Pełny tekst orzeczenia

  Sygn. akt I C 1135/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 stycznia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Ciechanowie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący – SSR Lidia Kopczyńska

Protokolant - Olga Olech

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2018 r. w Ciechanowie

na rozprawie

sprawy z powództwa Towarzystwu Budownictwa (...) sp. z oo. w C.

przeciwko W. B., A. B. (1)

o zapłatę

w przedmiocie sprzeciwu A. B. (1) od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym w sprawie I Nc 122/07 w dniu 16 lutego 2007 r.

orzeka

w części, w której nakaz zapłaty z dnia 16 lutego 2007 r. stracił moc, powództwo oddala.

Sygn. akt I C 1135/17

UZASADNIENIE

Powód Towarzystwo Budownictwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. , reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego M. M., w dniu 14 lutego 2007 r. wniósł do tutejszego Sądu pozew, w którym żądał zasądzenia na jego rzecz solidarnie od pozwanych W. B. i A. B. (1) kwoty 3.184,57 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem zapłaty zaległości czynszowych za okres od września 2004 r. do grudnia 2006 r. za lokal który zajmują i z którego korzystają, położony w C. przy ul. (...) U. (...), znajdujący się w jego zasobach mieszkaniowych. Ponadto wniósł o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg. norm przepisanych. Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt I Nc 122/07. (pozew – k.1-2v akt)

Uwzględniając powództwo w całości, referendarz sądowy w tutejszym Sądzie w dniu 16 lutego 2007 r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. (k. 9 akt)

Pozwany W. B. w dniu 22 lutego 2007 r. odebrał korespondencję sądową zawierającą odpis pozwu, nakazu zapłaty wraz ze stosownym pouczeniem skierowaną bezpośrednio do niego oraz tożsamą korespondencję skierowaną do pozwanego A. B. (1), jako dorosły domownik. (zwrotne potwierdzenie odbioru wraz z podpisem odbioru W. B. – k. 11-12 akt)

Sąd z urzędu w dniu 3 kwietnia 2007 r. nadał klauzulę wykonalności w/w nakazowi zapłaty oraz doręczył tytuł wykonawczy wierzycielowi – Towarzystwu Budownictwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w C.. (zarządzenie – k. 12 akt, zwrotne potwierdzenie odbioru potwierdzające doręczenie tytułu wykonawczego Towarzystwu Budownictwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. – k. 15 akt, tytuł wykonawczy – k. 4 akt sprawy Km 468/17)

……………………………………………………………………………...……………

A. B. (1) w dniu 19 czerwca 2007 r. wniósł do tutejszego Sądu m.in. pozew o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności nakazu zapłaty wydanego w dniu 16 lutego 2007 r. w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy w Ciechanowie w sprawie o sygn. akt I Nc 122/07. Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt I C 136/07. (pozew – k. 2-3 akt sprawy I C 136/07)

W dniu 28 września 2007 r. Sąd Rejonowy w Ciechanowie wydał prawomocny wyrok, w którym oddalił powództwo A. B. (1) o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego - nakazu zapłaty wydanego w dniu 16 lutego 2007 r. w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy w Ciechanowie w sprawie o sygn. akt I Nc 122/07. (wyrok – k. 53 akt sprawy I C 136/07)

…...………………………………………………………………………………………

W dniu 14 kwietnia 2017 r. (data nadania w placówce pocztowej) pozwany A. B. (1) wniósł do tutejszego Sądu m.in. zażalenie na postanowienie z dnia 3 kwietnia 2007 r. w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty wydanemu w postępowaniu upominawczym z dnia 16 lutego 2007 r. m.in. wskazując, że nakaz zapłaty nie uprawomocnił się w stosunku do niego, bowiem nie został mu prawidłowo doręczony. (zażalenie – k. 14-18 akt)

Na posiedzeniu jawnym w dniu 14 czerwca 2017 r. Przewodniczący stwierdził, że pozwanemu A. B. (1) nie został skutecznie doręczony odpis nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym w dniu 16 lutego 2007 r. Ponadto zarządził m.in. doręczyć A. B. (2) odpis nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 16 lutego 2007 r. wraz z odpisem pozwu i z załącznikami oraz z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia sprzeciwu. (protokół - k. 59-60 akt)

Postanowieniem z dnia 14 czerwca 2017 r. Sąd Rejonowy w Ciechanowie, uwzględniając zażalenie pozwanego A. B. (1), uchylił zaskarżone postanowienie Sądu Rejonowego w Ciechanowie z dnia 3 kwietnia 2007 r. o nadaniu z urzędu klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty wydanemu w postępowaniu upominawczym z dnia 16 lutego 2007 r. w stosunku do pozwanego A. B. (1). (postanowienie – k. 61 akt)

...…………………………………………………………………………………………

W sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym pozwany A. B. (1) zaskarżył nakaz zapłaty i wniósł o oddalenie w stosunku do niego powództwa. Zgłosił zarzuty nieistnienia roszczenia, braku legitymacji procesowej biernej oraz z ostrożności procesowej przedawnienia roszczenia. Ponadto wnosił o zasądzenie kosztów procesu wg. norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu wskazał, iż od sierpnia 2003 r. do października 2003 r. mieszkał wraz z matką U. B. i siostrami – J. R. z/d B. i E. B. (1) w noclegowni Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w C. przy ul. (...), następnie w najętym przez jego matkę od powoda - Towarzystwa Budownictwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. lokalu położonym przy ul. 17 stycznia 41/10b w C.. Ostatecznie od 2014 r. mieszka w K. przy ul. (...). Dalej pozwany wskazał, że nie był również najemcą przedmiotowego lokalu położonego przy ul. (...) U. (...). Następnie podkreślił, że w jego ocenie nie odpowiada on za ewentualne zaległości w zapłacie czynszu za przedmiotowy lokal, albowiem nie był jego najemcą, ani w nim nie zamieszkiwał w okresie powstania zaległości, tym samym roszczenie powoda wobec niego jest bezzasadne. Nadto wskazał, że uzyskał pełnoletniość dopiero z dniem 17 listopada 2004 r. tym samym również z tej przyczyny nie odpowiada za zaległości w opłatach czynszowych powstałych przed tą datą. (sprzeciw – k. 69-73 akt)

W odpowiedzi na sprzeciw powód Towarzystwo Budownictwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. poparł powództwo w stosunku do pozwanego A. B. (1). Poniósł zarzut powagi rzeczy osadzonej, gdyż sprawa między tymi samymi stronami, w oparciu o ten sam stan faktyczny i prawny toczyła się przez tutejszym Sądem w sprawie zarejestrowanej pod sygn. akt I C 136/07 z powództwa A. B. (1) przeciwko Towarzystwu Budownictwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego - nakazu zapłaty wydanego w dniu 16 lutego 2007 r. w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy w Ciechanowie w sprawie o sygn. akt I Nc 122/07, gdzie prawomocnym wyrokiem powództwo te zostało oddalone. Tym samym w jego ocenie zarzuty pozwanego zawarte w sprzeciwie od nakazu zapłaty nie zasługują na uwzględnienie. (odpowiedź na sprzeciw – k. 89-90 akt)

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W. B. wraz z ojcem E. B. (2), małżonką – U. B. oraz trójką ich dzieci zamieszkiwali w lokalu położonym w C. przy ulicy (...) U. (...).

dowód: umowa najmu lokalu mieszkalnego położonego przy ul. 11-ego Pułku U. (...) (k. 4 akt)

W sierpniu 2003 r. U. B. wraz z małoletnimi dziećmi – J. B. (obecnie R.), E. B. (1) i A. B. (3) wyprowadzili się z przedmiotowego lokalu i zamieszkali w noclegowni Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w C. przy ul. (...). Następnie w październiku 2003 r. przeprowadzili się do wynajętego przez U. B. od Towarzystwa Budownictwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. lokalu położonym przy ul. 17 stycznia 41/10b w C.. Towarzystwo Budownictwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. naliczało czynsz od wynajmowanego mieszkania od ilości osób w nim zamieszkałych, tj. od czterech osób.

dowód: oświadczenia matki pozwanego A. U. B. o nieprzebywaniu swoim i swoich dzieci od sierpnia 2003 r. pod adresem ul (...) U. (...) (k. 19, 77 akt), pełnomocnictwo z dnia 22 września 2003 r. upoważniające Towarzystwo Budownictwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. do zawarcia z U. B. umowy najmu lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...) na czas nieoznaczony z prawem do zamieszkiwania wraz z nią jej dzieci – A. B. (1), J. B. (obecnie R.) i E. B. (1), z zastrzeżeniem, ze najem lokalu nie będzie służył zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych W. B. (k. 36 akt), umowa najmu lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...) (k. 37-38 akt), decyzje nr M. (...)- (...), (...), 181/07 w sprawie przyznania U. B. dodatku mieszkaniowego na koszty związane z utrzymaniem mieszkania przy ul. (...) (k. 39-44 akt), pismo powoda Towarzystwa Budownictwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. informujące, że składniki czynszu za lokal nr (...) w budynku przy ul (...) w C. uzależnione były od ilości osób w nim zamieszkałych, tj. od czterech osób (k. 106 akt)

Po wyprowadzce pozwanego z matką i sostrami, w mieszkaniu położonym w C. przy ulicy (...) U. (...) zamieszkiwał jedynie W. B. wraz ze swoim ojcem E. B. (2). Natomiast mimo faktycznego opuszczenia lokalu przez A. B. (1), mężczyzna ten nadal był w nim zameldowany. Jak podał podczas swoich zeznań - „ja byłem zameldowany tylko dlatego żeby móc wejść do tego lokalu z policją gdyby była taka potrzeba; ja pomagałem dziadkowi, który mieszkał w tym lokalu, żeby chronić go przed agresją mojego ojca; ja się zgodziłem na prośbę dziadka żeby być tam dalej zameldowanym, żeby móc wejść do tego lokalu”. Siostry A. J. B. (obecnie R.) i E. B. (1) oraz jego matka były zameldowane w lokalu przy ul. 17 stycznia 41/10b w C.. Po wyprowadzce wnukowie w tygodniu przychodzili do mieszkania przy ul (...) U. Legionowych w odwiedziny do dziadka – ojca W. E. B..

dowód: zeznania pozwanego A. B. (1) (k. 95-97, 101-102 akt), zeznania pozwanego A. B. (1) (k. 48-50 akt sprawy I C 136/07 tut. Sądu), zeznania świadka U. B. (k. 102 akt), zeznania świadka U. B. (k. 49-50 akt sprawy I C 136/07 tut. Sądu), zeznania świadka J. R. z/d B. (k. 102 akt), zeznania świadka W. B. (k. 49-50 akt sprawy I C 136/07 tut. Sądu)

W dniu 29 kwietnia 2004 r. Sąd Okręgowy w Płocku w sprawie o sygn. akt I C 1318/03 z powództwa U. B. przeciwko W. B. o separację wydał wyrok w którym m.in. wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi – A. B. (1), J. B. (obecnie R.) i E. B. (1) powierzył obojgu rodzicom, z tym że ustalił, że miejscem pobytu dzieci będzie miejsce zamieszkania matki (pkt 2 wyroku). Postanowienie to uprawomocniło się z dniem 21 maja 2004 r.

dowód: tytuł wykonawczy w postaci prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Płocku wydanego dni 29 kwietnia 2004 r. w sprawie I C 1318/03 wraz z klauzulą wykonalności (k. 2-2v akt sprawy Kmp 15/05)

A. B. (1) uzyskał pełnoletniość w dniu 17 listopada 2004 r.

dowód: dowód osobisty – PESEL - protokół (k 95)

Zaległości czynszowe za okres od września 2004 r. do grudnia 2006 r. za lokal znajdujący się w C. przy ul. (...) U. (...) wynosiły łącznie 3.184,57 zł. Mimo wezwania do zapłaty do dnia wniesienia pozwu nie zostały one uiszczone.

dowód: wyliczenie stanu zadłużenia w lokalu przy ul. 11-ego Pułku U. (...) (k. 3 akt), wezwanie do zapłaty (k. 6 akt)

W dniu 29 marca 2017 r. wierzyciel – Towarzystwo Budownictwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. złożyło do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Ciechanowie U. P. wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko W. B. i A. B. (1) na podstawie tytułu wykonawczego – nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy w Ciechanowie pod sygn. akt I Nc 122/07. Sprawa ta została zarejestrowana pod sygn. Km 468/17.

dowód: wniosek egzekucyjny (k. 1-1v akt sprawy Km 468/17)

…………………………………………………………………………………………

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, a w szczególności: umowy najmu lokalu mieszkalnego położonego przy ul. 11-ego Pułku U. (...) (k. 4 akt), oświadczenia matki pozwanego A. U. B. o nieprzebywaniu swoim i swoich dzieci od sierpnia 2003 r. pod adresem ul (...) U. (...) (k. 19, 77 akt), pełnomocnictwa z dnia 22 września 2003 r. upoważniające Towarzystwo Budownictwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. do zawarcia z U. B. umowy najmu lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...) na czas nieoznaczony z prawem do zamieszkiwania wraz z nią jej dzieci – A. B. (1), J. B. (obecnie R.) i E. B. (1), z zastrzeżeniem, ze najem lokalu nie będzie służył zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych W. B. (k. 36 akt), umowa najmu lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...) (k. 37-38 akt), decyzje nr M. (...)- (...), (...), 181/07 w sprawie przyznania U. B. dodatku mieszkaniowego na koszty związane z utrzymaniem mieszkania przy ul. (...) (k. 39-44 akt), pismo powoda Towarzystwa Budownictwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. informujące, że składniki czynszu za lokal nr (...) w budynku przy ul (...) w C. uzależnione były od ilości osób w nim zamieszkałych, tj. od czterech osób (k. 106 akt), wyliczenia stanu zadłużenia w lokalu przy ul. 11-ego Pułku U. (...) (k. 3 akt), wezwania do zapłaty (k. 6 akt). Ponadto uwzględnił zeznania pozwanego A. B. (1) (k. 95-97, 101-102 akt), zeznania pozwanego A. B. (1) (k. 48-50 akt sprawy I C 136/07 tut. Sądu), zeznania świadka U. B. (k. 102 akt), zeznania świadka U. B. (k. 49-50 akt sprawy I C 136/07 tut. Sądu), zeznania świadka J. R. z/d B. (k. 102 akt), zeznania świadka W. B. (k. 49-50 akt sprawy I C 136/07 tut. Sądu), a także dokumenty znajdujące się w aktach sprawy Kmp 15/05 - tytuł wykonawczy w postaci prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Płocku wydanego dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie I C 1318/03 wraz z klauzulą wykonalności (k. 2-2v akt sprawy Kmp 15/05) oraz wniosek egzekucyjny (k. 1-1v akt sprawy Km 468/17)

Sąd jako wiarygodne ocenił dokumenty, świadczące o zamieszkiwaniu W. B. z całą rodziną w mieszkaniu położonym w C. przy ulicy (...) U. (...), jak również dokumenty świadczące o zawarciu umowy najmu i zamieszkania od października 2003 r. przez U. B. wraz z małoletnimi dziećmi – A. B. (1), J. B. (obecnie R.) i E. B. (1) w wynajętym przez ich matkę od Towarzystwa Budownictwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. lokalu położonym przy ul. 17 stycznia 41/10b w C.. Powyższe potwierdziły również w całości zeznania świadków – U. B., J. R. (wcześniej B.) oraz W. B., które wzajemnie ze sobą korespondowały, jak również zeznania samego pozwanego A. B. (1). O powinności zamieszkiwania małoletnich dzieci małżonków B. wraz z matką – U. B. stanowi również dokument urzędowy w postaci prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Płocku wydanego w dniu 29 kwietnia 2004 r. w sprawie I C 1318/03, który to dokument korzysta z domniemania prawdziwości i domniemania zgodności z prawdą tego, co zostało w nim urzędowo zaświadczone, które to domniemania, nie zostały obalone przez żadną ze storn w toku procesu cywilnego (art. 252 KPC, art. 253 KPC). Powyższe potwierdzało również pismo powoda Towarzystwa Budownictwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. informujące, że składniki czynszu za lokal nr (...) w budynku przy ul (...) w C. uzależnione były od ilości osób w nim zamieszkałych, tj. od czterech osób – U. B., A. B. (1), J. B. (obecnie R.) i E. B. (1). Powyższe nie budzi wątpliwości Sądu oraz żadna ze stron w toku procesu go nie kwestionowała.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo w odniesieniu do pozwanego A. B. (1) nie zasługiwało na uwzględnienie i jako bezzasadne podlegało oddaleniu.

W myśl art. 659 § 1 KC, definiującego prawa i obowiązki stron stosunku najmu, zawarcie umowy najmu skutkuje powstaniem po stronie wynajmującego obowiązku oddania najemcy rzeczy do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, natomiast po stronie najemcy konstytuuje obowiązek zapłaty wynajmującemu umówionego czynszu. Zasadą jest więc, iż zobowiązanym do spełnienia świadczenia polegającego na zapłacie czynszu jest tylko najemca. Mając bowiem na względzie treść art. 353 § 1 KC wierzyciel, którym jest wynajmujący, może żądać spełnienia świadczenia wyłącznie od dłużnika, którym w przypadku stosunku najmu jest najemca. Nie budzi więc wątpliwości, iż wierzytelność wynajmującego jest prawem podmiotowym względnym skutecznym tylko wobec konkretnego dłużnika, który za ten dług odpowiada.

Pewne modyfikacje powyższej zasady zostały jednak przez ustawodawcę wprowadzone w zakresie stosunku najmu specyficznej rzeczy, jaką jest lokal mieszkalny. Stosownie do treści art. 688 1 KC, wprowadzonego przez ustawę z 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (tekst jedn. Dz.U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266 ze zm.), za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie. Odpowiedzialność tych osób ograniczona jest jednak do wysokości wspomnianych opłat należnych za okres ich stałego zamieszkiwania.

Regulacja art. 688 1 KC zmieniła w zasadniczy sposób odpowiedzialność za niewykonanie przez najemcę obowiązku zapłaty czynszu najmu jako świadczenia wzajemnego, wprowadzając za zapłatę czynszu i innych należnych opłat solidarną z najemcą odpowiedzialność stale zamieszkujących z nim osób pełnoletnich za okres stałego zamieszkiwania . Zarówno najemca, jak i wymienione osoby stają się z mocy ustawy dłużnikami solidarnymi względem wynajmującego. Istota odpowiedzialności solidarnej polega natomiast na tym, iż kilku dłużników jest zobowiązanych wobec wierzyciela w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych. Istotnym jest przy tym, iż aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani. Warto zauważyć, iż ustawodawca nie zdecydował się na zdefiniowanie zobowiązania osób zamieszkujących z najemcą w sposób subsydiarny, jak to czynił choćby w przypadku wspólnika spółki jawnej. W przypadku najmu lokalu mieszkalnego, wynajmujący – niezależnie od sytuacji majątkowej najemcy i stanu ewentualnej egzekucji skierowanej do jego majątku – może kierować swoje żądania w zakresie zapłaty czynszu do osób pełnoletnich wraz najemcą zamieszkujących.

W tym miejscu przede wszystkim wskazać należy, że pozwany A. B. (1) zgłosił w sprzeciwie od nakazu zapłaty zarzut braku istnienia zobowiązania po jego stornie oraz braku legitymacji procesowej biernej, tym samym to na nim, jako twierdzącym, spożywał ciężar ich udowodnienia zgodnie z art. 6 KC. Podjęta przez niego inicjatywa dowodowa okazała się skuteczna, albowiem wykazał on, że już w sierpniu 2003 r. wyprowadził się – jako jeszcze osoba małoletnia wraz z matką i siostrami z lokalu położonego w C. przy ulicy (...) U. (...) do noclegowni MOPS w C., a następnie w październiku 2003 r. wprowadził się do wynajętego przez jego matkę U. B. od powoda lokalu położonego przy ul. 17 stycznia 41/10b w C., na potwierdzenie czego przedłożył umowę najmu z dnia 13 października 2003 r. (k. 37-38). Powyższe potwierdziły ponadto zeznania – jego matki oraz sióstr, jak również pozostałego w przedmiotowym lokalu jego ojca – W. B., który podczas swoich zeznań składanych w sprawie I C 136/07 wskazał – „syn razem z matką i córkami wyprowadził się z mieszkania przy ul. (...) U. (...) jakieś 4 lata temu. (…) Później już syn nawet czasowo nie przebywał w tym mieszkaniu. Od tamtej pory mieszkałem razem z ojcem, a teraz po jego śmierci mieszkam już sam. Ja nie płacę czynszu od czerwca ubiegłego roku. Ja nie wiem dlaczego nie złożyłem sprzeciwu od nakazu zapłaty i dlaczego nie poinformowałem syna. Ja czuje się odpowiedzialny za ten dług i ja go spłacę”. Dalej trzeba podkreślić, że z przedłożonego przez powoda - dokumentu (k. 106), wynika że Towarzystwo Budownictwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. naliczało czynsz od wynajmowanego przez U. B. od października 2003 r. mieszkania położonego przy ul. 17 stycznia 41/10b w C. od ilości osób w nim zamieszkałych, tj. od czterech osób. Poza tym w prawomocnym wyroku Sądu Okręgowego w Płocku z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie o sygn. akt I C 1318/03 w sprawie z powództwa U. B. przeciwko W. B. o separację, Sąd ten ustalił m.in., że miejscem pobytu dzieci – A. B. (1), J. B. (obecnie R.) i E. B. (1) będzie miejsce zamieszkania matki (pkt 2 wyroku) (k. 2-2v akt sprawy Kmp 15/05). Powyższe bezsprzecznie przemawia zatem, że pozwany A. B. (1) nie mógł mieszkać we wskazanym przez powoda okresie, za który to dochodzone jest roszczenie, w lokalu, gdyż przebywał wówczas wraz z matką i siostrami w lokalu położonym przy ul. 17 stycznia 41/10b w C.. Kolejne i ostatnie – z przedłożonego przed Sądem przez pozwanego A. B. (1) dowodu osobistego i spisanego do protokołu akt sprawy jego nr PESEL, wynika – co również podnosił sam pozwany, że uzyskał on pełnoletniość dopiero w dniu 17 listopada 2004 r., natomiast miesiąc od którego powód naliczał sobie zaległość w czynszu to wrzesień 2004 r., on zaś opuścił przedmiotowy lokal w sierpniu 2003 r. Przesłanka pełnoletniości wskazana wyżej, a wynikająca z art. 688 1 KC nie została tym samym spełniona. Powyższe powoduje zatem uznanie, że nie jest on w jakikolwiek sposób zobowiązany do uiszczenia zaległego, a dochodzonego przez powoda czynszu.

W odniesieniu zaś do zarzutu powoda powagi rzeczy osądzonej, wskazującego, że sprawa między tymi samymi stronami, w oparciu o ten sam stan faktyczny i prawny toczyła się przez tutejszym Sądem w sprawie zarejestrowanej pod sygn. akt I C 136/07 z powództwa A. B. (1) przeciwko Towarzystwu Budownictwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego - nakazu zapłaty wydanego w dniu 16 lutego 2007 r. w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy w Ciechanowie w sprawie o sygn. akt I Nc 122/07, gdzie prawomocnym wyrokiem powództwo te zostało oddalone, to w pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 776 KPC podstawą egzekucji jest tytuł wykonawczy, a tytułem wykonawczym jest tytuł egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalności, który musi być załączony do wniosku o wszczęcie egzekucji (art. 797 § 1 KPC). Tytułami egzekucyjnymi są dokumenty wymienione w art. 777 KPC w tym między innymi orzeczenia sądu i wyroki sądu polubownego. Podstawą wszczęcia i prowadzenia egzekucji jest więc orzeczenie sądu, także polubownego, stwierdzające obowiązek określonego indywidualnie dłużnika wykonania określonego w tytule zobowiązania na rzecz indywidualnie określonego wierzyciela, któremu to orzeczeniu została nadana klauzula wykonalności. Jeżeli stwierdzony w tytule egzekucyjnym obowiązek lub uprawnienie przeszły na inną osobę, sąd nada klauzulę wykonalności przeciwko lub na rzecz tej osoby w warunkach określonych w art. 788 KPC. Nie stoi temu na przeszkodzie uprzednie nadanie klauzuli wykonalności na rzecz lub przeciwko stronom wymienionym w tytule egzekucyjnym. Po przejściu uprawnień lub obowiązków stwierdzonych tytułem i nadaniu klauzuli wykonalności na rzecz lub przeciwko nabywcy, powstaje nowy tytuł wykonawczy stanowiący podstawę egzekucji przeciwko lub na rzecz nowych stron wymienionych w klauzuli wykonalności.

Na postanowienie sądu o nadaniu klauzuli wykonalności przysługuje zażalenie (art. 795 KPC), jednak podstawą wszczęcia egzekucji jest tytuł egzekucyjny po nadaniu mu klauzuli wykonalności przez sąd pierwszej instancji. Innymi słowy egzekucja może być wszczęta na podstawie „nieprawomocnego” tytułu wykonawczego. Dłużnik, przeciwko któremu wszczęto egzekucję na podstawie takiego tytułu wykonawczego, może zaskarżyć postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu. W postępowaniu zażaleniowym może zgłaszać jedynie zarzuty formalne przeciwko nadaniu klauzuli wykonalności, nie może natomiast kwestionować obowiązku określonego w tytule egzekucyjnym ani twierdzić, że obowiązek ten wygasł z jakichkolwiek przyczyn. Nie może więc w postępowaniu klauzulowym powoływać się na żadne okoliczności materialnoprawne dotyczące tytułu wykonawczego i stwierdzonego w nim zobowiązania. Takie okoliczności może podnosić tylko w drodze powództwa opozycyjnego przewidzianego w art. 840 § 1 KPC, którego przedmiotem jest określony tytuł wykonawczy oraz określone podstawy materialnoprawne żądania, a więc przyczyny, z powodu których ma nastąpić pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności.

Powództwo przewidziane w art. 840 § 1 KPC jest powództwem o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, a nie powództwem o pozbawienie wykonalności tytułu egzekucyjnego. A zatem jego przesłanką materialnoprawną jest istnienie tytułu wykonawczego, a więc istnienie klauzuli wykonalności nadanej tytułowi egzekucyjnemu. Jeżeli tytuł wykonawczy nie istnieje, powództwo o pozbawienie go wykonalności jest oczywiście bezprzedmiotowe. Ponadto należy podkreślić, że Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12 grudnia 1972 r., ( II PR 372/72, OSP 1973, z. 11, poz. 222) wskazał, że dłużnik nie może w drodze tego powództwa zmierzać do wzruszenia prawomocnego rozstrzygnięcia sądu stanowiącego tytuł egzekucyjny. Mając powyższe na uwadze należy podnieść, że w sprawie I C 136/07 o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności, będącego nakazem wydanym przez Sąd, powód nie mógł podnosić okoliczności zmierzających do merytorycznego wzruszenia nakazu. Tym samym nie ma tożsamości roszczenia w sprawie I C 136/07 i niniejszego postępowania, co uzasadniałoby odrzucenie pozwu zgodnie z art. 199§1 pkt 2 KPC. Dlatego Sąd nie uwzględnił podniesionego przez powoda zarzutu powagi rzeczy osądzonej.

W niniejszej sprawie Sąd postanowieniem z dnia 14 czerwca 2017 r. uwzględnił zażalenie pozwanego A. B. (1) i uchylił zaskarżone postanowienie Sądu z dnia 3 kwietnia 2007 r. o nadaniu z urzędu klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty wydanemu w postępowaniu upominawczym z dnia 16 lutego 2007 r. w stosunku do pozwanego A. B. (1). Tym samym powództwo rozpatrzone w sprawie I C 136/07 o pozbawienie wykonalności nie jest tożsamym z niniejszym postępowanie. Wobec czego Sąd nie może odnieść się w pozytywny sposób do podniesionego przez powoda zarzutu i go uwzględnić.

Mając na uwadze natomiast skuteczne zarzuty pozwanego A. B. (1) Sąd powództwo co do niego oddalił, o czym orzekł jak w wyroku.

O kosztach Sąd orzekł w oparciu o art. 98 KPC, obciążając nimi powoda, który je dotychczas poniósł.

Z tych względów Sąd orzekł jak w wyroku.

ZARZĄDZENIE

(...).