VI Gz 31/18
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-02-2018
-
Osoba publikująca:Monika Jabłońska
-
Korektor:Monika Jabłońska
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:VI Gz 57/17 V GC 529/17
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt VI Gz 31/18
POSTANOWIENIE
Dnia 23 lutego 2018 r.
Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy
w składzie następującym:
Przewodniczący SSO Jerzy P. Naworski (spr.)
Sędziowie: SO Zbigniew Krepski, SO Joanna Rusińska
po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2018 r. w Toruniu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa W. K.
przeciwko (...) S.A. w W.
o zapłatę
na skutek zażalenia powoda na pkt 2 (drugi) postanowienia Sądu Rejonowego we Włocławku z dnia 07 listopada 2017 r., sygn. akt V GC 529/17
postanawia
oddalić zażalenie
Jerzy P. Naworski
Zbigniew Krepski Joanna Rusińska
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 07 listopada 2017 r. Sąd Rejonowy umorzył postępowanie, a w pkt 2 zarządził zwrot powodowi połowy opłaty od pozwu na podstawie art. art. 79 ust. 1 pkt 3 lit.a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 623 ze zm, dalej jako u.k.s.c.) - k. 31.
W zażaleniu na to postanowienie powód zarzucił mu naruszenie:
1. art. 79 ust. 1 pkt 1 lit.h u.k.s.c. poprzez jego niezastosowanie w sytuacji, gdy strony zwarły ugodę pozasądową przez rozpoczęciem rozprawy przed sądem pierwszej instancji, a powód cofnął pozew,
2. art. 79 ust. 1 pkt 1 lit.a u.k.s.c. przez jego błędne zastosowanie i zwrot powodowi połowy opłaty od pozwu zamiast całej, podczas gdy w sprawie powinien znaleźć zastosowanie art. 79 ust. 1 pkt 1 lit.h u.k.s.c., jako szczególna regulacja względem art. 79 ust. 1 pkt 3 lit.a u.k.s.c. w sytuacji, gdy kluczowe znaczenie ma nie fakt cofnięcia pozwu lecz fakt zawarcia ugody pozasądowej.
Wskazując na te podstawy żalący się wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia przez nakazanie zwrotu całej opłaty od pozwu i o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego (k. 58-59, s. 2).
Pozwany nie udzielił odpowiedzi na zażalenie (k. 64).
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Przepis art. 79 ust. 1 pkt 1 lit.h u.k.s.c. nakazuje sądowi zwrot z urzędu całej uiszczonej opłaty od pisma wszczynającego potęgowanie w pierwszej instancji oraz zarzutów od nakazu zapłaty, jeżeli postępowanie zakończyło się zawarciem ugody przed rozpoczęciem rozprawy przed sądem pierwszej instancji. Wbrew pozorom nie ma podstaw wykładnia gramatyczna przepisu oparta o wnioskowanie lege non distinguente. Wprawdzie nie ma w nim mowy explicite o ugodzie sądowej, tak jak w art. 79 ust. 1 pkt 3 lit.d u.k.s.c., ale jasne jest, że nie chodzi w nim o ugodę pozasądową. Przemawia za tym sformułowanie mówiące o zakończeniu postępowania zawarciem ugody, podczas zawarcie ugody pozasądowej samo przez się nie powoduje takiego skutku. Wywołuje go dopiero cofnięcie pozwu. Taką wykładnię unormowania potwierdza art. 79 ust. 1 pkt 2 lit.a u.k.s.c., zgodnie z którym sąd z urzędu zwraca trzy czwarte opłaty od pisma wszczynającego postępowanie w pierwszej instancji oraz zarzutów od nakazu zapłaty, jeżeli w toku postępowania sądowego zawarto ugodę przed mediatorem po rozpoczęciu rozprawy. W związku z tym art. 79 ust. 1 pkt 1 lit.h u.k.s.c. obejmuje także zawarcie ugody przed mediatorem przed rozpoczęciem rozprawy, co wyjaśnia pominięcie w jego treści przymiotnika „sądowej”.
Przedstawione rację prowadzą do wniosku, że hipoteza art. 79 ust. 1 pkt 1 lit.h u.k.s.c. nie obejmuje przypadku zawarcia ugody pozasądowej. W razie jej zawarcia i cofnięcia pozwu w warunkach określonych w art. 79 ust. 1 pkt 3 lit.a u.k.s.c. sąd zwraca powodowi połowę opłaty (postanowienie Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 20 marca 2017 r., VI Gz 57/17, Kwartalnik Sądowy Apelacji Gdańskiej 2017/III, poz. 32). Nie ma podstaw do odstąpienia od przedstawionej wykładni art. 79 ust. 1 pkt 1 lit.h u.k.s.c. i akceptowania odmiennej, prezentowanej w dołączonych do zażalenia orzeczeniach innych sądów.
Z przedstawionych względów zarzut naruszenia 79 ust. 1 pkt 1 lit.a u.k.s.c. jest chybiony, co przesądza o bezzasadności zarzutu naruszenia art. 80 ust. 1 u.k.s.c., nakazującego sądowi z urzędu zwrócić różnicę miedzy opłata pobraną od strony a opłatą należną.
W konsekwencji zażalenie należało oddalić (art. 385 w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.).
Jerzy P. Naworski
Zbigniew Krepski Joanna Rusińska
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)