacyjny pomiędzy zmarłym a pozwanymi wynika z art. 133 k.r.o , który stanowi, że rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymywać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Z kolei art. 133 § 3 k.r.o. mówi o tym, że mogą oni uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. Jak więc wynika z powołanych przepisów przesłanką obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka jest brak zdolności dziecka do samodzielnego utrzymania się. Oznacza to, że o wygaśnięciu obowiązku alimentacyjnego decyduje kryterium osiągnięcia przez dziecko zdolności do samodzielnego utrzymania się. Spełnienie tego kryterium zależy od okoliczności faktycznych. Należy przyjąć, że dziecko osiąga zdolność do samodzielnego utrzymania dopiero, gdy ukończy naukę i otrzyma należyte przygotowanie do pracy i bez znaczenia jest czy naukę pobiera w trybie dziennym czy zaocznym o ile nie pracuje ( por. wyrok SN z 1.10.1998r. I CKN 853/97).

Zgodnie z treścią art. 907 § 2 kc jeżeli obowiązek płacenia renty wynika z ustawy, każda ze stron może w razie zmiany stosunków żądać zmiany wysokości lub czasu trwania renty, chociażby wysokość renty i czas jej trwania były ustalone w orzeczeniu sądowym lub w umowie.

Podstawą modyfikacji wysokości renty wynikającej z art. 907 § 2 kc może być więc tylko zmiana stosunków . Taką zmianą mogą być zmiany w stosunkach osobistych poszkodowanego, a przesłanką żądania zmiany jest istotna zmiana stosunków w stosunku do stanu w jakim orzekano o rencie.

W niniejszej sprawie w sposób bezsporny wynika, że nastąpiła zmiana stosunków. Pozwani są osoba mi pełnoletnimi, pozwany ukończył technikum, a pozwana studia na kierunku kosmetolog. Z zebranego materiału dowodowego w sprawie – zeznań świadka M. N., jak również zeznań pozwanej wynika, że pozwany N. N. (1) po ukończeniu Technikum w R. wyjechał do Anglii, gdzie podjął pracę, która pozwala na jego utrzymanie. Również pozwana N. N. (2) posiadająca zawód kosmetologa może obecnie na rynku pracy podjąć zatrudnienie bądź też podjąć pracę na własny rachunek, aktualnie również przebywa na terenie Anglii, gdzie pracuje i z pracy której się utrzymuje.

Dlatego też w ocenie Sądu nastąpiła zmiana stosunków o jakich mowa w art. 907 § 2 kc. Zmiana wysokości renty dopuszczalna jest również za okres poprzedzający wytoczenie powództwa o zmianę, przy czym okres ten nie może sięgać poza datę, w której nastąpiła zmiana stosunków ( por. wyrok SN z 7.02.2012r. I PK 105/11 LEX nr 1165836).

Dlatego też mając powyższe okoliczności na względzie Sąd na podstawie art. 907 § 2 kc w zw. z art. 300 kp orzekł jak w pkt. I i II wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o art. 98 § 1 kpc zgodnie z ogólną zasadą odpowiedzialności za wynik procesu zgodnie z przedłożonym spisem przez pełnomocnika powoda z ograniczeniem kosztów zastępstwa procesowego do kwoty 1350 zł, albowiem w sprawach z zakresu prawa pracy zgodnie z § 9 ust.1 pkt.2 rozporządzenia Min. Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz.U. p. (...) z póżn.zm.) stawka minimalna wynosi 75% stawki wymienionej w § 2 rozporządzenia.